Scorpius Malfoy
‘Scorpius; als je werkelijk mijn zoon bent.. dus van de toekomst. Hoe gaat het met mijn vader en moeder; Narcissa en Lucius.’ Ik zeg even niks en kijk weg. Ik weet niet of ik dingen over de toekomst mag vertellen en ik heb niet erg veel zin om dit aan hem te vertellen. Daarom twijfel ik even, maar uiteindelijk beslis ik dat ik het maar beter kan vertellen.
'Nadat Lucius Malfoy probeerde de nieuwe Heer van het Duister te worden, werd hij vervoerd naar Azkaban. Daar stierf hij na een tijdje. Narcissa kon het niet aan...' Ik ben even stil. 'Ze vermoordde haarzelf.' Ik kijk Draco niet aan, bang om verdriet te zien in de ogen van mijn vader. Ik heb mezelf wijsgemaakt dat mijn vader niets voel omdat het dan makkelijker is te weten dat ik hem nooit trots zal maken. Maar nu ik hem zie als een zestienjarige jongen, lijkt hij opeens veel menselijker. Breekbaar. Ik loop de coupé uit, maar draai me nog om.
'Draco,' begin ik. Ik moet moeite doen om mijn stem niet te laten breken, wat erg moeilijk is. 'Je bent geen slechte vader. Je probeert me altijd sterker te maken, minder breekbaar. Ik doe altijd alsof je een vreselijke vader bent, iemand die niet van zijn zoon houdt. Maar ik weet dat je dat diep van binnen wel doet. Het is gewoon makkelijker om te doen alsof je niet echt menselijk bent.' Ik loop verder en probeer met al mijn macht mezelf tegen te houden om te gaan huilen. Ik mag niet huilen, dat is het laten zien van je eigen zwakheid, iets wat mijn vader altijd bestraft. Soms met geweld, vaak gewoon met woorden of juist geen woorden. Dan negeert hij me of doet hij alsof ik een klein jongetje ben, een dom jongetje.
Ik weet niet waarom ik het zo moeilijk vind om mijn vader zo te zien. Misschien omdat het me eraan herinnert dat hij ook ooit gewoon een jongetje was met een onmogelijke vriendschap en een onmogelijke liefde. Dat maakt me misschien nog wel banger dan mijn vader die spreuken op me afvuurt of allemaal dingen tegen me zegt over hoe een vreselijke zoon ik wel niet ben. Dan voel ik me vreselijk, maar nu kan ik het even gewoon niet houden. Ik wil eigenlijk dat ik nu iemand heb om tegen de praten, maar er is niemand die me echt begrijpt. De gene die dan het dichts bij komt is Campbell, maar als ik het er met hem over heb blijft hij zeggen dat ik geluk heb met een vader die een tovenaar is, een vader die mij niet verlaten heeft. En ik weet dat hij gelijk heeft, want ik zou niet graag willen ruilen, maar er is niemand waar ik tegen kan praten.
Ik neem in mijn eentje plaats in een koets. Nog steeds willen de tranen over mijn wangen stromen, maar ik geef ze geen toestemming. De koets begint te rijden, maar al snel merk ik dat ik niet richting het kasteel ga. Ik rij het bos in, het verboden bos. De enige keer dat ik hier was, was ik samen met Campbell. Hij gaat wel vaker het bos in, maar ik ben daar veel te bang voor. Ik zie een tijdje niemand, maar op begeven moment zie ik twee jongens in de verte. Als ik dichterbij kom herken ik een als een Weasley en de andere als... Cam? Verbaasd kijk ik naar mijn beste vriend die daar met die Weasley staat. Ik zeg eerst niks maar de koets maakt geluid dus ik weet dat de jongens mij kunnen horen.
'Wat is dit Cam? Een Weasley? Ben je echt zo laag gezakt?' vraag ik. Het feit dat het een jongen is laat ik achterwege. Hoewel duizenden gevoelens door mijn lichaam razen, doe ik alsof ik enkel geschokt ben dat hi net een Weasley omgaat laat staan ermee staat te klooien. Ik ben mijn vader dankbaar dat hij me al die jaren geleerd heeft om mijn emoties onder controle te houden, of ten minste ze niet laat zien. Al meer dan een jaar zijn mij gevoelens voor Campbell meer dan enkel vrienden. Maar ik wist dat hij niet hetzelfde voelde en daarom zei ik niks. Liever vrienden dan niks. Maar nu lijken al die gevoelens samen met haat te gaan. Ik haat Weasley op dit moment zo veel dat ik hem zou kunnen vermoorden.
Maar ik plats van dat alles te laten zien staat mijn gezicht strak. 'Denk even na, Campbell. Denk je nou echt dat mensen je nog serieus nemen als je met dat soort omgaat?'
[ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 13:50 ]
Spoiler alert: you will save yourself
