RPG - The House in the mountains [speeltopic] [11] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

27 okt 2013 - 15:13

Patholoog 13766

In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'

Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.

Alle regels:

Regels RPG:
-OOC plaats je tussen haakjes of iets.
-16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
-een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
-Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
-Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
-Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
-Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
-Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
-Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
-Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

Regels binnen het huis:
(-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
-het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
-Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
-Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.

Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

Personages: (0/20 vrij)

Docenten:
-Gregor McEwan - MissAlice
-Anna Sharp - Patholoog

Jongens (10)
-John Hunter Bell - KiliOfDurin
-Ethan Brooks - Patholoog
-Jeremy Devoné - Appelboompje
-Tyler Jason Devoné - Roww
-Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
-Pete David Mikaelson - Roww
-XXXX
-XXXX
-XXXX
-James Yaser - MissCastle

Meisjes (10)
-Melody Black - MissCastle
-Rose Black - Patholoog
-Dena Fields - Patholoog
-Lizzy Franklyn - MissCastle
-Delilah Gerson - MissAlice
-XXXX
-Denise Kate Parks - Roww
-Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
-Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
-XXXX

De groepen

Groep 1:
-Denise Parks
-John Hunter Bell
-Tyler Devoné
-Dena Fields
-XXXX

Groep 2:
-Ethan Brooks
-Jeremy Devoné
-Thomas 'Loki' Laufreyson
-XXXX
-Rose Black

Groep 3:
-XXXX
-Abigail Pierce
-XXXX
-Delilah Gerson
-Lizzy Franklyn

Groep 4:
-James Yaser
-Melody Black
-Pete Mikaelson
-Laurinda Pearl
-XXXX

De kamerindeling:

Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
Kamer 3: Abigail Pierce, XXXX
Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, XXXX
Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
Kamer 7: Melody Black, XXXX
Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..

Het huis:

Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
*
Tweede verdieping rechts:
-slaapkamer (2) 7
-slaapkamer (2) 6:
-badkamer
Tweede verdieping links:
-slaapkamer (4) met badkamer 5
-slaapkamer (4) met badkamer 4.
*
Eerste verdieping rechts:
-slaapkamer (2) 3
-slaapkamer (2) 2.
-badkamer
Eerste verdieping links:
-slaapkamer (4) met badkamer 1
-bovenste deel bibliotheek
*
Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
Begane grond links: Bibliotheek en keuken
*
Kelder: zwembad.

Praattopic [4]
De story

Veel plezier
Vragen kunnen altijd gesteld worden.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 9:48 ]
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

10 nov 2013 - 19:36

Eunomia 2284

(Jullie zijn echt de hele tijd met z'n tweeën bezig c: )

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 19:36 ]
~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

10 nov 2013 - 19:45

Exile 2658

kan der niks aan doen dat de rest bijna niet reageert...

abigail Pierce
Loki kijkt me aan met beide handen op mijn schouders waarna hij me verteld dat het de enige manier is en ik knik. Terug naar beneden gaan zou ik ook niet doen, ik zou niet weten hoe. Maar die afstand wat veel te groot voor me, dat kon zelfs een blinde zien. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en vertelde dat alles goed zou kom waarna hij me weer aankeek. "Ga nou maar" Ik wou hier gewoon weg,'naar binnen of naar beneden, en geen van beide van voor mij een goede optie want ik stond voor beide keuzes te trillen op mijn benen.

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 19:46 ]
You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

10 nov 2013 - 20:08

Eunomia 2284

(Misschien kan je met Jeremy reageren, ik zal Melody even quoten)

VitaIncoluma schreef:
Melody Black
"Dat was mijn broer, en zo aardig als je nu doet ben je niet, ik heb wel anders gezien beneden." zei Jeremy en hij liep weg. Ik liep hem achterna en ik hoorde mijn hoge hakken klinken op het hout en toen ik bij hem was zei ik: "Ja, sorry. Ik kan me soms wat moeilijk beheersen, een van mijn vele kwaaltjes. Wil je het me alsjeblieft niet kwalijk nemen? Ik kan er echt weinig aan doen. Ik heb er medicijn voor gekregen, maar ze helpen niet echt." Het was een van mijn vele smoesjes wat ik tegen mensen gebruikten als ze hadden gezien als ik gewelddadig was. Ik hoopte dat dit jongetje me niet zou doorzien. Ik had er een hekel aan als ze me doorzagen.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

10 nov 2013 - 20:12

PluviophiIe 8413

VitaIncoluma schreef:
James Yaser
" Ik...eh.." Denise wist niet wat ze moest zeggen. "Ik ben niet zo goed met nieuwe mensen leren kennen..." zei ze.
Het zou best waar kunnen zijn. Dus ik zei: "Dat is toch niet zo erg. Ik bedoel, ik ook niet zo. Ik heb ook nooit echte vrienden gehad. Ook al probeerde ik zo hard, ze wilde nooit vrienden met me zijn. Ik hoop dat ik nu wel vrienden krijg." Maar ik vond het nog steeds vreemd dat ze dacht dat ik haar ging slaan toen we botsten. "Werd je vroeger vaak geslagen?" flapte er uit bij mij. "Oeps, dat had ik niet moeten vragen. Dat is persoonlijk." zei ik er snel achteraan om haar niet te beledigen of in het nauw te brengen. Misschien had ze een moeder die haar altijd sloeg of een gemeen vriendje gehad. Het kon van alles zijn. Het was niet dat ik haar niet geloofde, het was gewoon raar dat ze zich verborg toen we tegen elkaar liepen.

Denise Parks
Hij verteld me dat het niet erg is dat ik niet goed ben in vrienden maken, dat hij zelf ook nooit echte vrienden gehad heeft.. Bij wat hij verteld voel ik me best ongemakkelijk, ik voel me zelfs schuldig.. Schuldig dat hij nooit echte vrienden heeft gehad, terwijl ik altijd het populairste meisje was van mijn vriendengroepje thuis. Ondanks dat ik nooit aandacht van de jongens trek..
Als hij dan plots vraagt of ik vroeger vaak geslagen werd schieten de tranen in mijn ogen, en voor ik er erg in heb rollen ze als kleine watervalletjes over mijn wangen. Dan zegt hij dat hij het niet had moeten vragen, maar het heeft geen nut meer. De vraag is al gesteld en de herinneringen zijn al naar boven gekomen aan alles wat mijn vader me aan deed van mijn achtste tot mijn twaalfde.. Ik pak me bij de eettafel vast en laat me langzaam op de grond zakken, naar adem snakkend door de verstikkende tranen en de brok in mijn keel, niet meer in staat een woord uit te spreken.

Appelboompje schreef:
Laurinda Pearl.
ik zag hoe de witte klonten naar beneden vielen en witte sporen achterlieten op zijn gezicht. Ik begon zachtjes te lachen en zag hoe hij een vinger langs de slagroom haalde waardoor er een witte streek ontstond en hij stak zijn vinger in zijn mond. Maar de volgende blik op zijn gezicht beviel me niet, en inderdaad hij pakte de slagroombus af en hield hem boven mijn hoofdje. Drukken, en flats, witte dotten op ijn hoofdje... "Neeeeej Pete!" en ik kijk hem pruilend aan waarna ik richting het pak cacao naast me op het aanrecht grijp en mijn hand erdoor haal om die in zijn gezicht te gooien, de bruine poeder bleef plakken aan de witte sporen waardoor het een bruit wit geheel werd en lachend keek ik hem aan.

Pete Mikaelson
Ik hoor Laurinda een kreet uit slaan en het volgende moment word ik bijna verblind door de cacao poeder waarmee ze mijn gezicht versiert.
"Oh! It's on girl!" roep ik uit. Een vrolijke lach rolt over mijn lippen waarna ik de koelkast in duik om iets smeuigs te pakken. Niet veel later gooi ik een stel eieren naar haar, die tegen haar shirt kapot kletteren.
"Food Fight!" roep ik lachend, De begeleiders zullen dit niet leuk vinden en ons de troep laten op ruimen, maar als je het mij vraagt is dat het wel waard.. En mijn ouders hadden me nog zo verteld geen narigheid uit te halen. Dat 'doe niets wat ik ook niet zou doen' van mijn vader hoort hier niet bij, mijn vader is namelijk gek op voedselgevechten, tja.. dat heb je met een man die is blijven haken op zijn achttiende leeftijd.

Little do you know

10 nov 2013 - 20:14

PluviophiIe 8413

Patholoog schreef:
Belangrijke mededeling.
Hooi peepz. Adamo heeft zich uitgeschreven en Butera is bij deze gebant wegens het niet meer reageren. Ik heb besloten niet meer opnieuw users te zoeken om mee te doen. Zijn er mensen binnen deze RPG die nog een personage willen?

Ik wil wel :'D
Maar dan moet ik uiteindelijk mijn eigen personages met elkaar laten praten omdat iedereen al bezet is en ook aangezien ik al drie perso's heb.. x'd
So, I'll pass this one :')

Little do you know

10 nov 2013 - 20:15

KIaus 21035

Loki Laufeyson
Ik knikte aan haar. Ik draaide me om en nam een kort aanloopje waarna ik met een grote sprong in de kamer belandde. Ik draaide me om en liep terug naar de rand. "Kom. Je kan het wel." zei ik bemoedigend. Ik strekte mijn armen uit om haar op te vangen. Ik wachtte geduldig. Zo erg vond ik het niet erg om hier te wachten. Koud had ik het namelijk niet, maar zij volgend mij wel. Hopelijk zou ze snel springen. Als ze een aanloopje zou nemen zou ik haar makkelijk kunnen vangen.

Bowties were never Cooler

10 nov 2013 - 20:31

Exile 2658

jeremy devone
Het meisje begon opnieuw tegen me te praten na dat ze me ingehaald had en vertelde me iets over vele kwaaltjes waar ze niks aan doen kon en medicatie die niet hielp. "Als medicatie niet helpt word het tijd iets anders te zoeken, en het kan erg voor je zijn maar dat betekend niet dat ik daarom liever bij je in de buurt ben" Ik had het nooit zo gehad op agressieve personen, behalve op mijn broer zodra hij het weer eens voor me op moest nemen.

laurinda pearl
Pete loopt naar de keuken en smijt een aantal eieren tegen mijn shirt aan en kondigd een voedselgevecht aan waarna ik naar mijn shirt kijk, hem pruilend aankijk, en nogmaals naar mijn shirt kijk. "Is vies..." Ik knijp mijn ogen wat tot spleetjes en kijk hem gevaarlijk aan. "Niemand maakt mijn shirt vies" en ik pak opnieuw een hand cacao en gooi het tegen hem aan waarna ik zelf de koelkast induik opzoek naar iets gooibaars,

abigail pierce
Loki neemt een aanloop en springt met gemak zijn kamer in waarna hij zich omdraait, me aanmoedigt en zijn armen uitstrekt. O damn. Ik kijk nogmaals naar beneden, als ik mis zou springen kon ik wel eens heel flink de pineut zijn. Waarom was ik hier uberhaupt mee ingestemd? Ik slik een keer en knipper opkomende tranen weg, niet janken. Niet waar anderen bij waren en helemaal niet uit angst.
Ik neem een aanloopje en spring richting het raam.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

10 nov 2013 - 20:42

PluviophiIe 8413

Pete Mikaelson
Laurinda kijkt naar haar shirt om me vervolgens pruilend aan te kijken en weer een blik op haar shirt te werpen.
''Is vies'' verteld ze me dan, waarna ze zegt dat niemand haar shirt vies maakt. Ze gooit weer een hand cacao naar me en duikt zelf ook de koelkast in.
"Wel, dan moet mijn naam Niemand zijn, want ik maakte net je shirt vies" zeg ik, grinnikend om mijn eige droge woordkeuze. Vervolgens pak ik op mijn beurt ook een hand vol cacao om het op haar shirt te gooien, zodat de stof niet meer zijn eigen kleur is maar nu bruin is, zoals mijn gezicht ook is geëindigt na haar slagroom- en daarna cacao-aanval.

Little do you know

10 nov 2013 - 21:43

KIaus 21035

Loki Laufeyson
Ik zag haar angstig zijn, maar toch sprong ze. Ik greep haar om haar middel en kieperde achterover op de grond met haar op me. Ik begon zacht te grinniken. "Ik zei het je toch." zei ik vrolijk. Ik liet haar rustig los en wachtte tot ze van me af zou kruipen zodat ik de ramen kon sluiten. Een oprechte glimlach speelde rond mijn lippen. Ik was zo blij dat ze bij me was nu we weer hier waren. Ik kon Sharp misschien niet alleen aan, maar met Abby aan mijn zijde stond ik steviger en had ik steun die ik soms nodig had.

Bowties were never Cooler

10 nov 2013 - 22:07

Eunomia 2284

Denise Parks
Hij verteld me dat het niet erg is dat ik niet goed ben in vrienden maken, dat hij zelf ook nooit echte vrienden gehad heeft.. Bij wat hij verteld voel ik me best ongemakkelijk, ik voel me zelfs schuldig.. Schuldig dat hij nooit echte vrienden heeft gehad, terwijl ik altijd het populairste meisje was van mijn vriendengroepje thuis. Ondanks dat ik nooit aandacht van de jongens trek..
Als hij dan plots vraagt of ik vroeger vaak geslagen werd schieten de tranen in mijn ogen, en voor ik er erg in heb rollen ze als kleine watervalletjes over mijn wangen. Dan zegt hij dat hij het niet had moeten vragen, maar het heeft geen nut meer. De vraag is al gesteld en de herinneringen zijn al naar boven gekomen aan alles wat mijn vader me aan deed van mijn achtste tot mijn twaalfde.. Ik pak me bij de eettafel vast en laat me langzaam op de grond zakken, naar adem snakkend door de verstikkende tranen en de brok in mijn keel, niet meer in staat een woord uit te spreken.

James Yaser
Nadat ik dat had gevraagd van het slaan begon ze te huilen en zakte ze neer op de grond. Ik liep me ook zakken en begon over haar rug te aaien, het was wel duidelijk dat er iets gebeurd was. Ik liet mijn kwade gevoel varen en zei tegen haar: "Als je het wilt vertellen, ik sta open. Maar als je het niet wilt vertellen dan begrijp ik dat ook wel, ik bedoel ik ben maar een vreemde voor je." Ik wist hoe ze zich nu zou kunnen voelen. Ik wist niet precies wat er gebeurd. Maar ooit moest ze het toch aan iemand vertellen. Ik heb me ooit laten zeggen dat het nooit goed was om trauma's op te kroppen.

jeremy devone
Het meisje begon opnieuw tegen me te praten na dat ze me ingehaald had en vertelde me iets over vele kwaaltjes waar ze niks aan doen kon en medicatie die niet hielp. "Als medicatie niet helpt word het tijd iets anders te zoeken, en het kan erg voor je zijn maar dat betekend niet dat ik daarom liever bij je in de buurt ben" Ik had het nooit zo gehad op agressieve personen, behalve op mijn broer zodra hij het weer eens voor me op moest nemen.

Melody Black
"Als je medicatie niet helpt word het tijd iets anders te zoeken, en het kan erg voor je zijn maar dat betekent niet dat ik daarom liever bij je in de buurt ben." zei hij. Hij klonk een beetje bang en afstandelijk. Dat had ik niet graag bij jongens. Dat waren ze schijtluizen en had je niets aan hen, maar ik wilde het toch wel proberen met deze jongen. "Maar jongen, ik weet je naam niet eens. Ik bedoelde het niet eens zo kwaad. Wil je me echt geen tweede kans geven? Ik verdien toch zeker wel een tweede kans? Ik zal proberen het nooit meer te doen." Ik keek hem smekend aan met puppy-ogen.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

10 nov 2013 - 22:19

Exile 2658

Reageer morgen tijdens school weer

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

11 nov 2013 - 9:35

Patholoog 13766

John Hunter Bell
John was altihd heel sterk in zijn verdriet en schuldgevoelens, maar toen Dena mijn naam riep kwam ik toch weer bocen. Voor ik er helemaal was viel John verrassend genoeg uit. "Ja, roep hem maar. Zie je niet dat ik aan dat liegbeest onderdoor ga?" Toen kreeg ik de teugels in handen. John worstelde nog, maar nu had hij pech. "Stil, Johnny. Ze vroeg om mij, dus ga jij maar ergens anders huilen." John was als een klein broertje voor me. Ik was er altijd voor hem, maar ik treiterde hem ook graag. "Dus wat is er, popje?" Mijn stem was duidelijk lager dan die van John en mijn ogen glimden gevaarlijk. Als ze niet snel zou gaan praten zou ik haar voor de rest van de avond het zwijgen wel opleggen.

Tyler Devoné
''Lieve Tyler, een vriend is een serieuze relatie. Maar verder..'' zegt ze na een lach.
"Maar ik heb al genoeg vriendinnen gehad, relaties, nooit echt serieus geweest" zeg ik waarna ik nonchalant mijn schouders op haal. Ja, sinds klas één op het middelbaar ben ik al enorm geliefd onder de meiden, en daarmee heb ik ook al bijna de hele klas gehad.. op de nerds na dan. Gek genoeg was Jeremy nooit zo geliefd als ik.. nou, oké, dat was hij wel. Alleen hij zorgde er zelf voor dat-dat verdween met zijn gedrag.
Als ze dan zegt dat ik er ook niet verkeerd uit ziet lach ik zachtjes "Weet ik" antwoord ik droog.
''Heb jij niet ergens in Timboektoe een vriendin?'' vraagt ze me dan. Hierop schud ik mijn hoofd.
"Nee, ik heb d'r gedumpt. Ik heb geen zin om een vriendin te hebben die toch waarschijnlijk vreemd gaat als ik er niet ben, plus ik weet van mezelf dat ik aan háar toch niet trouw zal blijven" Zeg maar gerust dat ik aan niemand behalve 'de ware', niet dat ik denk dat zij zal bestaan, trouw zal blijven, maar ach. Daar zullen ze hier vast wel snel genoeg achterkomen. Ik ben een player, alleen liegen zal ik niet. De waarheid verdraaien doe ik nog wel eens. Maar dat is heel wat anders als liegen.

Dena Fields

'Wat moet je popje?' vroeg Hunter me. Het irriteerde mij dat hij mij zo noemde, maar wat kon ik eraan doen. 'Lieverd,' begon ik. 'Ik vind je hartstikke aardig, maar dat lijkt John niet te vinden. Dus doe mij en John een plezier en laat hem lekker met rust. Laat hem ook zijn pleziertje hebben.' Ik grijnsde breed. 'Dan laat ik jou je pleziertje hebben,' fluisterde ik toen. Ik hoorde hoe de wind om het huis een waaide en de sneeuw tegen het raam plofte. Een plotselinge windvlaag door het raam liet mij rillen van de kou en onbewust kroop ik dichter op Hunter.

Rose Black

Dat was mooi. Hij had zelfs geen vriendin. Hij was zelf ook het 'playing around'-type. Om nou te zeggen 'player', ik wist het nog niet. Alhoewel hij direct achter mij aan kwam toen hij te horen kreeg dat hij bij mij op de kamer zou liggen. 'Hee Tyler, heb je zin om de kamer te bekijken?' vroeg ik hem speels terwijl ik langs hem heen liep, richting de gang en hem ondertussen aan een hand mee trok. Wij lagen op kamer vier. Ik hoopte maar dat de kamers boven genummerd waren, anders had ik geen idee waar ik zijn moest.

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 9:35 ]
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

11 nov 2013 - 11:42

Patholoog 13766

Ik heb een oproep geplaatst.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

11 nov 2013 - 14:55

KIaus 21035

John Hunter Bell
Ik luisterde onverschillig naar haar woorden, tot ze over pleziertjes begon. Een kleine grijns verscheen op mijn gezicht. Door een windvlaag kroop ze dichter tegen me aan. Ik sloeg mijn armen om haar heen en schoof mijn handen onder haar shirt. "Dus als ik John zijn pleziertjes overdag laat hebben, krijg ik van jou pleziertjes 's nachts? Dat lijkt me een eerlijke verdeling, popje." zei ik met een grijns. Mijn vingers trippelden over de huid van haar onderrug. Ja, die verdeling zou ik wel aan kunnen wennen. Dan kon Johnny overdag achter zijn kontjes aanlopen en had ik 's avonds wat plezier met een meid die me aan kon.

Bowties were never Cooler

11 nov 2013 - 15:51

Exile 2658

Jeremy Devoné
"Maar jongen, ik weet je naam niet eens. Ik bedoelde het niet eens zo kwaad. Wil je me echt geen tweede kans geven? Ik verdien toch zeker wel een tweede kans? Ik zal proberen het nooit meer te doen." Ik grinnik om haar smeekpoging, zo wanhopig zal ze vast niet zijn. Ik was niet de stoerste zoals Tyler maar ik was wel slim. "Je moet niet mij een tweede kans vragen, vraag dat maar aan dat meisje. Doei" en met die woorden draaide ik me om en liep weg. Ik wou gewoon niks te maken hebben met ruzie zoekers, want geheid dat ze me erbij zouden naaien als er iets gebeurde.

Abigail Pierce
Loki maakte een vrolijke ik zei het toch opmerking en liet me los waarna ik grinnikte maar gewoon bleef liggen en hem aankeek. "Ik lig eigenlijk best lekker zo..." grinnik ik. "Als Sharp nu binnenkomt hebben we de poppen aan het dansen... "Toen bedacht ik me ineens dat ik nog altijd op mijn eigen kamer moest liggen vanavond, en de rest van het verblijf. "Daarover gesproken, wat ga ik doen met Sharp? Want die heks komt ELKE FREAKING AVOND mijn kamer controleren of ik daar wel slaap... Dus het maakt niet uit of ik hier lig in James bed, of op de grond, beneden op de bank of in de badkamer ik ben zoiezo de lul..." en ik kruip van hem af waarna ik zelf de ramen sluit en op zijn bed neerplof.

Laurinda Pearl
"PETE" mijn hele shirt had bruine vlekken en ik kijk hem opnieuw pruilend aan waarna ik de keuken in kijk die nu al vol ligt met eier resten, slagroom vlekken en bruine cacao poeder... "O god... wij zijn dood.." en ik pak nog snel een ei uit de koelkast en sla dat kapot op zijn hoofdje, niet te hard ofcourse maar gewoon zodat het breekt waarna ik hem lachend aankijk. "Echt hoor ze vinden ons niet zo lief meer de rest van het verblijf" lach ik.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Index RPG Actieve Topics Zoek