[Speeltopic 1] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Sowieso 200 woorden, iedereen heeft weleens een slechte dag maar meld dat wel.
Je mag zoveel personages als wilt maar geen 100 ofzo
In het Speeltopic graag praten tussen haakjes, [] {} () - -
Geen ruzie! IC wel! OOC niet!
Niet elkaars personage besturen, (tenzij je toestemming hebt.)
Volg de verhaallijn van J.K Rowling.
Graag melden als je niet meer meedoet.
Graag de Engelse namen gebruiken, anders ontstaat er verwarring.
Houd de jongens en meisjes gelijk! Geld ook voor de afdelingen!
De belangrijkste regel: Have fun (:

OOC: Out Of Character.
IC: In Character.

[ bericht aangepast op 18 april 2014 - 9:02 ]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

KissTheRain schreef:

Yara Goldfellow ||Slytherin
Ik sta met een papiertje in mijn hand naast de vuurbeker. Mijn veer voelt zwaar aan in mijn hand. Ik loop naar de tafel en schrijf mijn naam heel langzaam letter voor letter op. Als mijn naam eenmaal in de vuurbeker zit kan ik niet meer terug, daar moet ik goed over nadenken. Maar hoe groot zal de kans zijn dat ik getrokken wordt? Juist, heel klein. Langzaam schuif ik richting de vuurbeker, er zit een brok in mijn keel die slik ik weg. Je krabbelt toch niet terug he zussie? hoor ik de stem van mijn broer in mijn achterhoofd. Ik duw de gedachte weg en loop snel naar de vuurbeker toe. Als ik mijn eerste voet in de ring zet weet ik dat ik niet meer terug kan. Er staan veel mensen om me heen te kijken hoe mijn hand boven de vuurbeker hangt en het papiertje met mijn naam erop in de beker valt. Als het papiertje uit zicht is kan ik niet meer terug, er klinkt een rumoer van zachtjes klappende mensen. Ik heb het gedaan, mijn naam zit nu in de vuurbeker.

Rowan Baxfiels ||Ravenclaw
De eerste mensen hebben hun naam al in de vuurbeker gedaan en ook de leerlingen van de andere scholen zin gearriveerd, binnekort zullen we wete wie er deel zullen nemen aan het kampioenschap. Maar eerst zal ik de nieuwe leeringe van Ravenclaw moeten begroeten.
Ik kom de leerlingenkamer van Ravenclaw in en zie veel nieuwe gezichten naar mij kijken. Allemaal zijn ze enthousiast over hun nieuwe afdeling, ook al hadden sommigen waarschijnlijk gehoopt op een andere. 'Hallo,' klinkt mijn stem luid door de zaal. 'Ik ben Meneer Baxfiels, jullie afdelingsleider. Ik hoop dat jullie het erg naar jullie zin krijgen op Hogwards. Als jullie vragen hebben of tegen problemen aanlopen, aarzel dan niet en kom naar mijn kantoor toe, duidelijk?' Ik zie veel knikkende gezichten. Daarna draai ik me om want ik moet het lokaal vast klaar gaan maken voor mijn eerste lesç

[ bericht aangepast op 16 april 2014 - 22:15 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Naar het Zwerkbalveld. Na een hele maand kan ik weer in deze veld gaan vliegen.’ Hij stond op en automatisch stond ik ook op ondanks dat ik nog zachtjes stond te trillen wat ik probeerde te negeren.
‘Kom je anders mee? Kun je wat vliegen zonder al dat geschreeuw van je fans om je heen.’ Ik keek hem eerst verbaasd aan. Vond hij me niet gek? Wilde hij nog met mij omgaan? Een voorzichtige glimlach verscheen op mijn gezicht. ‘Ja, dat.. Dat lijkt me echt geweldig.’ Meende ik. Alhoewel ik wist dat ik niet rustig kon vliegen. De stem van mijn coach en aanvoerder spookte altijd in mijn hoofd en ze zeiden altijd negatieve dingen. Maar nu moest ik alles achterlaten. Ik had nu een nieuwe vriend, althans dat denk ik. Iemand die niet continu zei wat ik fout deed of te gek met me stak.
‘Dus het kan nog wel gezellig worden. Heb je dus wat meer zin in plezier, Campbell Saunders? Hoef je even niet aan die andere dingen te denken.’ Ik beet op mijn wang door zijn zin. Had hij het door? Door dat er meer achter mij school dan een glimlach en een zelfverzekerde uitdrukking?
‘Ik heb altijd zin in een potje Zwerkbal. Zeker met mensen die ik nieuw leer kennen.’ Zei ik met een glimlach terwijl ik hem zachtjes stompte om weer zelfverzekerder over te komen. Met een handgebaar deed ik mijn bontjas uit omdat het op Zweinstein ook veels te warm was waardoor mijn Bulgarije vest zichtbaar was. Iedereen moest die dragen als een soort van reclame als we niet op het veld waren. Hij was knalrood met een logo van Bulgarije erop. Ik mompelde een spreuk en mijn bontjas vloog weg terwijl ik naar het Zwerkbal veld keek. Het leek een stuk kleiner maar dat was ook niet raar. Heel mijn leven had ik moeten trainen in een grote doordat ik al jong gekozen was als National. Ik moest het bereiken. De aanblik dat de tribunes leeg waren en er niemand van Klammfels leek te zijn was ook een stuk aantrekkelijker. Ondanks dat er twee meisjes leken te staan en een jongen. ‘Ik hou nu al van jullie Zwerkbal veld.’ Zei ik met een grijns tegen George Weasley.

[ bericht aangepast op 16 april 2014 - 22:21 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ginny Weasley

Ralf liet mijn handen los en meteen voelde ik me niet meer op mijn gemak. ‘Gewoon.’ Hij zweeg weer en verbaasd keek ik hem aan. ‘wat er net was gebeurd. En nu voelt ze zich vast schuldig door mij.’ Hij zweeg weer en ik beet aan de binnenkant van mijn wang. Ergens had ik het gevoel dat ik een puzzelstukje miste. Iets van Ralfs gevoelens vooral omdat hij me niet vasthield. Ergens wilde ik weg rennen maar ik wilde geen aandacht trekken.
‘En natuurlijk zou onze wedstrijden dan moeilijk zijn met een depressieve seeker.’ Ik beet wat harder op mijn wang en even wilde ik vragen hoe hij het bedoelde maar Brooke stond opeens voor ons waarna Brooke en Ralf het meteen goed maakte om wat? wat had ik gemist?
Hadden ze wat gehad? Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar Brooke. Ze was zo knap en aardig. Veel beter dan mij. Het zou me niets verbazen als Ralf Brooke weer kon krijgen hij me meteen zou dumpen. ‘Hebben jullie zin in het Toverschool Toernooi?’ vroeg ze.
Ondanks dat ze ‘jullie.’ Zei had ik het gevoel dat ze het meer tegen Ralf had. Ik zat nog in de derde leerjaar en mocht nog niet meedoen. Ze staarde ook meer naar Ralf dan mij. God natuurlijk vond ze hem leuk en natuurlijk zou hij me dumpen. Ik nam haar in mij op. Haar mooie donkere haar en haar mooie ogen met die mooie vormen. Ik was een vormloos spicht terwijl zij alles bezat wat een meisje wenste en waar een jongen naar verlangde.
Ik keek naar Ralf die zich leek te vermaken met Brooke. Zijn woorden spelde dingen en geluiden ontmoette mijn oren maar ik begreep geen enkel van ze.
Plotseling keek hij mij aan en hij glimlachte. Snel stuurde ik hem een glimlach terug terwijl ik onzeker naast hem bleef staan. Hij hield ook mijn hand niet vast en ik was bang dat als ik de zijne zou pakken hij zich los zou trekken waardoor ik voor paal zou staan voor Brooke. De knappe Brooke.
Plotseling sprong ze op haar bezem en schoot ze weer in de lucht en ik had geen flauw idee wat ik moest doen. Ik keek achterom en ik zag George en Campbell Saunders aanlopen. Natuurlijk wist ik zijn naam omdat hij beroemd was als National.
Ik zwaaide voorzichtig naar mijn broer al zou ik dat nooit gedaan hebben. Maar ik durfde niks te zeggen tegen Ralf. Bang dat hij zag dat hij beter af was met Brooke.

Je wilde drama; dan krijg je drama

[ bericht aangepast op 16 april 2014 - 22:34 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley – 5th year Gryffindor – beater

‘Ik heb altijd zin in een potje Zwerkbal. Zeker met mensen die ik nieuw leer kennen.’ Zei hij en stompte me zachtjes waardoor mijn mond een grinnik verliet.
Met een handgebaar deed hij zijn bontjas uit waarna het leek alsof hij in ene hele nieuwe jongen is getransformeerd, en met een simpele spreuk die hij mompelde vloog zijn bontjas weg. Gefascineerd staarde ik naar de spreuk die zijn jas liet verdwijnen, terwijl hijzelf naar de zwerkbalveld keek en iets erover zei.
‘Ik hou nu al van jullie Zwerkbal veld.’ Zei ik met een grijns tegen George Weasley.
Ik lachte en gaf hem een kleine duw tegen zijn rug aan, die niet meer verhinderd werd door de bontjas.
‘dat zei ik ook toen ik hier ook voor het eerst kwam. het is werkelijk mijn echte thuis hier.’ Samen met Campbell liep ik de zwerkbalveld in en gaf hem even de tijd om rond te kijken.
‘heb je je eigen bezem bij je of zal ik een paar oefen bezems uit de kleedkamer halen?’ vroeg ik aan Campbell en negeerde mijn zusje, Ralf en Brooke die verderop stonden, maar zwaaide even terug naar Ginny die me zag staan en ook naar mij zwaaide. Die zit in een goede bui.
‘hoe sneller we in de lucht zijn hoe beter,’ en toen ik dat zei knikte ik naar Brooke toe.
‘die meid is volslagen verliefd op jou,’ en ik klopte op zijn schouder.

[ghehe, sorry Brooke :y]

[ bericht aangepast op 16 april 2014 - 22:45 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Dat zei ik ook toen ik hier ook voor het eerst kwam. Het is werkelijk mijn echte thuis hier.’ Hij gaf me een duw maar hij voelde anders aan dan als mijn teamgenoten mij duwde. Het leek speelser en gemeender.
Een meisje zwaaide naar ons of liever gezegd naar George Weasley. Ze had dezelfde rode haren als George en ergens vermoedde ik dat ze familie waren. Toch zei ik er niks over aangezien George er meteen langs liep.
‘Heb je je eigen bezem bij je of zal ik een paar oefen bezems uit de kleedkamer halen?’ vroeg hij aan me.
‘Oefenbezem.’ Zei ik resoluut. Waarschijnlijk was Karkarov nu toch al naar mij op zoek en de andere Klammfels studenten. Als mijn bezem verdwenen was wisten ze vast en zeker waar ik was en zou ik voor een publiek gesleept worden die ik niet aankon.
‘Hoe sneller we in de lucht zijn hoe beter.’ Ik knikte bevestigend maar toen ik zag dat hij richting een meisje knikte had ik het gevoel dat we niet op dezelfde lijn zaten waar het over ging.
‘Die meid is volslagen verliefd op jou.’ Hij klopte op mijn schouders en ik keek even daar het meisje. Algauw keek ik weer weg. Ze was niet verliefd op mij; ze was verliefd op wat ze dacht dat ik was. Waarschijnlijk als ze me kende rende ze hard van mij weg.
‘We gingen toch vliegen he? Niet naar meisjes staren.’ Zei ik plagend. Meteen keek ik om me heen en ik zag een deur open staan. Waarschijnlijk zaten daar de bezems. Ik liep direct naar het hok toe en zag dat er inderdaad bezems zaten. Het waren oude versleten bezems maar dat had ergens zijn charme. Ik had enkel en alleen op de nieuwste bezems gevlogen. Continu wanneer er een nieuwe uitkwam had ik hem al. Ik was nu in bezit van de Vuurflits wat een uitstekende bezem was. Je zag hem ook niet zo veel aangezien veel teams het nog niet konden betalen omdat het een peperdure bezem was. Je zag hem niet onder de gewone tovenaars. Maar mijn coach had heel veel geld ook al wist ik niet waar hij het allemaal vandaan haalde. Ik liep terug met twee bezems in mijn hand terwijl ik een aan George gaf. Resoluut sprong ik op de bezem en ondanks dat hij oud was werkte hij nog redelijk terwijl ik vol de lucht in schoot om vervolgens een duikvlucht te maken en een scherpe bocht om vervolgens weer naar boven te vliegen. Het voelde fijn om eens op een kleine veld te vliegen zonder alle luxe. Zonder alle toeschouwers. Zonder mensen die dingen van je verwachtte.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron - 4th year Gryffindor – chaser

'Hebben jullie al gehoord dat de beroemde Campbell Saunders van de Klammfels al is aangekomen?’ vroeg Brooke. Merlin, ze stelde wel veel vragen.
‘uh, ja. Als je beter had opgelet weet je dat hij nu hier in het zwerkbalveld staat,’ zei ik en fluisterde de laatste stukje zodat niemand het hoorde, voor haar eigen bestwil. 'Ik pak eerst nog even de Snitch en dan ruim ik het spul op' Brooke vloog de lucht in en ik volgde haar bewegingen met mijn ogen. Ze ging zo snel, ze was een goede Seeker. Ik draaide me weer terug om naar Ginny die wat onzeker erbij stond. Het liefst knuffel ik haar nu en druk haar zo dicht mogelijk bij me aan, en een kus op haar lippen die schreeuwen om aandacht kan ook geen kwaad, maar ik ben nog wat onzeker daarover. Het gaat veels te snel. In plaats van dat wilde ik simpelweg weer naar haar hand grijpen, tot ik haar onzelverzekerde blik zag. Ik zucht. Kwam dat door Brooke? Brooke is wel een fantastische meid, maar Ginny slaat gewoon op alles. Denkt ze anders dat ik verliefd ben op Brooke? Zo bleef ik maar naar haar staren, tot ik met mijn handen langs haar nek heen gooiden en haar blik probeerde op te vangen.
‘die blik van je geeft me geen goed gevoel, Ginny. Waar heb je last van, huh?’ vroeg ik aan haar terwijl ik de zweefbewegingen van Brooke probeerde te vermeiden, wat heel erg moeilijk was. En op dat moment kreeg ik ook in de gaten dat we haast recht achter George en Campbell stonden.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ginny Weasley

Ik hoorde Ralf zuchtte. Ik beet aan de binnen kant van mijn wang. Hij was me vast zat en wilde achter Brooke gaan. Waarom zou hij anders zuchtte? Plotseling zag ik een hand voor mijn ogen waardoor ik schrok.
‘die blik van je geeft me geen goed gevoel, Ginny. Waar heb je last van, huh?
Met moeite keek ik hem aan en direct zag ik dat hij naar Brooke keek. Hoe kon ik zo blind zijn? Waarom had ik eerder zijn praatjes geloofd? Hij wilde gewoon Brooke jaloers maken zodat ze hem zou willen. Omdat hij dan ‘onweerstaanbaar’ Leek wat hij overigens ook was net zoals Brooke.
Zodra zij toe zou geven dat ze hem leuk vond bestond ik niet meer voor hem. Of ik kon weer zijn vriendin zijn maar ik wist dat ik dat niet kon. Althans op het eerste opzicht wel maar daarna zou ik zeker gaan huilen. Wat haatte ik mijzelf erom dat ik moest huilen. Kon ik niet volwassen worden?
George liep langs mij heen zonder mij een blik waardig te gunnen terwijl ik zojuist naar hem gezwaaid had. Ook dat gaf mij geen goed gevoel. Ik had op zijn minst een soort erkenning verwacht nu ik misschien in de zwerkbal team zat maar zelfs dat leek teveel gevraagd. Ik was maar zijn irritante zusje die in de weg zat zoals altijd.
‘Er is niks. Ik ben gewoon moe.’ Zei ik terwijl ik snel een geveinsde glimlach op mijn gezicht toverde. Het liefst wilde ik wegrennen maar ik was bang dat hij me weer huilend zou aantreffen. Al zou ik niet in zien waarom hij me zou volgen. Hij had nu Brooke en zij was de enige die hij nodig had.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley – 5th year Gryffindor – beater

‘We gingen toch vliegen he? Niet naar meisjes staren.’ Zei Campbell en ik lachte hardop.
‘wacht maar tot de meiden van Beauxbatons komen, want dan ga ik wel beginnen met staren.’ Ik keek maar toe hoe hij langs me liep en later weer terug kwam met twee bezems. Eentje gaf hij naar mij en in een mum van tijd zag ik Campbell al in de lucht racen. Mijn kaak viel open en ik begon hem toe te juichen, terwijl ik daarna zelf op mijn bezem sprong en zo snel als ik kon naar hem toe vloog, ook al leek dat onmogelijk door zijn snelheid.
‘Heei!’ riep ik naar hem.
‘is deze veld niet iets te klein voor jou?’ ik grimaste en vloog ondeugend naar de buitenkant van het zwerkbalveld toe, en vloog wat meer naar boven toe en ik begon de kou al te voelen, en ik wierp Campbell een speelse blik toe waarna ik gigantische rondje begon te zweven, ver boven het zwerkbalveld vandaan. Met een kromme duikvlucht vloog ik terug naar beneden en met een gevaarlijke en onvoltooide bocht vloog ik terug naar Campbell toe waardoor ik even mijn evenwicht verloor en recht naar hem toe vloog, waarop het leek alsof we zouden botsen maar snel trok ik terug aan mijn bezem toen we vlak tegenover elkaar vlogen, en maakte een scherpe bocht linksaf en ontweek de botsing.
‘sorry voor mijn amateuristische bewegingen tegenover jou, Campbell Saunders!’ plaagde ik hem.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ralf Auron - 4th year Gryffindor – chaser

‘Er is niks. Ik ben gewoon moe.’ Ik zette een teleurgestelde blik op en liet mijn hoofd dichterbij naar die van haar toe glijden.
‘ik ken je al zo lang, en ik weet zelf wanneer je echt moe bent en niet,’ en ik stak even mijn plagerige blik op. Dat wist ik al te goed, als we de jaren daarvoor samen huiswerk zaten te maken was ze altijd erg moe, en ik weet nog hoe ze er dan uitzag. Of als ze problemen had en ze wilde het niet aan me vertellen, en die blik valt nu echt bij haar blik van nu.
‘maar als je echt niet wilt praten, dwing ik je niet.’ Mijn hoofd stond zo dicht bij die van haar dat ik gewoon de antwoorden uit haar ogen kon lezen, letterlijk. Maar toch wist ik niet zeker wat ze had, of ik wilde het gewoon niet geloven.
Net toen ik van mezelf verwachtte dat ik haar een kus zou gaan geven, liet ik haar al los doordat ik afgeleid werd door Campbell en George die als een gek door de lucht aan het vliegen was, en merkte toen dat ik nog bezig was met Ginny.
‘mijn antwoord voor haar voor de probleem van haar wat ik denk dat het is hangt maar op mijn tong maar sprong er niet uit. Het was moeilijk en ik kan me wel doodschamen als het niet is wat ik denk dat het is, maar toch keerde ik me terug naar Ginny.
‘Gin, Brooke is niet mijn type.’ Ik zij het zo neutraal, zo normaal zonder geen gewoonlijke glimlach of wat, maar wat er wel gebeurde was dat ik misselijk begon te worden en ik voelde mijn hoofd bloedrood worden. Auch, heb ik de goede ding gezegd of juist de slechte?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Heei, is deze veld niet iets te klein voor jou?’ hoorde ik George roepen. Ik draaide mij om en grijnsde.
‘Hoe kleiner hoe beter.’ Meende ik. Ik zag George Weasley meer naar boven gaan met zijn bezem waardoor ik me weer omdraaide terwijl de wind door mijn haren streek. Ondanks ik gister nog gevlogen had tijdens de training voelde dit anders aan. Alsof er geen druk op mij was en als ik iets fout deed niet uitgescholden werd en het me hele leven zou achtervolgen. Plotseling kreeg ik George in het vizier die mij van mijn bezem af leek te willen gooien maar toen maakte hij een scherpe bocht naar links. ‘Sorry voor mijn amateuristische bewegingen tegen over jou, Campbell Saunders.’ Ik lachte. ‘Nou volgens mij ben ik de amateur hier. Ik denk dat ik beter mijn koffers kan gaan pakken.’ Ik stak mijn tong uit terwijl ik door de lucht vloog op de oude helleveeg. Ik maakte sierlijke rondjes die ik liet overgaan in een soort speer waardoor ze steeds sneller en korter worden. In het begin werd ik misselijk maar naarmate je het doet hoe minder erg het word. Met een speer eindigde ik het de lucht in waarna ik een C vorm in de lucht maakte en weer naar beneden vloog.

Moet ik wat drama verzinnen voor Camp en George?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

jeej, doe maar, hoe meer drama hoe irritanter het voor mij en mijn karakters het gaat worden

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

na jouw post komt het :p

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley – 5th year Gryffindor – beater

‘Nou volgens mij ben ik de amateur hier. Ik denk dat ik beter mijn koffers kan gaan pakken.’ Hij stak zijn tong naar me uit en ik schudde lachend mijn hoofd naar hem. Ik vertraagde langzaam en nam de tijd om naar Campbell te gaan zitten kijken die zo veel sierlijke bewegingen, duikvluchten, truckjes en wat dan ook deed, ik kon het niet meer bijhouden.
‘te veel enthousiasme Camp, rustig aan!’ riep ik lachend naar hem. Voor ik het zelf kon weten noemde ik Campbell bij zijn bijnaam en ik grinnikte even. Ik zag dat hij vloog in een vorm van een C. met een creatieve idee in mijn hoofd haalde ik mijn stok tevoorschijn, en zorgde er voor dat er een rode sierlijke spreuk uit straalde, en nog met de stok in mijn hand vloog ik in een gehandicapte vorm dat wel op een G leek, en stopte met de spreuk zodat er een rode G in de lucht bleef hangen en ik lachte.
‘moet je zien,’ riep ik naar hem en wees naar de G die wat vervaagd was. Nogmaals haalde ik mijn stok tevoorschijn en deed hetzelfde met de C aan de andere kant van de zwerkbalveld, en landde vervolgens diep hijgend in het gras. Ik zag de twee letters langzaam vervagen tot het weer uiteen viel.
‘nou, de zwerkbalveld was net tien keer mooier geworden met die kleurige letters in de lucht!’ en ik wierp Campbell een glimlach.
[mijn post is iets te Happy, ben benieuwd hoe je er iets dramatisch van kan gaan maken (:]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ginny Weasley

‘Ik ken je al zo lang, en ik weet zelf wanneer je echt moe bent en niet.’ Zijn hoofd zat dicht bij de mijne en ondanks de depressieve gevoelens dat ik niet genoeg kan zijn of zou zijn voor Ralf kreeg ik rare kriebels in mijn buik terwijl zijn adem aangenaam over mijn huid streek en zijn mooie grijze ogen in de mijne staarde. Ze leken me te doorboren en als een open boek te lezen wat mij bang maakte. Het deed me enigszins denken aan Vilijn en ik wilde Ralf totaal niet met Vilijn vergelijken.
‘Maar als je echt niet wilt praten, dwing ik je niet.’ Gehypnotiseerd staarde ik naar zijn lippen alsof ik in een soort trance was totdat hij weg keek naar iemand. Ik durfde niet te kijken naar wie. Bang dat het mijn angstige vermoeden zou bevestigen. Hij keerde zich terug naar mij;
‘Gin, Brooke is niet mijn type.’ Zijn gezicht stond emotieloos. Net zoals toen Vilijn me pijn deed. Me wilde vermoorden zodat hij kon leven. Mijn leven was niks waard zei hij. En eigenlijk? Had hij niet gelijk? Die vraag spookte continu al in mijn hoofd sinds Vilijn.
Moest ik Ralf wel bij mij houden ook al was ik maar een tijdelijke veilige haven voor Brooke? Ik had bijna mensen vermoord zelfs de vriendin van mijn broer; Hermelien. Ik kon stoppen maar ik deed het niet door mijn egoïsme. Ik moest bij iemand mijn hart luchten en ik deed het bij Vilijn. In ruil daarvoor nam hij me in voor momenten maar ik liet het toe. Ik kon naar Perkamentus of pa gaan maar ik deed het niet. Ik keek naar George die in de lucht vloog. Alsof hij me zou missen. Hij liep daarnet ook gewoon langs mij heen alsof ik al niet meer voor hem bestond.
‘Ik ben gewoon moe.’ Zei ik zachtjes. Ik beet aan de binnenkant van mijn wang. ‘Ik ga naar bed.’ Met nog een blik aan George gegeven hebben. Nee hij zou mij niet missen. Ik draaide me resoluut om en zonder nog op of om te kijken liep ik weg. Richting het kasteel terwijl er nog steeds een menigte rondliep. Een oudere man vroeg iets aan me en ik hoorde iets met ‘Campbell Saunders.’ Maar meer dan dat nam ik niet op. Zo snel als ik kon liep ik langs iedereen heen richting de meisjes wc. Ik kon nog niet naar binnen. Ik had geen code ik had niks. Ik zette mijn handen langs de wasbak terwijl mijn adem jachtig op en neer ging terwijl ik in de wasbak staarde. Ik deed mijn hoofd omhoog waardoor ik mijn gezicht zag sinds tijden. Ik was lelijk. Afschuwelijk. Ik snapte niet dat mensen nog naar me durfde te kijken. Waarom pleegde ik gewoon geen zelfmoord? Dan was de hele wereld van mij af.

Haha Ginneh drama

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Ik hoorde George wat roepen maar ik was te op in mijn spel om daar nota van te maken.
‘Moet je zien.’ Ik keek om en ik keek naar de G die langzaam aan het vervagen was. Hij haalde zijn stok tevoorschijn en plantte ook een C in de lucht. Hij zakte in het gras en ik volgde hem naar beneden terwijl de letters langzaam uiteen vielen.
‘Nou, het zwerkbalveld was net tien keer mooier geworden met die kleurige letters in de lucht.’
Hij glimlachte en ondanks alles moest ik ook lachen; gemeend.
‘Campbell Dylan Saunders.’ Hoorde ik plotseling een welbekende stem zeggen. Meteen werd het gelukzalige gevoel die ik even had ervaren verdrongen door angst terwijl ik mijn hart sneller voelde bonken terwijl ik recht in Karkarovs ogen keek.
Met snelle passen liep hij naar mij toe en greep me bij mijn bovenarm wat niet moeilijk was omdat ik klein voor mijn leeftijd was. Ik werd het veld afgetrokken voor Georges gezicht wat nogal beschamend was. ‘Sorry.’ Spelde mijn lippen naar George terwijl Karkarov me meesleurden.
‘Ik zit me continu voor je uit te sloven en wanneer ik je aankondig komt er niemand.’ Hoorde ik Karkarov woedend zeggen.
‘Je begint je jaar al goed. Je eerste opdracht niet inleveren, leerlingen niet tevreden stellen op hun vragen en handtekeningen geven vervolgens hoor ik dat jij met een bloedverrader van een Wemel weggelopen bent terwijl ik met klem gezegd had dat je alleen met Slytherins om mag gaan en vervolgens speel je zwerkbal op een oude verloederde hellevleeg met een bloedverrader waar je nog plezier in lijkt te hebben ook.’ Bij iedere woord voelde ik pijn door me heen gaan die hij expres aan mij gaf. ‘Waar eindigt het, Campbell? Je had vorig school jaar al nauwelijks gehaald. Het is dat je een National ben anders had ik je allang vol schaamte van school geknikkerd. Wat denk je dat je coach zou zeggen he? Maar goed dat je er morgen weer heen gaat zodat je het hem zelf kan vertellen.’
Ik beet op mijn lip terwijl Zweinstein steeds dichterbij kwam en ik de leerlingen al kon horen.
Hij duwde me los. ‘Gedraag je als een waardige Klammfels leerling, Campbell. Let op; ik ben nog niet klaar met jou.’ Zei hij woedend terwijl hij meteen zijn glimlach opzetten naar de leerlingen.
‘Maar ach; het is echt zo’n geboren zwerkbal speler. Hij kan gewoon niet meer zonder.’ Hij lachte en omstandigers ook maar toen hij zich naar mij draaide zag ik echter een boze uitdrukking op zijn gezicht. Ik voelde tranen achter mijn ogen prikken en met moeite hield ik ze tegen terwijl leerlingen naar mij staarde en allemaal vragen op mij afvuurde.
Echter hield Karkarov me vast bij me schouder en stuurde me door de menigte door terwijl ik probeerde zo vol van mijzelf over te komen zodat ik Karkarov trots op mij kon maken. Al wist ik dat ik dat met dag een al verpest had.

Campbell drama

When I taste Tequila, Baby, I still see ya