• De vloek van de Evil Queen zorgt dat alle sprookjesfiguren van de Enchanted Forest in de echte wereld belanden, in Storybrooke. geen een sprookjesfiguur weet wie ze werkelijk zijn, behalve een vermoed dat ze vervloekt zijn door de Evil Queen, diegene heeft namelijk een sprookjesboek van zijn leraar/lerares gekregen waardoor diegene denkt dat ze vervloekt zijn en sprookjesfiguren zijn, ook vermoedt hij dat zijn adoptiemoeder de Evil Queen is en dit dus alles in gang heeft gezet. Maar er is een profetie over een redster de echte moeder van de adoptiekind van de Evil Queen, hij besluit haar te zoeken, mee te nemen naar Storybrooke en haar te overtuigen dat zei hun allemaal kan redden. De Evil Queen en Rumple zijn zo ongeveer de enigste die zich vrijwel alles herinneren.


    Invullijstje
    Rol:
    Naam:
    Sprookjesfiguur:
    Leeftijd:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Werk:
    Extra:



    Meisjes:
    Red riding hood ||Damianne Stavros || Barnowl
    Rickena "Ricky" Bell ||Tinkerbell || Luminis
    Amy Ella Adams || Assepoester regbo
    Dominque Balthazar Lockwood || huntsman Maximesa
    Brooke Ranzel Chamberlain ||Rapunzel || Stillinski
    Aurora Starlinski || Doornroosje || WenseKronik
    Isabelle Dumont || Belle || Merrow


    Jongens:
    Mr. Gold || Rumplestiltskin || Barnowl
    Jefferson Hatta Chesir|| Mad hatter || Maximesa
    Killian Jones || Captain Hook || Ensiferum Ensiferum
    Hansel Grimm || Hans || WenseKronik
    Ashar Darrak || Jafar gereserveerd doorMerrow
    Robin Hood gereserveerd door Ensiferum
    Julio Caspari || Gelaarsde kat || Fennec

    Invullijstje
    Rol:
    Naam:
    Sprookjesfiguur:
    Leeftijd:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Werk:
    Extra:



    Regels
    *Ook wat oudere personages boven de 20 of de 30+ dus niet allemaal in de 17-19 jaar
    *ongeveer 5 zinnen schrijven meer mag altijd.
    *Naamsverandering doorgeven
    *Als je paar weken/dagen niet kan reageren ivm vakantie of andere reden even melden.
    *Andere niet buitensluiten
    *Boven de post zet je de naam van je personage en welke sprookjesfiguur hij/zij is.
    *16+ is toegestaan
    *OC aanduiden met (){}[]
    *Hou meisjes en jongens gelijk.
    *De vloek wordt later in de rpg verbroken
    *Reserveringen blijven twee dagen staan.



    Rollentopic
    Praattopic
    Rollenstory


    Je kan beginnen dat je net naar je werk gaat, wakker wordt, op je werk bent of thuis iets aan het doen bent

    [ bericht aangepast op 16 nov 2013 - 19:43 ]

    'Ja, het is belachelijk dat je je tot dat niveau verlaagd,' gaf Killian toe. 'Wat gaf die maffioso ervoor terug? Een warm nachtje?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rickena "Ricky" Bell || Tinker Bell

    Julio begon richting de haven te lopen en Ricky volgde hem snel. Meteen lette ze op de hoeveelheid geluid die haar voetstappen produceren en probeerde dit te reduceren tot het niet meer hoorbaar was voor het menselijk gehoor. Ze had wel vaker rondgeslopen in de hoop niet opgemerkt te worden en was er dan ook niet heel slecht in, maar toch leek de jongedame nog wel eens het ongeluk te hebben dat er toch iets misging. Vandaar dat alles in haar ernaar streefde ongelukken te voorkomen.
    Terwijl de haven inzicht kwam, viel Ricky's blik op de auto van Lockwood. Ze bleef even verbaasd staan, want wat deed de sheriff daar nou weer, zo vlak nadat Gold er was geweest. Het begon almaar vreemder te worden. Misschien had Lockwood zelf ook vermoedens over waar het verdwenen voorwerp van Darrak was en hadden die ook te maken met Jones.
    Er vormden zich denkrimpels op het voorhoofd van Ricky en snel haalde ze Julio weer in. Ze moesten nog dichterbij, wilden ze wat horen, maar dan was er ook een grotere kans dat ze gespot zouden worden. Daarbij vond ze het maar niks dat de sheriff erbij stond. Jones bespioneren was niet zo'n probleem, maar Lockwood was niet voor niets de sheriff. Niet dat er ooit wat gebeurde in Storybrooke, maar ze geloofde niet dat ze zomaar iemand op die post zouden zetten. Toch was wachten tot Lockwood weg was ook geen goed idee, want dan liepen ze de kans om belangrijke en interessante informatie te missen. Afwachtend keek ze naar Julio, die wat haar betreft maar moest beslissen hoe dichtbij ze bij het schouwspel zouden komen.

    (Vraag me btw wel af waarom die regels er in vredesnaam staan, als mensen zich er niet bepaald aan houden :') )

    [ bericht aangepast op 27 nov 2013 - 20:07 ]


    Happy Birthday my Potter!

    [O ja, sorry totaal niet opgelet. Ik vind het onzin dat je zoveel zinnen moet schrijven. Als ik niet meer weet dan weet ik niet meer en dan ga ik geen onnozele dingen neerzetten om het op te vullen. Ik vind lange, nietszeggende stukken alleen maar irritant. En het nut van de naam van de personage erbij zetten vind ik ook nogal onnozel als we geen ik-vorm gebruiken. Je ziet dan in het stukje wel om wie het gaat en vaak zie je het sowieso al aan het eerste woord van een alinea]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Dominique Balthazar Lockwood

    Dominique liet een spottende lach horen. 'Ik geloof dat ik dan eerder afwijs dan aanneem, denk je niet?'

    (honestly ben ik t wel met Ensiferum eens. Ook nu weet ik niet veel meer om te schrijven :$)


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Killian glimlachte koeltjes. ‘Ik kan me voorstellen dat een bitchy sheriff niet makkelijk een man vindt om de nachtelijke uren mee vol te maken. Dus nee, ik zou er niet raar van opkijken als je met een vent in bed zou duiken die niet helemaal in orde is.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Fulk besloot maar eens naar zijn werk te gaan. Hij nam afscheid van Isabelle en wandelde naar de slagerij, waar zijn collega Gerard al bezig was en de klanten hielpen.
    ‘Morgen, Geer!’ riep hij en hij ging een deur door, die hem naar een gang bracht die naar de vriescellen leidden.
    Hij trok zijn handschoenen aan, opende de deur en begon het gesneden vlees naar buiten te slepen zodat hij het kon verpakken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Dominique snoof, dit was nou net waarom ze niet graag in de haven kwam. 'Dat bewijst maar weer hoe goed je me kent Killian. Prettige dag verder.' Het kostte haar moeite om er een lachje vanaf te brengen, ze had inderdaad al geen man gehad sinds ze de baan als politie had gekregen, maar dit was ook de eerste keer dat ze ermee was geconfronteerd. Nog ietwat chagrijnig vertrok ze richting het huis van Ashar Darrak om daar de plaats te onderzoeken.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Julio Caspari (Gelaarsde Kat)
    Julio sloop dichterbij. Hij zag de sherrif een brief overhandigen. Jones nam de brief aan, maar niet zonder commentaar. Ondanks het feit dat Julio niet kon volgen wat de twee zeiden, leek de toon van het gesprek niet al te vriendelijk. Hij wuifde Ricky om dichterbij te komen. Misschien had zij nog een plan hoe zij er achter zouden kunnen komen wat er besproken werd. Maar net op dat moment liep Dominique al weer terug. Teleurgesteld zag hij zijn kans, om echt meer te weten te komen, aan zich voorbij gaan.
    'Enig idee hoe wij Jones kunnen omkopen zonder geld?', fluisterde Julio tegen Ricky.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 19:50 ]


    wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

    (Dus komt iemand nog de bestelling opnemen van Hansel... Anders schrijf ik zelf wel wat... )

    Hansel bestelde een koffie verkeerd en een beagle met aardbeienjam. Hansel moest nu wachten op zijn bestelling en nam een hijs van zijn sigaret. Hij keek naar de overkant, ietsje naar boven en zag zijn balkon. Hij verstarde zijn blik toen hij een schim erin zag. Hij keek nogmaals, maar het was waarschijnlijk gewoon de gordijnen want de deur van het balkon stond op een kiertje.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2013 - 19:00 ]

    Ashar Darrak II Jafar
    Het werd Jafar al snel duidelijk gemaakt dat Jefferson hem niet serieus nam en ervan overtuigd was dat hij de trekker niet zou overhalen. Zijn vinger spande zich dan ook opnieuw aan rond de trekker, ondanks dat hij niet direct de loop van het pistool tegen Jeffersons voorhoofd drukte. De gek begon te bazelen over dat hij waarschijnlijk het enige, werkende portaal in handen had, en Jafar kon het dan ook niet helpen dat hij vaagjes glimlachte toen de gek eraan toevoegde dat bonen hier niet groeien en zeemeerminnen niet aanstranden.
    ‘O ja, alsof ik ook echt moet geloven dat er een portaal bestaat naar sprookjesland.’ Jafar rolde ongelovig met zijn ogen, al kwam dit niet voort uit het ongeloof over het portaal zelf, maar door het feit dat deze zou ‘werken’. Iets dat pure bluf was van Jefferson, en dat wisten ze allebei.
    ‘En maak je geen druk, mevrouw Lockwood…,’ begon Jafar, nadat Jefferson besloot zijn woorden nogmaals naast zich neer te leggen en dus onder het betalen uit wilde komen, verwijzend naar de ‘jaagster’ die Jefferson eerder aanhaalde - dat de agente dus om de hoek stond. ‘… is in de verste niet in de buurt.’ Met deze woorden gezegd zijnde, richtte Jafar het handwapen op Jefferson en haalde zonder enig respijt de trekker over.
    ‘We zullen die stomerijkosten inderdaad laten zitten,’ sprak hij toen, terwijl zijn blik haatdragend op Jefferson rustte, nadat hij een haast tevreden blik op de schouderwond had geworpen. ‘Jij gaat, van zodra je jezelf opgelapt hebt, Gold voor me bespioneren. Tenzij je natuurlijk van je geliefde hoeden afwilt…’ Jafars ogen knepen zich iets samen, terwijl hij zijn welgemeende dreigement uitsprak, wetende dat Jeffersons’ hoeden de man heilig waren.




    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    Jefferson keek naar zijn schouder en begon te lachen. 'Ik voel het... tintelen,' murmelde hij waarna hij nog harder begon te lachen. 'Ik vóél het,' zei hij blij. Het was een pijnlijk gevoel, maar het was een gevoel. Jaren lang had hij geen pijn gevoeld, zelfs toen zijn hoofd eraf werd gehakt had hij niks gevoeld. Hij trok het pistool uit Jafars hand en bekeek het eens goed. 'Ongelooflijk,' fluisterde hij voordat Jafar zijn geweer weer wegtrok uit Jeffersons handen. Jefferson was zo bezig geweest met zijn schouder en het magische gevoel dat hij niet op Jafar had gelet. Het enige wat hij had meegekregen was het woord "hoeden". Hij begon weer te lachen. 'Misschien dat een barret je staat? Hmm, we zullen zien.' Hij gleed met zijn vingers over zijn schouder en bekeek het plakkerige rode goedje waarna hij weer moest lachen. 'Prachtig. Jafar, prachtig dit.' Hij realiseerde zich plotseling weer dat hij opweg was richting de haven. 'Ik vrees dat ik nog wat beters te doen heb mijn vriend, ik zie je wel bij de opening,' zei hij terwijl hij Jafar met zijn bebloede hand een klopje op de wang gaf. Hij liet een lachje ontsnappen bij het zien van Jafars gezicht waarna hij vertrok richting de haven.


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Kilian sloot het gebouw af. Zijn werkdag zat er op. Het zou nog een paar uur duren voordat de zon onderging en hij besloot even een kijkje te nemen in het bos. Dat was immers het gebied dat hij voor Gold in de gaten moest houden en voordat hij daar dingen kon opmerken, moest hij wel weten hoe het er normaal gesproken uitzag.
    Grind knisperde onder zijn laarzen terwijl hij naar de boomgrens wandelde. Hij snoof de lucht van dennenbomen op en voelde zich een stuk vrijer nu hij niet meer door stenen muren werd omsloten. Hij wist niet waardoor die gevoelensverandering kwam, maar ervoer wel vaker een plotselinge blijdschap als hij door de buitenlucht zwierf.

    Een paar minuten later was hij door bomen omsloten. Hij keek even achterom, maar het zicht naar het dorp was versperd door de torenhoge bomen. Hij stak zijn handen in zijn zakken en keek om zich heen, zich afvragend hoe dingen hem moesten opvallen. Alles leek verrekte veel achter zich aan. Misschien moest hij eerst maar eens op zoek gaan naar dat gebouwtje waar Gold het over had gehad.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Damianne loopt met een dienblad naar de tafeltje van Hansel Grimm om zijn bestelling te brengen , ze zet dus een koffie verkeerd en een beagle met aardbeienjam voor hem neer.

    Zoals gewoonlijk was Christina weer op de straten, ze was aan het dansen met haar tamboerijn. Een man naast haar was op zijn fluit aan het spelen. Ja Christina was eigenlijk een straatartiest, haar leven lang. Eigenlijk wist ze als enige, naast Gold en Regina dat ze uit een heel andere oord, een oord waar sprookes echt waren. Zij was Esmeralda een zigeunerin. Ze weet dat alle andere bewoners van Storybrooke ook sprookjes figuren waren, maar jammer genoeg weet ze niet wie welk sprookjes figuur is, ze kan het alleen maar afvragen.


    Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

    Hansel Grimm

    Hansel pakte haar pols zachtjes vast en keek haar aan.
    'Bedankt, ik zal direct betalen. Hoeveel is het?' Hij wou dat hij de ballen had om haar eens mee uit te vragen, elke ochtend, middag, avond staarde hij naar haar vanaf zijn balkon onder het genot van een sigaretje. En elke dag wenste hij dat hij haar mee uit kon vragen en elke keer als hij iets daar kwam drinken nam hij zich voor om haar uit eten te vragen. Maar hoe hij het ook probeerde, het lukte hem niet.