Stef, ik dacht dat je volwassen was voor je leeftijd maar ik had het mis. Ik had je 2x gebeld, maar je nam niet op. Ik had toen je voice mail ingesproken en gezegd dat ik het wilde uitpraten. Of jij die voice mail ooit hebt beluisterd, weet ik niet. Maar er niet op antwoorden is het beste dat je hebt gedaan. Sinds we niet meer met elkaar omgaan voel ik me veel beter. Het gaat super met me!
Lees je smsen nog eens na, en besef dan eens hoeveel geduld ik nog had terwijl jij je daar als een kind onbeschoft stond te doen en dan nog eens "en als je me niet gelooft kk op dan". Je was er kapot van dat je oma er van stierf en nu scheld je er zelf mee? Triest. Ik geloofde dat je ziek was en niet kon afspreken, het is jouw fout dat jij er meteen van uitgaat dat ik dat niet geloofde.
En ziek of niet, of misschien was je weer eens verdomd high, zo had je NIET moeten reageren.
En ik geef niet vaak iemand de schuld, maar dat ik slecht presteerde bij mijn herexamens is ook (deels) JOUW schuld. Ik had het er niet met je over gehad, maar ik voelde me weer slecht door hoe jij met me omging. En dat juist in een moeilijke periode waar ik me moest concentreren.
Ik heb zooo veel geduld met je gehad en je vaak genoeg nieuwe kansen gegeven. Gelukkig dat we nooit officieel een koppel zijn geworden. Ik heb nu een verstandigere vriend die mij wel fatsoenlijk behandelt. En iemand die zoveel geduld met je had als ik ga jij nooit meer vinden. Dat weet jij ook. ;')
Blij dat ik dat even van me af kon typen. :'D
Ik wil een tuin vol egels
