Next Generation || Harry Potter || RPG || Speeltopic 2 - Speeltopics

---

Personages: Stop op personages uit het zevende jaar - Stop op personages uit Gryffindor
Vrouwen:
X Victoire Isabelle Weasley • 7 • Mangata 1.12
X Molly Weasley • 7
X Lucy Weasley • 6
X Dominique Gabrielle Weasley • 6 • Sobremesa 1.20
X Rose Weasley • 5 • Waldeinsamkeit 1.13
X Roxanne Weasley • 4 • Leora 1.14
X Lily Luna Potter • 4 • Mangata 1.18
X Camilla Alyssa Lynn Lancaster • 6 • Goya 1.11
X Nicolette Kath Belladonna • 7 • CaptainHook 1.7
X Raven Alana Griffith • 6 • Quivers 1.7
X Scarlett May Adams • 6 • CaptainKush 1.9
X Andrea Jules Elizabeth Montgomery • 7 • Karabatic 1.8

Mannen:
X Edward Remus Lupin • 7 • NecklessOfHope 1.9
X Fred Arthur Weasley • 7 • Bain 1.9
X James Sirius Potter • 6 • Waldeinsamkeit 1.8
X Albus Severus Potter • 5 • CaptianHook 1.6
X Scorpius Malfoy • 5 • Solangelo 1.6
X Hugo Weasley • 4 • SphinxX 1.6
X Louis Weasley • 4 • Gereserveerd • Mrs_Hemmings 2.2
X Campbell Dylan Saunders • 5 • Leora 1.8
X Ralf Auron • 5 • SphinxX 1.6
X Nathan Chase • 7 • Solangelo 1.11
X Ethan James Cole • 7 • CaptainKush 1.13
X Riccardo Nathaniel Emanuel Von Reed • 7 • Karabatic 1.14
X Luke Nemo Rosier • 6 • Bain 1.15
X Caleb Jules Ava • Sobremesa 2.1
X Dylan Taylor Parker • 6 • Mrs_Hemmings 1.20


Quidditch teams:

Gryffindor:
Captain: Camilla Alyssa Lynn Lancaster • Goya
Chaser: Camilla Alyssa Lynn Lancaster • Goya
Chaser: James Sirius Potter • Waldeinsamkeit
Chaser: Roxanne Weasley • Leora
Beater: Fred Arthur Weasley • Bain
Beater: Nicolette Belladonna • CaptianHook
Keeper: Hugo Weasley • SphinxX
Seeker: Lily Luna Potter • Mangata

Hufflepuf:
Captain: Edward Remus Lupin • NecklessOfHope
Chaser: Victoire Isabelle Weasley • Mangata
Chaser:
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper: Edward Remus Lupin • NecklessOfHope
Seeker: Scorpius Malfoy • Solangelo

Ravenclaw:
Captain: Caleb Jules Ava • Sobremesa
Chaser: Caleb Jules Ava • Sobremesa
Chaser:
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper: Rose Weasley • Waldeinsamkeit
Seeker: Raven Alana Griffith • Calendis

Slytherin:
Captain: Ethan James Cole • CaptainKush
Chaser: Luke Nemo Rosier • Bain
Chaser: Albus Severus Potter • CaptianHook
Chaser: Ethan James Cole • CaptainKush
Beater:
Beater:
Keeper: Louis Weasley • Mrs_Hemmings
Seeker: Scarlett May Adams • CaptainKush

1st Match: Gryffindor - Slytherin
Zaterdag 1 November.
2nd Match: Hufflepuff - Ravenclaw
Zaterdag 15 November.
3rd Match: Ravenclaw - Slytherin
Zaterdag 14 Februari.
4th Match: Gryffindor - Hufflepuff
Zondag 1 Maart
5th Match: Hufflepuff - Slytherin
Zaterdag 2 Mei.
6th Match: Gryffindor - Ravenclaw
Zaterdag 16 Mei.

Prefects en Head Boy/Girl:

Head Boy: Nathan Case • Solangelo
Head Girl: Victoire Isabelle Weasley • Mangata

Gryffindor:
-
-
- Nicolette Kath Belladonna • CaptianHook

-
-
-


Hufflepuf:
-
-
-

-
- Campbell Dylan Saunders • Leora
-


Ravenclaw:
- Rose Weasley • Waldeinsamkeit
-
-

-
-
-


Slytherin:
-
-
-

-
-
-

Regels:

- Er is geen minimum aantal woorden per post, maar houd het redelijk.
- Er is een maximum van 2 personages per persoon.
- Alleen Goya en Mangata maken de topics aan.
- Hou het gezellig! Geen ruzies buiten de RPG.
- Je kan enkel een personage uit het vierde, vijfde, zesde of zevende jaar bespelen. Dit is omdat het beter uitkwam met de familiebanden en zodat je meer mensen heb om mee te RPG'en in dezelfde jaarlaag.
- De leeftijdsverschillen van bestaande personages zullen waarschijnlijk niet kloppen, maar dit kwam het beste uit.
- Je kan een van de bestaande personages uit de lijst hierboven kiezen maar ook een onbestaand personage aanmaken.
- Houd geslacht, afdeling en leeftijd een beetje gelijk.
- Van de meeste bestaande personages staat de afdeling niet vast. Niet iedereen hoeft in Gryffindor dus.
- Reservaties blijven vier dagen staan.

Het begin:
Het is 1 september, wat betekend dat het schooljaar weer begint en alle leerlingen weer met de Hogwarts Express naar Hogwarts gaan. Over een half uur zal de trein vertrekken.

Rollentopic 1.
Rollentopic 2.
Praattopic 1.

---

-

Fred Arthur Weasley
Hugo had duidelijk evenveel zin in school als ik. Toch verbaasde het me dat hij nog nooit een oogje had gehad op iemand. Zelfs ik was er een keertje voor gevallen, maar dat had niet lang geduurd. Ik was niet goed met meisjes en het had dan ook niet lang geduurd voor ik met een harde handwas afgewezen. Ik grinnikte zacht door zijn woorden. "Je bent Hugo, niet Fred. Bij mij zijn zelfs mijn vrienden en familie niet veilig, ik heb woedeproblemen, en het enige meisje waar ik ooit een oogje op heb gehad, heeft me vervloekt en in een ezel verandert, om wat ik haar aan heb gedaan. Je bent echt niet zo hopeloos als je denkt. Je bent lief en echt niet zo slecht als je zelf denkt. Misschien ben je wel wat jong, maar het komt vast wel goed. De ware komt vast wel langs." zei ik voor ik mijn vingers kraakte. "En tot dan zal ik iedereen bij je wegslaan, als je zus dat niet voor je doet." zei ik zacht grinnikend, voor ik toch de deur maar opende. We moesten de trein uit, jammer genoeg. "Zullen we naar het banket gaan? Het is nooit zo lekker als oma's eten, maar toch. Altijd beter dan niets, of alle smaken snoepjes. Dat gaat namelijk niet goed, kan ik je vertellen." zei ik met een zachte grinnik. Ik had het wel eens gedaan, maar ik had een verkeerde gepakt en had de rest van de avond kotsend uit het raam gehangen. "Kom, dan kan je misschien van de week een keer helpen met de laatste hand leggen aan een nieuwe uitvinding voor de winkel." Het was niet of ik het niet alleen kon, maar wat gezelschap kon best gezellig zijn en Hugo was een gezellige aanwezigheid.

---

Bowties were never Cooler

---

'Jij bent echt mijn beste vriend man,' zegt hij en ik glimlach terug naar hem.
'JIj ook de mijne, hoor.' Eigenlijk praat ik helemaal niet graag over hoe ik andere mensen zie aangezien ik te vaak heb gehad dat zij mij zien als iemand die niet telt hoewel ik die persoon als iemand zie die heel belangrijk voor mij is. Daarom ben ik ook zo blij dat Ethan dit zei.
'Dus, hoe zit het tussen jou en Dominique? Hebben jullie het al gedaan?' Meteen kleurt mijn gezicht rood. Over dat soort dingen praten zorgt er altijd voor dat ik me heel ongemakkelijk voel.
'Nee,' zeg ik zachtjes, aangezien het ook zo is. Ik probeer alle manieren om me aan mensen te binden zoveel mogelijk te vermijden omdat ik weet dat iedereen mij toch weer gaat verlaten. Al heel lang vond ik Dom leuk en het duurde dan ook een tijd voor ik het eindelijk aandurfde om het tegen haar te vertellen. Het feit dat ze mij toen niet afgewezen heeft betekende heel veel voor mij.
'Trouwens, jij bent waarschijnlijk ook de enige vriend die ik heb. Samen met Dom ben jij de enige die ik heb en Doms hele familie haat mij waarschijnlijk.' Ik schud met een schuine glimlach mijn hoofd. 'Je had de blik van haar zusje moeten zien toen ze zag dat ik met Zwadderaars om ga.'

---

Spoiler alert: you will save yourself

Luke Nemo Rosier
Ik liet me maar meesleuren toen ze me gevangen had. Dat we bij de koetsen met terzielers waren aangekomen merkte ik pas toen er een tegen mijn teken drukte. Dat dezen ze altijd, alsof ze wisten wat het deed en hoeveel dood het al had veroorzaakt. Ik had zelf eigenlijk nooit geweten dat ze onzichtbaar hoorden te zijn, want zelf had ik ze van kleins af aan al kunnen zien, door de dingen die ik zag gebeuren bij mij thuis. Gruwelijkheden zouden velen het noemen, maar voor mij was het gewoon een andere dinsdagmiddag. Bij haar vraag over drank grinnikte ik zacht en aaide lomp door haar haren. "Natuurlijk, Scarlie. Dat rijmt met Marley, en dat is de pluizige puppy van mijn nichtje, maar jij bent niet pluizig... waarom eigenlijk niet? En waarom ik wel?" Ik was intussen bezig met zowel over haar als over mijn haar te aaien, wat niet heel slim was misschien, maar goed. De frisse lucht deed me dan wel iets soberder worden, waardoor ik weer kon staan en zwalken, maar veel maakte het nog niet uit. "Kom, dan gaan we naar de hall en lekker lam worden." zei ik grinnikend, voor ik min of meer de koets in struikelde die voor ons klaarstond. Mijn koffer wist ik binnen te krijgen door erg slordig met mijn stok te zwaaien en daarmee bijna Scarlett en drie bomen te vellen met mijn hutkoffer voor die naast me neerviel in de koets. Misschien was nu ook nog drinken niet heel slim, maar ik was al veel te stoned om dat nog in te zien. Scarlett moest nu de verantwoordelijke van ons twee zijn, en dat was nooit de beste optie, had tijd ons wel doen beseffen...

---

Bowties were never Cooler

Scarlett May Adams

---

Ik lachte om zijn opmerking. 'Jij bent ook niet pluizig hoor.', zei ik terwijl ik giechelend door zijn haar kroelde. 'Marley, als in Bob Marley.', de naam deed mij grijnzen. Iets wat bijna niemand wist is dat ik afgelopen zomer nogal veel tijd door had gebracht in de muggle wereld. In de tovenaarswereld leek niks interessant meer te gebeuren. Bob Marley was geweldige muziek om in je space van te raken en die muziek heb ik ook veel geluisterd afgelopen zomer. Luke zijn opmerking toverde een glimlach op mijn gezicht. Er was geen betere manier om dit jaar te beginnen dan helemaal lam. Even dacht ik aan wat hij me eerder had gevraagd. Of ik meeging naar het meer vanavond de sterrenregen te bekijken. 'Zeg Spacer, we hebben wel een afspraak vanavond he.', ik glimlachte even lief en keek hem aan. Het zuipen ging een drama worden en we werden waarschijnlijk zo dronken dat docenten het door gingen hebben maar dat kon mij allemaal niks meer schelen. Ik nam plaats naast Luke in de koets en legde mijn hoofd op zijn schouder. Het enige nadeel van wiet is dat ik er altijd zo moe van werd na een tijdje. In de zomer gebruikte ik daarom vaak uppers om actief te zijn voor in de avond. Maar op Hogwarts ging dat zelfs voor mij iets te ver. Waarschijnlijk zou ik vanavond bij Luke in slaap vallen maar dat maakte me helemaal niks uit. Ik had er een hekel aan om alleen te slapen meestal omdat ik altijd nachtmerries kreeg. Meestal gingen ze over Faye maar ook mijn ouders speelde er vaak een grote rol in. Als ik samen met iemand sliep had ik nooit last van nachtmerries. Alsof diegene me beschermde.

[ bericht aangepast op 5 feb 2015 - 1:12 ]

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

---

• • Hugo Weasley • •

• 4th year Gryffindor • Keeper •

---

'Je bent Hugo, niet Fred. Bij mij zijn zelfs mijn vrienden en familie niet veilig, ik heb woedeproblemen, en het enige meisje waar ik ooit een oogje op heb gehad, heeft me vervloekt en in een ezel verandert, om wat ik haar aan heb gedaan. Je bent echt niet zo hopeloos als je denkt. Je bent lief en echt niet zo slecht als je zelf denkt. Misschien ben je wel wat jong, maar het komt vast wel goed. De ware komt vast wel langs. En tot dan zal ik iedereen bij je wegslaan, als je zus dat niet voor je doet.'
En glimlachte en schudde afkeurend met mijn hoofd. Ik wil liever een zus die mij uitlacht als ik een vriendinnetje zou keijgen dan een zus die mij overal heen zou volgen en alles en iedereen van mij weg zou slaan. Fred trok de coupé deur open waardoor ik me realiseerde dst deze schooljaar werkelijk was begonnen.
'Zullen we naar het banket gaan? Het is nooit zo lekker als oma's eten, maar toch. Altijd beter dan niets, of alle smaken snoepjes. Dat gaat namelijk niet goed, kan ik je vertellen. Kom, dan kan je misschien van de week een keer helpen met de laatste hand leggen aan een nieuwe uitvinding voor de winkel.'
'Hmm, ik weet het niet. Ik denk dat ik na jouw woorden te druk bezig ben met het versieren van meisjes.' Zei ik met een pokerface op mijn gezicht geplakt voordat ik mijn hutkoffer mee de coupé uit sleurde waar mijn pokerface brak en ik met een grijns mijn neef weer aankeek.
'Knap van je dst je de lef hebt om aan mij te vragen om mee te helpen. Want sommigen zeggen dat het een feit is, en anderen beweren dat het een verhaal of een legende is, maar letterlijk alles wst ik aan raak valt in een mum van tijd kapot.' Zei ik met een brede grijns.
'Maarja. Ik "help" jullie wel. Lijkt me leuk. Eh- zullen we maar gaan? Ik heb zo'n gevoel dat de trein inderdaad gaat vertrekken met ons er nog in. En hoe graag ik dat ook zou willen, heb ik geen zin in een van mams preken..'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

[Guys, willen jullie even wat rustiger aan doen? Dan geef je de rest ook nog tijd om rustig te posten]

---

-

---

take me back to the basics and the simple life

---

Voor ik het weet is de trein alweer aangekomen en zijn we onderweg naar de koetsen. Alledrie zijn we hongerig en ik zie dan ook erg uit naar het heerlijke uitgebreide feestmaal.
'Dames gaan voor,' zegt James, wanneer we bij de koetsen aankomen. Camilla stapt in en legt alle koffers in de koets.
'Moeten we nog wachten op Nathan? Of is hij al weg denk je?' vraagt Camilla dan. Even kijk ik om me heen, op zoek naar Nathans hoofd in de menigte, maar het is ondoenbaar om hem hierin te vinden.
'Ik zie hem niet. Laten we gewoon gaan,' zeg ik, waarna ik ook de koets instap. Bij het feestmaal zie ik hem wel weer.

---

“A queen will always turn pain into power.”

‘’Memories warm you up from the inside. But they also tear you apart.’’

---

Roxanne Weasley
4th grade Gryffindor/ Chaser

---

'Ach, we zien wel. Ik wil hem nu nog gewoon niet zien omdat ik me schuldig voel. E-en over Ralf; hij vindt je al heel lang leuk en ik zeg het maar omdat hij dat zelf nooit durft. Maar zeg maar niet dat ik het aan je heb verteld. Jullie zouden echt leuk samen zijn. Jij verdient iemand zoals hij; lief en bezorgd. En hij verdient jou.' Toch wat verbaasd keek ik naar zijn rug die naar de koetsen verdween voordat ik ook naar mijn hutkoffer greep om hem achterna te rennen; de koets in waar hij een poging leek te ondernemen om te doen alsof hij niet gehuild heeft; alsof er niks gebeurd is.
Met een zachte plof ging ik naast hem zitten waar de koets direct bij in beweging kwam.
‘…Ralf vind míj leuk? Ik heb daar nooit wat van gemerkt..’ begon ik verbaasd. Misschien is het niet bepaald subtiel; maar hij bracht het zelf ook niet echt subtiel.
‘..Dus jij kust de persoon waar je vriend verliefd op is? Ik snap het niet..’ verbaasd en enorm verward schudden ik mijn hoofd. Ik wist totaal niet wat ik met deze informatie moest en wat het voor me betekende. Ook al was mijn broer altijd bang dat ik verliefd zou worden- of zijn met een willekeurige jongen; had ik geen flauw idee hoe ik me daar bij moest voelen. Hoe voelde het als je van iemand hield; meer dan je ouders of je broer en al je vrienden? Peinzend beet ik op mijn lip voordat ik Scorpius’ weer aan keek. Gezien hij míjn eerste echte kus officieel gestolen had; waardoor ik niet eens meer kon wachten op de ware- mocht ik het ook bij hem doen. Met dat sloot ik mijn ogen waar ik zachtjes en toch wat aarzelend uiteindelijk mijn lippen op die van hem drukte die ik houterig kuste; puur omdat ik geen flauw idee had hoe dit in zijn werking ging.

---

''Monsters don't sleep under your bed, they sleep inside your head.''

---

Campbell Saunders
Prefect ll 5th year Hufflepuf ll Chaser

---

‘De hoed gaf mij hierdoor wel een vriend.’ Verbaasd keek ik op naar Ralf, die naar buiten staarde waardoor ik zijn voorbeeld maar weer volgde.
‘..vrienden.’ ik trok wat met mijn mond omdat ik eigenlijk niks er op wist te zeggen. Het kwam dan ook goed uit dat de koets halt hield waardoor ik Ralf mee naar buiten trok voor een immens kasteel. De enige plek wat ik volledig ‘thuis’ kon noemen.
‘..Ik stel voor om eerst naar de slaapzalen te gaan om een emmer met water boven de deur te hangen waar Scorpius in zal lopen.’ Klonk het enthousiast uit mijn mond waarbij ik Ralf meteen mee trok. Het was echt niet dat ik Scorpius haat; of terug wilde pakken. Ik vond dit gewoon een gelegen moment om hem weer in een grap te laten tuimelen. Daarnaast moest hij wel gestraft worden omdat hij tegen mij loog; en anders omdat hij iets voor mij verzweeg wat hij nooit deed naar míj. Snel trok ik Ralf mee de kasteel in waar ik hem naar de keukens bracht naar de hufflepuf common room. Net zoals de keukenportret moest je hier een deel van de muur kietelen voordat hij openging. Regelrecht trok ik hem de huffelpuf leerlingenkamer in om naar onze vertrouwde slaapzaal haast te rennen waar ik Ralf los liet om op de middelste bed neer te ploffen die ik omhelsde. ‘M’n trouwe vriend.’ Murmelde ik in de deken voordat ik me omdraaide en naar de twee andere bedden te kijken. Rechts van mij sliep altijd Scorpius’ en links van mij Ralf. Misschien was het maar beter ook dat ik de middelste bed bij het begin al gekozen had; anders zou ik vermoedde dat Ralf en Scorpius elkaars hoofden zouden verbouwen in een avond. Als een klein kleutertje keek ik enthousiast de kamer rond tot mijn blik gelukzalig op de emmer viel. Door de jaar heen moesten we planten water geven. Onze afdelingshoofd; professor Lubbermans vond dit blijkbaar nodig. Ik liet dit meestal door Ralf of Scorpius’ gedaan worden omdat ik daar te lui voor was. Deze keer vulde ik echter de emmer. ‘Lijkt het je niet leuk om Scorpius een koud; welkomstcadeau te geven?’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

De koets nam halt, veels te snel halt waarna Campbell mij zonder nog iets te zeggen, de koets uit trok en mij richting de kasteel toe trok. De veels te bekende hoge torens waar ik doorheen geluierd had, de lichtjes die uit de kleine raampjes schenen, afkomstig van de velen fakkels die in de gangen hingen, en niet te vergeten de maan die als een knikker aan de hemel hing, te klein om mij nog in een moordende wezen te veranderen. Ik glimlachte impulsief toen we dixhterbij kwamen en bij nader inzien.. ik heb Higwarts echt wel gemist.
‘..Ik stel voor om eerst naar de slaapzalen te gaan om een emmer met water boven de deur te hangen waar Scorpius in zal lopen.’
Campbell trok me mee de kasteel in en ik verwachtte dat hij me mee naar de grote zaal zou trekken, maar in olaats van dat sleurde hij me mee, terug naar onze veels te bekende.leerlingenkamer toe waar hij aan de specifieke plaats op het deurtje kietelde die open vloog. Campbell trok me direct mee naar de slaapzalen toe waar hij me losliet en op zijn bed neersprong en ik hem met een zwakke glimlachje aankeek.
‘M’n trouwe vriend. Lijkt het je niet leuk om Scorpius een koud; welkomstcadeau te geven?’
Ik keek Campbell voor heel even verbaasd aan voordat ik naar mijn eigen bed toe schuifelde waar ik wat twijfelend oo plaats nam en murmelde: 'moeten we niet in het grote zaal zijn?' Waarna ik zachtjes op mijn lip beet en zijn blik volgde, en kwam erachter wat hij bedoelde met de "koud welkomscadeau".
'..en Scorpius gaat me doden als ik je hiermee meehelp.'

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

---

‘…Ralf vind míj leuk? Ik heb daar nooit wat van gemerkt..’ Ik kijk naar haar en glimlach een beetje, ‘..Dus jij kust de persoon waar je vriend verliefd op is? Ik snap het niet..’ Ik zucht en schud mijn hoofd.
'Het was stom; ik weet het. Maar geloof me, niemand vind míj aardig. Iedereen vindt Campbell aardig en op de een of andere manier vond hij me wel aardig. Tot nu natuurlijk omdat Ralf voor hem belangrijker is dan ik ben,' zeg ik verbitterd.
Opeens voel ik haar lippen tegen de mijne. Te verbaasd om iets te kunnen doen blijf ik zitten, waarna ik haar voorzichtig weg duw. 'W-wat doe je?' vraag ik verward. 'Ik dacht dat je, dat je... Dat je mij niet leuk vindt,' zeg ik uiteindelijk maar. Want eerlijk gezegd, hoe lief en leuk Roxanne ook is, ik zou gewoon niet verliefd op haar kunnen worden.
Ik kijk uit het raam en denk aan Campbell en waar hij nu is. Waarschijnlijk in de Grote Zaal, met allemaal mensen om hem heen, terwijl hij vrolijk aan het praten is met iedereen en mij allang vergeten is. Wie ben ik dan ook, vergeleken met de andere mensen waar hij mee om gaat. Waarschijnlijk had hij gewoon medelijden met me en gaat hij daarom met me om. Ja dat moet het zijn, want waarom zou zo een geweldige jongen anders omgaan met zo een stomme jongen als ik?

---

Spoiler alert: you will save yourself

---

'Komt nog wel, alleen ik zeg eerlijk, je mist echt iets.' Ik schud lachend mijn hoofd, aangezien dat soort opmerkingen typisch Ethan zijn. 'Wat zijn dat voor één rare mensen, alsof alle mensen van Slytherin pure evil zijn.' Ik haal mijn schouder op, aangezien ik liever zo min mogelijk slechte dingen over Doms familie zeg aangezien ik van haar hou en liever geen ruzie met haar familie wil.
'Ach, ik vind het niet zo erg. Alleen een beetje irritant dat ze niet normaal met jou om kunnen gaan.' Ik lach schamper. 'En dan weten ze nog niet eens dat de sorteerhoed me de keuze gaf tussen Ravenklauw en Zwadderich. Jammer dat ik toen nog niet wist dat er zo een toffe jongen in Slytherin zat.' Ik glimlach ongemakkelijk en bijt op mijn nagel, aangezien ik zeker wel wist dat er zo een aardige jongen in Slytherin zat.
En ik smeekte de hoed om me bij Slytherin in te delen, maar hij weigerde en sindsdien zit ik het systeem af te kraken. 'Eigenlijk is het sowieso raar. Ze delen ons in in vier groepen, ja, dat bevorderd het samenhorigheidsgevoel van de school.' Ik rol met mijn ogen.
'Ach, wat maakt het mij uit.'

---

Spoiler alert: you will save yourself

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Luke Nemo Rosier
Ik was nogsteeds compleet van de wereld en hing dan ook nog wat slapjes tegen de zijkant van de koets aan. Toen ze eenmaal haar hoofd op mijn schouder legde, leunde ik mijn hoofd tegen het hare. "Ja, sterretjes staren, toch?" grinnikte ik zacht na een tijdje te hebben nagedacht over haar vraag. Er waren twee dingen positief aan de muggle wereld, en ik had beiden nu in mijn systeem: Drugs en Alcohol. Ik was in geen van de werelden een brave jongen. Ik stal, loog en bedroog. Ik martelde en moordde. Dat alles was heel normaal voor me. Ik drukte een kus op haar kruin en sloeg mijn arm stevig om haar heen. Ik hield haar gewoon graag dicht tegen me aan en dichtbij, vooral omdat ze hier in dit godvergeten hol de enige was die ik kon vertrouwen. Het was niet dat ik het echt nodig had. Ik was nu eenmaal van mezelf een eenling en een buitenstaander, maar een goede vriendin vond ik wel heel erg fijn. Ze was echt een schatje, voor mij dan, want ze kon zeker heerlijk gemeen zijn tegen iedereen die het verdiende. Gelukkig zaten we in hetzelfde jaar en hadden we bijna alle klassen samen. Ik kon haar dus bijna elke dag bijna de hele dag vervelen, en we konden samen de docenten vervelen. Dat deden we al jaren en konden we nog een paar jaar doen, voor we hier nooit meer terug hoefden te komen, hopelijk met onze OWLs op zak. Ik had nog geen idee wat ik erna ging doen, maar dat zag ik dan wel weer. Eerst hadden we nog een paar jaar hier te besteden. Inmiddels reed de koets weg richting het kasteel, waar we in elk geval tot de kerst opgesloten zouden zitten.

---

Bowties were never Cooler