MSV - Year of Summer O2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 28 juni 2015 - 21:32 ]

El Diablo.

Splynter was degene die had gewonnen. Lola kon het wel begrijpen; als ze heel objectief naar de twee jongens zou kijken, was Splynter waarschijnlijk voor de gemiddelde persoon aantrekkelijker dan Mosh. 'Gefeliciteerd, Splynter. Nou, Mozart nogwat de Waal, ik denk dat het duidelijk is. We kunnen beide beter krijgen dan elkaar.' Ze haalde haar schouders op. 'Ik denk dat het dan maar tijd wordt dat we onze eigen weg gaan.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nadat Bernie zijn spullen naar zijn hotelkamer had gebracht, was hij naar de opgestelde partytent gegaan, waar blijkbaar meer personen nu aanwezig waren. Hij was wat laat op het feestje, maar dat feest wachtte heus wel op hem. Hij probeerde niet te denken aan de spullen die hij op zijn hotelkamer nog moest uitpakken en luisterde naar het harde bonken van de drums zodra hij dichter bij de tent kwam. De sfeer overspoelde hem zodra hij over de drempel stapte. Hij liet het in zich opnemen, terwijl hij de dansende menigte rondkeek. Gezellige gozers waarmee hij vast wel een biertje achterover mee kan slaan en hopelijk een aantal knappe meiden. Hij hoorde hoe een naam werd omgeroepen en één van die knappe meiden het podium beklom. Blijkbaar was haar naam Ilse. Ja, deze vakantie zou nog wel een goede worden.

Eveline zat ondertussen aan de rand van de dansvloer aan een tafeltje. Ze had een drankje voor zich op tafel en observeerde de mensenmenigte. Het zou niet zo moeilijk moeten zijn om op iemand af te stappen en een praatje te maken, maar ze kende hier niemand. Ze had dan ook sterk getwijfeld of ze wel naar de partytent wilde gaan. Nog geen uur geleden had ze een emotioneel breekpunt bereikt toen ze merkte dat haar favoriete shirt niet in haar tas lag. Blijkbaar was ze dat tijdens het pakken vergeten. Ze moest een moment in haarzelf keren om te beseffen dat het allemaal niet zo'n grote ramp was. Maar ze had blijkbaar niet haar beste dag. Misschien was de verandering van omgeving toch niet zo goed voor haar geweest. Ze bleef naar de mensen kijken, alsof ze bang was dat één van hen haar als prooi zouden zien. Ze schudde haar hoofd. Volledig irrationele gedachte. Misschien moest ze haar angsten zien te overwinnen. Ze haalde diep adem, nam een grote slok uit haar glas en liep naar een groepje toe dat vlakbij stond.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 12:02 ]

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

[Ah ja, hier deed ik ook nog aan mee ;'D
Zijn we heel veel verder trouwens? Wat is er gaande nu.]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Dorchadais schreef:
[Ah ja, hier deed ik ook nog aan mee ;'D
Zijn we heel veel verder trouwens? Wat is er gaande nu.]

Nee, niet bepaald. Ze zijn op een strandfeest en er was net een wedstrijd gaande tussen Mosh en Lola, wie van de twee een betere partner kon krijgen

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Het is niet anders.’ Mosh zuchtte dramatisch. ‘Ik denk dat we het hier toch maar bij moeten laten.’
Lola grijnsde. Iets in zijn buik begon te kriebelen en hij trok haar naar zich toe.
‘Zullen we maar eens naar de hotelkamer gaan? Misschien dat we daar nog een reden kunnen vinden om wél bij elkaar te blijven.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Oeh.' Lola plantte een kus op zijn neus. 'Ik denk dat dat het proberen waard is.' Ze drukte haar lippen op die van hem en begon zijn plan nog beter te waarderen.

[ bericht aangepast op 27 april 2016 - 23:19 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Volgende dag?

Every villain is a hero in his own mind.

Si

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Het was negen uur toen Mara wakker werd. Ze probeerde op het WiFi-netwerk in te loggen en zuchtte toen ze een code moest hebben. Ze kleedde zich aan, stapte in haar slippers en liep naar de deur toe. Normaliter maakte ze zich niet zo druk om hoe ze er 's morgens vroeg uit zag, maar wie weet kwam ze net die knappe jongen van gisteren tegen. Dan was een borstel door haar haren en een beetje mascara wel het minste wat ze kon doen.
Erg tevreden werd ze niet van de reflectie in de spiegel, maar ze moest het er maar mee doen. Ze stapte de gang op en ging op weg naar de receptie, in de hoop dat die om negen uur al open was.

Every villain is a hero in his own mind.

Bernie werd de volgende ochtend chagrijnig wakker. Het feest gisteren was zacht gezegd nogal een mislukking. Na zijn late aankomst was het al afgelopen voordat hij de sfeer goed te pakken had. Hij had met een paar gezellige gozers gepraat, maar verder niets zinnigs uit de nacht gehaald. Hoe dan ook, de kater bleef door de teleurstellende vertoning uit. Hij besloot van zijn rustige ochtend te genieten terwijl hij zijn scheerapparaat pakte. Nadat hij zich vertoonbaar had gemaakt, liep hij zijn kamer uit op zoek naar een ontbijt.

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

Rachel werd nog vrij uitgeslapen wakker. Enigszins verbaasd kwam ze overeind en keek om zich heen. Op een tafeltje stond een fles water met een paar plastic bekertjes ernaast. Rachel pakte er een en schonk zichzelf wat water in. Omdat Ilse nog sliep, besloot Rachel de gordijnen dicht te laten en bleef tegen de tafel geleund staan, terwijl haar gedachten terugkeerden naar de vorige avond. Die was best leuk geweest en ze was trots op zichzelf dat ze een groot deel van de tijd met onbekenden heeft doorgebracht zonder zich daar ongemakkelijk bij te voelen. Hopelijk is de rest van de vakantie net zo. Ze kon zich ook prima met haar vriendinnen vermaken, maar nieuwe vrienden maken, zou haar vakantie nog wat completer maken.

[ bericht aangepast op 14 mei 2016 - 20:25 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Het was maar goed dat Marije redelijk vroeg naar bed was gegaan, want om 9 uur werd ze haar bed bijna uitgebrand. Ze sloeg de dekens van haar lichaam af en pakte haar mobiel. Ze had de dag ervoor al gecheckt of ze wifi in het hotel had en dat was niet het geval, dus moest ze accepteren dat ze de berichtjes van het thuisfront niet zou ontvangen tot ze bij een MacDonalds was - of voor een code zou betalen.
Voor ze haar bed uitklom, bladerde ze even door haar foto's en video's tot het half tien was. Toen besloot ze - omdat het vakantie was - dat ze toch maar haar bed uit moest komen. Ze rommelde in haar tas en pakte er haar favoriete jurkje uit. Ze was geen type om vaak jurkjes te dragen, maar het weer was hier goed en ze wist dat ze in dit jurkje slank zou lijken. Het was zo'n beetje haar favoriete kledingstuk geworden, al waren er nog maar veel te weinig gelegenheden geweest in het koude Nederland om het te dragen.
Na een lekkere, frisse douche kleedde ze zich om en daarna liep ze richting receptie. Ze wist niet of haar vriendinnen daar ook zouden zijn of dat ze überhaupt al wakker waren, maar als er niemand zou zijn, kon ze altijd teruggaan.
Tot haar opluchting kwam ze Mara tegen; die was natuurlijk net zo vroeg naar bed gegaan als zij en was daardoor ook nog redelijk uitgeslapen. 'Goedemorgen,' zei Marije. Ze glimlachte, al was ze nog niet wakker genoeg om lange gesprekken te voeren en ze hoopte maar dat Mara daar ook nog geen behoefte aan had. 'Lekker geslapen?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rachel nam vlug een lauwe douche en kleedde zich stilletjes aan en wist toen niet goed wat ze moest doen. Ze wilde graag met haar vriendinnen ontbijten en hoopte dan ook dat zij al wakker zouden zijn. Het zou alleen niet aardig zijn om zonder Ilse te gaan en daarom besloot ze maar te wachten en te kijken of ze een internetverbinding had. Ze wilde niet op de deur van de anderen kloppen voor het geval ze nog sliepen, hoewel ze wist dat Mara toch altijd vroeg wakker was en en ook snel wakker werd.
Er was geen wi-fi netwerk beschikbaar van het hotel waar ze zonder inlogcode op kon, maar wel een onbeveiligde met een niet zo sterk signaal en toen dat eenmaal werkte, stuurde ze haar vriendinnen een berichtje met de vraag of ze al wakker waren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Mara had net het wifi-wachtwoord op haar telefoon ingetypt en het berichtje van Rachel beantwoord toen Marije bij haar aan tafel kwam zitten. Ze had al best wel honger gehad en alvast een bakje met yoghurt vol geschept, hoewel ze van plan was om met de rest van het ontbijt te wachten totdat haar vriendinnen beneden waren - tenzij dat meer dan een uur zou gaan duren.
'Ik heb op zich wel goed geslapen. Het is altijd even wennen, zo'n eerste nacht.'

Every villain is a hero in his own mind.

Marije knikte. 'Ik heb ook wel wat nekpijn van het kussen,' gaf ze toe. Ze wreef even met haar duim langs haar schouderspieren, die helemaal stijf waren. 'Maar is vast ook een kwestie van wennen.' Ze blikte op het bakje yoghurt dat voor Mara stond. 'Ga je al ontbijten? Of wachten we op de anderen?' Ze had zelf wel trek, en dat terwijl ze voor haar doen al heel vroeg op was.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain