• -

    [ bericht aangepast op 22 aug 2014 - 0:25 ]


    I'm a warrior, and you can never hurt me again.

    Wauw, dat is echt -ik heb geen woorden voor.- Hoe kunnen ze zoiets nu doen? Patienten hoor je juist serieus te nemen. Jezus zeg! Is het niet mogelijk om naar een andere ziekenhuis te gaan? Of heb je dat al eerder gedaan?


    -

    Dat is echt ontzettend vervelend! Ik heb genoeg verhalen over slechte ziekenhuizen/huisartsen/orthodontisten. Het zorgt ervoor dat je geen vertrouwen meer hebt in dat ziekenhuis en dat is natuurlijk erg vervelend.
    Laatst werd ik behandeld door een hulpje van de orthodontist en die zette mijn beugel zo strak dat ik amper kon slapen. Toen ik belde zei ze dat het gewoon goed was en ik er doorheen moest komen. Na een paar dagen belde mijn moeder opnieuw omdat het echt niet ging en toen ging ik naar de orthodontist voor een afspraak. De orthodontist zelf zei dat het verkeerd was en dat ik eerder had moeten bellen(6)

    Veel succes er nog mee.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Kruml schreef:
    (...)

    Ik word ook echt niet serieus genomen. Ik moest een 'plasdagboek' inleveren waarin stond hoevaak ik op één dag naar het toilet ben geweest. Ik was overdag 19 keer geweest, en 's nachts 4 keer. De uroloog keek er naar en zei met een strak gezicht: ik vind dat helemaal niet veel? dat is normaal.
    Ik kon m'n oren echt niet geloven, dit is gewoon onzin.
    Heel erg bedankt!
    *hugs back*


    Wat een triest mens, dan vraag je je toch af waarom ze überhaupt uroloog is geworden als ze je niet serieus neemt...

    Oh, jee. Ik herken het maar al te goed.. Ik had ook eens een probleem, Ik had erge buikpijn en heel de tijd het gevoel dat ik zou moeten gaan braken. Ook had ik zo'n hongergevoel maar ik kreeg niks door men keel waardoor ik nauwelijks at. Dit gebeurde (raar maar waar) altijd smorgens, voor school. Soms hield ik het niet meer uit van de pijn en de dokter verwees me door naar een ziekenhuis hier niet o ver van mij vandaan. De dokter daar onderzocht me en begon vragen te stellen aan mij zoals: 'gaat het wel goed op school?' of 'Is er een leerkracht waar je ruzie mee hebt?"
    Tegen men vader zei hij dat er niks aan de hand is en dat ik gewoon niet naar school wou, arg wat haat ik die man. Ik werd dan nog steeds met de zelfde problemen naar een ziekenhuis een paar steden verder doorverwezen en die dokter zei dat er iets heel erg ernstig aan de hand was, men slokdarm kwam namelijk in men maag waardoor die verbrand werd, als er niet rap iets aan zou gebeuren zou ik een operatie moeten ondergaan hebben die een kind van mijn leeftijd niet zou mogen hebben.. Gelukkig waren ze er op tijd bij en werd het beter gemaakt met medicatie. Anyway, ik geef je een tip, ga naar een andere uroloog, één die je wel serieus neemt en die de problemen ernstig ziet, dan ga je pas verder geraken met je probleem.

    Veel succes!(flower)

    [ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 22:21 ]


    Years of love have been forgot. In the hatred of a minute. - Edgar Allan Poe

    Galilea schreef:
    Wauw, dat is echt -ik heb geen woorden voor.- Hoe kunnen ze zoiets nu doen? Patienten hoor je juist serieus te nemen. Jezus zeg! Is het niet mogelijk om naar een andere ziekenhuis te gaan? Of heb je dat al eerder gedaan?


    Heb al een paar ziekenhuizen gehad.. aangezien dit een academisch ziekenhuis is ging ik er vanuit dat ik goed werd behandeld en serieus werd genomen. Blijkbaar niet


    I'm a warrior, and you can never hurt me again.