Mutant and proud || Rpg || Speeltopic 1 - Speeltopics

Twee scholen gelegen in het stadje Londen ,vangen kinderen met speciale krachten op. Deze scholen zijn zwaar geheim voor de buitenwereld ,want ze willen geen risico’s nemen. Jongeren van 16 tot 22 met deze gaves ,krijgen gratis onderwijs en onderdak. Maar….
De twee scholen hebben niet hetzelfde doel… The academie of Brighton leert kinderen hun gaves controleren en leert hun leven en overleven met hun krachten. The academie of Guillotine verzet zich tegen de mensheid in,maar dit weten sommige leerlingen niet.

De scholen delen hun leerlingen in door hun gaves. Leeftijd telt hier niet echt.
Je hebt fysieke- mentale gaves en besturing van elementen.

Leerkrachten
-Lex Sterlington || directeur/leraar Brighton || Paddo
-Daveney Coye Florinda || elementen || Calipso *
-William Alexander Tyson || Mentale krachten || Raccoon *

The academie of Brighton (There’s no diference in Mutants and humans ,we all have a heart ,brains and feelings)

Jongens Vol!
-Kendall Francis Jackson || Kendizzzzle *
-Joseph Mason Jaspers || xAlways *
-Marcus Franz Missen || LogitG27 *
-Daniël "Shadow" Raeper || Paddo *
-Ryan "Ry" Lucas Ashford || Wolfheart *

Meisjes Vol!
-Evelynn Josephine Heartman || Raccoon *
-Damianne Abigail Stavros || BarnOwl *
-Feline Carroll || Huaso *
-Alexandria Katherina Valencia || HurtedHeart *
- Vrij !

The academie of Guillotine (If we don’t do something ,then in a few years ,there are no mutants annymore.)
Jongens: Vol!
-Olivier Jackson Skyes || Racoon *
-Casey 'Cas' Abel Day || Newton *
-Jace Aiden Braight || HurtedHeart *
-Jayden 'Jay' O'Brien || Segatakai *
-Tony Charles Fanickum || TheDarkKing *


Meisjes Vol!
-Camilia Alli Cabello || Butera *
-Eve Alma Dwellington || Inside *
-Calendae Myah Limentina || Calipso *
-Jasmine Jose Parker || xAlways *
-June Dominique Rossi || VladiFerr *



Kamer indelingen


k625 Jace Aiden Braight & Casey 'Cas' Abel Day
k663 Marcus Franz Missen & Tony Charles Fanickum
k644 Joseph Mason Jaspers & Ryan "Ry" Lucas Ashford
k682 Daniël "Shadow" Raeper & Kendall Francis Jackson
k661 Jayden 'Jay' O'Brien & Olivier Jackson Skyes

k 165 June Dominique Rossi & Camilia Alli Cabello
k115 Damianne Abigail Stavros & Feline Carroll
k145 Calendae Myah Limentina & Jasmine Jose Parker
k123 Evelynn Josephine Heartman & Eve Alma Dwellington
k140 Alexandria Katherina Valencia & ...

Regels van de school
-Vertel niet aan mensen dat je een mutant bent
- Om 22:00 op je kamer en 23:00 lichten uit en slapen
-Je krachten niet gebruiken op leraren ,leerlingen of mensen.Alleen in de daarvoor bestemde lessen.
-Geen ruzie ,gevechten of agressie met je medesoort ,want iedere mutant is je familie.
-Geen meisjes op de jongenskamers of omgekeerd
- Geen vandalisme
- Draag de kleur van je school op één of meerdere kledingstukken. Het is geen uniform ,maar wel verplicht.
-Niet roken ,alcoholische dranken gebruiken of drugs nemen ,binnen het schoolgebied.
- Alleen de woensdag namiddag ,iedere schooldag vanaf 16:00 en de zondag hebben de leerlingen vrij en mogen ze de stad in.

Regels rpg:

We proberen ongeveer 4 a 5 regels te schrijven ,liefst niet minder.
Reserveringen blijven 48 uur staan, denk er zelf aan.
Geen perfecte personages
Maximaal 2 personages (jongen en meisje) en 3 als je er een vaste leraar/lerares bijneemt
Speel je eigen personage, niet die van iemand anders
OOC liefst in praattopic of rollentopic
Geen ruzies, niet schelden en niemand buitensluiten, hou ook rekening met elkaar.
Ruzies en schelden mag in IC wel, vat dit dus niet persoonlijk op
Naamsverandering en afwezigheid melden aub
Als je niet meer mee kunt/wil doen ,meld dit dan even aan mij inde laats van nooit meer op het topic te reageren.
Probeer minstens 3 keer per week te posten.
+16 is toegestaan
Topics worden alleen aangemaakt door mij. Tenzij ik er iemand voor aanwijs
Vragen mogen altijd gesteld worden

Rollentopic
Speeltopic 1
Story
Praattopic

Begin

Het is de eerste schooldag op beide academies , vrienden zien elkaar terug en maken plezier ,sommige ontzien het om hun vijanden terug te zien. De eerste schooldag is een maandag ,maar de lessen zijn pas vanaf morgen. De leerkrachten houden een oogje in het zeil en helpen de nieuwe leerlingen. Iedere student krijgt bij binnenkomst een fiche ,bij de ene is dit bekender dan de ander. Het fiche heeft informatie in welke gang je slaapt ,in welke richting je ingedeeld bent en de kamer waar je slaapt. De lessenroosters en boeken zullen op je kamer te vinden zijn.

Iedereen is ondertussen mensen aan het ontmoeten of vrienden weer te zien. De jongeren mogen zich stilaan klaarmaken om naar het plein te gaan van hun school. Daar zal de directeur een speech geven en te leerlingen welkom heetten. Ook worden de leerlingen ingedeeld per categorie en daarna mogen ze naar de gezamenlijke eetzaal gaan om avond te eten ,want de volgende dag word een zware dag.

[ bericht aangepast op 19 okt 2013 - 17:11 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Feline Carroll

Ik glimlach en zie dan plots een eekhoorntje op me af komen. Mijn hoofd hou ik een beetje schuin, terwijl ik naar het schattige beestje kijk. Het springt naast me op de boomstronk en ik lach zachtjes. Even later raapt het een nootje op en springt op mijn schoot. Een kleine schok gaat door me heen, omdat ik toch een klein beetje schrik, maar ik moet dan weer zacht lachen.
"Awww." zeg ik zacht, terwijl ik naar het beestje kijk. Voorzichtig steek ik mijn hand uit en streel er zacht langs, het voelt zo echt!!

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Marcus Franz Missen - Nieuw - Brighton

Nog een bredere glimlach verschijnt bij haar reactie op mijn nieuwe creatie: het eekhoorntje. Wel wordt de vermoeidheid steeds meer en meer, en na een tijdje ontspan ik mn handen.. Voor haar verdwijd het sprookjesbos om haar heen en ze zit gewoon weer waar ze was, op de stoel tegenover mij. Ik plof achterover neer op t bed en lach zachtjes, waarna ik weer overeind ga zitten. "Vertel, wat vond je ervan" glimlach ik, voor mijn gevoel is het me goed gelukt, aan haar reacties te merken. "Het is net echt allemaal eh..? Wel altijd een tegenslag als je weer uit de droomwereld komt.. Maar ja.." zeg ik dan terwijl ik haar aankijk. Mijn nieuwsgierigheid naar haar 'geest' kracht begint meer te worden. ben er wel heel erg benieuwd naar eigenlijk.

---

It's high noon.

Feline Carroll § nieuw § Brighton

Ik moet enkele keren knipperen wanneer ik plots weer in de echte wereld zit. Ik kijk toe hoe hij op het bed ploft en lach dan zachtjes terug naar hem.
"Ik vond het super." zeg ik eerlijk. "Zo prachtig! Ja, alsof ik daar echt zit, ik voel gewoon alles! Het is echt onbeschrijfelijk! Het is inderdaad wel weer even wennen aan de gewone wereld dan." Ik glimlach breed en kijk eens goed rond. "Zo grappig." lach ik zachtjes. "Ik kan me niet voorstellen dat ik net gewoon nog steeds hier zat."
Dan kijk ik hem recht aan. "Maar jij wou graag mijn kracht eens zien." zeg ik dan glimlachend. "Mag ik.. alleen ff, dan..." ik wijs naar het bed. "Zodra ik mijn lichaam verlaat, ontspannen mijn spieren en val ik anders van de stoel. Niet zo aangenaam dus."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Marcus Franz Missen - Nieuw - Brighton

Haar reacties op mijn droomwereld die ik haar gegeven heb maken me vrolijk.. Ze vat het gelukkig zo goed en blij op!
"Ben echt blij dat je t super vindt, mja, ik kan t dus ook voor vreselijke dingen gebruiken.. liever niet, maar die optie zit er helaas ook op.. Maar als je nog eens naar een dromenland wil, free free to ask." glimlach ik, en dan stelt ze voor haar eigen kracht te laten zien en ze wijst naar het bed. "Oh, ja natuurlijk, logisch, nee is goed. Kom maar" zeg ik en sta dan op en wissel met haar om. Ik ga op de stoel zitten en wacht rustig af. "Ik geef eerlijk toe dat ik heel nieuwsgierig en benieuwd ben. Laat me maar eens wat zien, maar niet schrikken" zeg en lach ik dan en kijk haar recht aan. Here we goooo
Ik steun met een arm over de rugleuning van de stoel, hoe ontspanner, hoe beter.

---

It's high noon.

Feline Carroll § nieuw § Brighton

Ik grijns. "Ik doe mijn best, maar valt allemaal te zien hoe schrikachtig je bent. Onthoud gewoon dat ik het ben, er niets aan de hand is." glimlach ik. Langzaam laat ik me achterover op bed zakken en kijk hem dan plots onzeker aan.
"Ik zou je nog iets moeten vragen eigenlijk..." ik bloos een beetje, maar hou me zo zakelijk mogelijk. "Ik heb soms wat moeite met terugkeren naar mijn lichaam, maar dat gaat beter als ik iets heb, waarmee ik verbonden ben. Toen ik die eerste keer uit mijn lichaam ging, geraakte ik er niet meer terug in, maar mijn moeder kwam dan en zodra ze me aanraakte, was alles goed. Dus ik zou je willen vragen, gewoon even me aan te raken of zo. Als je het niet erg vindt, liefst op een stuk kleding of zo, want anders krijg ik nog eens die emoties erbij en het is zo al een beetje verwarrend om plots weer in mezelf te zijn."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Marcus Franz Missen - Nieuw - Brighton

Ik knik en voel me gewoon vertrouwd en goed. "Zo snel schrik ik niet, maar als ik schrik is het goed schrikken, maar dat komt wel goed, dat geloof ik wel" glimlach ik en knik weer. Dan gaat ze liggen, ik ga er even goed voor zitten maar plots kijkt ze een beetje twijfelachtig naar me op. Aandachtis luister ik en knik weer. "Hmm, ja, dat snap ik heel goed, nee is goed, natuurlijk help ik je dan wel.. Klopt gewoon 2x op de stoel of zo, als je terug wilt, tenzij je kan praten, dan zeg je het maar gewoon, komt goed" antwoord ik en schuif met de stoel dichterbij het bed, zodat ik haar been kan aanraken als ze terug wilt. "Is je been goed? of moet het per sé een bepaalde.. punt zijn? Verder ben ik er helemaal klaar voor! Ben benieuwd.." zeg ik en ik kijk haar aan. Met mn vingers tik ik op mn been, onopvallend, omdat dit toch best spannend is nog..

---

It's high noon.

Feline Carroll § nieuw § Brighton

"Ja, mijn been is perfect. Oh en ik waarschuw nog even. Mijn hartslag en ademhaling gaat zo traag dat ik wel dood lijk, maar alles gaat perfect met me." glimlach ik dan. Ik ga goed liggen en sluit mijn ogen. Het is moeilijk me erop te concentreren zo, met hem zo vlakbij, maar het zal me wel lukken. Mijn ademhaling hou ik regelmatig tot die zo vertraagd tot het nauwelijks nog te merken is dat ik adem haal. Mijn hartslag gaat al even traag, gewoon net genoeg om me in leven te houden. Een van de redenen waarom ik heel erg kwetsbaar ben in deze situatie.
En dan plots glij ik uit mijn lichaam. Ik kijk even achterom, kijkend naar mijn lichaam. Het voelt steeds zo vreemd, om mezelf zo te zien liggen.
Ik ga naast zijn stoel staan en denk even na. Hmm,... wat kan ik doen. Dan ga ik vlak naast zijn gezicht hangen en probeer zo zacht mogelijk te spreken, zodat hij niet schrikt.
"Rustig, niet schrikken, ik haal even iets uit je broekzak." grijns ik, maar dan heel zacht en geruststellend fluisterend. Ik laat zijn mes uit zijn zak glijden en gebruik het om nog zo'n stukje van de cakeroll af te snijden. Grijnzend steek ik het in mijn mond en eet het op. Voor hem is het net of het mes vanzelf een stuk afsnijdt en dat het stuk dan met hapjes in het niets verdwijnt.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Marcus Franz Missen - Nieuw - Brighton

Aandachtig kijk en luister ik naar wat ze doet.. Haar ademhaling wordt steeds trager en is na een tijdje zelfs nog moeilijk zichtbaar.. Maar alles is goed, daarvoor waarschuwde ze me.
Rustig wacht ik af.. Ze zal nu wel in die 'geestenwereld' zijn.. Een klein beetje onrustig zoekend kijk ik om me heen, hopend dat alles wel goed is. Dan plots hoor ik haar stem naast mn oor, ik schrik van binnen een beetje, maar niet zichtbaar, automatisch kijk ik richting haar waar ik denk dat ze staat. Niks te zien.. Ik glimlach wel bij wat ze zegt en ik zie mn mes mn broekzak zweven naar de cakerol.. Waar een stukje vanaf gesneden wordt en in het niets verdwijnd.. Sprakeloos met een open mond kijk ik toe.. "Wow.. zoiets gaafs heb ik nog nooit gezien.." zeg ik dan en kijk enthousiast om me heen, wie weet waar ze nu is! "Dit is geweldig joh! Zowel voor grappen, spioneren en gewoon.. Lachen als je een dagje wat minder voelt! Maar het moet wel leuk blijven voor jou, het lijkt me wel apart om te kunnen" zeg ik met een brede glimlach en blijf zoekend kijken, wat er misschien nog meer gaat gebeuren, waar haar stem vandaan komt of dat ze misschien terug wilt in haar lichaam.

---

It's high noon.

William Alexander Tyson || Leraar

Daveney richtte haar blik op de grond ,waardoor ik haar vragend aankijk, en meteen hoorde ik haar negatieve gedachten weer opkomen. Deze gingen over haar vader. "Ik weet niet of ik me daar goed bij voel, om als lerares les te krijgen van een mutant in opleiding," grinnikte ze en ik lach zachtjes. "Ja dat kan ik wel begrijpen." Daveney beet op haar volle lippen en keek dan op. "Jij leest gedachten neem ik aan?" vroeg ze en ik knikte. "Dat klopt, maar wees gerust ik lees niet alle gedachten. Alleen de negatieve vallen me op. "zei ik dan schouderophalend en neem dan nog een hijs van mijn sigaret. "Ik heb dus ook dat van je vader gehoort."mompel ik zachtjes.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Feline Carroll § nieuw § Brighton

"Haha, ja, het enige nadeel is mijn lichaam. Dat is nu heel kwetsbaar. Ik kan mezelf niet verdedigen. Het enige voordeel is dat mijn hart zo traag klopt, dat moest er iemand me een wond aanbrengen, ik maar traag bloedt, dus er maar traag bloed uit stroomt ook." zeg ik dan, terwijl ik wat heen en weer loop, onhoorbaar natuurlijk, en nadenk over wat ik nog moet doen. Dan plots weet ik het.
Ik loop naar zijn koffer, die nog open ligt en haal er een T-shirt uit. Grijzend doe ik het aan en kijk er dan naar. Nu kan hij me wel zien lopen. Of ja, zijn shirt. Ik ga op het bed naast mijn lichaam zitten en lag. "Leuk shirt."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Marcus Franz Missen - Nieuw - Brighton

Ik luister naar haar stem die ergens in de kamer.. 'spookt'. "Ja, da's wel een nadeel, maar denk niet dat iemand je snel zou aanvallen hoor, waarom zou ie? En.. neem niet aan dat je.. geest wordt zeg maar als er iemand vijandig in de buurt is?" zeg ik een beetje bezorgd.. Liever niet zeg, waarom zou je zo iemand doodmaken? Ik kijk om me heen en zie in mn ooghoek plots een shirt omhoog vliegen.. Om een lichaam.. Het shirt vliegt door de kamer naar Feline's lichaam en ik hoor gelach. Ik schiet ook best hard in de lach, dit is zo geweldig! "Geweldig! en dank je! Wauw.. zoiets heb ik nooit eerder gezien, en ik dacht dat ik alles gezien had in mn leven!" zeg ik enthousiast en klap langzaam in mn handen. Hiermee trek je echt mn aandacht!

---

It's high noon.

Daveney Coye Florinda - Lerares Elementen

Een schamper lachje speelde rond mijn lippen, ik tilde mijn hoofd op. De wind sneerde meteen langs mijn lichte huid, vanuit mijn ooghoeken keek ik bedenkelijk naar de man.
"Ik denk dat ik me beter zou voelen als je enkel positieve gedachten hoorde," mompelde ik, waarna ik een hijs van de sigaret nam. Kon hij dan ook weten wat er was gebeurd, of kon hij dat enkel al raden? Ondanks dat ik het probeerde te voorkomen, flitste de herinnering me weer voorbij.
Het was een heldere dag geweest, met een brandende zon. De aarde was droog, perfect om mee te oefenen. Ik had de man niet aan zien komen. Pas toen ik de enorme rots terug kaatste in de richting waar hij vandaan kwam, vielen de donkere, stille ogen me op. Zijn lippen waren betrokken geweest tot een bittere streep, terwijl hij zijn best had gedaan om mijn kant niet op te kijken toen de steen in volle vaart op hem afkwam. Het ergste was nog dat hij niet meteen was overleden.
Ik sloeg mijn blik neer, wendde me enigzins van William af ondanks het feit dat dat voor hem niks uitmaakte. Hij kon toch dwars door me heen kijken.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Iedereen word geroepen om naar het plein van je school te gaan voor de toespraak van jullie directeur!
Daarna volgt het avondmaal en krijgen jullie je roosters ,want de volgende dag beginnen de lessen!

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Jayden 'Jay' O'Brien || Academie of Guillotine

Hij haalde even onverschillig zijn schouders op "Ik herken de gezichten, ik weet hoe de leraren les geven. Vraag me alleen geen persoonlijke dingen over hen, want ik heb hier nooit echt vrienden gehad."ik keek even op van wat hij zij maar ik kon niks vragen doordat hij alweer begon te praten met een bittere glimlach "Sommigen zijn vriendelijk, anderen zijn het niet. Zoals dit in de rest van de wereld ook het geval is eigenlijk." ik knikte even begrijpelijk, ik kon zo een antwoord wel verwachtten. Net voordat ik iets wou vragen werden we opgeroepen voor een toespraak van de directeur. Na de melding draai ik me weer om naar Cas "zullen we gaan? het is vast belangrijk" vraag ik terwijl ik me afvraag of hij mee zou lopen of niet.

---

You can't not look cool with a crossbow.

Feline Carroll § nieuw § Brighton

Ik doe snel zijn shirt weer uit, want ik heb geen idee wat ermee zou gebeuren wanneer ik terug in mezelf kroop.
"Ik ga terug." zeg ik dan snel, zodat hij zou weten dat hij me moet aanraken, als een soort connectie naar de echte wereld. Langzaam sluit ik mijn ogen en concentreer ik me. Ik adem diep in een uit en met zijn hulp glij ik weer in mijn lichaam.
Traag open ik mijn ogen. Het voelt altijd vreemd om terug in mezelf te zijn. Enerzijds voelt het goed en anderzijds meer opgesloten. Langzaam ga ik rechtop zitten en kijk hem dan aan. Zodra ik mezelf mentaal even gecheckt heb om te merken of alles goed is en dat dan ook blijkt, glimlach ik naar hem.
"Ik kan zo bij iedereen gaan spoken." grijns ik, terwijl ik langzaam ga staan om mijn spieren te testen, soms zijn die een beetje stram of kan ik zelfs niet blijven staan door het getril. Nu voel me alleen een klein beetje slapjes.
"Maar volgens mij moeten we maar is gaan." zeg ik, terwijl ik op mijn horloge kijk. "Worden we nu niet verwacht op het plein?"

---

“To live will be an awfully big adventure.”