[RPG] • Super Human • Speeltopic 1 - Speeltopics

3 april 2015 - 11:02 Hephaestus is offline

« Super Human »

'Wacht,’ zei de wetenschapper, waarna ze nog wat vloeistof aan het drankje toevoegde. Ze deed er nog een haar in en roerde het goedje nog even flink door elkaar. De wetenschapper overhandigde haar levenswerk en veegde wat zweet van haar voorhoofd.
‘Het enige wat we nu nog kunnen doen, is hopen.’

Een groep wetenschappers uit Amerika hebben een groep tieners nieuwe genen gegeven. Hierdoor hebben ze nu speciale krachten. Deze kinderen zijn door de wetenschappers zorgvuldig uitgekozen. Ze waren allemaal zes jaar oud wanneer elk lid van hun families tragisch stierf. En een speciaal weeshuis, opgericht door de wetenschappers, stond klaar om de kinderen op te vangen. Dit weeshuis is zorgvuldig midden in een reusachtig bos geplaatst, waardoor de kinderen geen contact hebben met de buitenwereld. Ze hebben geholpen hun krachten te ontwikkelen en ze opgevoedt als hun eigen kinderen.

In de RPG zijn alle kinderen nu 18 jaar oud. Eigenlijk gebeurt er niets bijzonders dat hun levens beïnvloedt ofzo. We volgen gewoon hoe de personages om gaan met hun krachten en hoe het is om zover van de bewoonde wereld opgevoedt te worden,

« Meisjes »
• Rose Taylor Verjana - DeIevingne - 1.7
• Emma Sarah Romanov - Yetti - 1.7
• Chloe Isabelle Mellory - Waterhouse - 1.3
• Yulianna Alisa Anna Vakrov - Saith - 1.10
• Chevanna Elaine diAngelo -Little_Liars - 1.2
• Thalia Woringthon - Lypophrenia - 1.3
• Calyce Dirce Caia - Miyano - 1.10
• Zepherine 'Zeph' Marinah Velarde - Awe - 1.5
• Robin Emmaline Connor - LittleNinja - 1.8
• Susanne 'Suus' Lily Leviathan - Meje - 1.7
• Aurora Winters- Nereid - 1.8
• Gereserveerd - Hecuba

« Jongens »
• Charles Aldertree - Beckendorf - 1.6
• Romano Cédric Moriconi - Raccoon - 1.3
• Thomas Raphael Johnson - Fortis - 1.14
• Chester Christopher Crust - Xya - 1.5
• Gereserveerd - Aire
• Zachary Nikolas Romanov - Crucifix - 1.6
• Gereserveerd - Hecuba

« Wetenschappers »
• Alice Grace Elenor - DeIevingne - 1.4
• Gereserveerd - Hawking

« Krachten »
De kinderen hebben elk twee krachten, de wetenschappers niet.
De krachten hieronder zijn ideeën, je mag natuurlijk ook zelf een kracht verzinnen.

« Invullijstje »
Minimaal 700 woorden.

« Faceclaims »

Geen inspiratie voor een FC? Klik.
Geen inspiratie voor een naam? Klik.

« Het Weeshuis »

Het weeshuis bevind zich midden in een enorm bos, afgelegen van de bewoonde wereld. De wetenschappers laten af en toe een helikopter komen met alle benodigheden voor het leven. De kinderen worden aardig vrijgelaten en hebben een redelijk goed leven. De wetenschappers geven ze les, niet alleen in de normale school dingen maar ook in het ontwikkelen van hun krachten. De kinderen zijn gek op de wetenschappers en zien hun als hun echte ouders.
« Indeling Weeshuis »
Op de begane grond zijn de aankomsthal, eetzaal en leefkamer - een soort reusachtige woonkamer - te vinden. De aankomsthal is redelijk groot en geeft doorgang tot de andere verdiepingen. De eetzaal is ook erg groot, met ronde tafels gevuld en een lange buffettafel loopt langs de muur met het eten. Op de eerste verdieping gewone klaslokalen en de vertrekken van de professors. Op de tweede en derde verdieping zijn de slaapkamers van de kinderen te vinden. Elke slaapkamer bestaat standaard uit een bed, bureau, kast en wasbak. Voor de rest zijn de leerlingen vrij ze zelf te decoreren. Op beide verdiepingen zijn ook douches en wc's te vinden. Vuile was wordt in de wasbakken bij de douches gegooit.
Er staat op hun gebied nog een apart gebouw voor het trainen met gaves. Dit gebouw is enorm bijzonder en practisch gezien zou het eigenlijk onmogelijk moeten zijn. Het bestaat uit een simpele kamer, maar de inhoud ervan verandert naar wat degene die erin komt trainen nodig heeft. Stel, iemand met watergaves komt binnen, er zal misschien wel een riviertje gecreërd worden.
« Gang van Zaken »
In de weekends zijn de kinderen vrij en kunnen ze doen waar ze zelf zin in hebben.
De eetzaal is in het weekend altijd open. Doordeweeks alleen tijdens de afgesproken lunchtijden.
Lesrooster:
7:00 - 8:30 » ontbijt.
8:45 - 12:00 » basis lessen, waarin normale dingen zoals lezen en schrijven behandeld worden.
12:00 - 13:15 » lunch.
Daarna ben je in principe vrij om je eigen gaves te beoefenen tot 15:00. 1 keer per week krijg je een uur privéles in het Traingebouw.
Hierna is iedereen vrij te doen wat ze willen.
17:30 - 19:00 » avondeten.
23:00 » lichten uit.
« Gebied »
Het weeshuis staat op een grote open plek, met een grasveld en een redelijk groot meer. Voor de rest alleen maar bos. Iedereen mag het bos in, maar als ze verdwalen is het hun eigen schuld. De kinderen hebben zelf schommels en andere speeltoestellen gebouwd toen ze klein waren. Ook staan er genoeg bankjes en klimbomen.

« Regels »

« Begin »
Het is zaterdag ochtend, acht uur. In de weekenden is iedereen vrij om te doen wat ze willen. Het trainingsgebouw is open, en de leerlingen mogen alle kanten op gaan. Het ontbijt buffet wordt gesloten om 11 uur, en om half 12 zal het middag buffet al weer klaar staan.

[ bericht aangepast op 3 april 2015 - 12:18 ]

“A queen will always turn pain into power.”

4 april 2015 - 17:11 Oneira is offline

Oneira 9549

• Chevanna Elaine diAngelo • Outfit •
• Electrokinese • Sublimation •
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''That's a good plan.''

~~~~~~~~~~~~~~~~~

''Mijn krachten zijn ook niet geweldig. Ik moet zorgen dat ik mezelf en mijn medemens kan beschermen, en ook nog leren om te zorgen dat ik realistische illusies kan creëren. Maar dat van jou klinkt ook moeilijk.'' hoorde ik Thomas zeggen. Langzaam knikte ik. ''Shield is wel awesome, om eerlijk te zijn. Je kunt alles weg bij je zelf houden. Zoals vuur bijvoorbeeld.'' glimlachte ik en ik nam nog een slok koffie, waardoor die op was. Hierna stond ik op om nog een kop te halen waarna ik weer terug liep en ging zitten. ''Zullen we zo gaan dan?'' vroeg Thomas. Ik knikte. ''Ja, goed plan.'' glimlachte ik en ik nam weer een slok koffie. Kort zette ik het kopje op de tafel en pakte ik het elastiekje om mijn pols weg om mijn haren in een hoge staart te doen. Hierna dronk ik mijn koffie op en voelde ik me ook meteen weer opgewekt na twee koppen. Waar koffie wel allemaal niet voor diende. Ik keek naar Rose en Zepherine. ''Hebben jullie nog plannen voor vandaag?'' vroeg ik hen beiden.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

4 april 2015 - 17:22 Oliveira is offline

Oliveira 15237

ZACHARY NIKOLAS ROMANOV –– Haemokinesis & Pathokinesis
''Some people are so dramatic.''

Twee minuten nadat mijn ogen abrupt openden, begon mijn wekker afgrijselijk te gillen. Ik keek levenloos naar de rode cijfers en deed even mijn ogen dicht, om daarna de wekker van mijn nachtkastje te slaan. De stekker ging uit het stopcontact en het beeld waar net een paar cijfers op stonden, was nu pikzwart. Een diepe zucht rolde over mijn lippen en rolde me weer om in mijn bed. Het was voor mijn doen veel te vroeg en veel te koud, het enige wat me nog wakker hield was de geur van ontbijt. Ik lag ongestoord en rustig in mijn bed, totdat mijn maag mij iets anders vertelde. Hij begon hevig te rammelen, wat een grom van mij opleverde. Ik stond op van mijn bed en begaf me naar de badkamer om mijn dagelijkse ochtendroutine te doen.
Eenmaal klaar pakte ik hardhandig een vest, een strakke zwarte V-line shirt en een willekeurige spijkerbroek. De capuchon van de vest deed ik over mijn hoofd, sinds ik geen zin had in mensen op dit tijdstip. Mijn voeten brachten me naar de eetzaal waar ik een beker koffie pakte en een broodje. Ik was niet de allerbeste in menselijk gezelschap en sinds de meeste mensen om me heen me een sadist noemde, bleef ik maar weg van de meeste mensen. Al neuriënd liep ik naar buiten en niet veel later vond ik Aurora en Romano. ''Slechte morgen,'' mompelde ik en haalde de capuchon van mijn hoofd.

[ bericht aangepast op 4 april 2015 - 17:25 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

4 april 2015 - 20:23 Ken_ is offline

Ken_ 18286

Romano Cédric Moriconi

Vij het geluid van een krakende voordeur opende ik mijn ogen en keek richting het weeshuis waar ik Aurora zag afkomen met een appel in haar handen. 'Goedemorgen, zonneschijn,' begroette ze me vrolijk en ik keek haar met een vermoeid glimlachje aan. "He, jij bent vrolijk. Goed geslapen?" vroeg ik haar met een lachje, ze leek door te hebben dat dit niet bij mij het geval was. 'Iemand ziet er uit alsof hij zin heeft in een sigaret,' grijnsde ze vervolgens en ik haalde met een schor lachje en hand door mijn haar en schudde daarna zacht mijn hoofd. "Dat kun je wel zeggen ja, al geef ik het niet graag toe." een waterige glimlach had zich rond mijn lippen gevestigd en ik keek toe hoe ze zich concentreerde en niet veel later een sigaret uit het niets liet verschijnen. Het was voor haar niet veel bijzonders en had het dan ook vaker gedaan voor me. Ik waardeerde het enorm, Aurora is een erg goede vriendin van me en ik vond het altijd erg verbazend hoe ze kon zien hoe ik me voelde. Ondanks dat ik meestal een nep glimlach opzet. 'Heb je ook nog een aansteker nodig?' bij haar vraag keek ik even op, en grabbelde daarna in mijn broekzak waas ik gelukkig nog een vond. "Jep, dankje Rory." met die woorden nam ik de peuk van haar aan en stak deze tussen mijn lippen en stak deze aan door middel van mijn aansteker. Opgelucht nam ik een diepe hijs en blies deze dan zuchtend uit. ''Slechte morgen,'' hoorde ik iemand mompelen en ik keek wat opzij waar ik Zachary zag. Zelf mocht ik hem niet zo laar ik deed aardig tegen hem zolang hij dat tegen mij was. "Morgen." begroette ik hem terug en nam nog een hijs. "Aan wat is het 'slechte gedeelte te danken?" vroeg ik hem vervolgens lichtelijk nieuwsgierig.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

5 april 2015 - 21:35 FreeThyself is offline

FreeThyself 804

•Robin Emmaline Connor•

•Weather Manipulation•Pain Dissapearance•

I'm waking up I feel it in my bones
zachtjes humde ik mee met Imagine Dragons terwijl ik de laatste paar klitten uit mijn haar borstelde. Met mijn vrije hand duwde ik het raam van mijn kamer open, mijn bunker kon wel wat verluchting gebruiken.
Enough to make my systems blow
Ik legde mijn borstel neer en keek weifelend naar het raam dat ik net had geopend.Ik moest opletten want straks zou het regenen, en het zou niet zo fijn zijn wanneer mijn kamer zich in een aquarium zou omtoveren.
Welcome to the new age, to the new age
Ik wist wel een manier om mijn kamer wat sneller te laten luchten.. Ach, waarom niet? Met beide handen greep ik de vensterbank beet en sloot ik mijn ogen.
Welcome to the new age, to the new age
Ik ademde rustig uit en concentreerde me zo goed mogelijk. Rustig aan Robin.
Whoa, whoa, whoa, whoa, whoa
Ik voelde hoe de natuur zich omvormde naar mijn wil, hoe elk deeltje zich verplaatste, samenklikte en samensmolt. Ik voelde hoe de kracht in mijn lichaam samenklikte en samensmolt met de omgeving die ik probeerde te besturen.
I'm radioactive, radioactive
Wanneer ik grip had op de nog trillende lucht probeerde ik die zo goed mogelijk te verplaatsen, dit was het lastigste deel. Mijn ademhaling versnelde lichtjes.
Whoa, whoa, whoa, whoa, whoa,
De eerste paar windvlagen streelden mijn gezicht en mijn mondhoeken krulden op.
I'm radioactive, radioactive
Ik opende mijn ogen en liet de bries nog even door mijn kamer circuleren. Voilà, dat was dan ook gedaan. Vlug sloot ik het raam weer en zette ik mijn wekkerradio af. Tijd voor het ontbijt. Eenmaal de refter binnen, bediende ik mezelf redelijk vlug, na mijn kleine krachtinspanning van vanmorgen op een lege maag kon ik wel wat voedsel gebruiken. Ik examineerde de eetzaal en vond al snel waar ik naar zocht. Met een onbezorgde tred wandelde ik tot mijn doel en woelde zachtjes door zijn haren bij wijze van begroeting. "Goedemorgen Charles" zei ik terwijl ik mijn dienblad op de lege plaats tegenover hem positioneerde. Ik ging zitten en nam de tijd om hem even te bekijken. 'Charlie, heb je al je maandelijkse schoonheidsslaapje voltooid? Niet gemeen bedoeld maar je ziet er niet al te best uit..' meldde ik bezorgd terwijl ik hem verder opnam. Hij had paarse kringen onder zijn ogen en zag een beetje bleek. Mijn hand zocht dezijne en ik maakte gebruik van mijn gave om hem wat positieve energie toe te sturen. Het zag ernaar uit dat hij die goed kon gebruiken.

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

6 april 2015 - 12:46 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Charles Aldertree
Mirror • Endurance

Rondom me fluisteren allerlei jongeren zacht over en weer, doordat we met z’n allen al vrijwel ons gehele leven in het weeshuis woonden waren de meeste hechte vrienden geworden. Hierbij was ik een lichte uitzondering: veel vrienden had ik niet, ik was immers nooit ofte nimmer goed geweest in het maken van banden met andere personen. Niet dat ik er veel problemen mee had, alleen zijn had immers ook voordelen waar ik ontzettend van kon genieten. Daarbij had ik een handvol contacten in het weeshuis die voldoende waren om mijn sociale vaardigheden niet compleet onder het stof te doen komen.
Plotseling voel ik een zachte hand door mijn haren woelen, waardoor ik mijn kijkers knipperend omhoog richt en het vrolijke gezicht van Robin weet te onderscheiden. Pogingen om mijn haren weer fatsoenlijk te krijgen, onderneem ik niet: het zat het grootste gedeelte van de tijd toch ontzettend door elkaar waar niets of niemand wat aan zou kunnen doen.
“Goedemorgen Charles.”
Glimlachend knik ik eenmaal wanneer Robin gaat zitten, mezelf afvragend of ik ook niet wat zou moeten gaan eten. Echter, ik weet dat ik toch nooit moe zou worden: zelfs al zou ik niet eten, het was overbodige energie voor mij. “Charlie, heb je al je maandelijkse schoonheidsslaapje voltooid? Niet gemeen bedoeld, maar je ziet er niet al te best uit. . .” Direct glijdt de glimlach van mijn gezicht en kijk ik emotieloos voor me uit. Robin kende me inmiddels zo goed dat ze met een simpele blik kon zeggen hoe ik me voelde en wat ik daaraan zou moeten doen. Maar ik wilde haar niet bezorgd maken met mijn vermoedens over het gegeven dat er opnieuw experimenten aan zaten te komen: daar zat namelijk niemand echt op te wachten.
Wanneer ik Robin’s hand om de mijne voel glijden, glijdt er voor een minimaal moment een warm gevoel door mijn lichaam naar boven. Echter, op het moment dat dit bij mijn hoofd is aangekomen is het binnen een klap verdwenen. Robin had onmiskenbaar haar gave op me uitgeprobeerd, maar aangezien deze compleet mentaal was heeft mijn geest hem af weten te weren en heeft ze hoogstwaarschijnlijk zelf een boost positieve energie gekregen.
‘Ja, in het begin van de week heb ik m’n winterslaap alweer gehad dus daar kan het niet aan liggen. Het is gewoon dat ik wat aan het nadenken was over alles, maak je maar geen zorgen. ‘ Snel laat ik opnieuw een glimlach op mijn gezicht glijden. ‘En je moet onderhand toch weten dat die leuke magische krachten van je niet op mij werken,’ grijns ik er dan oprecht achteraan — terwijl ik een zachte kneep in haar hand geef en de mijne vervolgens terug trek.
Gedachteloos neem ik een handvol cornflakes van Robin’s bord en begin er langzaam op te kauwen, waarbij ik ze een voor een in mijn mond stop. ‘Plannen van dag, Rae?’ vraag ik dan casual.

•

7 april 2015 - 11:15 FreeThyself is offline

FreeThyself 804

•Robin Emmaline Connor•

•Weather Manipulation•Pain Dissapearance•

Zoals te verwachten keerde mijn pakketje positieve energie met een schokje terug naar mezelf. Ik wist dat Charles' gave ervoor zorgde dat alle mentale krachten niet op hem aansloegen en in de meeste gevallen was dat wel een positief aspect maar soms viel het wel wat tegen, zoals nu. Met de jaren heen had ik er een kleine gewoonte van gemaakt om het toch te blijven proberen, niet uit koppigheid maar gewoon, voor mezelf en voor Charles. Ik nam een paar slokken van mijn kop muntthee terwijl ik de overvloedige vreugdige energie die mijn lichaam te verduren kreeg onder controle probeerde te houden.‘Ja, in het begin van de week heb ik m’n winterslaap alweer gehad dus daar kan het niet aan liggen. Het is gewoon dat ik wat aan het nadenken was over alles, maak je maar geen zorgen. ‘ zei Charles terwijl hij een glimlach op zijn gezicht toverde. ‘En je moet onderhand toch weten dat die leuke magische krachten van je niet op mij werken,’ grijnsde hij er nog achteraan. Ik grijnsde even terug maar keek toen lichtjes bedenkelijk. Nadenken over alles, hmm? Akkoord, er gaat veel om in dat hoofd van die jongen maar ik denk dat dat maar de halve waarheid was.Ik besloot om er niet verder op in te gaan, ik was tenslotte zijn mama niet, ik was zijn beste vriendin, als er iets was dat hij wou zeggen, zou hij dat wel doen. Charles gaf me nog een zacht kneepje en trok zich vervolgens terug.‘Plannen van dag, Rae?’ vroeg hij me terwijl hij mijn gejatte cornflakes één voor één in z'n mond stopte. 'Ik dacht eraan om vandaag even naar het bos te gaan en wat op mijn Weather Manipulation te oefenen maar dat is het dan ook weer.' zei ik om vervolgens een grote hap van mijn croissant te nemen. 'En wat zijn jou plannen, Mr. Cornflakesjatter.' vroeg ik glimlachend terwijl ik de kop thee naar mijn lippen bracht.

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

7 april 2015 - 14:48 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Charles Aldertree
Mirror • Endurance

Alhoewel ik me niet meer kon herinneren wanneer ik voor het laatst had gegeten, geven de weinige cornflakes me geen enkele voldoening en veeg ik mijn hand af aan de rand van mijn broek nadat ik ze allemaal in mijn mond heb weten te laten verdwijnen. Nare gevoelens over hetgeen wat er te komen stond spoelden door mijn gedachten heen en weer en daar kon ik met geen enkele mogelijkheid aan ontspannen — dat had ik immers al zo vaak geprobeerd. De wetenschappers zouden me uiteindelijk toch wel komen halen om opnieuw een gave van iemand anders uit te testen zodat die personen zelf ook te weten kwamen hoe het voelde voor een andere persoon om hun gave op zich gericht te krijgen. Doordat ik graag mee wilde helpen met de wetenschappers heb ik nooit ofte nimmer geklaagd over de vermoeidheid die het me schonk en ze hebben zelf nooit aandacht geschonken aan de bloedneuzen en het flauwvallen.
“Ik dacht er aan om vandaag even naar het bos te gaan en wat op mijn weather manipulation te oefenen, maar dat is het dan ook weer.” Voor even schiet er een steek van jaloezie door mijn lichaam — Robin’s krachten waren echt ontzettend gaaf en handig, in tegenstelling tot mijn eigen krachten waar je vrijwel niets mee kon bereiken. “En wat zijn jouw plannen, meneer Cornflakes—jatter?”
Voor even zet ik een bedenkelijke blik op: wat waren mijn plannen eigenlijk voor vandaag? Alles wat ik wilde doen heb ik de afgelopen nacht gedaan, aangezien de sterren niet te zien waren door de vele bewolking. Voor nu had ik eigenlijk niets meer om te doen, waardoor het uiteindelijk toch wel op zwemmen uit zou gaan komen.
‘Mag ik misschien met je mee?’ vraag ik dan hoopvol. Normaal bleef ik liever binnen de muren van het weeshuis aangezien ik geen “buiten” — persoon was, maar voor Robin zou ik een uitzondering maken. ‘Misschien kan ik je wel helpen,’ laat ik er nadenkend achteraan volgen — terwijl ik weet dat het een grote onzin was: Robin had haar krachten prima onder controle en ik zou niets uit kunnen voeren.

•

7 april 2015 - 17:20 Bardugo is offline

Bardugo 2912

Z E P H Y R I N E "Z E P H" M A R I N A H V E L A R D E

Terrakinesis • Intangibility • Outfit

"Life is like a box of chocolates. You never know what you're gonna get."

Terwijl de gesprekken op gang blijven door de mensen om mij heen schrans ik als een wild beest mijn ontbijt naar binnen. Tja, honger, vrij weinig anders aan te doen dan eten. Ik hoor Chevanna de vraag stellen of ik en Rose nog plannen hadden voor vandaag. Ik knik bevestigend richting Chevanna's kant. "Waarschijnlijk ga ik vandaag werken aan mijn aardbevingen in de onder anderen daarvoor dienende geïsoleerde trainingszaal. Mijn aardbevingen zijn namelijk niet mijn sterkste kant, en ik wil ze wel aan die kant krijgen," glimlach ik.
Ik breng mijn dienblad terug naar voren en stap dan terug aan de tafel. Ik zal me zo nog even om moeten kleden voor de training, gezien mijn kleding voor trainen net iets comfortabeler zit dan mijn alledaagse kleding, naar mijn idee dan. Een paardenstaart had ik al in, dus dat hoefde niet meer aangepast te worden. Naast op mijn aardbevingen oefenen had ik ergens ook wel zin om even met rotsblokken te gaan smijten, wat ik waarschijnlijk nog zal toevoegen aan mijn trainingsplanning voor vandaag.

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

8 april 2015 - 9:10 FreeThyself is offline

FreeThyself 804

[ bericht aangepast op 8 april 2015 - 9:11 ]

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

8 april 2015 - 9:10 FreeThyself is offline

FreeThyself 804

•Robin Emmaline Connor•

•Weather Manipulation•Pain Dissapearance•

Ik bekeek hem van over mijn theemok, hij keek wat bedenkelijk en leek ergens over na te denken.‘Mag ik misschien met je mee?’vroeg hij dan ineens. ‘Misschien kan ik je wel helpen,’ voegde hij er weifelend aan toe. Ik glimlachte even, ik wist dat Charles niet echt een buitenpersoon was, het was fijn om te weten dat hij speciaal voor mij mee naar buiten zou gaan. Natuurlijk was het trainingsgebouw open maar ik wist uit ervaring dat er zaterdag vele mensen zouden oefenen en om eerlijk te zijn oefende ik het liefst in alle rust en kalmte. Plus, als ik mijn Weather Manipulation uitoefen paste het gebouw zich aan mij aan door het dak te laten verdwijnen, dan kon ik evengoed gewoon buiten staan.'Ja, dat zou al gezelliger zijn.' antwoordde ik terwijl ik de laatste paar druiven in mijn mond liet verdwijnen. En ik had al een idee hoe ik hem in mijn training kon betrekken.

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

8 april 2015 - 19:12 reguluswife is offline

reguluswife 37248

AURORA WINTERS

'He, jij bent vrolijk. Goed geslapen?' vraagt Romano. 'Goed geslapen, ja, alleen veel te kort. Ik snap echt niet waarom sommige mensen al zo vroeg in de ochtend als een stel olifanten door het huis denderen,' antwoord ik, waarna ik opmerk dat hij er uitziet alsof hij een sigaret wilt. 'Dat kun je wel zeggen ja, al geef ik het niet graag toe.' Op zijn woorden begin ik me te concentreren en niet veel later verschijnt er een sigaret in mijn handen. Een aansteker heeft hij zelf, iets wat anders ook geen probleem geweest was, gezien ik de sigaret simpelweg aan had kunnen steken met mijn vinger.
'Slechte morgen,' klinkt er dan een mompelde stem, die ik herken als die van Zachary. 'Morgen,' reageert Romano op hem. 'Aan wat is het 'slechte gedeelte te danken?'
'Waarschijnlijk is hij er net als mij niet erg blij mee dat zijn schoonheidsslaapje verstoort is door die herriemakers,' grinnik ik op een plagerige toon. Ik loop naar hem toe en pak met een zo onschuldig mogelijk gezicht de beker koffie uit zijn handen, om er vervolgens een slok van te nemen. Het maakt mij niet echt uit dat het nog behoorlijk heet is. Ik heb het juist liever heet dan wanneer het al wat afgekoeld is. Toch betrekt mijn gezicht lichtelijk, maar dat heeft niet daarmee te maken.
'Getver, Zach, ik snap echt niet dat je geen suiker in je koffie doet. Het is veel te bitter zo.'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

9 april 2015 - 11:52 Hephaestus is offline

Hephaestus 5882

× • × • × Rose Taylor Verjana × • × • ×
Super Snelheid • Telepathie

Zeph gaat ontbijt halen, en het duurt even voordat ik me bedenk dat ik misschien ook beter wat kan gaan halen. Zonder iets te zeggen schuif ik mijn stoel achteruit en sta op, waarna ik mezelf naar het ontbijtbuffet begeef.
Nadat ik een enorme stapel aan eten heb verzameld samen met een grote kop koffie, begeef ik me weer naar de tafel. Ik hoor nog net hoe Chevanna vraagt of we nog plannen hebben vandaag.
'Waarschijnlijk ga ik vandaag werken aan mijn aardbevingen in de onder anderen daarvoor dienende geïsoleerde trainingszaal. Mijn aardbevingen zijn namelijk niet mijn sterkste kant, en ik wil ze wel aan die kant krijgen,' vertelt Zeph, en ik glimlach. Het is wel waar namelijk. Ik wacht even totdat ik mijn hap eten weg heb geslikt, en open dan ook mijn mond.
'Ik weet nog niet. Waarschijnlijk ga ik mijn snelheid meten of iets dergelijks. Misschien behendigheid oefenen,' vertel ik. Ik zeg de woorden alleen een beetje te snel, dus hopelijk hebben ze het verstaan. Meteen prop ik nog wat eten in mijn mond. God, wat heb ik een honger zeg.

“A queen will always turn pain into power.”

9 april 2015 - 12:31 EASE is offline

EASE 14238

† † Emma Sarah Romanov † †

Fire ain't that dangerous if you know how to strike the match.

Pyrokinesis • Siren
Outfit

Met een geergerde kreun ontwaak ik uit mijn slaap. Het kussen waar mijn hoofd op lag gooi ik tegen de muur, en mijn wekker valt door de haastige beweging die ik maakte met het kussen, op de grond. Met een zucht hijs ik mezelf op mijn ellebogen overeind, om vervolgens in de kleermakerszit te douchen. Ik werp even een geiriteerde blik op de wekker die nu op de grond lag, en zag dat het pas iets over achten was, wat mijn humeur er niet veel beter op maakte. Het was immers een zaterdag. Een klein vuurtje liet ik over mijn hand lopen, waardoor er automatisch een lichte grijns op mijn gezicht kwam.
Na even snel gedouchet te hebben, trippel ik via de trap naar beneden, naar de ontbijtzaal. Mijn gitaar heb ik over mijn schouder hangen, en de jurk die ik vandaag aan heb getrokken wappert verscheidene kanten op. Een glimlach siert mijn gezicht, zeker als ik zie dat er al vele mensen aanwezig zijn. Praktisch meteen loop ik op Rose af, mijn beste vriendin sinds dag 1 in dit huis.
"Heyy" zeg ik, terwijl ik naast haar plaatsneem.

take me back to the basics and the simple life

9 april 2015 - 16:40 deIeted is offline

deIeted 7288

• Yulianna Alisa Anna Vakrov •

"Non me possidetis, et regere totam mei poteris numquam."

Mind Manipulation • Telekinesis

Met een lichte kreun ontwaak ik uit mijn slaap waarna ik me direct half omhoog werk en met mijn hand in het duister tast in de hoop de lichtknop van mijn lamp te vinden die op mijn nachtkastje staat. Na een paar mislukte pogingen geef ik het op en trek ik mijn deken tot over mijn hoofd op en sluit mijn ogen weer. Na een half uur zo gelegen te hebben, hoewel het ook drie minuten geweest kunnen zijn omdat de tijd erg langzaam lijkt te gaan als je met je hoofd onder een deken ligt, gooi ik mijn deken van me af en doe nu een serieuze poging om het licht aan te doen. Ik werp een blik op de wekker die naast mijn lamp op mijn nachtkastje staat en zie dat het kwart over zeven is. Om acht uur begint het ontbijt wat betekend dat nog ruim de tijd heb om te douchen. Met een hoofd wat nog niet helemaal helder werkt schuifel ik naar de badkamer om mezelf vervolgens bijna de douche in te werpen en het warme water over mijn lichaam te laten stromen wat gelijk het effect geef dat ik een stuk wakkerder ben. Wanneer ik uit de douche kom pak ik snel een handdoek en sla hem om me heen om me vervolgens snel af te drogen en een föhn te pakken om mijn haar te drogen. Als ik opkijk in de spiegel zie ik een bleek meisje met grote groene ogen en lange roden lokken langs haar gezicht hangen. Ik lijk redelijk normaal eigenlijk maar als je me beter kent weet je wel beter. Net zoals iedereen hier in dit weeshuis. Wanneer mijn haar helemaal droog is geföhnd loop ik de badkamer uit om vervolgens in een rechte lijn naar mijn kleding kast te lopen waar ik vervolgens een kort spijkerbroekje en een wit bloesje uithaal. Ik kleed me snel om en werp dan een vluchtige blik om te zien dat het al acht uur is. Tijd voor ontbijt. Op blote voeten loop ik mijn kamer uit. Ik loop eigenlijk altijd op blote voeten en niemand kijkt er echt meer van op. Wanneer ik de deur van Emma's kamer open gooi zie ik dat ze al naar de eetzaal is vertrokken. Ik volg haar voorbeeld en loop de trappen af. Wanneer ik in de eetzaal aankom merk ik dat er al aardig wat mensen zitten. Gelijk kijk ik rond of ik Chester zie zitten maar na een paar seconden realiseer ik me dat de eetzaal Chester-loos is. Wel zie ik Emma, Rose, Chevanna en Zephyrine zitten.
"Goedemorgen," zeg ik met een zachte stem waarna ik met mijn telekinese een stoel naar achteren laat schuiven waarna ik erop ga zitten en de vier dames even aankijk.
"Hebben jullie lekker geslapen?"

19 april 2015 - 19:49 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Charles Aldertree
Mirror • Endurance

Gedachtenloos spannen mijn spieren zich af en aan gedurende het moment dat de stilte tussen mij en Robin komt te hangen na mijn ongebruikelijke vraag om mee te gaan met haar training. Normaal gesproken houd ik me bezig met mijn eigen activiteiten en houd ik me afwezig van de andere jongeren uit het Weeshuis. Echter — vandaag vond ik het een fijn idee om weg te zijn van het Weeshuis en niet in de mogelijkheid te staan om de wetenschappers op het idee te brengen om mij te gebruiken als proefkonijn. Vreemd genoeg voelde ik me veiliger bij Robin aangezien zij vele malen steviger in haar schoenen stond dan ikzelf.
"Ja — dat zou gezellig zijn."
Direct weet er een grote glimlach rondom mijn mondhoeken te verschijnen aangezien ik mezelf had verzekerd iets te gaan doen vandaag zonder daarbij in de problemen te komen. Direct ga ik overeind zitten en zie ik er minder moe uit dan voorheen.
'Cool. Wanneer vertrekken we? Eigenlijk ben ik het wel beu om. . . hier te zijn.' Met een korte blik kijk ik even naar de andere tafel die bomvol zit met jongeren die gezellig met elkaar aan het praten zijn. Robin weet dat ik me niet op mijn gemak voelde bij de rest en ze eigenlijk niet begreep.

•

Index RPG Actieve Topics Zoek