Mutant and proud || Rpg || Speeltopic 1 - Speeltopics

Twee scholen gelegen in het stadje Londen ,vangen kinderen met speciale krachten op. Deze scholen zijn zwaar geheim voor de buitenwereld ,want ze willen geen risico’s nemen. Jongeren van 16 tot 22 met deze gaves ,krijgen gratis onderwijs en onderdak. Maar….
De twee scholen hebben niet hetzelfde doel… The academie of Brighton leert kinderen hun gaves controleren en leert hun leven en overleven met hun krachten. The academie of Guillotine verzet zich tegen de mensheid in,maar dit weten sommige leerlingen niet.

De scholen delen hun leerlingen in door hun gaves. Leeftijd telt hier niet echt.
Je hebt fysieke- mentale gaves en besturing van elementen.

Leerkrachten
-Lex Sterlington || directeur/leraar Brighton || Paddo
-Daveney Coye Florinda || elementen || Calipso *
-William Alexander Tyson || Mentale krachten || Raccoon *

The academie of Brighton (There’s no diference in Mutants and humans ,we all have a heart ,brains and feelings)

Jongens Vol!
-Kendall Francis Jackson || Kendizzzzle *
-Joseph Mason Jaspers || xAlways *
-Marcus Franz Missen || LogitG27 *
-Daniël "Shadow" Raeper || Paddo *
-Ryan "Ry" Lucas Ashford || Wolfheart *

Meisjes Vol!
-Evelynn Josephine Heartman || Raccoon *
-Damianne Abigail Stavros || BarnOwl *
-Feline Carroll || Huaso *
-Alexandria Katherina Valencia || HurtedHeart *
- Vrij !

The academie of Guillotine (If we don’t do something ,then in a few years ,there are no mutants annymore.)
Jongens: Vol!
-Olivier Jackson Skyes || Racoon *
-Casey 'Cas' Abel Day || Newton *
-Jace Aiden Braight || HurtedHeart *
-Jayden 'Jay' O'Brien || Segatakai *
-Tony Charles Fanickum || TheDarkKing *


Meisjes Vol!
-Camilia Alli Cabello || Butera *
-Eve Alma Dwellington || Inside *
-Calendae Myah Limentina || Calipso *
-Jasmine Jose Parker || xAlways *
-June Dominique Rossi || VladiFerr *



Kamer indelingen


k625 Jace Aiden Braight & Casey 'Cas' Abel Day
k663 Marcus Franz Missen & Tony Charles Fanickum
k644 Joseph Mason Jaspers & Ryan "Ry" Lucas Ashford
k682 Daniël "Shadow" Raeper & Kendall Francis Jackson
k661 Jayden 'Jay' O'Brien & Olivier Jackson Skyes

k 165 June Dominique Rossi & Camilia Alli Cabello
k115 Damianne Abigail Stavros & Feline Carroll
k145 Calendae Myah Limentina & Jasmine Jose Parker
k123 Evelynn Josephine Heartman & Eve Alma Dwellington
k140 Alexandria Katherina Valencia & ...

Regels van de school
-Vertel niet aan mensen dat je een mutant bent
- Om 22:00 op je kamer en 23:00 lichten uit en slapen
-Je krachten niet gebruiken op leraren ,leerlingen of mensen.Alleen in de daarvoor bestemde lessen.
-Geen ruzie ,gevechten of agressie met je medesoort ,want iedere mutant is je familie.
-Geen meisjes op de jongenskamers of omgekeerd
- Geen vandalisme
- Draag de kleur van je school op één of meerdere kledingstukken. Het is geen uniform ,maar wel verplicht.
-Niet roken ,alcoholische dranken gebruiken of drugs nemen ,binnen het schoolgebied.
- Alleen de woensdag namiddag ,iedere schooldag vanaf 16:00 en de zondag hebben de leerlingen vrij en mogen ze de stad in.

Regels rpg:

We proberen ongeveer 4 a 5 regels te schrijven ,liefst niet minder.
Reserveringen blijven 48 uur staan, denk er zelf aan.
Geen perfecte personages
Maximaal 2 personages (jongen en meisje) en 3 als je er een vaste leraar/lerares bijneemt
Speel je eigen personage, niet die van iemand anders
OOC liefst in praattopic of rollentopic
Geen ruzies, niet schelden en niemand buitensluiten, hou ook rekening met elkaar.
Ruzies en schelden mag in IC wel, vat dit dus niet persoonlijk op
Naamsverandering en afwezigheid melden aub
Als je niet meer mee kunt/wil doen ,meld dit dan even aan mij inde laats van nooit meer op het topic te reageren.
Probeer minstens 3 keer per week te posten.
+16 is toegestaan
Topics worden alleen aangemaakt door mij. Tenzij ik er iemand voor aanwijs
Vragen mogen altijd gesteld worden

Rollentopic
Speeltopic 1
Story
Praattopic

Begin

Het is de eerste schooldag op beide academies , vrienden zien elkaar terug en maken plezier ,sommige ontzien het om hun vijanden terug te zien. De eerste schooldag is een maandag ,maar de lessen zijn pas vanaf morgen. De leerkrachten houden een oogje in het zeil en helpen de nieuwe leerlingen. Iedere student krijgt bij binnenkomst een fiche ,bij de ene is dit bekender dan de ander. Het fiche heeft informatie in welke gang je slaapt ,in welke richting je ingedeeld bent en de kamer waar je slaapt. De lessenroosters en boeken zullen op je kamer te vinden zijn.

Iedereen is ondertussen mensen aan het ontmoeten of vrienden weer te zien. De jongeren mogen zich stilaan klaarmaken om naar het plein te gaan van hun school. Daar zal de directeur een speech geven en te leerlingen welkom heetten. Ook worden de leerlingen ingedeeld per categorie en daarna mogen ze naar de gezamenlijke eetzaal gaan om avond te eten ,want de volgende dag word een zware dag.

[ bericht aangepast op 19 okt 2013 - 17:11 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Kendall-Brighton:

Ik hoorde dat er werd omgeroepen dat we allemaal naar het school plein moesten komen, ik lachte in mezelf, alsof iemand daar naar zou luisteren, behalve de brave kindjes, dacht ik spottend. Ik wachtte tot June zou antwoorden op mijn vraag over wat voor krachten zij had. Ik zag dat Shadow ons nog steeds aan het observeren was, en hoe hij een leeg pakje sigaretten op de grond gooide, en daarna in zijn zakken zocht naar een volle, die hij tot mijn verbazing vond. Ik weet hoe vervelend het is als je sigaretten op zijn, maar toch neem ik nooit echt de moeite om een extra pakje in mijn zak te doen. En vervolgens stak hij er een op, toen bedacht ik me dat ik dat ook wel eens kon doen, ik wist toch niet hoelang het zou duren tot June zou antwoorden op mijn vraag. Dus ik pakte mijn pakje sigaretten uit mijn zak, en zag dat er nog maar drie inzaten, ik hoopte dat ik het er nog mee zou halen tot ik weer naar mijn kamer ging, en stak er een op.

---

How far is far

June Dominique Rossi Guillotine.

'Ik kan mensen laten doen wat ik wil, als ik ze recht in hun ogen kijk,' zei hij met een grijns op zijn gezicht. 'Maar wat is jou kacht?'
Voor de grap kneep ik snel mijn ogen dicht, maar deed ze snel weer open.
Als ik mijn mond wil opentrekken om iets te zeggen hoor ik dat we worden opgeroepen om naar het plein te komen. Ik aarzel even en kijk even naar de jongens. Het is niet hun eerste intentie om als een speer naar het plein te gaan. Eigenlijk was dat de reden om te blijven staan. Allebei de jongens steken een sigaret op en de barricade van schone lucht gaat automatisch om me heen. Hierdoor is mijn connectie met het weer weer op scherp. Ik grijns even als ik antwoord ga geven op Kendalls vraag.
'Heb je dat nog niet door,' grinnik ik en ik wijs naar een boom die iets verderop stond. 'Zie je die boom? Let goed op.'
Ik hou mijn ogen stevig gericht op het jonge boompje. Niet veel later klinkt er gerommel in de wolken en schiet er een bliksemschicht uit die de boom precies raakt. Het boompje is niks meer dan een zwart, geblakerde, dode boom.
'Ik kan het weer controleren' zeg ik. Nog even kijk ik naar het boompje en zie de grijze wolken weer wegtrekken. Ik kijk weer naar Kendall en een kleine "Tadaa" is nog uit mijn mond te horen als ik hem verlegen aankijk.

---

"Rebellion's are build on hope"

Casey Abel Day || Guillotine

Ik zie dat Jay net iets wil zeggen als we worden geroepen. Ik had het kunnen verwachten; dit gebeurt elk jaar. Na de melding draait Jay zich weer naar mij toe. "zullen we gaan?" vraagt hij. Ik knik langzaam en sta op, "het is vast belangrijk" Hij kijkt afwachtend of ik mee loop. Ik realiseer me dat ik de toespraak van de directeur zou kunnen skippen, maar voor de rest heb ik weinig te doen, naast het uitpakken van mijn tas, en het is misschien wel fijn om te weten of er nog veranderingen zijn geweest. Ik loop met Jay de gang op en na enkele minuten hebben we het schoolplein bereikt. Ik zie nog niet veel mensen en de leerlingen die er zijn komen me niet bekend voor. "Ik vraag me af of deze speech zal verschillen van de vorigen," zeg ik grinnikend. Tot nu toe is de speech elk jaar inhoudelijk hetzelfde geweest, dus een beetje variatie zou fijn zijn.

---

Caution first, always.

Kendall Francis Jackson-Brighton:

Ze deed even voor de grap haar ogen dicht, blijkbaar aarzelde ze om naar het plein te gaan toen het werd omgeroepen, ze keek even naar ons en bleef uiteindelijk toch bij ons staan. Ze grijnsde even 'Heb je dat nog niet door" grinnikte ze. Ze wees naar een boompje dat iets verderop stond. "Zie je die boom?, let goed op" Zei ze. Ze hield haar ogen strak gericht op het boompje, en niet veel later klonk er gerommel, en er schoot een bliksemflits uit de lucht die het boompje precies raakte, wat nu niks meer was dan een zwart geblakerde dode boom. 'Ik kan het weer controleren' Zei ze terwijl ze de grijze bliksem wolken na keek. Ze keek me weer aan en ik hoorde een kleine "Tadaa" uit haar mond. "Dat is best handig, als je geen zin hebt in sneeuw of regen regel je dat gewoon even" Zei ik met een kleine glimlach op mijn gezicht.

---

How far is far

William Alexander Tyson || Leraar

"Ik denk dat ik me beter zou voelen als je enkel positieve gedachten hoorde," zei ze en ik zuchtte zachtjes. "Het spijt me ,maar veel kan ik er niet aan doen." zei ik dan schouder ophalend. Weeral hoorde ik haar gedachtes schreeuwen. Deze keer over een oord die ze begaan had. Ergens vond ik de gedachten erg vaag. Geen opset ,maar waar in hemelsnaam zou dat afgespeeld hebben? Waarom denkt ze daar plots aan? Ik had geen zin om in haar gedachten te graven dus ik keek haar even vragend aan. Net als ik mijn mond wilde opendoen hoorde ik het signaal dat we naar de speech moesten gaan. "Kom Daveney. Laten we maar gaan." stelde ik dan voor aan haar.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Shadow ~~ Brighton

Rustig laat ik mijn sigaret in mijn mond hangen terwijl ik de twee blijf bekijken,
Er werd omgeroepen dat we naar het plein moesten gaan voor de... ooowh zo belangrijke speach....
Ik blijf rustig zitten terwijl ik de twee blijf observeren,
Blijkbaar was mijn gevoel over haar kracht terecht, het weer was wat zij kon controleren.
Als ik merk dat Kendall het best wel vet vond, grijns ik even,
Het was niets meer dan een beetje iets bewegen, iets wat al werkelijk bestaat.
Alleen dan onder de bevelen van jezelf.
Rustig neem ik een hijs van mijn sigaret waarna ik het richting hun even uitblaas,
Ik merkte dat de rook haar niet bereikte, wat betekende dat ze het niet leuk vond als mensen rookte.
Een gijns vulde mijn gezicht waarna ik even opsta en rustig langs haar loop,
Het was toch tijd voor die sullige speach waarna we gingen eten,
Langzaam vervolg ik mijn weg naar het plein, laat de twee tortelduifjes maar lekker alleen.

Marcus Franz Missen - Nieuw - Brighton

Ik zie mn shirt weer omhoog gaan en op het bed vallen. Dit ziet er zo geweldig uit! Daarna meldt ze dat ze terug in haar lichaam gaat. "Is goed, wacht even" zeg ik en steek mn arm uit.. Dit is appart.. Een geest in haar lichaam helpen.. Denk ik in mezelf en raak dan haar been aan met mn hand. Ze komt overeind en ik laat haar langzaam los. "Ja, inderdaad" lach ik als ze zegt dat ze op die manier bij iedereen kan spoken.. Leuke woordgrap.. Letterlijk SPOKEN ja!
Dan staat ze op en ik sta automatisch mee op, ze voelt zich vast wat slapjes voelen, als ze valt moet ik haar toch opvangen! Ik steek mn armen bezorgd uit, wat niet nodig is, want ze begint kleine pasjes te nemen gelukkig. Snel trek ik mn armen terug, voor ze ziet hoe ik erbij sta. Dan zegt ze dat we verwacht worden op t plein.
"Plein? Oh ja? Daar weet ik niks van.. Of.. misschien vaag in mn achterhoofd.. Maar, ja, je hebt gelijk, we gaan dan beter.." zeg ik een beetje teleurgesteld, ze is echt tof, en gezellig, maar ja. "Samen, naar het plein..? Of moet je nog iets uit je kamer hebben..?" vraag ik voorzichtig.. Ik heb geen zin daar alleen te gaan staan..

[ bericht aangepast op 16 okt 2013 - 19:46 ]

---

It's high noon.

Tony Charles Fanickum || Academie of Guillotine

Ik loop naar mijn kamer toe, samen met de gedachten dat ik weer iets stoms heb gedaan 'voor de zoveelste keer'.
Als ik mijn kamer in kom ga ik even op m'n bed zitten sla met een klap op mijn bed en val dan voluit erop.
Wat ik in mijn hoofd dacht, dit kan nog een lang jaar worden als ik nou al erg in andere gedachten zit, je hoeft niet voor alles een kracht te hebben als je iets wilt weten, maar wat ik weet is dat er al een paar mensen me niet zien zitten, kortom geweldig.
Kom op Tony laat Beast niet vrijkomen, anders ben je helemaal de pineut, ik blijf kalm om te zorgen dat mijn nagels niet gaan uitsteken.
Ik hoor mensen door de gang heen rennen en besluit te kijken wat er is.
''Waar gaan jullie heen?'' Vraag ik. Niemand luistert dus ik besluit het wat duidelijker te vragen tegen één iemand.
Ik pak iemand beet die langs loopt en grijp hem bij zijn kleding. "Waar gaan jullie heen?'' Vraag ik met inhouden. ''Naar het plein voor de speech van de directeur.'' Zegt hij. Ik laat hem los en loop dan ook naar het plein toe.

[ bericht aangepast op 19 okt 2013 - 19:17 ]

---

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

BarnOwl schreef:
Damianne Abigail Stavros
hij grinnikt even en om de een of andere reden moet ik dan ook even grinniken. 'Nou, laten we dan maar naar de school gaan. Ik ben trouwens Ryan. En mag ik vragen welke gave jij hebt?" Hij steekt zijn hand naar mij uit en ik pak die aan. 'Aangenaam, mijn naam is Damianne en ik heb nog al een best pijnlijke gave.' ik slik even en kijk hem recht in zijn ogen aan waar ik zie dat hij mooie blauw grijzige ogen heeft.
'Ik kan namelijk de pijn van iemand weg nemen, bevoorbeeld als jij een ernstige wond hebt of iets hebt gebroken hebt en dat doet heel erg pijn, dan kan ik die pijn bij jou weg halen en ervaar ik zelf die pijn voor even, wat voor gave heb jij dan?'

[Sorry voor de late reactie.]

Ryan "Ry" Lucas Ashford ll Brighton

Ze pakt mijn hand aan, waardoor er een glimlach op mijncogenva gezicht komt.
'Aangenaam, ik ben Damianne en ik heb nogal een best pijnlijke gave,' Damianne slikt even en kijkt me recht aan.
'Ik kan namelijk de pijn van iemand wegnemen, bijvoorbeeld als jij een ernstige wond hebt of iets gebroken hebt en dat doet heel erg pijn,dan kan ik die pijn bij jou weghalen en ervaar ik zelf die pijn voor even, wat voor gave heb jij dan?' Even kijk ik haar lichtelijk verbaasd aan, maar dan komt er een kleine glimlach op mijn gezicht.
'Ik heb bijna dezelfde gave als jij. Ik kan ook pijn weghalen, maar als ik dat doe heelt ook, misschien niet helemaal. Maar wel een gedeelte. Maar ik kan anderen ook pijn laten lijden. Alleen als ik dat teveel doe word ik erg moe, en als het veel te erg is kan ik zelf dood gaan.' Zeg ik tegen haar en glimlach naar haar.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Damianne Abigail Stavros
Hij kijkt wat lichtelijk verbaast en dan verschijnt er een kleine glimlach op zijn gezicht, ik glimlach ook.
'Ik heb bijna dezelfde gave als jij. Ik kan ook pijn weghalen, maar als ik dat doe heelt ook, misschien niet helemaal. Maar wel een gedeelte. Maar ik kan anderen ook pijn laten lijden. Alleen als ik dat teveel doe word ik erg moe, en als het veel te erg is kan ik zelf dood gaan.' Als hij zegt dat hij er dood aan kan gaan schrik ik even. 'Dat is dan wel verschrikkelijk, als je niet oppast en je gebruikt teveel van die kracht dan dan kan je gewoon... ach laat maar daar moeten we niet aan denken. maar jij voelt dan geen pijn?' ik kijk even naar zijn ogen die best wel mooi zijn.

Ryan "Ry" Lucas Ashford ll BrightonBrighton

Ik zie hoe ze schrikt van mijn woorden. Maar eigenlijk hoeft ze helemaal niet te schrikken.
'Dat is dan wel verschrikkelijk, als je niet oppast en je gebruikt teveel van die kracht dan dan kan je gewoon... ach laat maar daar moeten we niet aan denken. maar jij voelt dan geen pijn?' Ze kijkt me even aan. Ik grinnikte zacht en een beetje triest waarna ik zeg:
'Geen zorgen. Alleen als diegene ernstig gewond is en ik gebruik mijn gave daar dan te intensief dan kan ik alleen dood gaan. Maar inderdaad, als ik mijn gave teveel gebruik kan ik ook buiten bewustzijn raken. Maar dat is minder erg dan doodgaan,' zeg ik met een klein triest lachje. Ik hou eigenlijk helemaal niet van mijn gave. Het is wel handig, maar toch. 'Voor kleine dingen niet. En ik voel de pijn wel. Het wisselt af. Soms doet het pijn en soms niet. Al val ik niet flauw of ga ik dood als ik iemand anders pijn geef. Of doet het bij mezelf pijn. Maar dat doe ik ook nooit.' Zeg ik dan met een trieste glimlach.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Damianne Abigail Stavros

Hij grinnik een beetje maar triest, 'Geen zorgen. Alleen als diegene ernstig gewond is en ik gebruik mijn gave daar dan te intensief dan kan ik alleen dood gaan. Maar inderdaad, als ik mijn gave teveel gebruik kan ik ook buiten bewustzijn raken. Maar dat is minder erg dan doodgaan,' zegt hij. 'Voor kleine dingen niet. En ik voel de pijn wel. Het wisselt af. Soms doet het pijn en soms niet. Al val ik niet flauw of ga ik dood als ik iemand anders pijn geef. Of doet het bij mezelf pijn. Maar dat doe ik ook nooit.'
'Wel het is als nog erger dan mij ook al denk ik dat ik ook wel bewusteloos kan raken als het te veel en erg wordt.' Ik pak zijn andere hand zachtjes beet wat eigenlijk een troostend gebaar moet zijn en het komt allemaal wel goed gebaar.

Directeur The academy of Guilotine

Eenmaal er veel leerlingen op het plein stonden en de klok 18 uur sloeg ,ging ik op het kleine podiumpje staan en eiste met mijn brommende, maar ook warme stem de volledige aandacht en stilte van de leerlingen en leraren.
"Beste leerlingen! Het nieuwe schooljaar is weer begonnen en net zoals ieder jaar beloven we jullie goed en sterk op te leiden. Deze school staat voor doorzettingsvermogen en wijsheid en hopelijk stellen jullie ons niet teleur. We zijn mutanten en we horen daar trots op te zijn!" begon ik.
"We nodigen jullie uit voor een rijkelijk avondmaal en verwachten jullie morgen stipt op tijd in jullie lessen"

[ bericht aangepast op 21 okt 2013 - 20:52 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Feline Carroll § Nieuw § Brighton

Ik voel een vreemd kriebelig gevoel in mijn onderbuik wanneer hij zijn armen bezorgd naar me uit steekt. Het is gewoon lief dat hij me wil helpen. Hij kent me nauwelijks.
"Natuurlijk gaan we samen!" antwoord ik hem dan. "We moeten elkaar hier toch doorhelpen, niet?" lach ik zachtjes en geef hem speels een duwtje met mijn elleboog. Ik begin de deur door te lopen in de richting van waar het plein zou moeten zijn.
"Zie jij dit schooljaar een beetje zitten?" zeg ik dan met een glimlach, terwijl ik naar hem omkijk.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Kendall Francis Jackson-Brighton:

Ik hoorde dat de directeur van Guillotine al begonnen was met zijn slaapverwekkende speech. Die van Brighton zal ook wel snel beginnen, ik besloot er maar heen te gaan, omdat ik anders natuurlijk weer gezeik kreeg, en daar had ik nu even geen zin in. Ik zag dat Shadow al weg liep, waarschijnlijk om naar de speech te luisteren. "Misschien moeten we maar eens naar de speech gaan" Zei ik. Ik had echt geen zin om naar dat slaapverwekkende geblaat te luisteren, maar ja, als ik het niet zou doen had ik geen idee waar ik morgen moest zijn, en hoelaat het avondmaal was, en ik had nogal honger, dus ik wachtte op het antwoord van June.

---

How far is far