The deatheathers return x Hogwarts and One Direction || Speeltopic 1 - Speeltopics

Het is 24 jaar later na de slag om Zweinstein en de dooddoeners zijn zich aan het herenigen. Sommige leerlingen horen bij hun andere juist niet. Vrienden en vriendinnen kunnen tegenover elkaar te komen staan. Iedereen weet dat de dooddoeners Zweinstein willen binnendringen. De SVP is terug alleen dan met een andere naam. De SVH, oftewel de Strijder Van Hogwarts. Beter gezegd HA, Hogwarts Army.

Invullen:

- Naam + achternaam:
- Leeftijd:
- Leerjaar:
- Afdeling:
Bloedsoort:
- Beste vakken:
- Slechtste vakken:
- Innerlijk:
- Uiterlijk:

Leerlingen: (HOU DE AFDELINGEN GELIJK! EN JONGENS EN MEISJES OOK!)

Harry Edward Styles: Lacey
Zayn Javadd Malik:KiliOfDurin
Niall James Horan: Wall
Liam James Payne: Pudge
Louis William Tomlinson: Nightingalex
- Onbekenden (:

Resevering: (HOUD JONGENS EN MEISJES GELIJK EN OOK DE AFDELINGEN! Een stop nu op Ravenclawers en Gryffindors.)

Ravenclaw:
- Maeve Curtis. Lacey 1.1
Stephanie West - Whisperings1.5
- Niall Horan. Wall 1.2
Slytherin:
- Zayn Malik - KiliOfDurin 1.5
- Louis Tomlinson - Feaser
- Amy Lee - Wall 1.8
Alaska Milla - Pudge 1.7
Hufflepuff:

- Veronica diAngelo - SuperTOMMO 1.8
- Liam Payne - Pudge1.7
Gryffindor:
- Harry Styles - Lacey 1.1
- Cheryl Greene - Nightingalex 1.1
- Camilla Swann - CrazyGirlxx 1.6

REGELS:

- Minstens 150 woorden, meer mag altijd! (: In gevallen van geen tijd of geen inspiratie zie ik dit door de vingers (:
- Zoals ik al eerder zei hou de afdelingen gelijk en de jongens en meisjes (:
- Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de persoon zelf.
- Naamsveranderingen doorgeven graag!
- OOC tussen haakjes () [] {}
- Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik iemand vraag.
- Reserveringen blijven 2 dagen staan oftewel 48 uur.
- 2 rollen per persoon, en dan 1 jongen en 1 meisje (:
- Heb respect voor elkaar!
- De belangrijkste: HAVE FUN!

Het begin:

Minevra McGonagall.

Ik stond op van mijn stoel en ging voor de docenten staan in het zicht van de leerlingen. 'Danku professor Dorwin voor de sorteersermonie.'Begon ik. Mijn blik vestigde op een leerling en ging zo langs velen. 'Welkom nieuwe leerlingen, en welkom terug andere leerlingen. Dit nieuwe jaar op Hogwarts, heeft vele kansen voor jullie. Jullie zullen gelukkige momenten hebben en minder gelukkige. Maar ik wil jullie allen waarschuwen. Het ministerie is het er niet mee eens dat ik studenten dit vertel. En mijn mening is dat studenten de gevaren van de echte wereld moeten kennen.'Sommige blikken van de eerste jaars werden beangstigend. 'Iedere dag of zelfs uur proberen de deatheathers Hogwarts binnen te komen. Misschien wel op dit moment. De deatheathers hebben zich weer bij zich gevoegd en willen nu de wereld overnemen voor hun doode en zogenaamde baas. Hij werd altijd You-Know-Who genoemd. Maar iedereen kent zijn echte naam;Voldemort. Net zoals jullie zat hij ongeveer 60 jaar of 70 jaar geleden op deze school. Ik wil jullie 1 ding zeggen; Let goed op jezelf en mede studenten. En vertrouw je vrienden in deze tijden.'Een paar vierde jaars zaten wat met elkaar te fluisteren. 'Maar goed. Naar de feest sfeer. Eet smakelijk!'Een kleine en flauwe glimlach sierde mijn mond. Ik klapte in mijn handen en het avondmaal verscheen. Gemompel en geroezemoes doemde op en ik ging weer op mijn plek zitten.

Iedereen is dus in the Great Hall aka Groote Zaal. En heeft de toespraak gehoord.

De roosters(Gemaakt door Fabiënne aka Lacey) :

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 18:22 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Alaska Hazel Mills.

"Zullen we zo eens mijn bed uitproberen?" Hoor ik Zayn zeggen tegen zijn vriendin. Zozo, meneer is net een dag op school en denkt meteen aan seks. Ineens draait hij zich om naar Louis maar als hij mij ziet draait hij zich weer om. Ik weet wel dat hij een hekel aan mij heeft, waarschijnlijk omdat ik met heel veel mensen om kan gaan hoewel ik in Slytherin zit. Nadat ik een sarcastische opmerking naar Harry maak, draait Louis zich om, en na mijn opmerking dat ik inderdaad heel knap ben, beaamt hij dat. "Weet ik toch," zeg ik zwoel, waarna ik hard moet lachen.
"Je weet dat ik van je hou, sneeuwpopje!" Roept Harry, wat weer boze blikken oplevert – waar ik geen aandacht aan schenk.
"Ik hou ook van jou, liefje," zeg ik extra klef. Nu hoor ik dat sommige meisjes duidelijk over mij praten maar het doet me eerlijk gezegt niets, zo weet ik alleen maar wie hun echt zij.
''Ja, allemaal bullshit," zegt Louis. "De mensen hier stellen zich aan." Ik knik.
"Maar wat als het toch echt is," ik ga iets zachter praten. "Ik bedoel, McGonagall heeft vast goede bronnen. Dan moeten we ons kunnen verdedigen – zelfs Slytherin. Alsof er hier van de vuile Deatheaters zitten," zucht ik. "Als er hier echt verraders zijn, dan moeten we in ieder geval voorzichtig zijn." Fluister ik in Louis' oor. Ergens komt mijn dappere kant die naar avontuur streeft weer naar boven, wat voor een ondeugende glimlach op mijn gezicht zorgt.

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Liam Mills [again] James Payne.

Aan Maeve's handelingen merk ik op dat haar vakantie inderdaad geweldig was – waarna ze gebaard dat ik verder moet gaan over mijn eigen vakantie.
"Ik heb gezwommen met mijn ouders, en ik ben naar de Mugglewereld gegaan en verschillende landen bezocht. Het was enorm vet en het is fascinerend hoe ze omgaan met de wereld – zonder magie. Daarbij heb ik ook nog gelezen en wat geleerd voor dit jaar, ik weet dat dit een moeilijk jaar word." Glimlach ik. Ik weet dat Maeve wordt gepest omdat ze Muggleborn is, maar dat snap ik niet. Dat zou toch juist fantastisch moeten zijn? Voor de vakantie had ik al veel respect voor Muggles, maar nu ik onder hun ben geweest en gezien heb hoe zij overleven zonder magie is dat respect alleen maar toegenomen.
"Oh, ik heb Frankrijk bezocht," voeg ik toe. Waarschijnlijk kent ze dat wel. "Het is echt een mooi land, ben je er weleens geweest?" Vraag ik.
"Mijn ouders willen volgend jaar weer gaan, maar dan naar een ander land. Zij vinden het ook geweldig, alleen vonden hun het moeilijker dan mij om zich aan te passen." Zeg ik lachend – dat is echt iets voor mijn ouders, en Maeve had ze weleens ontmoet dus die zou het wel begrijpen.
Nadat ik heb gezegd dat ik haar zal beschermen tegen Deatheaters gebaart zij dat ze mij ook zal beschermen, waardoor er een glimlach op mijn gezicht verschijnt. "Zullen we naar de Hufflepuff common room gaan?" vraag ik. Er is nu toch bijna niemand, daarbij vinden wij, Hufflepuffers, het niet erg als er iemand van een andere afdeling bij ons naar binnen komt. Wij mogen alleen niet het ritueel vertellen dat wij hebben om naar binnen te komen.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 21:11 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Zayn Malik
Ik volgde half het gespek van die bloedverraadster en Louis onder mijn geflirt met Amy. Overal om ons heen werd gesproken over Deatheaters en hoe ze huer niet binnen konden komen. Daar hadden ze het fout. Ik kwam uit een complete familie van Deatheaters. Mijn grootouders in de tijd van de tweede opstanding van onze heer en meester, mijn beide ouders en nu ik en mijn kleine zusje. Plots schoten mijn pikzwarte ogen over de tafel naar Alaska bij haar woorden. Op dit moment stond ik op het punt de cruciatus vloek over haar uit te spreken. Zij was namelijk de vieze verrader. Iedere volbloed die ook maar met al die gore halfbloedjes, modderbloedjes en bovenal de gedrochten van muggles omgingen. Ik boelde Harley's tong over mijn mouw van mijn teken gaan. Ik keek even naar de hond onder de tafel en aaide hem even. Met mijn ene hand hield ik nogsteeds een soesje voor Amy's mond, maar met de ander stak ik eerst Harley een biefstuk toe voor ik met mijn vinger op de onderarm van Lou's teken tikte. Het zou een teken voor hem moeten zijn. "Kan ik je vanavond even van man tot man spreken, Lou? Het gaat om wat advies." Ja, ik was erg vaag, maar duidelijker kon ik niet zijn zonder onze dekmantel te verraden. We zouden naar Azkaban gaan, net als mijn oma. Daarna draaide ik me weet tot Amy. "Daarna hebben we nog tijd zat om wat lol te maken. Wees maar niet bang." Eigenlijk waren we meestal erg onschuldig en sprong Harley overal tussen, maar samen slapen was nogsteeds erg fijn.

---

Bowties were never Cooler

Maeve Demetria Curtis

Liam begrijpt vrijwel direct wat ik bedoel, waarna hij begint te vertellen over zijn vakantie. Het deed me goed om te horen dat hij naar de Mugglewereld was geweest, helemaal omdat ik uit zijn woorden kon opmerken dat hij het erg leuk had gevonden. Gelukkig waren er toch nog mensen die Muggles respecteerden. Zij vonden het juist mooi dat zij zonder magie konden leven. Ironisch genoeg waren er toch nog tovenaars en heksen die Muggles minderwaardig vonden, en Muggleborns nog erger dan de Muggle zelf vonden.
Toen Liam vroeg of ik al eens in Frankrijk was geweest, schudde ik mijn hoofd, hoewel ik wel degelijk wist waar Frankrijk lag. Mijn ouders namen me meestal mee naar Italië of Spanje, aangezien ze graag de warmte opzochten. Een geluidloze lach verliet mijn mond - iets wat er eigenlijk uitzag als een brede glimlach - en ik keek mijn vriend begrijpend aan, wetend dat het voor een doorsnee tovenaar niet zo makkelijk was in de Mugglewereld.
Liam begreep dat ik hem zou beschermen, waardoor hij glimlachte. Vele mensen begrepen niet hoe ik iemand kon beschermen als ik niet praatte, aangezien ik dan geen spreuken kon uitspreken, maar met veel wilskracht én hulp van professor Banning had ik geleerd om een spreuk in mijn hoofd uit te spreken, in plaats van het hardop te zeggen. Daarbij had dit ook zo zijn voordelen tijdens een duel, aangezien niemand wist welke spreuk ik ging gebruiken. Dit maakte me niet een sterkere tegenstander, maar ik was wel in mijn voordeel. Niet willen praten heeft veel nadelen, maar ook zijn voordelen. Al snel knikte ik als teken dat ik graag meeging naar de Common Room van Hufflepuff, mede omdat ik daar graag was, aangezien velen me daar met rust lieten of me gewoonweg negeerden. De meeste Hufflepuffers hadden een hartje van goud.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 21:29 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

---

I like my choices. I hope she likes hers.

[Valt mee]

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne [yeah ik heb het een keer goed].

Maeve is dus nog nooit in Frankrijk geweest. Breed glimlachend kijkt ze me aan als ik haar vertel over mijn ouders. Het is ook moeilijk om je aan te passen. We hebben ons geld ingewisseld bij Gringotts, maar aangezien we de waarde van een euro niet wisten zijn we redelijk vaak opgelicht, dat bleek pas toen we terugkwamen. Dat vond mijn vader wat minder – maar we zijn niet arm ofzo, dus heel erg is het niet. Daarbij heeft mijn vader een paar keer magie gebruikt – met toestemming van het Ministry of Magic natuurlijk, anders zouden we allang in Azkaban zitten. Nadat ze mijn vraag beantwoord, door te knikken, pak ik haar hand beet en loop ik richting de keukens. Onze common room ingang kan je vinden in de keukens. Eigenlijk vindt je hem in één van de keukens, verstopt achter een paar vaten. Glimlachend trek ik Maeve wat dichter tegen me aan.
"Wacht even," zeg ik als we bij de ingang zijn aangekomen. Ik zorg dat ze voor me staat met haar rug naar me toe en bedek met mijn hand haar ogen. Snel tik ik op het ritme van 'Helga Hufflepuf' op één van de vaten. Je moet het in een speciale volgorde doen en op precies de goede plekken. Als de deur opengaat trek ik Maeve voorzichtig mee naar binnen. Als we in de common room staan doe ik de deur achter me dicht. Het is weer vertrouwd om hier te zijn. Ik pak Maeve's hand vast. Ik weet dat ze het niet enorm erg vindt hier in de Hufflepuf common room – omdat wij haar natuurlijk niet pesten, en anders zorg ik daar wel voor, maar wij zijn zo gewoon niet aangelegd. Toch besluit ik dat het handiger is als we naar mijn kamer gaan. Ik loop, met nog steeds haar hand vast, naar de kamers. Hiervoor moeten wij een trap af en als snel vind ik mijn slaapkamer. Ik slaap met Maarten en nog twee anderen op deze kamer en kan gelukkig goed met hun overweg. Ook vinden ze het totaal niet erg dat Maeve hier soms is dus daar ben ik blij om. In onze kamer hangen aan de muren allemaal planten die dansen en praten, dat is nog bijgebleven van een oude hoofd van ons huis. Glimlachend laat ik me op het bed vallen. "Ik ben blij om weer thuis te zijn," zeg ik.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 22:09 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Maeve Demetria Curtis

Liam trok me al snel mee in de richting van de keukens, waar hij me dichter tegen zich aantrok en vervolgens liet ik mijn ogen door hem bedekken, zodat hij de deur kon openen die richting de Common Room van Hufflepuff leidde. Ravenclaw had telkens een ander raadsel of puzzel die we moesten oplossen, voordat we naar binnen konden gaan, hoewel dit af en toe ook wel eens erg onhandig kon zijn. Vele eerstejaars stonden namelijk voor een gesloten deur omdat ze het raadsel niet konden oplossen. Als laatstejaars had ik die problemen normaal gesproken niet meer.
Liam pakte mijn hand vast en ik kneep er zachtjes in, als teken van dank, om me vervolgens mee te laten trekken naar zijn kamer. Sommige mensen leken niet te begrijpen waarom Liam überhaupt al met een Muggleborn die haar mond nooit opentrok op één kamer wilde zitten, en soms begreep ik het zelf ook niet, maar tot nu toe had hij er nog nooit een probleem van gemaakt. Integendeel zelfs.
Zodra we in Liam's kamer waren, liet hij me los en liet hij zichzelf op het bed vallen, waarna hij zei dat hij blij was om weer thuis te zijn. Hopelijk zou ik dat dit jaar ook nog eens kunnen zeggen, hoewel ik daar niet zo zeer meer in geloofde.
Ik bekeek de schilderijen eventjes en liet mijn oog vallen op het kussen dat op Maartens bed lag, waardoor ik kleintjes glimlachte en mijn toverstok stiekem onder mijn gewaad uithaalde. Ik besloot om Wingardium Leviosa te gebruiken, waardoor ik het kussen liet zweven, om het vervolgens met een vluchtige zwaai van mijn toverstok in Liam's richting wist te werpen. Grijnzend draaide ik me weer in zijn richting, waarna ik hem onschuldig aankeek en mijn toverstok weer onder mijn gewaad verstopte.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Liam James Payne.

Maeve kijkt nieuwsgierig de kamer rond – hoewel ze hem al vaak genoeg gezien heeft. Plotseling wordt er een kussen naar me gegooit. Verbaast kijk ik op – aangezien Maeve nooit zo snel terug heeft kunnen rennen, maar als ik haar onschuldige gezichtje zie weet ik meteen wat er is gebeurd. Professor Banning heeft haar namelijk leren spreuken te gebruiken zonderze echt uit te spreken, waardoor de tegenstander nooit iets ziet aankomen. Glimlachend pak ik mijn toverstok ook en ik richt hem om Maarten's kussen.
'Duplicatus,' mompel ik, hopend dat Maeve me niet hoort. Er verschijnt ineens nog een kussen, precies dezelfde als die van Maarten. Maar voordat ik het kussen naar haar gooi krijg ik een beter idee.
"Kijk," zeg ik glimlach. Ik wijs met mijn toverstok naar het plafond toe. "Avis," zeg ik hard, waardoor er allemaal kleine vogeltjes uit mijn toverstok verschijnen. Glimlachend kijk ik naar ze.
"Heb ik van mijn vader geleerd in de vakantie, maar dit is de eerste keer dat ik hem uitvoer."

• Sorry voor het korte stukje, maar ik ga nu slapen.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 22:49 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

[Mon Topicaz]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Maeve Demetria Curtis

Zodra Liam mijn onschuldige blik had opgemerkt, wist hij direct dat ik diegene was geweest die met magie had gespeeld. Natuurlijk; wie kon het anders zijn? Een Deatheater zou namelijk niet met kussens gaan gooien, hoewel dat laatste wel heel ironisch zou zijn. De gedachte deed me al glimlachen.
Met een peinzende blik hield ik mijn beste vriend in de gaten, die ineens een tweede kussen liet verschijnen. Wetende dat mijn vermogen om snel te reageren niet zo goed was ontwikkeld, verwachtte ik dat het kussen binnen de kortste keren in mijn gezicht zou worden gegooid, maar tot mijn verbazing sprak Liam een spreuk uit waardoor er kleine, prachtige vogeltjes uit zijn toverstok leken te vliegen. Met grote ogen keek ik toe, bewonderde de kleuren die de vogels bevatten en ging vervolgens naast Liam op het bed zitten, waarna ik hem goedkeurend aankeek. Hij mocht dan wel van Hufflepuff zijn, af en toe had hij het denkvermogen van een Ravenclawer. Maar naar mijn mening was Liam gewoon een geweldig persoon, wat hij ook deed.
Ik pakte mijn toverstok vast en wees naar de vogeltjes in de lucht, waarna ik naar mijn eigen stok wees en Liam vragend aankeek. Hopelijk zou hij begrijpen dat hij me de spreuk ook moest leren, als hij daar zin in had. Ik hield er namelijk van als ik een nog onbekende spreuk voor mij onder de knie kon krijgen; ik was niet voor niets een Ravenclawer.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Liam James Payne.

Glimlachend en met grote ogen kijkt Maeve toe, waardoor ik zelf ook trots naar de vogeltjes kijk. Ik vind het leuk om te leren en toen ik werd ingedeeld zat de Sorteerhoed te twijfelen tussen Ravenclaw en Hufflepuf, maar uiteindelijk werd ik ingedeeld bij Hufflepuf – en ik ben daar hartstikke blij mee. Het enige jammere daaraan is dat Maeve wel in Ravenclaw werd gesorteerd, maar we zijn nu alsnog bijna altijd samen, alleen tijdens de lessen dan niet altijd.
Maeve loopt glimlachend naar me toe en komt naast me zitten, terwijl ze nog steeds verwonderd naar de vogeltjes kijkt. Ze pakt haar eigen toverstok beet en wijst naar de vogeltjes, die door mijn kamer zweven, en dan wijst ze naar haar toverstok. Meteen begrijp ik dat ze de spreuk wilt leren.
"Ik snap waarom jij in Ravenclaw zit," glimlach ik. Ik schuif wat dichter naar haar toe en pak ook mijn eigen toverstok.
"Kijk," zeg ik zachtjes, terwijl ik voordoe hoe je je toverstok moet bewegen. Ik doe het een paar keer voor en leg dan mijn toverstok weg.
"De spreuk is 'Avis'," zeg ik tegen haar. "Alleen dan moet je de beweging tegelijktertijd doen met de spreuk."
Mijn vader had dit me van de zomer geleerd – hij had er alleen iets andere bedoelingen meegehad. Ik grinnik zachtjes als ik terugdenk aan de avond waarop mijn vader deze vogeltjes tevoorschijn had laten komen en ze daarna op mijn moeder had afgestuurd – die gillend wegrende. Ik had de spreuk onthouden en gevraagd of hij mij die spreuk wilde leren, want ook de beweging van je toverstok is daarbij belangrijk.

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Maeve Demetria Curtis

"Ik snap waarom jij in Ravenclaw zit," glimlachte Liam, waarna hij wat dichter naar me toeschoof en zijn eigen toverstok weer erbij pakte. Ik keek hem geamuseerd aan en knikte als dank, blij dat hij bereid was om me de spreuk te leren. Het was namelijk niet zo eenvoudig om iets aan te leren, als je de spreuk daarbij niet hardop kon zeggen. Je moest het in je hoofd allemaal op correcte wijze doen en je niet laten afleiden, want dan was elke spreuk gedoemd om te mislukken. Zelfs de makkelijkste spreuken, zoals Accio, zouden bij mij nog kunnen misgaan als ik mijn hoofd er niet bijhield.
Met een geconcentreerde blik volgde ik Liam's bewegingen en deed ze na, concentreerde me volledig op de vloeiende lijnen en het wilgenhout van mijn toverstok. Wilgenhout en Eenhoornhaar. Het was een fijne, dunne en buigzame toverstok, en hij paste perfect bij me. Logisch, natuurlijk.
Liam gaf me nog een laatste beetje uitleg en ik knikte als teken dat ik het begreep, waarna ik peinzend naar mij toverstok keek en de spreuk twijfelend uitprobeerde, maar zoals ik al had verwacht, vielen er alleen maar wat gekleurde vogelveertjes op de grond. Ik beet hard op mijn onderlip en wilde mezelf eventjes voor mijn hoofd slaan, maar al snel herpakte ik me weer en deed ik een nieuwe poging, waarna het wél lukte. Het waren weliswaar maar een paar vogeltjes en ze kwetterden vele malen valser dan die van Liam, maar het was beter dan niets.
Ik haalde mijn schouders eventjes op en gaf de jongen naast me een knuffel als dank, waarna ik hem gelukszalig aankeek en mijn toverstok weer onder mijn gewaad verstopte. Wat was ik blij met een vriend zoals Liam.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

[Ik heb veel gemist hier, iemand voor Camilla?]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Louis Tomlinson.

Styles riep weer iets naar Alaska, en zij riep weer iets terug. Lachend schudde ik mijn hoofd. Zayn en zijn vriendinnetje Amy waren al tegenover ons gaan zitten en zaten een beetje klef te doen. Na dat ik had gezegd dat Alaska altijd wel knap was antwoordde ze zwoel:''Weet ik toch.''Een grijns sierde mijn lippen. ''Een beetje een groot ego miss Mills?''Ik keek de zaal rond en de docenten zaten allemaal gespannen te eten en te praten. "Maar wat als het toch echt is,"Ze begon weer over de deatheathers. Haar stem werd wat zachter. "Ik bedoel, McGonagall heeft vast goede bronnen. Dan moeten we ons kunnen verdedigen – zelfs Slytherin. Alsof er hier van de vuile Deatheaters zitten,"Meteen kreeg ik de neiging om haar iets aan te doen. Hoezo zijn deatheathers vuil?! ''Als er hier echt verraders zijn, dan moeten we in ieder geval voorzichtig zijn."Fluisterde ze in mijn oor. Ik beet op mijn lip. ''In deze tijden moet je altijd voorzichtig zijn.''Antwoordde ik. Ik voelde iemand zijn vinger tikken op mijn teken. En meteen wist ik dat het Zayn was. Vragend keek ik hem aan. "Kan ik je vanavond even van man tot man spreken, Lou? Het gaat om wat advies."Vroeg hij. ''Tuurlijk.''Antwoordde ik. Hij was lekker vaag voor de anderen maar voor mij totaal niet.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded