RPG - Magicalorus voor Zwarte Magie [Speeltopic 1] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 3 feb 2014 - 21:48 ]

16 - 09 - '17

Bryan Medaci - Ragnatela - 6de jaar

Om me terug te begroeten gaf Adriana me een knikje, iets wat ze wel vaker deed. Ze was niet echt een meisje van veel woorden. Ze komt met de meeste niet overeen, zoals ik ook bij veel mensen niet overeen kom, maar wat ik ergens nog niet snap is dat wij best wel goed overeen komen. Ik heb nog geen ruzie met haar gehad, zelfs nog geen discussie. "Dit is Tia, volgens mij zit ze als ik het me goed herinner in de 2de jaar." antwoordde Adriana op mijn vraag. Ik had dus wel gelijk dat dat meisje uit het tweede is. Ik kijk weer naar Tia en zie haar gezichtsuitdrukking veranderen, ze lijkt kwaad. Oeps, dat was niet de bedoeling, niet dat het mij wat uitmaakt hoor. "Ik kan me heus wel zelf voorstellen. Ik ben inderdaad Tia en zit in het 2e Codoradi. En wie mag jij wel wezen?" zegt het meisje, genaamd Tia dus kwaad. Wohow, een tweedejaar en zo'n grote mond? Wauw, dat is lef hebben zeg! Net als ik wil antwoorden is ze me voor om wat te zeggen. "Laat maar, dat boeit me toch niets." Ik haal mijn schouders op en begin te lachen. "Wat jij wil, kleintje." Ik schud mijn hoofd, neem mijn hutkoffer weer vast en loop van de twee weg. Ik hoorde Tia nog net wat tegen Adriana zeggen, iets van dat ze het vervelend vindt dat Adriana geen vrienden heeft, arme zij. Misschien moet ik daar eens wat aan veranderen, ik zou wat meer met haar kunnen optrekken zodat ze zich dit laatste jaartje niet alleen moet voelen, daarbij mag ze best gezien worden, dus schoon gezelschap is altijd wel welkom.

16 - 09 - '17

Tia Rose Jufferson
"Wat jij wil, kleintje." zei de jongen lachend. Ik keek hem verontwaardigd aan. Mij eerst beledigen en daarna uitlachen. Hij zou nog wel eens moeten oppassen. Hier kwam hij niet ongeschonden vanaf, wacht maar af. Ik begon het wachten een beetje beu te worden en vroeg aan Adriana: "Hoe lang denk je dat we nog moeten wachten? Ik heb er namelijk geen zin om hier nog uren te staan wachten, voor mijn part ga ik dan wel lopen." Ik grinnikte een beetje om mijn eigen grap. Ik, lopen naar het kasteel? Dat zou ik nooit doen. Vooral niet op de schoenen die ik nu aan had, daar zou ik nog geen vijftig meter ver op komen. Ik bekeek Adriana en ze zag er wel redelijk uit. Veel knapper als mij natuurlijk, maar ja daar was niet veel voor nodig.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Océane Yzella Governe - tweedejaars - Ragnatela
Ik zag een aantal leerlingen staan, maar had geen zin om erbij te gaan staan. Ik ging aan de rand van het bos staan en floot het deuntje dat ik vorig jaar aan Ziggy geleerd had. Daar kwam hij al aanrennen. 'Hé Ziggy. Waar is Nora?' zei ik. Hij kwispelde met zijn mooie grijze pluimstaart. Daar kwam inderdaad ook moeder Nora. Ook zij was grijs, maar iets donkerder en haar staart was korter. Ik knuffelde lang met Ziggy, een van mijn weinige vrienden hier. Ik zie hem maar weinig, omdat we normaal gesproken in het kasteel moeten blijven, maar nu kan ik hem zolang knuffelen als ik wil. Tot alle leraren er zijn natuurlijk. Jed, een van de andere welpen, kwam ook spelen. Ziggy vond het goed en we stoeiden even. Ik trok me niks aan van de blikken van de andere leerlingen en de weinige leraren. Tot ik een bekende stem hoorde die eerst mij, en toen ook Jed begroette. 'Océane! Jed!' Mijn vriendin Adanelle was gearriveerd en tilde Jed op. Jed likte haar over haar gezicht. We hadden allebei de pups geboren zien worden, samen met de twee andere, Sia en Lulu. 'Hoe was je vakantie?' vroeg ik. 'O, goed. Er was wel wat gezeik op pa's werk, maar het is allemaal goed gekomen. Verder wilde mijn moeder per sé kamperen. En bij jou?' zei ze. Ik haalde mijn schouders op. 'Weinig. Beetje op de bank gehangen. Verveeld,' zei ik. Ze lachte en ik lachte gewoon maar mee. 'O, volgens mij gaan we naar het kasteel. Tot ziens wolfjes! Dag Ziggy!' Ik zwaaide naar hem. Hij kwispelde, draaide zich om en rende het bos in.

[ bericht aangepast op 3 dec 2013 - 21:55 ]

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

(Die wolfjes zijn echt schattig ^^)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

[ bericht aangepast op 4 dec 2013 - 16:13 ]

16 - 09 - '17

Skylar Chase Winter

Alle leraren krijgen een seintje. Ik werp Amelia iets wat tussen een glimlach en een grijns hangt. Vervolgens fluit ik heel hard en heel schel. Met een enorme klapt springt het hyena achtige duistere wezen achter me. Niet alleen is het duister, zwart met rood en een hyena. Het is ook nog eens gigantisch. Het is even een klim maar dan sta ik er bovenop en zie hoe de jaren zich verzamelen. "Zoals jullie waarschijnlijk al door hebben, word het tijd om naar de school te gaan, Per leerjaar graag bij elkaar gaan staan. " roep ik.
Ik wacht tot dit gebeurt is, maar ondertussen roep ik naar Amelia. "Raceje?" Ik werp haar weer het halve grijns, glimlach gebeuren toe. "ALLE ZESDE EN ZEVENDE JAARS CODORADI DEZE KANT OP" roep ik. "EN SCHIET OP EEN BEETJE WE HEBBEN NIET DE HELE NACHT DE TIJD" schreeuw ik er achter aan.
Ik wacht tot alle leerlingen die ik geroepen heb bij de hyena staan. Zodra dit is spring ik er vanaf. Ik help ze allemaal een voor een de hyena op. Daarna klim ik er zelf op. Ik geef Mikhail nog een klopje op zijn schouder. Dan ga ik zelf zitten. "Houd je goed vast, maar trek geen haren uit, dit vind hij niet leuk" zeg ik waarschuwend. ik knipoog nog een keer naar Amelia en maak dan een klikkend geluid.
Zodra dit klikkende geluid is gemaakt begint de hyena met volle snelheid te rennen richting het kasteel. Zodra ik de wind langs me heen voel gaan, is het weer net alsof ik op mijn motor zit. Ik glimlach als ik de leerlingen blij en verrukt hoor gillen en lachen.
De hyena stopt bij het kasteel. Ik spring er vanaf en help elke leerling die er op zat weer vanaf. Al zijn heel veel haren flink door de war. "Jullie weten hoe het werkt dames en heren. Ga gewoon rustig bij je afdeling zitten en wacht af" zeg ik wat vriendelijker dan daarnet. Ik ga ze voor het kasteel in, dan naar de eetzaal.
Hier zie ik het schoolhoofd aan de oppertafel zitten. Ik dirigeer de zesde en zevende jaars leerlingen van Codoradi naar hun tafel en loop dan zelf naar de oppertafel. "Scarson" zeg ik met een hoofdknikje. Dan ga ik zitten op de mij toegewezen plek. Even verbaast kijk ik naar het naambordje. Oohja, voor de eerste jaars natuurlijk. Ik grinnik inwendig als ik die van Amelia naast de mijne zie. Eindelijk.

[ bericht aangepast op 4 dec 2013 - 16:36 ]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Gina Maura Tyerson|| Lerares vliegen
Ik hoorde naast mij Skylar roepen en ik kromp ineen en hield mijn handen voor mijn oren. Wat kon die vent schreeuwen, joh. Ik wist nu dat het tijd was om te gaan en ik moest zoals gewoonlijk de eerstejaars begeleiden. Ik verhief mijn stem, maar niet zo hard als Skylar om te roepen: "Eerstejaars, bij mij komen. Eerstejaars, bij mij verzamelen, jullie gaan met mij mee! Niet bang zijn, ik bijt niet en hij ook niet." zei ik terwijl ik naar mijn Duistere vogel wees, die een zachte kir liet horen. Ik liep langzaam richting hem, wachtend tot de kleine eerstejaartjes zouden komen. Ik gaf helaas alleen les aan de eerstjejaars les. Ik zou graag ook aan oudere jaars les willen geven. Misschien zou ik dat eens met het schoolhoofd moeten bespreken als we op het kasteel aankomen. Er kwam nog steeds niemand naar mij toe. Ik keek even op mijn lijst en er waren wel degelijk eerstejaars.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Medina Alva Velethe || lerares Verzorging van Duistere Wezens
Ik kreeg het sein dat we de leerlingen mee mochtne nemen. Rileo stond keurig op me te wachten. 'Tweede en derdejaars, hierheen!' riep ik. Er kwamen al wat mensen aan, die op Rileo en de andere Hircumorks klommen. Ik begroette een aantal kinderen, die ik vorig jaar ook les had gegeven. 'Nog steeds geen Gedaanteverwisselingen?' vroeg een vierdejaars, die ik goed kende. Ik glimlachte maar schudde mijn hoofd. 'Jammer,' Hij klom ook op een Hircumork. Ik klom bij wat tweedejaars op Rileo. 'Iedereen hier?' vroeg ik.

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

Tia Rose Jufferson|| 2e jaars Codoradi
De lerares Verzorging van Duistere Wezens riep de tweede en derde jaars en ik zei tegen Adriana: "We zien elkaar nog wel eens. Doei."
Ik liep naar Professor Velethe. Ik mocht haar wel. Toen ik bij haar aangekomen was zei ik beleefd goedendag en ging op de Hircumork zitten. Professor Velethe kwam bij ons zitten, ik kon niet zo goed stil blijven zitten, dus bewoog ik de hele tijd een beetje op en neer. Het boeide mij niet of mensen er zenuwachtig van werden, ik werd er zenuwachtig van als ik stil moest blijven zitten.
"Fijne vakantie gehad, professor?" vroeg ik beleefd aan haar, terwijl ik nog steeds op mijn plaats bleef verschuiven. Ach ja, nu had ik ten minste nog iets te doen, voordat we vertrokken. Leuk, andere kinderen zenuwachtig maken door mijn geschuif.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

[Gylani > Wintermagic]

16 - 09 - '17

Scarson Acromunta - schoolhoofd

Ongeduldig zat ik in de grote zaal, de zaal was groot en verdeeld in twee delen, één voor de leerlingen van Codoradi en de ander voor de leerlingen van Ragnatela. De oppertafel staat horizontaal tegenover de tafels voor leerlingen. Ik zit in het midden van de oppertafel, achter mij staat een gigantisch afgebeelde slang. Twee keer zo groot als alle andere slangen in de zaal. De zaal straalt een enge, duistere en misterieuze sfeer uit waardoor ik me op mijn gemak voel. Ja, hier is mijn thuis. Magicalorus hogeschool voor duistere spreuken en magiërs. Kon de heer van het duister dit maar zien. Ik heb niet gedaan wat hij van mij verlangde. Net zo slecht als hem worden. Maar in de plek geef ik hem honderden duistere magiërs!

Queer zijn is gewoon alles

(Sorry Wintermagic!)

[ bericht aangepast op 7 dec 2013 - 15:54 ]

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

Lunalovesit schreef:
(Niemand die de naam Sia ergens mee associeert? Zij heeft immers She Wolf gezongen )

16 - 09 - '17

Dooddoenervo schreef:
Scarson Acromunta - schoolhoofd

Ongeduldig zat ik in de grote zaal, de zaal was groot en verdeeld in twee delen, één voor de leerlingen van Codoradi en de ander voor de leerlingen van Ragnatela. De oppertafel staat horizontaal tegenover de tafels voor leerlingen. Ik zit in het midden van de oppertafel, achter mij staat een gigantisch afgebeelde slang. Twee keer zo groot als alle andere slangen in de zaal. De zaal straalt een enge, duistere en misterieuze sfeer uit waardoor ik me op mijn gemak voel. Ja, hier is mijn thuis. Magicalorus hogeschool voor duistere spreuken en magiërs. Kon de heer van het duister dit maar zien. Ik heb niet gedaan wat hij van mij verlangde. Net zo slecht als hem worden. Maar in de plek geef ik hem honderden duistere magiërs!

Queer zijn is gewoon alles

Gina Maura Tyerson
Ik vloog met de eerstejaars door het bos, richting het kasteel. Binnen enkele minuutjes waren we gearriveerd en stapten ze een voor een af. Ik als laatste. Ik leidde de eerstejaars door het kasteel, naar de voorhal terwijl ik zei: "De sorteerceremonie zal zo beginnen. Jullie kunnen ieder ingedeeld worden in Ragnatela of Codoradi. Iedere afdeling heeft zo z'n goede punten." Ik liet ze achter en liep kordaat naar binnen. De eerstejaars zouden nog wel even moeten wachten tot iedereen gearriveerd was. Ik liep naar de oppertafel en ging bij Scarson en Skylar zitten, terwijl ik beleefd zei: Goedenavond Scarson, goedenavond Skylar."
Ik dacht even na hoe ik deze vraag zou kunnen formuleren en uiteindelijk werd het: "Professor Acromenta, ik had een idee. Omdat ik nogal veel vrije tijd had, leek het me leuk om ook nog aan tweede en derde jaars les te mogen geven. Wat dacht u daarvan?" Ik hoopte dat hij ja ging zeggen. Ik duimde onder te tafel en keek hem gespannen aan.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||