MSV - Kostschool Het Hunderen 04 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 20:38 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat rot voor Annie, zeg,' vond Stef.
Toby zei niets. Hij dacht niet dat het hem wat zou doen als Tracey in het ziekenhuis zou liggen, dus hij kon zich maar moeilijk in Annie verplaatsen.

Every villain is a hero in his own mind.

Annie kwam uiteindelijk met een betraand gezicht terug uit Charlies kamer. Mevrouw De Waard en Aidan stonden direct op. Annie veegde met haar mouw langs haar ogen en zakte verslagen op een stoel neer.
'Ze lijkt Charlie gewoon niet.' Haar rode korte haar viel als een gordijn langs haar gezicht en ze vouwde haar trillende handen in elkaar en legde ze onder haar kin. 'Wat moeten we nu? Ik wil haar niet verliezen.' Haar ogen dwaalden wanhopig af naar Aidan.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik vind dat we naar een striptent moeten gaan,' zei Blair. 'Onder andere. Cora kan wel een verzetje gebruiken.' Ze grijnsde haar tanden bloot en pakte haar tas. 'Let's go.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Zijn die nu open?' vroeg Darcia zich af. 'Of blijven we gewoon de hele nacht weg en zien we morgen wel weer hoeveel strafregels we moeten schrijven?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Hm, goeie vraag,' zei Blair peinzend. 'Hele nacht wegblijven is ook prima. Misschien kunnen we crashen bij een paar leuke jongens.'
'Slet,' mompelde Cora. Ze kwam ook overeind en trok haar jas aan. 'Gaan we nu nog of niet?'

--

Annie kneep haar ogen even dicht. Ondanks alle emoties omtrent Charlie deed dit gebaar haar veel, en ze wenste dat ze hem nooit had laten gaan. Dan zou hij nu bij haar zijn gebleven, en hoefde hij straks misschien niet terug met De Waard. Ze probeerde zich Charlies reactie voor te stellen. Die zou ongetwijfeld gepusht hebben er weer werk van te maken. Wat maakte het immers uit of zij daar lag? Ze stelde Annie altijd boven zichzelf.
'Dankjewel dat je hier bent,' fluisterde ze. 'Het betekent heel veel voor me.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Geen probleem,' antwoordde Aidan. Toch was het een vreemd idee dat hij hier waarschijnlijk niet gestaan had als de Waard niet achter de feiten had aangelopen. Wie was er dan met Annie meegegaan? Nadine? Katie? Niemand?
'Ga je terug naar school of blijf je hier?' vroeg Aidan zich hardop af.

Every villain is a hero in his own mind.

Darcia stond op van tafel. 'Ja, laten we dat doen. Nu iedereen toch naar zijn lokaal loopt valt het vast niet zo op.'
Ze wist niet hoe ze zonder toestemming van het terrein moest komen, maar blijkbaar hadden de andere twee dit al vaker gedaan.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik zou graag hier willen blijven,' zei Annie. 'Als u dat goed vindt,' zei ze tegen mevrouw De Waard.
'Natuurlijk mag dat,' antwoordde ze. Ze keek naar Aidan. 'Ga jij mee terug naar school, of wil je ook nog bij Annie blijven? Ik kan er toestemming voor verlenen,' zei ze vriendelijk. Annie kon wel wat steun gebruiken, dacht ze. Zeker van haar vriendje.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Aidan aarzelde. Hij wilde er natuurlijk voor Annie zijn, maar ze hadden geen relatie meer, ook al dacht de Waard van wel. Ze kon beter gewoon bij haar familie zijn, want daar was hij geen deel meer van.
'Ik denk dat ik beter kan gaan,' zei Aidan en keek Annie verontschuldigend aan. 'Als je dat oké vindt.'

Every villain is a hero in his own mind.

Annie knikte. 'Natuurlijk, geen probleem.'
'Waarom loop je niet even met ze mee naar buiten Annie?' klonk een stem achter haar. Annie draaide zich om en knikte naar haar vader. 'Dan kun je ze even gedag zeggen.'
Mevrouw De Waard leek het daar ook mee eens te zijn, want ze knikte en liep naar Annies ouders. Algauw waren ze nogal diep met elkaar in gesprek en Annie schuifelde een beetje ongemakkelijk heen en weer. 'Zal ik vast met je mee lopen naar de auto?' stelde ze voor. Ze vond het wel fijn om hem inderdaad nog even gedag te kunnen zeggen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik weet niet,' antwoordde Tony. 'We zouden in principe kunnen gaan wanneer we willen.'
Hij had vandaag toch nergens zin in, laat staan zin in school.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Aidan voelde zich opeens nog meer opgelaten dan hij de hele tijd al had gedaan en hij haalde een beetje nietszeggend zijn schouders op. Hij besefte al gauw dat dat misschien een beetje bot overkwam en veinsde een glimlach. 'Prima.'

Every villain is a hero in his own mind.

Annie liep met Aidan naar buiten. Het was fris en ze rilde van de kou. Had ze haar jas nu maar meegenomen!
'Ik vond het heel fijn dat je er was Aidan,' zei Annie oprecht. 'Jouw steun betekent heel veel voor me.' Ze sloeg zonder na te denken haar armen om zijn middel om hem even vast te kunnen houden. Haar gezicht rustte tegen zijn shirt aan en ze kreeg het ineens ondanks de kou behaaglijk warm.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Benjamin wist dat hij geen andere keuze had. Hij was niet alleen, al voelde het wel zo...
Morris en Floyd moesten ophouden en omdat hij daar niet in zijn eentje voor durfde te zorgen - hij zou hij dat nooit tegenover iemand toegeven - besloot hij om zijn geheim prijs te geven.
'Hé,' zei hij toen hij Stef had gevonden. Hij was gemakkelijk te vinden door zijn opvallende kapsel en kledingstijl die zelfs voor het jaar nul niet in de mode was geweest. 'Kan ik je even spreken?'
Ze hadden nooit met elkaar gesproken en Benjamin knikte een beestje onwennig naar de gang om duidelijk te maken dat hij het liever onder vier ogen deed.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Ja, dat zou kunnen…’ Tracey was er niet heel erg op gebrand om het schoolterrein te verlaten zonder toestemming. Het had haar een trauma opgeleverd en ze voelde zich eigenlijk veilig binnen de hekken van de kostschool. Veiliger dan daarbuiten, in ieder geval, al had Joakin hier ook weten te komen.
‘We hebben binnenkort toetsen, dus ik ben niet van plan om de lessen te skippen.’
Het was vreemd om zichzelf dat te horen zeggen, want eerder had ze geen zier om school gegeven. Nu Tracey niet eens geld had gehad voor een kunstoog, lagen de zaken wel anders. Ze moest straks zelf een baan zien te vinden en haar strafblad werkte niet echt in haar voordeel. Ze kon maar beter laten zien dat ze veranderd was.

Every villain is a hero in his own mind.