- The child of a Villain - Speeltopic || RPG // 250 - Speeltopics

Het is al jaren geleden dat de slechteriken in de verhalen hun eigen draai eraan probeerden te geven en het verhaal probeerde over te nemen. Nu zijn ze ouder en zijn ze oud. Ondertussen heeft elke slechterik wel een kind. Het is nu aan hun om in de voetsporen van hun ouders te treden. Daarvoor gaan ze allemaal naar een school, de Delirauntis Evil High School. Vele gekende slechte goden of slechteriken geven daar nu les, zodat de jongeren het vak goed leren en misschien wel kunnen slagen om van de goede te winnen. Natuurlijk gebeuren af en toe de gevaarlijkste dingen onderling met de goede school. Iedereen houdt altijd zijn adem in en wacht af wanneer de grote oorlog tussen die scholen uitbreekt. Zal het ooit tot een oorlog komen? Of wordt er eindelijk een vrede tussen de scholen gesmeden?

Rollen:
Meiden:
- Dochter van Maleficent || May Luna Malefide - HaryleyQuinnx
- Dochter van Captain Hook || Nora Serena Hook - Igneous
- Dochter van Rumplestiltskin || Serenity Jade Walker - Alastor
- Dochter van Evil Queen || Piper Lorraine Grimhilde - RabidKiller

Jongens:
- Zoon van Queen of Hearts || Arthus Caspar Heart - Hexagon
- Zoon van Jafar || Daario Heru Sawalha - Styles
- Zoon van Captain Hook || James Hook Jr. - Abstergo
- Zoon van Cruella De Vil || Carlos de Vil Itsuki

Praattopic -
Rollentopic

Regels:
-Jongens en meiden gelijk houden alstublieft.
- Alleen ik, HarleyQuinnx, maak de topics tenzij ik iemand anders aanwijs.
- Reservaties blijven max. 4 dagen staan!!
- Beheers niet andermans rol, tenzij je daar toestemming voor hebt.
- Gewoon ABN praten, we kunnen allemaal ten slotte een goed woordje Nederlands.
- Ik verwacht dat je minstens 2 keer per week kan reageren. Als je je daar niet aan kunt houden, waarschuw ik je 1 keer. Gebeurt het nog eens, zet ik je eruit.
- Ik geef maar 2 waarschuwingen en als je je niet kan aanpassen, lig je eruit
- Geen gescheld of gepest! Ik kan best begrijpen dat je iemand niet mag, maar vecht dat lekker buiten deze topic uit.
- Als er iets is, laat het me dan weten. Want ik kan niet aanvoelen dat je bezig bent of het heel erg druk bent.

[ bericht aangepast op 16 sep 2015 - 16:55 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

mt alvast. (Son of cruella)

---

Vampire + Servant = Servamp

MT

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

{ ik zal na school alle overige wijzigingen overal toepassen, dus niet stressen als je er nog niet tussen staat }

[ bericht aangepast op 4 sep 2015 - 11:57 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

---

---

May werd vroeg wakker door de zon die in haar gezicht scheen. Een kreun verliet haar mond en ze wilde zich omdraaien, tot ze opmerkte dat ze vandaag weer terug naar school moest. Ze sloeg haar benen over de zijkant en werkte haarzelf omhoog. Ze zuchtte zacht en slofte naar de badkamer om te gaan douchen. Die kon ze wel gebruiken na een zomer bij haar moeder te hebben besteed. May nuriede zachtjes een liedje terwijl ze de douche aanzette. Het was een rustig liedje en ze wist niet waar het vandaan kwam, maar ze kende het ergens van. May stapte onder de douche en kwam na een kwartiertje eronder vandaan. Ze droogde haarzelf af en deed de paars/zwarte jurk aan, die ze al klaar had gelegd en deed haar zwarte laarsjes aan. Ze pakte haar tas met een drakenkop erop en kwam naar beneden. Het was leeg en stil, dus maakte ze maar koffie en dronk haar mok leeg. Ze haalde diep adem en miste eigenlijk haar moeder nu, die dan tegen haar zou gaan klagen en zeggen dat ze haar best zou moeten doen. May schudde haar hoofd en deed de spullen in haar tas die ze nodig had voor haar terugkeer. Daarna pakte ze haar leren jack en liep naar buiten en vond haar weg naar de bus. Het was duidelijk te zien welke bus voor de slechte school was en welke voor de goede. In de tussentijd waren er altijd wel mensen die ruzie zochten. May haalde lichtjes haar schouders op, toen de zoveelste gevecht begon. May keek om haar heen, toen ze in de rij stond voor de bus. Ze keek naar hoe de roze bus voorbij reed voor de goede school, niet veel later volgde een zwarte bus, niet dat May het wat boeide aangezien het haar lievelingskleur was. May wachtte tot het haar beurt was en liep daarna de bus in. Ze ging op haar standaard plekje zitten achterin de bus. Het was daar tenminste wat rustiger en niet veel mensen ging achterin zitten. Hier kon May tenminste altijd haar gedachtes op een rij zetten. Ze legde haar tas op de plek naast haar en staarde zo naar buiten..

{Dit is btw NIET de richtlijn zoals je moet schrijven. Ik schrijf liever zelf gewoon zo, zodat ik voor mezelf een goed beeld kan schetsen. Ik begin zelf ook liever met een ochtendritueel, want meestal leer je mensen hun schrijfstijl een beetje kennen.}

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

---

Het gepiep en gekraak van planken maakt me wakker zoals altijd. Dit geluid betekent dat sommige bemanningsleden van de Jolly Roger al zijn opgestaan en hun dagelijkse bezigheden weer aan het uitvoeren zijn. Het geluid betekent tevens dat ik op moet staan. Ik heb geen idee hoe laat het is, aangezien horloges, klokken en alles wat tikt verboden is op dit schip. Zonder enig besef van tijd leven vind ik heerlijk. Geen haast en geen afhankelijkheid. Wel weet ik dat het vandaag school weer begint. Het gebouw waar de helft van alle losers van deze stad samenkomen en aan elkaar laten zien hoe slecht ze wel niet zijn. Terwijl de meeste van hen niet eens in de buurt komen van “een beetje gemeen”. Het meeste volk op school is dan ook een zielig zooitje.
      Ik sla mijn benen over de rand van het bed en loop naar mijn kast toe. Twee handdoeken en schone kleren gaan mee naar de badkamer waar ik even snel een bad neem. Met de ene handdoek droog ik mijn haren en de ander is voor mijn lichaam. Ik doe een strakke bruine broek aan met een wit shirt erboven. Ik poets mijn tanden en kam mijn bruine haren door. Voordat ik mijn kamer verlaat doe ik mijn hoge laarzen en een jack aan. Ik pak de tas die al bij mijn deur staat en sluit de deur van mijn kamer achter me.
      Ik loop de smalle gang van het schip door naar de keuken en pak daar een appel. Meer heb ik niet nodig als ontbijt. De trap die naar het dek gaat kraakt net zo erg als alle andere planken op dit schip. Op het dek begroet ik sommige bemanningsleden met een knikje. Meer zijn ze niet waard. Ze zullen me nooit tegenspreken of me verkeerd aankijken. Ik ben immers de dochter van de kapitein. Een verkeerde blik naar mij staat gelijk aan de plank of een kogel in je borst.
      Gister avond is het schip al aangelegd zodat James Jr., mijn tweelingbroer, en ik vandaag het schip kunnen verlaten om weer naar school te gaan. Ik ga over de reling van het schip hangen en kijk naar alle mensen die langs de kade lopen. Het wachten is op James Jr. Onze vader slaapt waarschijnlijk uit zoals gewoonlijk dus daar ga ik niet op wachten.

---

First name is Free, last name is Dom.

(MT, maak nu mijn rol af en dan post ik een stukje.)

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Carlos de Vill
Carlos was zoals gewoonlijk vroeg wakker. Zij ellenbogen ruste op tafel, waarbij zijn handen ineengevouwen waren. Zijn kin ruste weer op zijn handen en keek naar het eind van de lange tafel. Zijn ontbijt was allang geserveerd, maar hij had geen moeite gedaan om zich klaar te maken voor school. Hij zat immers in zijn badjas.
Hij keek van zijn punt naar de klok die de tijd aangaf. Zuchtend kwam Carlos overeind, schoof zijn stoel naar achteren en stond op, om de eetzaal uit te lopen. Hij had er totaal geen zin in vandaag. Een dag vol regels en lesjes. Hij liep naar zijn kamer en liet hem geheel omkleden door zijn bediendes.
Carlos pakt zijn leren tas en liep de trap af.
'Mijn jas graag,' riep hij op weg naar de gang, waarbij een van de bediendes schrok van de harde stem. Al snel kwam een van de bediende met zijn jas aangelopen en overhandigde die aan haar meester.
De deur was al opengehouden en de jongen liep het lange tuinpad op naar de auto. Zijn schoenen sopte in de drassige grond vol modder en planten. Carlos gruwelde al bij het zien van zijn laarzen.
'Kan iemand mij dragen,' sprak hij in het niets, keek om zich heen of hij bediende zag. Niets, helemaal niets.
Carlos liet zich aan de bestuurderskant vallen en schopte een voor een zijn schoenen uit, poetste met zijn rode leren handschoenen de modder eraf en zette ze keurig op de zitting van de bijrijder stoel.

---

Vampire + Servant = Servamp

-

[ bericht aangepast op 18 sep 2015 - 14:01 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

James Hook Jr.

Een lange gaap, opvolgend door een kreun verliet mijn lichaam toen ik het bed uit stapte. Juist ja, school begint straks weer. Ik hoorde iemand over het dek lopen, er liepen er zoveel dat was waar, maar ik herkende de stappen van mijn zus uit duizenden. Ik liep naar mijn kleine kast toe en trok er wat kleding uit. Ik had gisteravond al een bad genomen, dus ik was nog fris genoeg. Vaak spraken Nora en ik af wie wanneer ging, zodat we elkaar niet in de weg liepen. Als het goed was, had zijn deze morgen een bad genomen.
Toen ik mijn kleding aan had liep ik de kajuit uit het dek op. Het zonnetje kwam net boven de zee uit, wat een mooi effect gaf. De lucht was een beetje roze-oranje en door het water gaf het een magisch effect. Even bleef ik staan kijken, tot ik me besefte dat het bijna tijd was en dat Nora waarschijnlijk al lang op mij aan het wachten was. Het duurde niet lang voor ik Nora had gevonden.
"Goede morgen, schoonheid," zei ik met een knipoog tegen mijn zus. Als mensen mij dit hoorden zeggen keken ze ons vaak even raar aan, maar ik zei het altijd tegen mijn zus. Het komt lief over en ik meen het ook, mijn zus is erg knap en ik snap daarom ook niet waarom ze nog niemand heeft. Oké, misschien een beetje, ik jaag die jongens vaak wel weg, omdat ze niet bij haar in de buurt mogen komen van mij. Alleen wanneer ik die jongen ook mag, mogen ze bij haar in de buurt komen van mij. Raar, ik weet het.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik rekte me uit en gaapte even. Vandaag mocht ik weer naar school, weg van Wonderland. Niet dat ik het erg vond: op school viel tenminste nog wat te beleven. Na al die jaren in Wonderland had ik het wel gezien en begreep ik het dan ook helemaal niet dat iemand hier zou kunnen verdwalen.
Ik liep naar mijn badkamer en gooide mijn kleren op de grond. Toen ik eenmaal onder de douche stond zette ik hem aan en liet het koude water, dat langzaam maar zeker warm werd, over me heen stromen. Ik waste me grondig en droogde me af.
Met wat gel en een kam bracht ik mijn haar in model en ik liep terug naar mijn kamer, waar ik uit mijn kast een zwarte skinny jeans nam en een rode tanktop. Ik deed ook mijn schoenen al aan en ging naar beneden, waar ik wat hartenkoekjes nam om op te eten. Daarna nam ik nog een gifgroene appel en liep naar de keuken, waar ik enthousiast begroet werd door de kleindochtert van de kokkin. Alleen zij maakte het feit dat ik weg moest wat minder leuk.
Ik bukte me om haar een knuffel te geven.
"Ik ga je missen", fluisterde ze in mijn oor.
Ik drukte een kus op haar wang en zei: "Ik jou ook, Jiu. Maar ik kom terug, dat weet je toch?"
Ze knikte en liet me los. Ik zwaaide nog een keer naar haar en liep, al etend, naar boven waar ik de laatste dingen nog in mijn koffer stak. Ik poetste snel mijn tanden en nam afscheid van mijn ouders. Een paar hartensoldaten begeleidden me naar buiten, naar de bushalte, waar een zwarte bus me kwam ophalen.

[ bericht aangepast op 15 sep 2015 - 13:10 ]

---

I don't think you quite understand, honey

---

Ik adem diep in. Ik hou niet van wachten. Het is een grote tijdverspilling. Mijn broer is de enige voor wie ik zou wachten, maar ik vind het verschrikkelijk. Bij ieder ander persoon was ik al weggelopen. Mijn ogen volgen de bemanningsleden die druk heen en weer over het schip lopen. Op een dag wil ik mijn eigen schip met eigen bemanning. Ik zal de wereld rond varen en alle schatten vinden die tot nu toe nog verborgen zijn.
      Ik word uit mijn gedachte gehaald door James Jr. die eindelijk het dek op komt gelopen. 'Goede morgen, schoonheid,' zegt hij als hij bij me staat. 'Je bent laat!' bijt ik hem toe. Zelfs met mijn hakken aan is James Jr. nog groter dan ik. James Jr. en ik hebben een goede band. We letten op elkaar en zullen elkaar altijd steunen. Het is raar, want ik laat mensen nooit zo dicht bij me als Jamer Jr. is. Het maakt me kwetsbaar en dat haat ik. Maar het heeft ook zijn mooie kanten. Als ik écht in de problemen zit, weet ik dat ik altijd bij mijn broer terecht kan.
      'Laten we maar gaan. Ik heb geen zin om nog langer te wachten,' zeg ik tegen hem en ik loop het schip af. Ik ben nooit echt boos op James Jr., ik zeg gewoon wat ik denk. En meestal komt dat er nogal bot en scherp uit. Ik weet dat James Jr. er inmiddels aan gewend is, dus dat zit wel goed.
      Het is raar om weer op het vaste land te staan. De afgelopen zes weken heb ik mijn meeste tijd alleen maar op het schip doorgebracht. Ik ben ook liever op het schip, dan ergens anders. En nu moet ik weer het hele jaar op die domme school zitten.
      'Dus, waar komt die bus ook al weer?' vraag ik aan James Jr. Ik haat voertuigen op wielen. Ik vind ze verschrikkelijk en vermeid ze liever, maar om op school te komen zullen we toch echt me de bus moeten gaan.

---

First name is Free, last name is Dom.

MT

---

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Ik ging ergens alleen, vooraan op de bus zitten en begon naar mijn muziek te luisteren. Ondertussen keek ik naar buiten en dacht na over de vakantie. Ik had me vermaakt met Jiu, die echt als een klein zusje voor me was. Ze was een lief meisje en verdiende beter dan moeten helpen in de keuken van een gemene koningin. Mijn moeder, dus.
Mijn lichaam schokte even en er kwam iemabd naast me zitten. Ik had zin om die persoon een boze blik toe te werpen, aangezien er nog plaatsen waren om alleen te zitten. In plaats daarvan negeerde ik de persoon en dwaalde terug naar mijn gedachten.
Ik was best gestresseerd voor het nieuwe schooljaar. Ik had geen idee wat met te wachten stond, en of de geruchten die ik gehoord had waar waren. Ik schudde die gedachten van me af en probeerde aan iets anders te denken.
Ik besloot de persoon naast me te bekijken. Het was een jongen - hij was nog zeer jong en ik had hem nog nooit gezien. Hij zag er erg zenuwachtig uit en helemaal niet als de zoon van een slechterik.
Ik besefte dat ik hem aan het aanstaren was en draaide me weer naar het raam. Het landschap buiten was helemaal anders dan in Wonderland, waar er toch veel verschillende soorten landschappen waren.
Ik zuchtte even en keek naar mijn koffer. Ik vroeg me af of mijn moeder, zoals ze soms deed vroeger, er een kaartje in had gestopt. Ik vermoedde van niet, maar stiekem hoopte ik er toch op.
De bus stopte eindelijk en ik stapte als één van de laatsten af. Ik knikte nog even naar de chauffeur en stapte af.

---

I don't think you quite understand, honey

---

Met een diepe zucht stond Piper voor haar kledingkast. Eigenlijk had ze dringend terug wat nieuwe kledij nodig omdat ze het gevoel had dat ze altijd hetzelfde droeg. Na wat twijfel tussen haar skinny jeans met gaten in combinatie met een crop-top en een wit topje dat lang uitviel met een paar panty's onder, koos ze toch voor het tweede. Ze nam haar lederen jas nog van haar bed en wierp nog een laatste blik op de spiegel, waarbij ze haar blonde haren nog even in model bracht en vervolgens naar beneden liep. "Loop je er weer bij als een wasbeer?" hoorde ze de bekende snauwende stem van haar moeder zeggen toen ze zelfs nog geen seconde in de keuken stond. Een luide zucht verliet de lippen van de blondine vooraleer ze zwijgend tegenover haar moeder ging zitten om te ontbijten. "Ik moet me haasten. Straks is de bus al weg." mompelde ze terwijl ze een boterham nam en het op haar bord legde, waarna ze er wat confituur op smeerde. "Van die suiker wordt je dik." negeerde haar moeder Piper's opmerking en keek ze met haar priemende ogen terug naar haar dochter. Piper klemde haar kaken opeen en vouwde de boterham doormidden, waarna ze met luid geschuif de stoel terug naar achteren duwde. "Dag mam." zei de jongedame zonder emotie in haar stem en liep niet veel later de deur uit met haar trolley achter zich aan. Het kostte haar altijd veel moeite om zich sterk te houden in het bijzijn van haar moeder, maar eenmaal ze uit het zicht was, kwamen vaak de emoties los. Piper beet hard op haar lip om wat tranen binnen te houden, wat gelukkig lukte. Het zou weer minstens heel wat tijd duren vooraleer ze haar make-up terug op punt zou kunnen krijgen. Eigenlijk vond ze het ergens wel een opluchting dat ze een hele tijd van haar moeder verlost was, maar tegelijk zou ze haar ook missen. Het was nog steeds degene die haar gebaard en opgevoed had en de laatste jaren was Piper degene geweest die haar rol had moeten overnemen. De eens zo machtige koningin werd steeds minder zelfstandig. Hoe verder ze wegliep van het kasteel, hoe meer ze zichzelf dwong haar gedachten te verzetten. Nee, dit jaar zou wel meevallen en ze zou ongetwijfeld de mooiste zijn van de hele school. Daar moest haar moeder niet voor aanwezig zijn om dat nogmaals te moeten bevestigen. Eenmaal bij de bushalte stapte ze als eerste op, wat voor enkele geïrriteerde blikken zorgde van mensen die wilden uitstappen of anderen die al langer stonden te wachten. Maar ze lette er zelfs niet op.

---

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Daario Heru Sawalha
“Life spoiler: ''Everybody dies.”

Het was een lange nacht geweest. En niet omdat die celbedden voor geen meter lagen, maar omdat mijn celgenoot me waarschijnlijk had vermoord als ik mijn ogen had dicht gedaan. De reden dat ik eerst drie keer in mijn ogen moest wrijven toen ik uiteindelijk weer buiten stond 's ochtends. Mijn vader had me borgsoms betaald en ik kon weer gaan en staan waar ik wilde. Als ik maar niet weer opgepakt zou worden, want dit was al de vijfde keer en ze begonnen me dus te kennen. Gelukkig voor de politie, was de vakantie voorbij en moest ook ik als een normale jongen gewoon naar school. En door alle hectiek was ik bijna vergeten dat deze vandaag alweer begon. Ik had nog net genoeg tijd om me thuis snel te douchen en klaar te maken, om niet als een zombie te verschijnen. Uiterlijk was belangrijk. Helemaal voor mij, aangezien dat zo'n beetje alles was wat ik had. Klaar om te gaan, stapte ik in mijn veelte duren Corvet en zetten ik mijn weg naar school in. Al moest ik onderweg wel even stoppen om te tanken en sigaretten te halen. Om niet nog meer in de problemen te komen dan ik al zat, rekende ik voor het eerst in tijden gewoon netjes af, om zonder verdere problemen door te rijden naar school. Waar ik mijn auto parkeerde en uitstapten. Met een druk op de knop, zat hij op slot en ging ik op de motorkap zitten om een sigaret op te steken en naar de voorbijgangers te kijken. Het was een gewoonte van me. Het observeren van mensen. Het kwam altijd van pas om te weten hoe mensen zich gedragen, als je deed wat ik deed.

[ bericht aangepast op 18 sep 2015 - 10:08 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''