RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen - Hawai 3 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Vind jij mij hebzuchtig?' vroeg Venomis verbaasd. 'Ik heb maar weinig bezittingen, hoor.'

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia kietelde Nykin in zijn buikje en ging uiteindelijk weer naar boven. Ze ging met de kinderen bij Kato in het zand zitte en kuste zijn kop.
'Ik vind het tocb wel bijzonder, dat ze allebei zijn zoals wij.' Ze glimlachte trots.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Rodey haalde zijn schouders op.
'Het was maar een vraag.'


~ ~

Hij knikte. Het was fijn dat zowel Liae als Nykin beide eigenschappen hadden geërfd.


[Wauw....]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia wikkelde de kleintjes in een warme handdoek en leunde een beetje tegen Kato aan. Hij was lekker warm en ze streek met haar gezicht even langs zijn vacht. 'Denk je nog wel eens aan thuis, Kato?' vrowg ze zacht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Vragen komen ergens vandaan,' merkte Venomis op.

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, blijkbaar heb je grootse plannen met de inwoners van het dorp.'
Hij keek naar de bomen en zou daar nu veel liever in zitten, kaarsje kon niet klimmen.

~~

Kato snoof. Hij dacht er redelijk vaak aan. Hij vroeg zich af of iedereen al dood was. Zouden ze verdrinken zinn? Hun lichamen verbrand in het hete water? Of hadden ze niet eens de kans gehad om het dorp te verlaten en lagen de lichamen onder een dikke laag vulkaangesteente?
Wat Kato nogal irriteerde, was het moment waarop Cordelia dit vroeg. Zoals ze altijd dit soort momenten koos om dingen aan hem te vragen die hij het liefst negeerden. En waarvan ze wist dat hij er niet over na wilde denken. Hij was nu niet eens in staat om zijn gevoelens onder woorden te brengen, maar ze verwachtte toch een antwoord.

[ bericht aangepast op 26 dec 2013 - 9:20 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben niet degene waar je je zorgen om zou moeten maken,' antwoordde Venomis koeltjes. 'Er zijn maar een paar mensen wiens ingewanden ik eruit wil rukken en jij kent er geen van.' Ze siste en haar staart kronkelde over de vloer.

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia vroeg zich af waarom hij dat geluid maakte. 'Ik stel toch maar een gewone vraag?' Ze keek Kato aan.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij knikte, maar wilde er niet verder over uitwijzen. Misschien... Misschien dat hij en Qako terug konden gaan om te zien hoe het er aan toe was. Kato wilde het weten. Hij wilde zijn familie een laatste eer bewijzen en hun lichamen vinden. Hij was te nieuwsgierig, al deed de gedachte aan de gruwelijke waarheid hem ontzettend veel zeer.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zuchtte lichtjes. Einde onderwerp, zoals gewoonlijk. 'Ik wil zo nog even langs de markt, om wat fruit te kopen.' Nykin speelde nog steeds lief in het zand enLiae was weer in slaap gevallen. Cordelia pakte haar fijne handje vast en staarde even naar de zee. Ze miste haar ouders. Het was al bijna meer danneen jaar geleden dat ze hen had gezien. Zouden de vissen hen inmiddels gevonden hebben? Zouden ze weten van Liae, of Baiels ziekte? Nykins verjaardag, of Maerles eerste tandjes? Ze drukte Liae stevig tegen zich aan. Zij zou haar kinderen nooit het gevoel geven dat ze er niet toe deden.
Ze wilde er met iemand over praten, maar met wie? Kato toonde nooit veel interesse in haar ouders. Hij vroeg er nooit naar. Cordelia was echter altijd almdegene die het onderwerp moest aansnijden.
'Ik wil hier graag weg,' zei ze zacht. 'Ga je mee, of blijf je nog?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij ging mee en was liever niet langer op het strand dan noodzakelijk. Kato trok zijn gewaad weer aan stilde Nykin op die naar zijn haren graaide. Ze lieten het strand gelukkig achter zich.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Prahi haalde zijn schouders op.
'Niet veel. Ik heb wat te doen gekregen bij de groenteboer, hoewel het niet veel betaald. Vandaag kan ik echter mijn eigen gang gaan. Ik hoop niet dat ik je ophoud.'

~ ~

'Natuurlijk maak ik me daar zorgen over. Ik wil niet dat je jezelf in de nesten werkt.' Wat ze met haar beoogde slachtoffers kon hem nu niet meer zo veel schelen nui hij begreep dat het puur een wraakactie was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia kocht een doosje aardbeien en wat bananen. Ze gingen weer op huis aan, waar Cordelia eerst uitgebreid in bad ging. Ze trok een schone jurk aan en at met Nykin een paar aardbeitjes. Boven het vuur bakte ze ondertussen een cake.
'Ik wil zo even bij Emily langs gaan,' zei ze tegen Kato.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik weet wat ik doe.'

Every villain is a hero in his own mind.

Cordelia vertrok even later naar het hotel. Het was ineens wat frisjes geworden buiten en Cordelia vroeg zich even af of het kwam omdat ze haar ouders zo miste. Toch schudde ze afwezig haar hoofd. Nee, dat kon het niet zijn. Het was gewoon fris, daar had zij niets mee te maken. Cordelia was blij ommEmily te zien toen die de deur opende. Cordelia knuffelde haar.
'Wat fijn om je te zien. Mag ik binnen komen?'
'Natuurlijk!'
'Fijn,' glimlachte ze. 'Ik heb een cake voor jullie gebakken.' Ze hield hem even omhoog. 'Hij moet nog even afkoelen.' Ze zette hem op het kleine tafeltje dat in de kamer stond. 'Hoe gaat het met jullie?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?