MSV - Kostschool Het Hunderen 04 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 20:38 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Of ze heeft andere dingen aan haar hoofd,' peinsde Toby. 'Misschien moet je Aidan bellen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Nadine dacht na en probeerde geen aandacht te schenken aan het feit dat dat voorstel uit Toby's mond kwam.
Misschien was er echt iets... dan wilde hij vast niet gestoord worden. Hier konden ze ook weinig voor hen doen, maar het feit dat ze zo in onzekerheid achtergebleven was, stelde haar ook niet gerust.
'Oke.' Annie was een van haar beste vriendinnen hier en Aidan kende ze ook al zolang als ze hier op school zaten.
Ze zocht hem op in haar contactenlijst en liet haar telefoon overgaan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Aidan vond het haast een verademing toen zijn telefoon afging. Hoewel zijn eigen gevoelens er eigenlijk even niet toe deden, bleef het wel ongemakkelijk dat Annie nu met haar ouders bij haar zus stond en hij op de gang bleef. Hij ha ze wat ruimte willen schenken, want hij maakte geen deel meer uit van hun gezin en hoewel hij Annie wilde bijstaan, vond hij het beter als hij haar nu even losliet.
Hij zag dat hij door Nadine gebeld werd en hier zijn telefoon tegen zijn hoor. 'Hé.'

Every villain is a hero in his own mind.

Ze merkte aan zijn stem al dat het niet helemaal goed was.
'Hé. Eh - misschien een stomme vraag, maar waar zijn jullie? Iedereen is nogal ongerust.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'We - eh - zijn in het ziekenhuis. Annies zus heeft een ongeluk gekregen en het gaat niet goed met haar.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Misschien heb je er overheen gekeken,'bromde Melody, die niets liever wilde dan dat Tracey weg zou aan. Ze had niet gedacht dat ze er zo snel achter zouden komen, maar nu wilde ze ook niet meer toegeven. Dat durfde ze niet. Tracey en zij konden goed met elkaar vinden en ze zou niet weten wat ze moest doen als Tracey boos op haar zou worden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ik mis Cora en Blair :'D

'Misschien,' antwoordde Tracey, die Melody toch wel een beetje vaag vond reageren. 'Maar volgens Tony lag ie min of meer voor de deur.'
Ze slaakte een zucht.
'Als je 'm gepakt heb, hoor ik het liever nu dan later.'

Every villain is a hero in his own mind.

Toen Blake in de eetzaal kwam, was deze al behoorlijk gevuld. Raven was nergens te bekennen en Tracey zat al bij andere mensen aan tafel. Hij haalde een paar keer diep adem.
Hij wist niet of de roddels ook door deze school verspreid waren. Misschien beschouwden ze hem gewoon als een stille, teruggetrokken jongen, in plaats van een maniak die zijn familie had uitgemoord.
Het was niet dat hij hier per se vrienden willen hebben, maar op momenten als deze was het toch wel fijn om een vast groepje te hebben om bij aan te schuiven, want hij vermoedde dat iedereen vreemd zou opkijken als hij bij hen ging zitten.
Hij zocht naar de meest lege tafel en zag dat Vy daar zat. Zoals gewoonlijk staarde ze naar haar bord en zoals gewoonlijk deed dat iets met hem. Hij ging haar al een behoorlijke tijd uit de weg omdat hij wel wist dat ze niet op hem zat te wachten en hoewel ze nooit echt contact hadden gehad, behalve toen hij iemand wegjoeg toen ze getreiterd werd op hun vorige school, merkte hij wel dat hij daar om de een of andere reden naar verlangde.
Hij rechtte zijn schouders en besloot toch bij haar gaan zitten. Hij haalde eerst zijn ontbijt op en zakte toen naast haar op een stoel.
‘Hé.’

Every villain is a hero in his own mind.

Jaa, ik ook!


Vy keek vanonder haar wimpers naar de persoon die tegenover haar was komen te zitten. Ze wist niet wat ze moest antwoorden toen ze Blake zag en was bang dat hij iets van haar wilde wat ze hem toch niet kon geven. Ze knikte daarom maar en langzaam weken haar lippen van elkaar om het woord 'hoi' vort te brengen. Ze slaagde er maar net in om een geluid te produceren, maar ze durfde het niet te herhalen, omdat er een kans bestond dat hij het wél gehoord had.
Vy wenste dat ze bij iemand anders aan tafel zat. Ze had wel mensen gezien die haar aardig leken en waarvan ze verwachtte dat ze zich wel bij hen op haar gemak zou kunnen voelen. Blake leek daar alleen totaal niet aan te voldoen. Ze kon zich niet voorstellen dat hij hier zat, omdat hij dat wilde en ook niet dat zij zich daar ooit prettig bij zou gaan voelen.
Ze zuchtte en schoof haar ontbijt weer van zich af. Nu hij hier zat, hoefde ze niet meer.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Melody zuchtte.
'Wat nou als ik hem wel heb?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan wil ik hem graag hebben,' antwoordde Tracey simpel.

-
Blake had van tevoren geweten dat hij beter bij iemand anders aan tafel had kunnen gaan zitten als hij een beetje een gesprek met iemand wilde voeren, maar toch geloofde hij niet dat Vy er gelukkiger van werd als iedereen haar negeerde omdat ze geen fantastische gesprekspartner was. Hij had met haar te doen, want hoe gesloten ze ook was, ze moest ook behoefte hebben aan andere contacten. Dat had hij zelfs.
'Hoe vind je het hier, in Nederland?'

Every villain is a hero in his own mind.

DIt post ik later

[ bericht aangepast op 14 nov 2014 - 17:23 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Vy haalde haar schouders op. Wat vond ze ervan? Ze begreep geen woord van de posters aan de muren, het menu in de kantine of de televisie. Ze voelde zich hier niet veiliger of minder veilig dan op het Internaat en het maakte haar om die reden ook niet heel veel uit waar ze was. Hier of in Londen, het zou nooit haar thuis zijn, al was het internaat de enige plek die vertrouwd voor haar was.
'Anders,' zei ze en nu slaagde ze er wel in om zichzelf in één keer verstaanbaar te maken, al dufde ze Blake niet aant e kijken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Jemig...' Het feit dat Annie én Aidan daarvoor de es uit mochten, maakte maar al te duidelijk dat er iets ernstigs was. Nadine vond Charlie heel erg aardig en kon zich nog goed herinneren hoe ze vorig jaar eens langsgekomen was op school.
'Maar dan mag je zeker helemaal niet bellen! Of ligt ze niet op de IC?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik sta even op de gang,' antwoordde Aidan. 'Ik wilde Annie en haar ouders even wat ruimte gunnen.'

Every villain is a hero in his own mind.