Dit is een vraag die gericht is op mensen met (iets zoals) een stoornis (denk aan ADHD, dyslexie, autisme, zwakbegaafdheid... etc.):
Vind je het erg om "gelabeld" te worden met je stoornis?
(Vind je het vervelend als jij en je omgeving weten dat jij dit of dat hebt of doet? Maakt het je misschien vrij weinig uit? Vind jij het belangrijk dat je weet dat je dit hebt? Hoe denk je over de vooroordelen?)
Ik maak dit topic (natuurlijk) met een aanleiding. Een vriendin van mijn moeder heeft een soort aversie tegen dat soort labels en wil om die reden niet graag met haar zoontje naar een psycholoog om te ontdekken of hij misschien iets zoals autisme heeft. Het zoontje zelf heeft een aantal aparte eigenschappen en een bijzondere manier van doen, die soms in zijn of andersmans nadeel kunnen werken. Ik denk zelf dat het juist voor hem beter is om te zien of hij iets heeft (en wat hij dan heeft) of niet. Zelf heb ik ADHD en ik ben behoorlijk blij dat ik dat weet. Ik was benieuwd of veel andere mensen met zo'n soort psychisch probleem het ook beter vinden om dat soort dingen op tijd te weten. Graag hoor ik je mening! [FONT]
Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…
Ja vanaf je 18de moet je het zelf betalen. Ik heb ooit eens in de vierde op havo een kleine test gedaan omdat mijn wiskunde docent al 2 jaar zoiets vermoedde en daar kwam het uit alleen het was niet de officiële test. Ik liet toen wiskunde vallen, ondanks dat ik economie had maar daar had ik geen problemen mee totdat ik moest voorlezen en letterlijk ALLE cijfers onbewust omdraaide. Dat wijf liet mij telkens voorlezen maar dat heeft ze ook geweten.