Forbidden || 1 - Speeltopics

Love is something unpredictable,
You can't force it.
But you also can't go away from it.
Love can happen on the most unpredictable times.
But when it happens,
You don't wanna lose it.
What happens if love is forbidden?
Would you fight for it,
Or would you let her go?

De bendemensen wonen gezamelijk in een oud huis. Wat meer afgelegen van de stad. Het is een oud huis, dus er is ook niet heel veel luxe omdat ze ook niet een van rijksten zijn. Al zijn ze ook niet arm. Meestal komen ze aan geld door te stelen of aan eten. De rijken wonen natuurlijk in rijke wijken bij hun ouders.
We beginnen gewoon in het dagelijkse leven en er komt binnen een paar dagen een feest waar iedereen naar toe gaat.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 17:35 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Elliot Samuel Yorkwill || Snob

''Is goed,'' Hoorde ik Cameron nog zeggen en niet veel later hoorde ik hem de trap afgaan en stond hij al naast me en opende de deur om vervolgens naar buiten te gaan. Ik ging hem achterna en deed de deur dicht om vervolgens een klein sprintje te lopen om dan vervolgens naast hem te staan en op mijn gemak te wandelen. Het zonnetje scheen fel en ik was wel blij met de warme stralen die me tegemoet kwamen. Ik liet mijn blik even hangen bij Cameron.''Wie wil jij meenemen naar dat feest?'' vroeg hij me en ik haalde onwetend mijn schouders op. "Geen idee, misschien die lekkere grietjes van op school." zei ik schouderophalend. Ergens wilde ik namen noemen, maar al kennende mijn broer zou hij me zo uitlachen. Er waren nog enkele oude vrienden die me echt kenden op school en ergens ging ik het wel leuk vinden om hun mee te vragen, maar ik wilde namelijk geen geroddel over mezelf. "En jij?" kaatste ik de vraag terug. We passeerden namelijk een Starbucks en ik stootte mijn broer aan en zonder op zijn antwoord te wachten trok ik hem het zaakje binnen en bestelde ik voor mezelf al een muffin en een Late met karamel.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Cameron Tomas Yorkwill
Elliot haalde onwetend zijn schouders op. ''Geen idee, misschien die lekkere grietjes van school,'' zei hij en ik knikte even kort en had een brede grijns op mijn gezicht. ''Als dat je lukt,'' zei ik toen en gaf hem een zachte stoot op zijn schouders met een speels lachje. ''En jij?'' Kaatste hij de vraag terug terwijl hij me meetrok de starbucks in. Ik zuchtte geërgerd, en bestelde hetzelfde als hem. ''Ik weet het nog niet,'' zei ik terwijl we aan een tafeltje waren gaan zitten. Vanaf hier kon je de mensen die langs het raam kwamen goed bekijken en daar had ik altijd behoefte aan. ''Wie wilt er nou niet met mij?'' Voegde ik aan mijn antwoord toe en grijnsde even terwijl ik op het rietje van mijn starbucks beet en wat achterover hangde. Mijn blik bleef op Elliot hangen en ik nam ondertussen een hap van mijn muffin. Ik maakte me niet veel zorgen over een date vinden - er was ten slotte vast wel iemand. De muffin had ik nu ook bijna op en mijn starbucks was ondertussen nu ook al bijna aan zijn einde. Ik wreef met een hand door mijn haar en keek toen afwachtend naar Elliot. ''Wat ga jij kopen?'' Vroeg ik aan hem. Elliot had meestal goede ideeën, en hij zou het vast niet erg vinden als ik die ook wist. ''Ik bedoel, qua kleren en..,'' ik stopte mijn zin want ik ging er van uit dat hij wel snapte wat ik bedoelde.

Everything is illuminated by the light of our past.

Leah May
‘Hier,’ zei hij terwijl hij me een van zijn sigaretten aanreikte. ‘Wil je er nog een vuurtje bij?’
‘Nee bedankt,’ zei ik terwijl ik mijn eigen aansteker pakte en de sigaret opstak. ‘Dus heb je al plannen voor vandaag?’ vroeg hij maar voordat ik een antwoord kon geven sprak hij alweer verder. ‘Waar is de rest trouwens? Nog op bed of al op pad?’
Ik grijnsde, net alsof ik het antwoord daarop wel wist, hij had nog redelijk dicht bij de voordeur gelegen, ik lag twee verdiepingen hoger. ‘Misschien dat ik naar de stad ga vandaag,’ antwoordde ik op zijn eerste vraag. ‘Ik ga er vanuit dat jij wel gezelschap kan gebruiken?’
Iemand moest Alex toch een beetje uit de problemen houden, het feit dat we moesten kraken en stelen om een soort van leven te hebben betekende nog niet dat we de problemen nog verder op moesten zoeken. Stof steeg op toen Alex op de bank klopte als een teken dat ik naast hem mocht komen zitten en een nog grotere stofwolk ontstond toen ik me op de bank liet vallen.
De trap begon te kraken, een teken dat een derde inwoner wakker was geworden, misschien door mij en Alex maar misschien door het feit dat het nou eenmaal ochtend was. ‘Heey,’ zei Luke toen hij de woonkamer binnen kwam. ‘Hebben jullie nog alcohol voor me, anders moet ik het vandaag gaan stelen.’
Ik zuchtte, ik wist dat alcohol fijn was maar je hoefde niet meteen als je wakker werd te gaan drinken. ‘Ik heb niets meer,’ loog ik terwijl ik aan de fles Bourbon die ik boven had liggen dacht, die fles was voor mijzelf later op de dag.

You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

Alexander Joshua Rodrigues || Bende lid

‘Nee bedankt,’ antwoordde Leah op mijn aanbod en ik haalde mijn schouder dan op. "Oké dan" zei ik en rekte me even vermoeid uit. Een grijnsje was op haar lippen te vinden ,samen met de peuk die ze tussen haar lippen gestoken had. ‘Misschien dat ik naar de stad ga vandaag,’ antwoordde ze eerst ‘Ik ga er vanuit dat jij wel gezelschap kan gebruiken?' vervolgde ze dan en ik knikte tevreden. "Je kent me hé Leah. "grijnsde ik als antwoord op haar en ik sloeg mijn arm om haar schouder heen. Ze was bijna de enige die onze groep uit te problemen probeerde te houden, wat best wel moeilijk was als je mij alleen liet ronddolen. Weer hoorde ik het scherpe gekraak van hout en mijn blik gleed weer naar de eurholde van deze kamer waar ik deze keer de donkerblonde tot bijna bruin nijgende haren zag van Luke. Aan zijn vermoeide gezicht te zien had hij last van een ferme kater. ‘Heey,’hoorde ik hem ons begroeten. "hello." begroete ik hem grijnzend terug. ‘Hebben jullie nog alcohol voor me, anders moet ik het vandaag gaan stelen.’ vroeg hij recht voor zijn raap en een grinnik rolde over mijn lippen. ‘Ik heb niets meer,’ vertelde Leah haar zachte stem en mijn blik gleed van haar terug naar Luke. Ik haalde mijn arm van Leah haar schouder af en ging wat voorover gebogen zitten en liet mijn armen op mijn knieën leunen. Bedenkelijk keek ik hem aan. Het is te zien, wat krijg ik er voor in de plaats?" vroeg ik hem en rees één van mijn wenkbrauwen op.

Elliot Samuel Yorkwill || Snob

Cam knikte even kort e kreeg een brede grijns op zijn gezicht. ''Als dat je lukt,'' zei hij plagend en ik keek hem dodelijk aan. Hij stootte kort aan mijn schouder en een speels lachje sierde zijn lippen. ''Ik weet het nog niet,'' antwoorde hij op dezelfde vraag en ik keek hem met opgetroken wenkbrauwen aan. "Ja vast."zei ik terwijl we aan een tafeltje waren gaan zitten. We hadden onze bestelling gekregen en hongerig at ik van mijn heerlijke muffin.
Cameron liet zijn donkere ogen uit het raam staren kijkend naar de vele mensen die hier rondliepen. ''Wie wilt er nou niet met mij?'' vervolgde hij zijn antwoord en ik gniffelde even om har vervolgens met een gemeen grijnsje aan te kijken. "Wil je dat ik een lijstje maak? Ik kom dan al zeker aan vijf bladzijden vol." zei ik lachend. Hij ging wat achterover hangen en dronk van zijn koffie terwijl ik net het tegenovergestelde deed en op de tafel leunde om de rest van mijn muffin op te knabbelen. Ik nam een slokje van mijn Late en hoopte vurig dat het me wat actiever zou maken, ik had echt mijn dagelijkse portie cafeïne nodig nu. ''Wat ga jij kopen?'' Vroeg hij plots na een hand door zijn wilde haren gehaald te hebben. Weer haalde ik mijn schouders op ''Ik bedoel, qua kleren en..,'' begon hij en ik knikte wetend wat hij bedoelde."Geen idee, ik denk iets moderns en goedzittends." zei ik dan na een slok van mijn drankje genomen te hebben. "Ik twijfel nog om te kijken bij Tommy Hilfiger of toch de andere shops te bekijken." zei ik dan weer. "Heb jij al enkele shops in gedachten?" vroeg ik hem terug en dronk het laatste beetje van mijn pepmiddeltje op en stond dan alvast op.

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 19:33 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Cameron Tomas Yorkwill
Hij keek me met een gemeen grijnsje aan. ''Wil je dat ik een lijstje maak? Ik kom dan al zeker aan vijf bladzijden vol,'' zei hij lachend waarbij ik geïrriteerd mijn neus opsnoof. Hij haalde zijn schouders op en knikte toen wetend op wat ik bedoelde. ''Geen idee, ik denk iets moderns en goedzittends,'' zei hij en hij nam een slok van zijn koffie. Dat had hij meestal nodig in de ochtend anders kon hij de hele dag zo moe als een hond zijn. ''Ik twijfel nog om te kijken bij Tommy Hillfiger of toch de andere shops te bekijken,'' voegde hij er aan toe. ''Heb jij al enkele shops in gedachten?'' Vroeg hij nu aan mij en ik zag dat hij zijn koffie op had. Net als hem stond ik op en ik klopte hem op zijn schouder. ''Nog geen idee,'' zei ik en rekte me uit. ''Ik wil iets duurs,'' zei ik met een grijnsje en keek hem aan. Het was heerlijk om met iets duurs te lopen en ik het was meestal dan ook goede kwaliteit. Ik trok Elliot de starbucks uit aangezien het aardig druk begon te worden naarmate de middag kwam, ik keek om me heen zoekend voor een winkeltje. ''Kies jij maar,'' zei ik tegen mijn broer terwijl ik hem bleef aanstaren. Ik kon zo moeilijk kiezen en zeker tussen al die winkels was ik net een klein kind in een speelgoedwinkel.

Everything is illuminated by the light of our past.

[Omg, speeltopic was er al ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ylias Fresco McAllistar ||Rijk||

"Hey broertje, broéééértje!" ik leg mijn arm over mijn ogen.
"Ga weg, Denial," zucht ik en trek de deken terug over mij heen, nadat Denial die even leuk van mij af had getrokken. Ik hoest hard wanneer er een zwaar gewicht op mij neerkomt. Veel tijd om bij te komen heb ik niet want ik voel hoe de deken van me af getrokken word. Ik roep een paar keer dat hij moet ophouden, maar hij stopt niet. Ik span al mijn spieren aan en gooi Denial van mij af. Met een bonk komt hij op de grond neer. Ik sta op, blik even boos naar mijn broer, en loop naar mijn kleren toe. Ik trek deze aan en loop dan naar beneden toe. Daar trek ik mijn jas aan.
"Goedemorgen Ylias. Ga je nu al weg?" vraagt mam en ik kijk naar haar. Ik knik even en haal een hand door mijn haar.
"Geen ontbijt?" vraagt ze en opnieuw schud ik mijn hoofd. Ik open de voordeur en stap naar buiten. Ik kijk even naar de lucht, het ziet er naar uit dat het droog gaat blijven, en loop dan met mijn handen in mijn zakken richting de winkelstraat.
Daar aangekomen ga ik op een bankje zitten en kijk rond. Ik neurie zachtjes een liedje die plots in mijn hoofd op kwam en kijk naar de voorbijlopende mensen. Het zijn er nog niet echt veel, want het is nog niet heel erg laat. Maar het is altijd wel leuk om te kijken wat voor soort mensen er rondlopen hier.

[sorry dat het zo kort is volgende wordt langer hoor!]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Dawn Mary Claire II Rijk:

Ik liep rustig op mijn hakjes naar de stad, gelukkig was de stad niet zo ver weg bij mij. Na een tijdje was ik er al en bedacht me even wat ik zou gaan halen. Elliot had een keer verteld dat er over een paar dagen een feest eraan kwam. Ik wist echt niet met wie ik zou gaan, misschien met Elliot? Maar dan alles vrienden natuurlijk. Anders zou ik denk ik niet gaan. Zuchtend liep ik een winkel binnen en keek even in de rekken, niets leuks.. Nouja, misschien een andere winkel? Weer liep ik nog een paar winkels binnen, maar niets leuk. Ik zag opeens Starbucks en zag opeens Elliot die stond. 'Heey Elliot' zeg ik zacht, maar zo dat hij het wel hoorde. Als gewoonlijk zag hij er goed uit, maar dat deerde me niets. Ik zag dat hij met zijn broer was en ook hem begroette ik vriendelijk. 'Wat zijn jullie aan het doen?' vroeg ik nu en keek Elliot met mijn bruine glinsterde ogen aan. Mijn haar viel als gewoonlijk van mijn schouders af en hing wat op mijn schouders.

Luke Bonvie II Bendelid:

Leah en Alexander begroette me en Alexander die keek me grijnzend aan, waardoor ik ook moest glimlachen. Misschien hadden ze in hun gedachten dat ik dan meteen zou drinken, maar zo was ik dan ook weer niet. Ik zou het natuurlijk in de avond bewaren en dan lopen zuipen. Natuurlijk was ik zo absoluut niet, maar ik moest me toch ergens mijn verdriet kwijt. Niemand van de bende wist van mijn verleden en dat wou ik ook zo houden. Ik hoorde Alexander aan, waardoor een lachje van mijn lippen verliet. 'Ik ken iemand die je zo in een discotheek binnen kan laten of winkels waar je makkelijk kan stelen en de namen voor je kan noemen' zeg ik en liet me onderuit zakken. 'Jouw keuze' zeg ik vervolgens. Door alles wat er was gebeurd, had ik echt heel veel connecties en ik kon echt aan overal krijgen. Dat was mijn specialiteit, mijn mond. Ik bekeek de twee even en keek vervolgens even de woonkamer in. Ik haalde vervolgens mijn hand door mijn haren en hopend dat het wat beter in model bleef. Ik zou straks wel even douchen en wat normale kleding aan trekken. Ik wist precies in welke winkels je makkelijk kon stelen en soms hoefde ik niet eens te stelen, want dan had iemand het al voor me gesteeld. Alleen alcohol was wat moeilijker, maar niets zou me ook stoppen,

One Who Travels A Higher Path.

[Iemand voor Steven?]

You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

Bheliom schreef:
[Iemand voor Steven?]

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 22:40 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Elliot Samuel Yorkwill || Snob

Cameron stond ook op en haf me een schouderklopje ''Nog geen idee,'' zei hij en ik schudde met een glimlachje mijn hoofd typisch en nu wil hij nog iets duurs zeker. ''Ik wil iets duurs,'' zei hij vlak na mijn gedachte en ik keek hem met een grijnsje aan. "Dat dacht ik al." zei ik lachend tegen hem. Cam trok me de Starbucks uit en voor het gebouw bleven we staan en ik keek even rond.''Kies jij maar,'' zei hij dan en ik keek even bedenkelijk rond en keek op van een bekende stem. 'Heey Elliot' zei de zachte stem van Dawn en ik keek haar met een glimlach aan. "Heey, hoe gaat het?" vroeg ik haar met een vriendelijke glimlach. 'Wat zijn jullie aan het doen?' vroeg ze me dan en ik keek even kort naar mijn broer en dan weer naar Dawn. "We gingen shoppen, voor het feest." zei ik en keek haar blij aan. "En wat brengt jou hier?" vroeg ik haar dan een soort van dezelfde vraag terug. Haar bruine haren lagen zoals gewoonlijk over haar schouder, net zoals vroeger. We waren goede vrienden en ondanks dat ik niet vaak bij haar was op school, chatte en sms'te ik nog vaak met haar.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Megan Kath Crowley

Megan werd vroeg wakker en werd met een moe hoofd wakker. Haar haar zat door de war en ze slofte haar bed uit. Haar apartement was niet groot, maar groot genoeg voor haar alleen. Ze haalde haar hand door haar haar en slofte naar de woonkamer. Ze zette wat koffie en deed de douche al aan. Megan zuchtte zacht en schonk een kop koffie in. Die dronk ze snel op en trok haar kleding uit om te douchen. Na enkele minuten stond ze alweer in haar kamer haar haar te kammen en keek naar haarzelf. Ze zuchtte en liet de gordijnen nog even dicht. Vandaag had ze weer nieuwe lessen om een goede tattoo-artist te worden. Megan schudde haar hoofd, pakte een zwarte skinny jeans en haar standaard boots. Deze keer trok ze een zwart shirt uit de kast met "Feeling Fierce" erop. Ze trok haar kleding snel aan en griste haar zwarte leren rugzak van haar bank. Snel knoopte Megan haar schoenen vast en rende naar het station om de metro te pakken naar de centrum van de stad. Ze zuchtte zacht en stapte te metro in. Bij de volgende halte zag ze een jongen aan komen rennen en zou het bijna niet halen. Snel greep ze naar zijn arm en trok hem mee te metro in. "Wees de volgende keer sneller" Zei ze beetje nors en keek de jongen even aan. Ze versterkte haar grip om haar rugzak en keek snel weg van de jongen.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Dawn Mary Claire II Rijk:

Ik hoorde Elliot aan, waardoor ik glimlachte naar hem. 'Goed, zoals gewoonlijk' zeg ik wat lachend. Elliot wist van mijn situatie, dat mijn ouders nooit thuis waren en dat ik altijd alleen was. Alleen Elliot en mijn dienstmeisje wisten het, voor de rest wou ik dat niemand het wist. 'Hoe is het met jou?' vroeg ik vriendelijk terug. Ik hoorde hem vervolgens aan en ik knikte dat ik het begreep. 'Ik ben ook van 'soort' shoppen voor het feest' zeg ik tegen hem en keek hem glimlachend aan. 'Ik shop voor een jurkje voor het feest' verduidelijk ik mezelf. 'Alleen ze hebben niet echt heel veel keus' zei ik wat teleurgesteld. Heel eerlijk, miste ik Elliot wel. Hij was altijd wel die me op vrolijkte of bij me was. Hij was echt geweldig als vriend en ik gaf echt heel veel om hem. 'Wanneer is die feest, dat had je me nog niet vertelt' zeg ik nieuwsgierig. Af en toe vergat hij wel eens om meer details te vertellen. Ik keek even naar zijn broer. Zijn broer en hij verschilden qua karakter best wel en ik vond het altijd leuk hoe ze met elkaar om gingen. Ik concentreerde me weer op Elliot.

One Who Travels A Higher Path.

Kendizzzzle schreef:
[Iemand voor Justin?]

How far is far

Kendizzzzle schreef:
(...)

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 23:02 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †