Forbidden || 1 - Speeltopics

Love is something unpredictable,
You can't force it.
But you also can't go away from it.
Love can happen on the most unpredictable times.
But when it happens,
You don't wanna lose it.
What happens if love is forbidden?
Would you fight for it,
Or would you let her go?

De bendemensen wonen gezamelijk in een oud huis. Wat meer afgelegen van de stad. Het is een oud huis, dus er is ook niet heel veel luxe omdat ze ook niet een van rijksten zijn. Al zijn ze ook niet arm. Meestal komen ze aan geld door te stelen of aan eten. De rijken wonen natuurlijk in rijke wijken bij hun ouders.
We beginnen gewoon in het dagelijkse leven en er komt binnen een paar dagen een feest waar iedereen naar toe gaat.

[ bericht aangepast op 13 jan 2014 - 17:35 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Cameron Tomas Yorkwill
''Hey, ik ben Jade,'' stelde het meisje die voor mij zat zichzelf voor. Ik knikte vriendelijk naar haar en ik richtte mijn blik weer op Allison. ''Hi Cameron,'' zei ze zachter dan haar vriendin. Je zag duidelijk wie de koffie het meest nodig had van de twee. ''Inderdaad, en we komen zeker ook naar het feest,'' zei Jade alweer en ik glimlachte nog steeds zwak naar haar. Ik kon dus één van de twee meenemen. Of gewoon allebei, een grijnsje sierde nu mijn gezicht en ik had een kleine binnenpret. ''Ja, we zijn inderdaad aan het shoppen en Jade wou graag een nieuwe jurk dus moet ze mij er ook meer 1 aan slepen,'' zei Allison zachtjes en ik grijnsde nu naar haar. ''Is dat moeilijk te vinden dan? Alles staat jullie vast prachtig,'' zei ik waarbij ik licht knipoogte naar haar en toen kort lachend mijn hoofd schudde en naar Jade keek. ''Zo, en ga jij naar het feest?'' Vroeg Jade en ik knikte. ''Tuurlijk, wie denk je wel niet wie ik ben?'' Zei ik met een licht lachje. ''Gaan jullie al met iemand?'' Zei ik en keek beide aan. Mijn blik ging van Jade nu naar Allison en ik legde onder het kleine tafeltje mijn hand op haar been. ''Misschien kunnen wij wel samen gaan?'' Ik keek haar afwachtend aan - ik hield totaal niet van afwijzingen dus het was haar geraden ook om ja te zeggen. Ik keek naar Jade en glimlachte zwakjes naar haar, zolang zij zich niet het buitenbeentje ging voelen. Mijn gedachten dwaalden weer af naar Elliot, en ik rolde onopvallend met mijn ogen - ik was het bijna vergeten. ''Alleen als jij wilt hoor,'' voegde ik aan mijn vraag toe en keek in haar grote blauwe kijkers. Ze had mooie ogen, dat moest ik toegeven.

Everything is illuminated by the light of our past.

Justin James Skye.

"Ik ben blij om dat te horen. Ik ben ook zeker trots op mijn school." Zei ze met een glimlach. 'Dat geloof ik graag.' Zei ik ook met een glimlach. Ze trok haar jas uit, en er waren een aantal tattoos zichtbaar op haar armen. 'Die zijn mooi.' Zei ik, en wees naar de tattoos op haar armen. Ze glimlachte, en liep een shop in. Er zat een jongen binnen die op keek toen we binnen kwamen. "Ah, Megan we wachtte al op je." Zei hij, en keek haar met een grijns aan. "Dat verwachtte ik al van je Adam. Trouwens ik heb Justin meegenomen. Hij komt vandaag meekijken." Zei ze tegen de jongen, die dus Adem heet, en keek me aan meteen glimlach. 'Hey' Zei ik tegen Adam. Ze liep naar een werkplek, en hing haar jas op. "We werken hier ook met vaste plekken. Iedereen heeft zijn eigen plek." Zei ze, en glimlachte. Ik knikte geïnteresseerd. Ze zette spullen klaar. Ze glimlachte, en begon aan een paar schetsen, die werkelijk prachtig waren. Ze pakte een stoel, en zette die bij haar neer, en ik ging er op zitten en keek met haar mee. 'Je schetsen zijn prachtig.' Zei ik met een glimlach. Niet veel later kwam er en meisje naar binnen lopen, waarschijnlijk Megan haar eerste klant voor vandaag. Megan liet de schetsen aan het meisje zien, en het meisje had al snel gekozen. Na een paar uur was de tattoo van het meisje af, en verliet tevreden de shop. Ze kreeg flink uitbetaald door Adam. 'Jij bent er echt goed in.' Zei ik, en glimlachte.

How far is far

Megan Kath Crowley

"Bedankt voor je complimenten! Ik leer alles van Adam. Bij hem ben je verzekerd van een goede manier van tatoeëren." Zei ze en wees naar Adam. Hij was werkelijk geniaal en zijn werkwijze was schitterend. Zelfs uit de losse hand was het nog goed. Megan glimlachte en bekeek haar tattoo's. "Ik heb er al zoveel. En toch allemaal uniek in hun verhaal." Zei ze met een glimlach en keek Justin aan. Misschien kon hij hier blijven en ook leren van Adam. Dat was tenminste iets wat ze hoopte. Ze wilde hem vollopig nog niet laten gaan. Dat was zeker. Justin was te leuk en gezellig om te laten gaan, maar hoe dacht hij erover? Megan slikte en haalde haar koffiekan uit de tas. Sommige dagen waren rustig. Deze dag was redelijk verspreid en ze zou al om 3 uur klaar zijn met haar afspraken. Megan slikte even kort en nam een slok van haar koffie. "Zal ik koffie voor jullie zetten?" Vroeg ze aan Adam en Justin, terwijl ze het keukentje inliep. Adam knikte al, dus begon ze met koffie zetten. Ze pakte de mok van Adam en schonk de koffie in. Daarna keek ze Justin aan en wachtte af op zijn antwoord. Ze glimlachte lief en keek hem aan.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

[I'm sorry, ik ga nu slapen, ik reageer morgen weer, welterusten]

How far is far

Dawn Mary Claire II Rijk:

Ik hoorde Elliot aan en ik knikte begrijpend. Ik was wel wat opgelucht dat het niet mijn schuld was, maar ergens voelde het wel zo. Ik negeerde mijn gevoelens maar en ik knikte dat ik het begreep dat hij hierover even niet wou praten. 'Je kan altijd naar mij toekomen' zeg ik gemeend, en doelend dat ik er altijd voor hem zal zijn. Hij was echt mijn beste vriend en ik kon altijd overal bij hem komen, als er iets is. Natuurlijk had ik ook wel wat vrienden, maar niet zoveel. Blijkbaar accepteerde mensen me niet zo snel, omdat ik stinkend rijk ben en ze denken dan dat ik meteen arrogant bent, terwijl dat niet zo is. Gelukkig, begreep Elliot mij. Ik hoorde Elliot weer aan en hij kreeg een glimlachje op zijn lippen, waardoor ik er ook één kreeg. 'Is goed' zeg ik zwak glimlachend. Mijn vingers verstrengelde in de zijne en zonder nog antwoord te geven op zijn vraag, sleurde ik hem mee naar de Zara, waardoor ik een beetje moest lachen. We liepen meteen in de Zara en ik liet zijn hand weer los om even in de rekken te zoeken naar jurkjes. Bijna alles stond me wel, maar met jurkjes was ik dan wat kieskeuriger, wat altijd heel vervelend was. Gelukkig, zag ik wat leuke jurkjes en pakte een paar tussenuit. Ik draaide me naar Elliot. 'Ik ga even aanpassen' zeg ik glimlachend en liep naar het pashokje.

Luke Bonvie II Bendelid:

Ik moest toch lachen om Alexander, maar wat ik hoorde was ik ermee tevreden mee. Ik knikte op wat hij zei, dat hij naar de stad ging. Dan kon ik mooi even de fles wijn pakken en even douchen en aankleden. Ik zei Leah nog gedag en liep eerst naar Alexander's kamer. Natuurlijk was ik zo niet en als ik in de stad ben steel ik ook iets voor hem. Ik dacht nooit aan mezelf, maar eerst aan anderen. Ik was dankbaar voor de eerlijkheid van Alexander. Ik pakte de wijn waar Alexander had verstopt en nam eerst even een slok eruit. Vervolgens liep ik zelf naar mijn eigen kamer en verstopte de wijn weer ergens. Ik pakte mijn spulletjes en ging eerst even douchen. Vervolgens kleedde ik me om en deed mijn haar wat netter. Dit zag er tenminste beter uit, dan eerst. Ik was weer helemaal klaar en liep weer naar beneden waar ik me jas aantrok en naar buiten liep. Net zoals ik liep ik ook naar de stad. Als Alexander daar überhaupt zin in had, kon hij altijd bij mij terecht voor en club of namen waar je wat makkelijker winkels kan plunderen. Ik nam een klein steegje en liep richting een winkel waar je echt kan plunderen.

One Who Travels A Higher Path.

Elliot Samuel Yorkwill || rijk

'Je kan altijd naar mij toekomen' had ze nog gezegd, waar ik alleen maar zwak op geglimlacht had. Ik wist dat ik altijd bij haar terecht kon en dat was omgekeerd ook zo. Ze was een fantastische vriendin, maar meer niet zoals mijn broer dacht. Dawn was gewoon mijn type niet, qua karakter dan ik zocht meer een meisje die anders was dan ik, maar zelf wist ik niet hoe. Op mijn voorstel glimlachte ze 'Is goed' zei ze instemmend en nam mijn hand vast, waarna ik voelde hoe ze onze vingers verstrengelde en me zo meetrok de winkel in. Het was misschien wel een vrouwenwinkel, maar ah dan kon ik me volledig richten op Dawn en haar feest outfit. Zodra we de winkel binnen waren en Dawn naar de rekken toeliep, liet ze mijn hand los en doorzacht ze de rekken. Ikzelf zocht ook mee, maar dan realiseerde ik me dat ik nooit goed was in kleren uitkiezen voor anderen. Beoordelen kon ik wel, maar dat lag anders. Na even zoeken had Dawn toch al een stapeltje jurkjes gevonden. 'Ik ga even aanpassen' zei ze glimlachend en liep dan naar de pashokjes toe. Ik volgde haar en wachtte dan tot ze klaar was om haar kleren te tonen. Ondertussen leunde ik een beetje tegen de muur aan en haalde ik mijn Xperia uit en keek of ik al berichten had. Maar specifieker, berichten van Cameron. Niets... Ik zuchtte even en stak mijn Mobiel terug in mijn zakken en haalde een hand door mijn haar.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

-

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:20 ]

One Who Travels A Higher Path.

Allison Elizabeth Caers ll rijk

''Is dat moeilijk te vinden dan? Alles staat jullie vast prachtig,'' zei hij waarbij hij licht knipoogde naar me waar door ik natuurlijk weer moest blozen en snel wegkeek. ''Zo, en ga jij naar het feest?'' Vroeg Jade en ik zag van uit mijn oog hoeken dat hij knikte . ''Tuurlijk, wie denk je wel niet wie ik ben?'' Zei hij met een licht lachje Waar van ik de kriebels kreeg. ''Gaan jullie al met iemand?'' Zei hij en keek mij en daarna Jade aan en ik keek weer verlegen weg. ‘Nou ik ging met mijn vriendje en Allison ging mee met ons. ‘ Zei jade weer vrolijk en ik zuchtte. Jade ging waarschijnlijk weer hele tijd kussen met haar vriendje en ik ging me waarschijnlijk ergens terug trekken met een boek. Ik zag dat hij weer naar me keek en ik merkte dat hij zijn hand onder het kleine tafeltje op mijn been legde. ''Misschien kunnen wij wel samen gaan?'' Hij keek me afwachtend aan en ik keek hem verbaasd terug aan. Ik was eerst al verbaasd van de hand op mijn been en nu de vraag of ik mee wou ik begreep er helemaal niks meer van. ''Alleen als jij wilt hoor,'' voegde hij toe aan zijn vraag en hij keek in mijn ogen. Ik bloosde en keek weg al vond ik het jammer dat ik zo verlegen was want ik had wel langer in zijn mooie ogen kunnen kijken. ‘Eum is goed voor mij.’ Mompelde ik zachtjes en nam een slokje van mijn koffie.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Dawn Mary Claire II Rijk:

Eenmaal bij mijn pashokje, hing ik voorzichtig maar netjes al mijn jurkjes op. Ik kleedde me om in een Jurkje en kwam naar buiten waar Elliot was. 'En?' vroeg ik benieuwd. Ik draaide voor hem even een rondje en bekeek mezelf even in de spiegel. Ik vond eerlijk gezegd het niet zo mooi, dus ik liep weer naar mijn pashokje en deed een andere Jurkje aan. Weer liep ik naar buiten en liet het aan Elliot zien. Deze vond ik veel mooier dan de andere en zulke jurkjes vond ik leuker. Het stond mooi bij mijn lichaam en mijn haren vielen er mooi over. Ik was benieuwd wat Elliot ervan vond. Ik liep terug naar mijn pashokje om mijn derde Jurkje aan te trekken en te laten zien. Toen ik mijn derde jurkje weer aantrok, liep ik weer naar Elliot en liet ik mijn jurkje zien. Deze was ook mooi, maar ik vond de tweede het leukst, maar ik wou even Elliot zijn mening weten. 'En?' zeg ik tenslotte aan Elliot en keek hem vragend aan.

Luke Bonvie II Bendelid:

Na een tijdje had ik best wel veel tassen. Ik had veel connecties plus ik kon gewoon goed stelen. Er zaten best veel drank in en ik had eten gehaald, dus kon ik minstens een week overleven. Ik had ook twee tassen voor Alexander, ik had wat drank voor hem gekocht en eten. Ik deed dit als een bedankje. Tijdens het lopen keek ik even om me heen en toevallig zag ik Alexander staan. 'Heey Alexander' begroet ik hem nu en bleef bij hem staan. 'Ik heb iets voor je' zeg ik glimlachend en gaf hem de twee tassen. 'Als bedankje dat ik je fles wijn mocht hebben' zeg ik dankbaar. Misschien was dit niet echt de manier hoe een bende lid moest gedragen, maar ik had er schijt aan. En zo maakte je ook gewoon vrienden en met een goed hart kwam je wel ver mee. 'Je hoeft voor de rest niets terug te doen, het is al goed' zeg ik menend. Hij hoefde me niets terug te geven of me laten zien dat hij dankbaar was. Ik wist wel ongeveer hoe hij was en heel eerlijk het maakte me ook niet uit, wat hij van mij dacht, want zo was ik eenmaal. Ik was wel benieuwd wat hij ervan vond.

(Ik dacht, reageer ook op Alexander. ^^

Sorry, was nog niet klaar met mijn post. Lol :') )

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:33 ]

One Who Travels A Higher Path.

Cameron Tomas Yorkwill
''Nou ik ging met mijn vriendje en Allison ging mee met ons,'' zei Jade vrolijk en ik hoorde hoe Allison zuchtte. Misschien was het maar beter dat mijn eerste keuze Allison was. Allison keek mij aan met haar grote blauwe ogen en ze kreeg rode blosjes op haar wangen waardoor ik licht grijnsde. ''Eum, is goed voor mij,'' mompelde ze zachtjes waarna ze een slokje van haar koffie nam. ''Dat is mooi,'' zei ik waarbij ik lichtjes in haar been kneep en liet daarna mijn hand rustig op de tafel rusten. ''Jullie plannen zijn nu dus gewijzigd,'' zei ik tegen Jade en grijnsde lichtjes naar Allison en nam een slok van haar koffie. Dat vond ze vast niet erg toch? Ik keek voor goedkeuring naar haar en ging nogmaals met mijn andere hand door mijn haar heen. Ik had nog steeds geen nieuwe kleren nu en besloot dat dit het moment was om ze daarvoor ook mee te vragen. Had ik in ieder geval iemand. ''Gaan jullie anders mee iets zoeken voor het feest?'' Vroeg ik aan beide, het maakte mij niet uit of Jade of Allison nou mee ging. ''Misschien kan ik ook wel wat leuks voor jou kopen,'' zei ik en gaf snel een korte blik aan Allison. Ik stond op en trok mijn blouse recht - ik moest toch echt wat hebben en waarschijnlijk zat Elliot met zijn hoofd ook bij iets heel anders. Ik moest hem eigenlijk gaan smsen maar hij moest zo nodig agressief worden dus ik wachtte wel tot hij mij eerst smste - ik was dan ook niet van plan mijn excuses aan te bieden.

Everything is illuminated by the light of our past.

(Ik wacht nog op een post terug :c damn)

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Elliot Samuel Yorkwill || rijk

Het duurde niet lang of Dawn kwam al uit het pashokje met een roze/rood kleedje. Het was wel mooi, maar het paste niet echt bij het lieve en schattige imago van Dawn. 'En?' vroeg ze me en draaide een rondje, ik schudde langzaam mijn hoofd als teken dat ik deze niet goed vond. Ze verdween weer in het pashokje, om er niet veel later weer uit te komen met een schattig gebloemd jurkje. Het had zowel iets liefs als iets sexy's. "Ja die is erg mooi." zei ik met een glimlachje. Weer ging ze de pashokjes in om er dan na enkele minuten weer uit te komen met het laatste kleedje. Het had ook een bloemen patroon, maar deze vond ik niet mooi. Het had niets feestelijks aan zich, dus weer schudde ik mijn hoofd. Na even wachten kwam Dawn weer in haar gewone kleding naar buiten en hield de 3 kleedjes vast. 'En?' vroeg ze me en ik keek haar met een vriendelijke glimlach aan. "Ik zou de tweede kiezen als ik jou was." zei ik dan mijn mening. "Het stond erg fleurig bij je en je kunt het voor veel dingen gebruiken." zei ik dan met een glimlachje. Van feestjes tot in de zomer, zelf in de winter zou het niet verkeerd zijn, alleen een beetje koud.

Alexander Joshua Rodrigues || Bende lid

Ik was rustig van mijn sigaret aan het genieten, tot ik opschrok van een bekende stem. Luke liep naar me toe. 'Heey Alexander' begroette hij me en een scheve grijns sierde mijn lippen. "Hey Lukeyboy." zei ik en blies de rook van mijn peuk uit. 'Ik heb iets voor je' zei hij met een glimlach en overhandigde me dan 2 zakken, waar ik nieuwsgierig inkeek. 'Als bedankje dat ik je fles wijn mocht hebben' zei hij dankbaar. Luke was echt een veel te aardige jongen. "Wauw dankje." grijnsde ik. 'Je hoeft voor de rest niets terug te doen, het is al goed' vervolgde hij algauw, waardoor ik licht glimlach. "Bedankt Luke." zei ik gemeend. "Wil je mee, deze zakken in de zijstraat gaan leggen?" vroeg ik hem dan. Anders moest ik de hele dag met deze zakken rondlopen en ze waren best wel zwaar. Hij had echt veel geplunderd zeg. Zonder op Lukes antwoord te wachten liep ik alvast al voorop. De zijstraat was een klein steegje waar ik vaker mijn spullen verborg, van gesmokkeld eten ,tot drugs en af en toe zelf mijn gitaar als ik eens wat geld wilde verdienen. Hier kwam bijna letterlijk geen kat, omdat ze allemaal bang waren. Na een paar minuten wandelen kwam ik bij het zijstraatje toe en zocht ik de juiste vuinisbak uit. Ik stopte de twee zakker erin en zag zelf nog andere dingen liggen die ik eens moest meenemen. "Zo, dus zin om iets te doen? Baartje, discotheekje of gewoon chikies spotten? "vroeg ik hem dan met een glimlachje, terwijl ik het zijstraatje weer uitliep. Ik had wel weer zin in vrouwelijkschoon.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Dawn Mary Claire II Rijk:

Eenmaal weer aangekleed liep ik uit het pashokje en hoorde ik Elliot aan. Dat dacht ik al, ik moest gewoon voor het tweede jurkje gaan. Ikzelf vond hem ook heel mooi en leuk bij mij staan, er gleed een glimlach op mijn lippen en ik keek Elliot blij aan. 'Ja, ik neem hem' zeg ik glimlachend. 'Ik zet deze twee jurkjes even terug' zeg ik snel en ik liep op mijn leuke hakjes terug naar de rekken waar ik het vanaf pakte. Gelukkig, had ik een paar schoenen die er perfect eronder paste, dus daar had ik geen zorgen over. Ik liep terug naar Elliot, eenmaal ik die jurkjes weer had terug gehangen en liep samen met hem naar de kassa. Ik betaalde het jurkje en kreeg het terug in een zakje. 'Dankje, Elliot' zeg ik dankbaar, doelend dat hij me geholpen had. 'En nu voor jouw kleding' vervolg ik en pakte weer zijn hand en samen liepen we de winkel uit. We keken even om ons heen en zagen een winkel voor mannenkleding, waarna we beiden daarna toe liepen. 'Wat zoek je ongeveer qua kleding?' vroeg ik en keek hem vragend aan. Als ik even zou weten, waar hij precies naar zocht dan kon ik specifiek zoeken. 'Zoek je voor een pak? Of gewoon casual, maar netjes gekleed?' vroeg ik vervolgens.

Luke Bonvie II Bendelid:

Ik rolde eventjes met mijn ogen, aangezien hij mij die bijnaam gaf. Natuurlijk vond ik het niet erg en ergens vond ik het wel grappig dat hij me zo noemde, van hem kon ik het wel hebben. Ik hoorde hem aan en ik glimlachte naar hem. 'Graag gedaan, man' zeg ik grijnzend en stemde met hem in dat we deze zware tassen in een zijstraatje legde. Anders moesten we de hele tijd ermee lopen sjouwen. Net als ik liep ik achter hem aan naar het zijstraatje en net als ik legde ik ook tussen een vuilnisbak in, zodat het niet zou opvallen. We liepen weer eruit en ik hoorde wat Alexander, daarna zei, waardoor ik even nadacht. Ik had mijn deel geplunderd en voor de rest had ik alles gedaan wat ik vandaag moest doen. Dus een beetje lol hebben, kon even geen kwaad. 'Is goed' stemde ik grijnzend in. 'Zullen we eerst meiden spotten en daarna gewoon een discotheek pakken. Dan weet ik precies welke discotheek we kunnen nemen, daarna' zeg ik glimlachend. Een maat van me had weer een vriend gemaakt en kon mij en als ik iemand anders wou meenemen in een gloed nieuwe discotheek laten komen. Het verbaasde me wel, hoe goed hij wel niet was. Dus ik kon lekker meegenieten, natuurlijk niets voor niks. Ik moest natuurlijk wel wat voor over hebben, maar daar ging niemand iets aan. Het waren gewoon af en toe wat opdrachten, waarbij ik ook geld kon verdienen. Zolang, niemand hier achter kwam vond ik dat goed. Mijn zusje zou wel teleurgesteld in me zijn, schoot er door me heen. Die gedachtes verbande ik meteen en liep nu wat stug door, zodat ik weer hopelijk wat afgeleid werd en op vrouwen kon richten.

One Who Travels A Higher Path.

Justin James Skye.

"Bedankt voor je complimenten! Ik leer alles van Adam. Bij hem ben je verzekerd van een goede manier van tatoeëren." Zei ze en wees naar Adam. 'Graag gedaan, en dat geloof ik graag' Zei ik met een glimlach. Ze glimlachte en bekeek haar tattoos. "Ik heb er al zoveel. En toch allemaal uniek in hun verhaal." Zei ze, en keek me aan. Ik glimlachte. Ze slikte, en haalde haar koffiekan uit haar tas. Daarna nam ze een slok van haar koffie. "Zal ik koffie voor jullie zetten?" Vroeg ze aan Adam en mij, terwijl ze het keukentje inliep. Adam knikte al, en ze begon met koffie zetten. Ze pakte een mok en schonk er koffie in. Daarna keek ze naar mij om op mijn antwoord te wachten. Ze glimlachte lief en keek me aan. 'Ja, graag' Zei ik. Het is al veels te lang geleden dat ik koffie op heb. In het pand hadden we geen koffiezetapparaat aangezien dat nogal duur is. Als we koffie wouden glipten we gewoon Starbucks binnen, en bestelde iets en liepen meestal gewoon weg zonder te betalen. Als ik geld had betaalde ik wel gewoon, maar dat was bijna nooit het geval.

How far is far

Megan Kath Crowley

Megan glimlachte en pakte er nog een mok erbij. Daar schonk ze ook koffie in en zette de mok neer bij Justin. Uiteindelijk ging ze zitten op de kruk en draaide om naar Justin. Ze keek hem aan met een glimlach. Hij was zo schattig, maar zou het ooit wel wat worden? Megan kneep haar ogen licht samen en legde haar hand even op de knie van Justin. Snel trok ze hem weer terug toen ze besefte wat ze deed. Ze beet op haar onderlip en keek even weg. Hoe kon een jongen haar nou in verlegenheid brengen? Hij was de eerste die haar koude hart liet smelten. Megan glimlachte bij die gedachte en keek Justin aan in zijn bruine ogen. Zijn donkerblond haar zat schattig door de war. Megan stond op en ging snel door zijn haar met haar hand. Ze grinnikte en liep snel naar haar jas om haar sigaretten te pakken. Adam gaf haar een aansteker en ze glimlachte. "Bedankt Adam." Zei ze met een zoete stem. De radio stond zacht aan en het nummer 'Dirty Dianna' van Michael Jackson is hoorbaar door de shop. Megan glimlachte en liep op de maat naar buiten en stak een sigaret aan.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †