RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen - Hawai 3 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ja..' Cordelia begreep dat ook niet echt, maar wist dat Wyatt erg vrij van geest was. 'Ik mis haar. Misschien kunnen we straks even bij ze langs gaan?' opperde ze. Ze miste hen allebei.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Dat is onzin,’ bromde Satyr. ‘Dat wil het stadsbestuur ons misschien laten geloven, maar er is niets van waar. Misschien is haar invloed juist wel groter geworden doordat ze buiten de stad is geplaatst, want ze is haast een legende geworden.’ Hij slaakte een zucht en pakte haar hand vast. ‘Het is vreselijk als je Ariana terug moet sturen, maar je kunt niet anders. Je kunt niet je familie op het spel zetten, de vader van je ongeboren kind!’ Hij keek in haar ogen. ‘Bovendien weet je het maar nooit met Venomis. Misschien doet ze Ariana wel niets en wil ze jouw gewoon op de stang jagen. Als ze het meisje nog nodig had gehad, had ze het nooit losgeslaten.’

-

Venomis trok een beetje aan het gewaad dat ze aangetrokken had nadat ze de deur was uitgegaan. Het zat te strak om haar middel en het jeukte. 'Wat een ellende,' bromde ze.
Ze volgden een beekje zonder echt een doel voor ogen te hebben, maar dat was wel prettig.'

Every villain is a hero in his own mind.

'je zou een prettiger kledingstuk aan kunnen schaffen,' opperde hij toen hij haar ergernis op merkte.
Hij keek even naar het water naast hen en had ineens erg veel behoefte om te zwemmen.

~ ~

'je wilde toch gaan zwemmen,' grinnikte Kato. 'we moten niet teveel soen. Liae is nog veel te klein.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Emily zweeg. Ze keek Satyr alleen maar met grote ogen aan. 'Ik wil het niet,' fluisterde ze ontzet.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Satyr zweeg. Hij had het ook niet gewild, waardoor hij geen keuze had gemaakt. Een foute keuze.
'Je hebt niks de willen.'

-
'Ik zou niet weten wat. Het zit allemaal voor geen meter. Het is gewoon onnatuurlijk.'

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey grinnikte wn lietzijn voeten in het water zaklen.
'Je bent hier niet verplicht kledimg te dragen,' zei hij.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Oké, alleen zwemmen dan,' zei Cordelia. Ze zette Nykin neer, zodathij even kon spelen en keek naar Kato. 'Kato?' zei ze aarzelend. 'Als je in staat bent om - om mij te vergeven, wil je dat dan wel tegen me zeggen?' Ze keek hem onzeker aan.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nee, hier niet. Al wen ik er liever zo snel mogelijk aan. Al is het nog erger als het nat wordt,' peinsde ze en besloot de jurk toch uit te doen en op een steen te leggen. Ze liep tot haar enkels het water in en ze onderging een huivering toen het water in haar huid beet. Heerlijk.
Ze weerstond het verlangen om terug te veranderen, maar zette nog een stap het water in.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dan moet ik hier vandaan. Met Baiel, met iedereen. We moeten van dit eiland af, voordat ze ons te pakken krijgt.' Emily keek Satyr vastberaden aan. 'Als we niet veilig kunnen zijn hier, dan moeten we hier maar niet langer blijven. Er moet nog wel een andere plek zijn om te leven.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'En jij denkt dat je aan haar kunt ontsnappen?' vroeg Satyr vermoeid, die dat zelf ook overwogen had. 'Ze kan vliegen. Ze haalt je zo in. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het voor je is, maar je hebt geen keuze. Je moet doen wat ze zegt en misschien laat ze hen dan in elk geval nog leven. Als je haar te lang laat wachten, zal iemand die prijs moeten betalen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Emily schudde haar hoofd. 'Ik kan toch niet kiezen wie ik in leven wil houden?' zei ze wanhopig. 'Waarom blijf ik wonen op een plek waar een moordlustig wezen woont? Waarom blijft hier überhaupt iemand wonen?'

[ bericht aangepast op 20 dec 2013 - 15:00 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Omdat we nergens anders naartoe kunnen. We hebben hier een fijn leven binnen de muren van de stad. Daarbuiten is Venomis’ domein en daar moeten we gewoon uit de buurt blijven. Zo werkt het hier. Je kunt haar niet ontvluchten en als je het toch probeert, ben je straks beiden kwijt.’

Every villain is a hero in his own mind.

Emily beet op haar lip. 'Ik ga naar huis.' In een impuls omhelsde ze Satyr en toen liep ze terug naar het hotel.
Ze rende de trappen op, gaf Meller zo snel mogelijk haar geld en liet haar direct weggaan. Ze had even geen behoefte aan het gebruikelijke praatje; ze moest met Baiel praten.
'Hé… wat is er?' Baiel keek haar geschrokken aan. Hij moest haar betraande, verbijsterde gezicht zien.
'Baiel, ik ben naar Venomis geweest en nu moet ik jou of Ariana bij haar afleven. Overmorgen.'
Baiels ogen werden groot. Hij wilde reageren, maar kreeg het niet uit zijn mond.
'Het spijt me zo, Baiel… Ik weet hoe stom ik was, ik weet het en - en ik moet -' Haar ogen vulden zich opnieuw met tranen. Ze duwde haar gezicht in het dekbed, die al snel vochtig werd.
Ze tilde haar gezicht weer op toen ze een hand op haar haren voelde. Baiel keek haar aan, zijn ogen waren ook vochtig, en hij keek haar diep treurig aan. 'Dan lijkt me duidelijk wat we moeten doen.'
Emily keek hem aan. Hoe kon het hem duidelijk zijn? Het was haar niet duidelijk.
'Ik ga me klaarmaken en dan ga ik het bos in.'
'Nee.' Emily schoot overeind. 'Nee. Nee! Baiel, Ariana kan je misschien genezen… Je blijft leven…'
'Emily.' Baiel pakte haar hand om haar tot rust te manen. 'Ik ben ten dode opgeschreven en als je Ariana af moet leveren, is zij er niet meer om mij te genezen.'
'Je bent niet ten dode opgeschreven!' zei Emily verontwaardigd. 'Jij blijft gewoon leven, het gaat de laatste tijd weer beter…'
'Em…'
'Nee.' Ze stond op. 'Jij blijft liggen. Ik los het op. Jij blijft hier. Ik ga Ariana zoeken. Ik ga met haar praten.' Ze liep naar de slaapkamerdeur. 'Jij blijft hier.' Daarna deed ze de deur dicht.
Op dat moment begon Maerle luid te huilen. Emily sloeg haar ogen ten hemel en voelde zich verslagen, maar liep toch naar haar dochtertje toe om haar tot rust te manen. Dat gebeurde gelukkig al snel. Hoe moest ze Ariana nou opzoeken als Maerle hier nog was? Misschien moest ze haar kind maar meenemen.
'Baiel? Ik neem Maerle even mee en ga op zoek naar Ariana.' Ze tikte even op de deur.
'Oké,' klonk zijn zwakke stem.
Het beviel Emily niet dat ze hem achter moest laten, maar ze moest nu eerst Ariana vertellen wat ze had gedaan en vooral wat voor verschrikkelijke gevolgen het zou hebben.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij trok een wenkbrauw op. Het was niet zijn bedoeling om er zo'n probleem van te maken en hij had gewoon zijn mening gegeven over afhaar gesprekje met Rodey.
'Ik denk niet dat er nog wat over te zeggen valt.'
Hij stond op omdat hij trek had in vlees en het brood dat voor hem op tafel stond niet hoefde te zien. Nykin volde hem met zijn ogen toen hij naar de deur liep en naar het voorradige gedroogd vlees keek wat hij daar had opgeslagen.
'Het is toch goed?' Hij draaide zich weer naar haar om. 'Zo erg is het ook niet.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat is niet waar ik het over had. Ik bedoelde het feit dat ik Liae in gevaar heb gebracht, met Venomis.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?