[MSV] • Loverboys • OO1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 18 juni 2015 - 19:05 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Max lag nog vredig in zijn bed te slapen toen hij het gerommel begon te horen. Hij tilde zijn hoofd eventjes op om zo het geluid te plaatsen, maar besloot na enkele seconden dat het niets belangrijks was. Hij wist dat het vroeg was; te vroeg en zijn bed was veel te aanlokkelijk om op te staan. Ergens knaagde er een belangrijke gedachte in zijn achterhoofd, maar hij besloot om dat, zoals hij wel vaker deed in zijn slaapdronken toestand, te negeren. Als er écht iets belangrijks was, dan zouden zijn huisgenoten hem wel uit bed lichten. En met die gedachte, dreef hij weer weg in zijn dromen.

Mhm?

'Gedraag je je een beetje?' hoorde ze haar broer zeggen. Jordan keek hem enkel aan met een brede grijns, 'ik beloof niks.' zei ze plagend. Snel gaf ze hem een knuffel en pakte toen haar zwarte tas. Ze hoorde haar broer nog even lachen, 'good luck.' zei hij en na zijn woorden stapte Jordan uit de auto. Haar hakken kwamen met twee zachte tikjes op de grond terecht, waarna ze de autodeur dicht sloeg en haar mobiel los in haar tas gooide. Terwijl de auto achter haar weg reed zochten haar ogen haar groepje, die niet te missen viel. Een brede glimlach vormde zich op haar lippen en ze liep naar het groepje toe. 'We zijn weer compleet!' riep ze al over het plein, toen ze zag dat ze de laatste was. Ze zag wat verbaasde blikken maar dat maakte haar niets uit. Er waren niet heel veel mensen op deze school die vloeiend Spaans spraken, wat het alleen maar leuker maakte voor de groep om dit constant te doen. Snel gaf ze iedereen een knuffel en nam toen nonchalant plaats op de schoot van Calinda, wie toch wel een van haar beste vriendinnen was. Now... Let the year begin..

El Diablo.

Nathaniel kon het niet laten om Ashton geamuseerd aan te kijken, het feit dat hij zijn vriend nog nooit zo opgekleed had gezien vond hij best geinig, maar dan besefte hij weer dat hij er net zo uitzag en vertrok zijn gezicht wat. "Oh ja hoor, al spring ik toch liever uit het raam." mompelde Nate en keek toen naar de appel in Ash' handen om dan vervolgens zelf ook wat eten ter zoeken. Hij vond uiteindelijk wat crackers en stak daarvan een wat gulzig in zijn mond. "Waar is Max?" mompelde hij met volle mond en liet zijn groene kijkers rusten op het uur, waardoor hij zuchtte. "Wie maakt er hem wakker?" vroeg Nathaniel doelend op Max die vast nog zat te slapen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Connor zuchtte diep toen hij naar het voeteneinde van zijn bed staarde, waar een doosje pillen zich in de lakens had genesteld. Hij wilde. Hij wilde niet. Hij wilde. Hij trok zijn knieën op, en bleef maar staren. Toen zuchtte hij diep, en pakt het doosje, terwijl hij opstond.
      Connor had zich al gedoucht en aangekleed. Op de één of andere manier was hij vroeg wakker geworden, misschien van de nachtmerries, misschien van de drang naar zijn pillen. Langzaam slenterde Connor richting de keuken, waar hij Will al zag zitten. Hij haalde kort zijn vrije hand door het haar van Will, terwijl hij achter hem langs liep. "Goedemorgen zonnestraaltje. Lekker geslapen?" vroeg Connor met een grijns op zijn gezicht, terwijl hij een glas uit de kast pakte en vol liet lopen met water. Hij zette het glas neer, en opende het doosje, waar hij twee pillen uit nam. Hij deed ze in zijn mond, en nam een slok water. Toen pas draaide Connor zich om naar Will. Hij liep richting de andere jongen, die bij de koelkast stond. "Zin om naar school te gaan vandaag?" vroeg Connor aan Will, terwijl hij zijn glas water op het aanrecht zette.

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 16:40 ]

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

Om 5 uur ’s ochtends ging Regina’s wekker al af. Met een zucht kwam ze overeind. De lange dagen zouden weer gaan beginnen, dat hield in, hardlopen, klaarmaken, naar school, dan terug naar huis en dan waarschijnlijk weer hardlopen. Regina haalde een haar door haar lange donkere lokken en stond op. Ze liep naar de badkamer waar ze haar haren in een staart deed en haar hardloopkleding aandeed. Snel trok ze haar schoenen aan en ging meteen naar buiten.
Na een hardlooptraining van bijna anderhalfuur kwam ze weer terug. Ze racete naar de badkamer en sprong onder de douche, waar ze niet veel later weer onderuit kwam. Ze liep naar haar eigen kamer waar ze haar kleding – die ze de avond van tevoren al had klaargelegd – aandeed. Vervolgens liep Regina naar haar make-uptafel waar ze een neutrale uitstraling maakte. Regina pakte haar tas en liep naar beneden waar ze haar moeder zag zitten. “Hallo mam,” begroette ze haar en drukte een kus op haar wang waarna ze de keuken in ging om eten te maken. In de keuken trof ze David aan die haar een ontbijt gaf dat hij al voor haar had klaargemaakt, ze bedankte hem en at het rustig op.
“Ik ga naar school!” riep ze toen ze er helemaal klaar voor was. Regina haalde nog een hand door haar haren en liep het huis uit. Voor haar huis stonden haar vriendinnen, Eva en Katie al te wachten. Na een enthousiaste begroetting liepen ze samen naar school.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Op het plein dwaalde Reagan een beetje rond totdat ze een bekend stel blauw-blonde haren zag verschijnen in haar gezichtsveld.
"Daniël!" riep ze blij uit en vloog hem om de hals.
"Reagan!" riep hij ook enthousiast en knuffelde haar stevig terug terwijl hij een kus op haar kruin drukte. Ze zag een paar mensen naar hun kijken en ze kon gewoon aan hun blikken zien wat ze dachten.
"Volgens mij denken ze dat we iets hebben of iets." lachend maakte ze zich weer los uit zijn omhelzing en zag hoe hij een pruillip trok.
"M-maar dat is toch ook zo?" vroeg hij quasi-beledigd maar ze zag in zijn ogen dat hij een grapje maakte waardoor ze lachte.
"Ach hou je mond, heb je zin in het nieuwe jaar?"
"Nooit. Maar zin kan je het niet bepaalt noemen nee, maar ik ben blij om jou weer te zien, what about you?" zei hij en ze grinnikte.
"Same," antwoordde ze kort grijnzend en zag vervolgens Isaac ook verschijnen waardoor ze weer moest lachen en hem ook om de hals vloog, weer die vreemde blikken in haar rug maar ze negeerde ze zo goed als mogelijk was.
"Zaccie!" grijnsde ze en hij grijnsde ook.
"Reagie!" antwoordde hij plagend en haalde een hand door haar haren waardoor haar kapsel – dat net nog okay zat – als een soort vogelnest rechtovereind stond en ze keek hem quasi-verontwaardigd aan. Daniël voegde zich bij hun en begroette Isaac waarna ze gingen zitten op een muurtje en het plein rond keken naar andere bekende gezichten.

Ashton lachte even.
"Same," mompelde hij terwijl hij een hap nam van zijn appel en begon te kauwen. Bij Nathaniels volgende vraag haalde hij zijn schouders op.
"Die luilak licht sowieso nog in zijn bed, laten we hem eruit sleuren en onder de koude douche zetten, dan wordt hij wel wakker," hij grijnsde even en keek Nathaniel aan.

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 16:51 ]

I just caught the wave in your eyes

Terwijl Tyler op zijn koffie wachtte deed hij snel nog een blouse aan over zijn witte shirt. Het was niet iets dat hij snel zou aandoen, maar als hij weer naar school ging moest hij zich wel iets anders gaan kleden. Hij keek op toen hij het koffieapparaat hoorde en grijnzend pakte hij de volle beker. Hij zou niet normaal kunnen functioneren zonder koffie. Nou ja, kan wel maar dan heb je hem chagrijnig voor de hele dag. Hij nam een slok en knikte goedkeurend. Niet slecht.. Even zette hij zijn beker op tafel zodat hij de witte Nikes aan kon doen, maar pakte het toch al snel weer op voor de volgende slokken. Hij had er echt geen zin in, hij was blij toen hij eindelijk klaar was met school. Maar het moet...

El Diablo.

"Ruby! Opstaan!" De stem van haar moeder maakte het blonde meisje wakker. Slaperig duwde ze zichzelf overeind in bed, ging zitten en wreef in haar ogen. Vervolgens liet ze haar armen weer langs haar lichaam vallen en zuchtte. Ze had echt geen zin in school. Toch zwaaide ze haar benen uit bed, stond op en liep naar beneden. "Goedemorgen," mompelde ze nog steeds slaperig. Ruby liep door naar de keuken, schonk melk in een bakje en gooide er cornflakes bij. Ze nam het mee naar de woonkamer en begon te eten. "En heb je een beetje zin in school?" Vroeg haar moeder. Ruby keek op en haalde haar schouders op. "Ik weet het niet. Als we vervelende nieuwelingen in de klas krijgen..." Mompelde ze. Haar moeder schudde lachend haar hoofd. "Dat gebeurd vast niet. Nou, ga douchen, dan ruim ik dit voor je op." Dankbaar gaf ze het schaaltje aan haar moeder en liep naar boven om te douchen en aan te kleden. Daarna liep ze weer naar beneden, pakte haar tas in en pakte de fiets naar school. Daar aangekomen zette ze haar fiets op slot en ging bij haar vaste groepje meiden zitten. "Goedemorgen"

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Toen Adayanna's wekker afging, was ze alles behalve wakker.
Ze voelde zich vermoeid, uitgeput misschien wel. Vakanties waren voor haar een fijne tijd, maar ze leek maar niet te kunnen ontspannen.
Met een lichte kreun wist ze zich uit het bed te hijsen, terwijl ze een blik op haar wekker wierp.
Toen ze tot de realisatie kwam dat ze nog alle tijd had, besloot ze toch door te zetten. Als ze nu weer haar bed in zou gaan, zou ze er waarschijnlijk nooit meer uitkomen.
Haar iPhone, die functioneerde als haar wekker, speelde zachtjes Nicki Minaj terwijl ze rustig al haar outfit mogelijkheden voor die dag bekeek.
Kleren uitzoeken voor school had ze altijd al moeilijk gevonden, zeker nu het nog warm en benauwd was.
Niets tegen meisjes die het wel deden, maar Adayanna had het niet zo met veel van haar lichaam laten zien. Met dit waren korte truitjes en shorts ideaal, maar dat was nou eenmaal niets voor haar.
Haar lichte, losse spijkerbroek, witte flowy hemdje en sneakers zouden wellicht te warm worden in de loop van de dag, maar dat nam ze maar voor lief.
De lucht buiten was nog redelijk fris toen ze op haar fiets stapte, richting haar school. Ze had haar vrienden de hele vakantie amper gezien, omdat veel van hen op verre vakanties waren. Adayanna daarentegen was bijna alle weken thuis geweest, en was pas aan het einde van de vakantie twee weken weg geweest - naar Burkina Faso, het land waar haar vader vandaan kwam. Haar huid was in die twee weken alleen maar donkerder geworden, en ze mistte alles aan het Afrikaanse land.
Nadat ze haar fiets weggezet had en richting de deuren van de school liep, werd ze van een afstandje al begroet door een van haar goede vrienden.
"Obi!" Ze omhelsde de jongen kort, een zurige geur kroop haar neusgaten in. Die jongen en zijn wiet ook altijd. Ze glimlachte. Het was goed om weer op school te zijn.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Will haalde plagerig uit met zijn arm maar miste Connor natuurlijk aangezien Connor al voorbij was en hij nou niet bepaald moeite deed om te mikken.
"Fantastisch joh," antwoordde hij. "Ik heb echt zoveel zin in school." Hij zuchtte even en nam een hap van zijn laatste cracker. "Jij?"
Ondertussen pakte hij zijn eerste sigaret. "Kan je me trouwens een kop koffie geven? Jij staat nu toch al bij het aanrecht." Die koffie zou hij echt nodig hebben, het was nog veel te vroeg.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Zijn linker mondhoek krulde wat omhoog en hij schudde zacht zijn hoofd. "Zo te verwachten, maar goed." grijnsde hij licht en keek Ashton aan. "Ik help je wel maar jij krijgt het gevloek, deal?" Nate nam nog een laatste cracker en liep dan alvast naar de kamer waar Max nog vredig lag te maffen en zonder pardon gooide Nathan de deur open. "Opstaan!" riep hij met een stomme grijns en trok de tekens van Max of en wachtte rustig af tot Ashton kwam om dan zo Max de douche in te sleuren. Sowieso ging hier iemand chagrijnig uitkomen en Nathan was dit eigenlijk al een beetje, hij had het niet zo op ochtenden.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Verdikke."
"Hetty, lieverd, let wat op je woorden," grijnsde haar grootmoeder, die toekeek hoe de koffie, die net nog in haar gezellig grote mok zat, nu over het tafelblad stroomde en daarbij haar exemplaar van The Scarlet Letter ruïneerde. Ze was geschrokken rechtgesprongen, in een armoedige poging om de ramp te verhinderen, maar liet zich nu een beetje moedeloos in haar stoel zakken. Haar moeder kwam de keuken binnen, waar haar grootmoeder en zij aan het ontbijten waren.
"Liefje, wanneer is dat gebeurd? En kijk nou toch, je antieke versie van The Scarlet Letter," lachte ze. Haar moeder was zo'n twee derden van de tijd een goedlachse dame, en die andere derde sliep of at ze. Hester had haar moeder zelden teneergeslagen gezien. Zichzelf echter des te meer. Nu bijvoorbeeld. Haar grootmoeder stond op en viste verrassend kwik voor haar doen Hetty's boek uit de koffiedrap.
"Maak je geen zorgen, meid, dit valt wel te redden." Hester glimlachte slapjes en kreeg toen in de gaten dat ze welgeteld zevenenveertig seconden had om haar haar te kammen, tanden te poetsen en twee dezelfde sokken te vinden in een mand vol verschillende kledingstukken, wilde ze op tijd komen.
"Je komt te laat, Hester," zei haar moeder toen deze de trap opstormde. Exact zeven minuten en drieëntwintig minuten later liep ze gehaast en een beetje zenuwachtig de deur uit. Die eerste dag wende nooit, al was dit haar laatste eerste dag. Ze nam een slok van haar nieuwe mok koffie, welke ze overgegoten had in een kartonnen bekertje en haalde haar fiets van het slot, om een kwartiertje later op school aan te komen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 17:12 ]

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

"Deal." grinnikte hij terwijl hij achter Nathaniel richting Max' kamer liep.
Met pure leedvermaak zag Ashton het tafereel aan terwijl hij in de deuropening keek naar Nathaniel's poging om Max wakker te krijgen. Hij onderdrukte een grinnik door even te kuchen. Hij besloot toch maar even Nathaniel te hulp te schieten en ging aan de andere kant van het bed staan.
"Opstaan luie zak!" riep hij voordat hij Max optilde en zijn arm over zijn schouder legde en hem half slepend – half tillend richting de badkamer verplaatste. Tegen de wand van de douche cabine zette hij hem weer neer zodat hij niet kon omvallen.
"Dan maar zo," grijnsde hij nog even voordat hij de kraan op koud zette en de kraan opendraaide.

I just caught the wave in your eyes

Het vergde al zijn wilskracht om niet te gaan gillen toen het koude water over zijn hoofd plensde. In plaats daarvan begon Max zo hard te vloeken dat het de oren van een priester zou doen bloeden.
"Godverdomme, klootzakken!" schreeuwde hij terwijl hij probeerde om de onverbiddelijke waterstraal te ontwijken.

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 17:11 ]

Mhm?

Connor knikte en liep naar het koffiezetapparaat. "Ik ben al zo lang niet meer naar school geweest. Ik ga me bijna oud voelen met mijn 25 jaar," zei hij met enig sarcasme in zijn stem. Hij pakte een kopje en schonk wat koffie in. Daarna liep hij naar Will, en gaf hem het warme kopje.
      Kort opende Connor de koelkast, en hij zuchtte toen hij niets interessants zag liggen. Snel nam hij een cracker van Will, en at hem direct op. Van het aanrecht pakte hij het doosje pillen, en hij las het etiket voor de zoveelste keer door.

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."