Betrayed || Wolfpack [speeltopic] - Speeltopics

Geruchten zijn overal. Daar kom je niet onder uit. Ieder mens let op elkaar, denkt vanalles over elkaar. Zo ook in het kleine stadje La Push. Het is echt een klein stadje, iedereen kent elkaar, bijna geen uitzonderingen. Er is één school in de stad, waar alle kinderen op zitten. Naast die school begint het bos. En daar, daar zijn de geruchten begonnen. In dat grote stuk bos. Je zou kunnen zeggen dat híj er op de juiste tijd op de juiste plek was. Maar een jonge man, journalist, had een groepje jongens gevolgd, het bos in. En wat hij daar zag, geloofde niemand. De jongens veranderde in weerwolven. De jongeman was meteen teruggerent. Maar zijn baas geloofde dit belachelijke verhaal niet, en ontsloeg de man. Deze was vastbesloten om de waarheid naar boven te halen, en bedacht een list. Hij huurde een paar meisjes in, om achter de waarheid te komen. De meisjes mengden zich in de groep van de weerwolven, lieten er eentje verliefd op zich worden, om hem daarna over te halen - of te dwingen, het toe te geven. Zullen ze slagen, of neemt de liefde de overhand?

Rollen:
Verliefde weerwolven:
-Max Hunter by Newt_Runner
-Jake Warrior by Newt_Runner
-Gereserveerd by Luke_Pinguin

Weerwolven:
Vrouwelijk:
-Namira Feylton Warrior by Armitage
-Myrthe Warrior by Veravos
-Hope Woodward.Beta by LadyStark

Mannelijk:
-Gereserveerd by Luke_Pinguin
-Jared Alpha by Aureolus

Liefdes:
-Lillian by Vivir
-Raven by Aureolus
-Ryann by Deers

Koppels:

Personage van Luke Pinguin X Lillian
Max X Raven
Jake X Ryann



Regels:
-Alleen Newt_Runner maakt nieuwe speel-, rollen-, of praattopics aan.
-Ruzie's alleen in het speeltopic.
-De 'normale weerwolven, mogen zowel jongens als meisjes zijn. De verliefde weerwolven zijn wel allemaal jongens, en de liefdes allemaal meisjes.
-De meeste normale weerwolven zijn echter wel jongens. Niet teveel meisjes dus!
-Minimaal 200 woorden posten.
-Geen sneltrein.
-Sluit niemand buiten.

---

The beginning
Het is een rustige dag in La Push. De week is weer begonnen, dus vandaag zal iedereen weer naar school moeten. De wolven hebben met z'n allen in het bos geslapen, na een kampvuur te hebben gehouden. Voordat de liefdes naar school gaan, hebben ze een afspraak bij het uitzendbureau, waar ze een wat vreemde opdracht krijgen....

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 20:08 ]

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

---

---

[goed, euhm. Hij had gewoon al even een broek aangetrokken ofzo]
'Te bedenken dat ik meer weet dat het gemiddelde persoon dat hier rond loopt maar vrijwel niets weet in tegenstelling tot wat onder andere Ryann van jullie af weet, denk ik dat jullie toch wel even nog wat beter op kunnen gaan letten. Als je even zou willen realiseren dat ik niet eens van jou, noch Jake af wist zou dat heel fijn zijn!' siste Raven. Max sloeg zijn armen voor zijn ontblootte bovenlijf, maar hield zich verder stil. 'Ik heb verdomme nooit gezegd dat jullie er niets aan doen, ik heb er tot nu toe überhaupt vrij weinig mee te maken gehad. De hele tijd tegen me uit vallen gaat niet werken Max!' riep ze nu, meteen twee stappen naar achter zettend met haar handen in de lucht. Max snoof, maar bleef verder stil. Ze had geen idee in hoe grote problemen hij nu zat, de hele pack. En had hij het recht niet om tegen haar uit te vallen? Het was de schuld van haar vriendin, maar zij was erin mee gegaan! 'Maar goed, we weten inmiddels aardig wat. Zover ik van de Hunters hun plan af weet, zijn ze nu op zoek naar de Beta. Ze zijn niet direct op zoek gegaan naar de Alfa wetend dat deze met hulp hun makkelijk aan zou kunnen, maar zonder de Beta is hij verzwakt en kan hij dus minder aan. Zodra ze deze Beta hebben uitgeschakeld of vast hebben, gaan ze op zoek naar jullie leider. Ondertussen moorden ze alle packleden die ze kunnen vinden zonder pardon uit, misschien dat ze een enkele overeind houden voor als de Alfa niet wilt praten, ze zijn tenslotte uit op bewijs. Als het eenmaal allemaal op tafel ligt, worden jullie gedood. Zo simpel is het, volgens de Hunters zijn jullie bovennatuurlijke wezens die alleen maar problemen veroorzaken, zet een stap verkeerd en je hebt een van hun op je dak, en waarschijnlijk blijft het dan niet bij maar drie zoals net.' Vermoeid keek Max haar aan. Oke, het was dus duidelijk - hij ging dood. Klaar. Max liet zich op de grond zakken en legde zijn armen op zijn opgetrokken benen. Raven was weer voor hem komen staan. Max keek nog wat wantrouwend naar de pijl in haar hand, ookal had ze de punt van hem afgedraaid. Hope. Ze liep gevaar. Nu meer dan alle anderen. Maar ongetwijfeld had ze dat zelf ook al door. Of niet? Moest hij haar waarschuwen? Kón hij haar nu nog wel waarschuwen? 'Wat we verder weten is dat enkele van jullie de verandering niet onder controle hebben. Pijn, woede, verdriet, -- bepaalde emotie's zorgen er voor dat jullie het niet meer onder controle hebben. Jullie kunnen absoluut niet tegen Zilver en met jullie soort wolven kunnen jullie zelf beslissen wanneer jullie veranderen, met uitzonderingen op volle maan.' Ze keken elkaar even aan, waarna Max zijn hoofd weg draaide en langzaam knikte. Ze had gelijk. Ze moesten voorzichtiger doen. Hoeveel had Jake laten vallen? Hoeveel hadden ze zelf, als complete pack laten vallen? Max zuchtte en stond weer op. Hij moest naar Jared. Nu. "Luister." zei hij zachtjes tegen Raven. "Ga naar huis, of hier, naar de stal. Zorg in iedergeval dat je weg bent van de pack. Ik móet ze alles vertellen, en ik weet niet hoe ze gaan reageren op het feit dat jij hier deels bij betrokken was. Ik geloof dat je aan onze kant staat, maar ik weet niet hoeveel anderen dat geloven. Ik moet nu gaan." Zonder verder op haar antwoord te wachten rende hij de andere kant op, dieper het bos in, trok zijn broek uit die hij om zijn enkel bond, en veranderde opnieuw in de wolf. Meteen voelde hij de aanwezigheid van Namira. NAMIRA!

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

---

De plotselinge stem van Max in haar hoofd deed Namira zo schrikken, dat haar poten in de knoop raakten met de takken op de grond. Ze struikelde, viel voorover en rolde over de grond, pardoes tegen Max aan. Hun lichamen buitelden over elkaar tot ze uiteindelijk tot stilstand kwamen onderaan de heuvel. Verdómme Max. Kijk uit waar je loopt. Ze mopperde nog verder met verscheidende scheldwoorden terwijl ze plukken bruine vacht van Max' staart uitspuugde en haar poot onder zijn lichaam vandaan trok. Het duurde even voordat ze de takjes uit haar vacht had geschud en haar pijnlijke ledematen had uitgestrekt. Ze dook in het hoofd van Max, benieuwt waarom hij zo gestrest was. Het was een chaos, hij was in paniek en er was veel gebeurt de laatste minuten. Gauw bladerde ze door zijn herinneringen. Max. Dacht ze gevaarlijk kalm terwijl ze hem in de ogen keek. Wat doet Raven in jouw herinnering?


[Excusez moi voor het kleine stukje, ik wilde niet te veel invullen en zo]

---

---

Oeps, de wolfgedaante van Namira was al veel dichterbij dan Max had gedacht. Ze viel over haar eigen poten tegen hem aan, waardoor hij ook viel en ze samen de heuvel af rolden. Met een klap kwamen ze tot stilstand, waarbij Namira haar poot onder hem vandaan haalde en plukken van zijn staart uit spuugde. Verdómme Max, kijk uit waar je loopt, schold ze. Max grinnikte. Ik stond stil hoor. Rustig ging hij zitten toen hij voelde dat Namira zijn hoofd binnendrong. Snel vormde hij een muur rondom zijn gevoelens. Ze hoefde nog even niet te weten wat hij voelde voor Raven. Natuurlijk zou Namira de muur opmerken. Maar dat was iets voor later. Max, hoorde hij haar stem gevaarlijk kalm in zijn hoofd. Een zachte jank kwam uit zijn bek en hij liet zijn hoofd iets zakken. Wat doet Raven in jou herinnering? Max slikte en keek haar voorzichtig aan. We waren aan het praten... Ze.. Ze weet het van ons. Ze weten het van ons. Ryann ook. Ze werken voor een van de kranten. Ze moesten bewijs hebben. En... We zijn nogal onvoorzichtig geweest. Ze weten veel meer van ons dan we dachten dat iemand ooit kon weten. Er zijn Hunters. Hij duwde de herinnering van de Hunters naar haar toe. Hope loopt gevaar. We moeten naar Jared!

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

---

Toen Max zachtjes jankte voelde Namira zich ellendig. Het was niet haar taak om boos op hem te worden, ze was geen Alpha of Bèta. Maar toen hij vertelde dat Ryan en Raven alles wisten, laaide haar woede weer op. Ze waren zo onvoorzichtig geweest, ze hadden die man meteen het zwijgen op moeten leggen toen het kon. Nu zou hun geheim binnen de kortste keren verspreid worden.
De herinnering van de Hunters sprong plotseling voor haar ogen. Ze jankte en kromp in elkaar bij de aanblik van het zilver. Ik denk niet dat Jared iets bijzonders kan doen. De pack moet weer bij elkaar komen, en snel ook. Als we geluk hebben is Hope en de rest van de troep dichtbij. Namira zette haar poten stevig neer op de grond en strekte zich uit. Een langgerekte huil kwam uit haar bek toen haar kop zich automatisch naar de hemel richtte. Iedere wolf binnen de omtrek van een kilometer of vijftig zou dit horen. Aangezien ze dicht bij de grenzen waren, was er een kans dat iemand van de pack dit hoorde. Ze waren in ieder geval niet in de gedaante van een wolf, want ze voelde de aanwezigheid van hun stemmen niet. Ze konden ze wel opsporen op de manier waarop ze ook Max had gevonden, maar in deze situatie... Dat was ontzettend gevaarlijk. Bovendien zouden Jared en Jake dit ook horen, dat scheelde weer wat heen en weer geren.
Het geluid van haar huil echode weg tussen de bomen en haar lichaam maakte zich klaar om opnieuw het geluid te laten klinken. De mensen in de buurt zullen vast denken dat het gewone wolven zijn, veel hadden ze niet te verliezen.

---

---

Max voelde haar ellendige gevoel toen hijzelf wat in elkaar kromp, en wist zichzelf weer wat te ontspannen. Maar haar woede volgde snel. Bij de herinnering van de Hunters deed ook haar in elkaar krimpen. Max knikte bij haar woorden. Namira zette haar poten stevig op de grond en liet een paar luide huilen horen. Max keek even om zich heen. Laten we een meer beschutte plek gaan zoeken... mompelde hij. Hij keek haar aan, wachtend op antwoord. Tegelijk probeerde hij ook Jake en Jared thelepatisch te bereiken. Maar hij wist niet of het ook daadwerkelijk aan kwam. Hij kon wel naar hen roepen, maar als ze niet in hun wolven vorm waren, had het geen zin.
Plots voelde hij de aanwezigheid van Jake. Ik kom er aan! riep hij. Max keek naar Namira, wetende dat zij Jake ook gehoord had. Nog geen 5 seconden later stond Jake naast hen. Wat is er - Voor Jake zijn vraag kon stellen duwde Max snel al de belangrijke herinneringen zijn hoofd in, waardoor Jake geschrokken zijn kop schudde en er een rilling over zijn lichaam trok. Jake's kop ging steeds lager hangen, tot hij ging zitten met een hangende kop. Zijn gevoel van spijt trok door Max eigen lichaam.

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Oh oeps, het was mijn beurt! Sorreeh Ik zal straks wat schrijven

---

Voordat Namira kon antwoorden riep Max in zijn hoofd naar de anderen. Enkele seconden later stond Jake voor hun neus en Max deed het 'woord'. Ondertussen ging ze liggen en probeerde de beelden buiten te sluiten. Ze was daar zo obsessief mee bezig dat ze pas toen het verhaal klaar was door had dat ze op haar tong aan het kauwen was. Ze proefde het bloed en trok een vies gezicht. Om zichzelf op te laten houden met zichzelf verwonden nam ze een dun omgevallen boompje tussen haar kaken. Het hout kraakte en splinterde, en door haar grote kracht moest ze al snel een nieuw stuk hout zoeken, maar het hield haar bezig. Ondertussen stroomden de gevoelens van Jared en Max door haar lichaam.
Jongens, er moet wat gebeuren. Maar... Ze stopte even en beveiligde zorgvuldig de herinnering aan Jared's problemen. Ze had geen idee of de anderen het wel of niet konden zien, maar ze moest in ieder geval proberen zijn privacy te bewaren. We kunnen Jared niet vragen. We moeten hem wel inlichten denk ik. In ieder geval moeten Hope en de anderen gewaarschuwd worden. Ze hoopte dat er niks met ze was gebeurd. Jared zou het zichzelf nooit vergeten als er iemand gewond zou raken omdat hij ze gestuurd had...


[Misschien dat de andere wolven gedood kunnen worden door de Hunters?]

---

      Het ging voor hem allemaal even wat te snel om alles helder te kunnen volgen, dus hij kwam pas op het laatste aanwandelen terwijl Namira het woord had gevonden. Jongens, er moet wat gebeuren. Maar... Ze bleef even stil en had duidelijk niet door dat hij als de witte wolf achter haar was verschenen. We kunnen Jared niet vragen. We moeten hem wel inlichten denk ik. In ieder geval moeten Hope en de anderen gewaarschuwd worden.
      Wat moet er niet met mij overlegd worden, mh? Hij kon het begrijpen dat niet alles hem verteld werd, maar het leek erop dat hij dit toch wel degelijk wilde weten.

[Sorry, lang geen 200 woorden, maar ik kon er even niet meer van maken.
      Zephyr --> Desiderium]

[ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 14:35 ]

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

---

---

Hoe bedoel je we kunnen Jared niet - Max stopte zijn gedachten toen hij de aanwezigheid van hun Alpha voelde. Niet veel later kwam de wolf aangelopen. Max voelde de schaamte en angst van Jake naast hem, en Jake zette een paar stappen naar achter. Max gromde en Jake bleef staan. Je herinnerd je de journalisten? Er zijn mensen ingehuurd om onderzoek naar ons te doen. We zijn te onvoorzichtig geweest. Ryann en Raven weten veel, om niet te zeggen alles. Er zitten Hunters achter ons aan, compleet met zilvere pijlpunten. Voor wat ik nu weet, zijn ze opzoek naar Hope. Ze nemen de Beta gevangen, omdat ze jou - en ons allemaal - daarmee verzwakken. Hoe het kwam dat de meisjes ineens zoveel wisten liet Max even achterwege.

[Maakt niet uit, ik haal de 200 woorden ook niet meer, persoonlijke shit, niet zoveel concentratie hiervoor. Maar het is gezellig met jullie, dus het boeit me niet]

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

---

      Wat hij te horen kreeg stond hem absoluut niet aan. Je herinnerd je de journalisten? Er zijn mensen ingehuurd om onderzoek naar ons te doen. We zijn te onvoorzichtig geweest. Ryann en Raven weten veel, om niet te zeggen alles. Er zitten Hunters achter ons aan, compleet met zilvere pijlpunten. Voor wat ik nu weet, zijn ze opzoek naar Hope. Ze nemen de Beta gevangen, omdat ze jou - en ons allemaal - daarmee verzwakken.
      Voor een moment vergat hij compleet dat hij leerplicht op z'n dak had en dat hij eigenlijk ook nog naar zijn werk moest wilde hij alles kunnen regelen voor zijn moeder, gezien het pack nu even zijn grootste zorg was. Een van hun packleden verliezen stond niet gelijk aan het verliezen van familie, eerder aan het kwijtraken van een van je ledematen. Met één of zelfs meerdere wolven minder zou heel hun systeem uit elkaar vallen en alles één grote chaos worden van dingen die opnieuw geregeld en hersteld moesten worden. Verdomme!! Max, je gaat nu direct richting die meid om zo snel mogelijk er achter te komen wat ze precies weten, nu. Met zijn toon maakte hij duidelijk geen tegenspraak te willen, nu moesten ze het risico maar nemen. Ze moesten weten hoe dichtbij ze waren met het ontdekken van de weerwolven.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

---

Namira schrok zich dood toen Jared ineens achter haar stond. Stom, ze had zijn aanwezigheid natuurlijk al lang moeten voelen. Maar ze had niet verwacht dat hij hier zou zijn, al was dat natuurlijk een vreemde gedachte. Als Jake hun had gehoord, waarom Jared dan niet? Ze hoorde het gesprek tussen Max en Jared hoofdschuddend aan. Ze voelde zijn stemming veranderen, zijn angst en woede sijpelden haar lichaam in. Toen hij tegen Max begon te schreeuwen maakte ze een scherp, blaffend geluid.
Jared! Met venijnige ogen keek ze hem aan. Ik weet dat dit een serieuze situatie is, maar blijf rustig. Neem nou verdorie geen overhaaste beslissingen. Dit is nou precies de reden waarom ik je niet meteen wilde inlichten. Je hebt al zo veel aan je hoofd, op een gegeven moment word dat te veel. En ik zeg niet dat je zwak bent! Alleen... Haar woede verdween net zo plotseling als hij was gekomen. Ze liet haar kop zakken en piepte zachtjes. Ik denk dat.... dat je onze hulp nodig h-hebt, ook al wil j-je dat niet altijd erkennen. Je kan dit n-niet alleen aan...

---

---

Zowel de gevoelens van Namira, als die van Jared kwamen Max' lichaam binnen. Jared zei duidelijk tegen hem wat hij wilde, maar voor Max kon reageren had Namira een blaffend geluid gemaakt en ging tegen hem in. Wat was ze aan het doen?! Namira.... probeerde hij er voorzichtig tussen te komen, maar het lukte niet echt. Haar woede verdween uit zijn lichaam toen ze haar kop liet zakken en zei dat Jared hun hulp nodig had. Jake en Max keken elkaar aan en Max keek naar Jared om zijn reactie te zien. Max ging iets meer tussen Jared en Namira in staan. Natuurlijk verwachtte hij niet dat Jared haar een klap zou geven, maar hij wist hoe hij kon zijn. Dan had Max liever dat hij een tik uit frustratie kreeg dan Namira. Natuurlijk vertrouwde hij de Alpha, maar dit wat gewoon voorzorg. Het is oke, ik zoek Raven op - of is het beter als ik Ryann zoek? Moet ik haar naar jou brengen? vroeg hij snel.

[Even, ik denk dat Jake wel dood kan ]

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Turing is weer LakeTown