[RPG] [300] A Modern Marauders Story [Speeltopic] [3] - Speeltopics

R O L L E N


S O C I A L M E D I A


V A K K E N


I N F O R M A T I E


T O P I C S


R E G E L S


S T A R T E R S

[ bericht aangepast op 5 april 2016 - 13:40 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Luke MacNamara
Hufflepuff || What the hell is happening? Is Reggi drunk or something?
Zonder dat Regulus iets had gezegd, trok hij me in een knuffel. Ik vond het allemaal nog wat vreemd. De vorige keer dat we spraken hadden we knallende ruzie en nu opeens knuffelde hij me zo stevig dat ik bijna geen lucht kreeg. Ik sloeg mijn armen ook stevig om hem heen, niet van plan hem binnenkort los te gaan laten. Wel vroeg ik mezelf af of hij zo slecht tegen alcohol kon, dat hij nu al bezopen was en niet wist wat hij deed. Ik luisterde naar zijn woorden, toen die uiteindelijk kwamen, en was compleet verward. Dit was ook de enige reden waarom hij zich zou kunnen bevrijden uit mijn greep. Ik snapte het niet zo goed, want wat kon er zo snel veranderen dat we plots geen vrienden meer konden zijn. Ik snapte het allemaal niet, maar ik was heel blij dat hij wel vrienden wilde blijven. Ik greep hem dan ook weer heel stevig vast na zijn slok van zijn drinken. "Dan blijven we gewoon besteste vriendjes." zei ik vrolijk, misschien iets te hard, in zijn oor. Ik was zo blij dat hij wel mijn vriend wilde blijven, ondanks dat ik nogsteeds erg verward was over het de hele situatie. Ik pakte dus maar gewoon zijn hand vast, die met zijn drinken erin, en nam er zelf een slok uit. Het was niet dat ik niet nog genoeg alcohol in mijn systeem had, maar een extra shot om de verwarring weg te drinken kon vast geen kwaad. Morgen had ik toch wel weer een kater, dus dan kon ik er nu net zo goed gebruik van maken. "Wil je iets gezelligs gaan doen, Reggi? Dansen ofzo? Niet dat ik kan dansen, maar nu we toch besteste maatjes zijn en jij voor een van de weinige keren alcohol drinkt, kunnen wel net zo goed lekker los gaan." brabbelde ik in zijn oor, terwijl de drank langzaam weet terug mijn hoofd in spoelde en al mijn verwarring wegnam. Ik wilde gewoon zo lang als het duurde met Regulus lol maken, en uiteindelijk lekker in bed opkrullen met hem of Lucy of allebei. Dan was ik morgen ook weer hopelijk op tijd uit de veren om met Mavi naar Hogsmeade te gaan om daar Benji weer te kunnen zien.

[ bericht aangepast op 5 jan 2016 - 22:02 ]

---

Bowties were never Cooler

---

"Dan blijven we gewoon besteste vriendjes." Ik grinnik en merk hoe de drank nu echt naar mijn hoofd stijgt. Ik kan echt heel slecht tegen alcohol en weet dan ook dat dit sowieso fout gaat aflopen. Luke neemt een slok van mijn drinken en ik kijk weer de kamer rond. Heel veel mensen die ik niet ken.
"Wil je iets gezelligs gaan doen, Reggi? Dansen ofzo? Niet dat ik kan dansen, maar nu we toch besteste maatjes zijn en jij voor een van de weinige keren alcohol drinkt, kunnen wel net zo goed lekker los gaan." Ik knik en trek hem mee naar de dansvloer, maar niet voordat ik nog wat drinken in mijn beker heb geschonken. Omdat ik eigenlijk vrijwel nooit alcohol drink is het even wennen maar ik vind het ook wel lekker als ik eerlijk ben.
Normaal heb ik altijd een hekel aan alcohol. Het verpest levens en je bent jezelf niet als je het op hebt. Maar het heeft ook wel een goede kant. Ik kan nu eindelijk plezier hebben in plaats van me de hele tijd zorgen te maken.
Ik ga whatsappen met Fankie. Zij is nu met Avon en Blake en ik probeer er niet teveel aan te denken. Ja, ik moet met haar gaan trouwen, maar dat betekent niet dat ik van haar hou. Iets verderop zie ik Scarlett dansen en daardoor ga ik maar weer de andere kant op. Ik begin te dansen - iets wat ik echt niet kan, maar de drank helpt doordat het me nu echt niet boeit hoe het eruit ziet. Met een grijns kijk ik naar Luke en probeer ik alles uit mijn hoofd te verwijderen wat negatief is. Geen zin in al dat gedoe op dit moment. Ik wil nu gewoon dansen en dronken zijn.

Just Colin dancing

---

Spoiler alert: you will save yourself

act like the person you want to be and you'll become

---

      Wat er allemaal gebeurd is, kan ik niet helemaal meer na vertellen, maar wel weet ik dat het allemaal geweldig was. Strelingen, zoenen, de aanrakingen, de zuchten, ik genoot volledig. Waar had ik dit nu weer aan te danken? Als dit alles volgens karma ging, zou ik juist helemaal niemand moeten krijgen en nu kreeg ik zelfs twee meisjes. Dit was geweldig. Vooral omdat ze beiden ook zo gevorderd waren en het niet ongemakkelijk hoefde te worden, omdat we niet wisten wat we moesten doen. Niet dat de meeste andere mensen van mijn leeftijd dat niet zouden weten. Ik was wel echt een uitzondering.
Deze meiden lieten me enorm genieten, maar ook veel leren. De strelingen van Franciszka en de zoenen van Blake, allebei waren heerlijk.
'Wat dacht je er van dat je eens laat zien wat je nog meer kunt met deze lippen? Ik help je wel..' Stelde Blake in mijn oor fluisterend voor. Voordat ik een keuze kon maken, duwde ze me al in Franciszka's richting. Niet dat ik het erg vond, ik had het zeker gewild.
Nog een beetje aarzelend in het begin begon ik vanaf haar heup tot haar nek kusjes te planten op haar warme huid. Tegelijkertijd voelde ik mijn nek Blake's warme zoenen die als een soort inspiratie voor me werkten.
Ik voelde Blake weggaan, maar ik ging door, terwijl ik mijn handen nu om haar gezicht legde om mijn lippen op de hare te laten eindigen. Intussen voelde ik Blake's handen kriebelend over mijn huid gaan. Alhoewel het me de kriebels gaf, was het ook een zeer aangenaam gevoel. De opwinding was allang weer opgelopen en ik wilde alleen maar meer en meer en meer.
Na de zoen liet ik mijn vingertoppen over Franciszka's wangen gaan en speelde ik even met haar haar. Ik liet mijn mond naar haar oor gaan en likte aan haar oorlelletje. Hiermee ging ik echter niet lang door, want mijn gevoel zei dat dat een beetje raar was. Dus ging ik maar gewoon door met strelen.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Gryffindor | Sirius's secret boyfriend | Confused | Needs some air

Remus, gekleed in een netje witte bloes en een zwarte broek, voelde zich eigenlijk altijd een beetje hopeloos op feestjes en eindigde vaak als de enige van zijn vrienden met een werkend stel hersenen aan het einde van de nacht/ het begin van de dag. Dit zorgde er dan ook automatisch voor dat hij vond dat hij er voor moest zorgen dat zijn vrienden niet is al te doms deden waar ze later spijt van zouden krijgen. Remus had nu al het grootste gedeelte van het feestje aan de zijkant gestaan en naar de mensen gekeken tot Sirius op hem af was komen huppelen. De jongen kreeg Sirius' sterke armen om zijn nek geslagen en vervolgens zijn verslavende lippen op die van hem gedrukt. In het midden van de drukke kamer. Waarom konden ze dit niet altijd doen? Natuurlijk wist hij het antwoord wel. ’Hallo Moooooooony,’ 'Hallo Pads' Glimlachte hij terug terwijl hij de alcohol in Sirius's adem kon ruiken. Natuurlijk was Sirius nog lang niet uigedronken en nam hij nog een slok van zijn drankje voordat hij Remus onder protest de dansvloer op trok, 'dans met me!' had Sirius gegrinnikt waarop Remus 'alleen maar omdat het je verjaardag is' op had geantwoord. Sirius plaatste zijn handen op Remus' onderrug waarop Remus bedenkelijk naar zijn handen keek en zich af vroeg waar hij die van hem zou moeten plaatsen. Nee, dansen was niet een van zijn talenten. Geen idee of het 'dansen' dat volgde echt dansen genoemd zou kunnen worden aangezien Remus niet wist hoe hij moest dansen en Sirius amper kon staan. 'Misschien moet je rustig aan doen met de drank?' voordat Sirius op Remus kon reageren en de twee amper een paar stappen gezet hadden -proberen te dansen en Sirius omhoog te houden was best lastig- werd Sirius weggetrokken door Luke en leek hij Remus compleet vergeten te zijn. Remus op zijn beurt keek eerst een beetje hopeloos, hij had misschien 2 minuten met zijn vriendje gedanst voordat die praktisch uit zijn handen getrokken was, hij twijfelde over wat hij moest doen en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat hij als hij deze nacht door wilde komen wel een drankje kon gebruiken. Hij had eventjes een gesprek gehad met een mede Gryffindor tot de muziek en het licht in de kamer veranderde en hij Sirius’ en Max’s stem kon horen zingen. Hij had het glas Fire Whiskey in zijn hand amper aangeraakt maar nam nu wel een slok. Hun optreden was over het algemeen leuk om naar te kijken, al waren ze beide te dronken dan goed voor hun was, het einde had echter beter gekund. Aan het einde van het liedje plaatste Sirius zijn lippen op die van Max, of Max zijn lippen op die van Sirius, in iedergeval hadden de twee jongens elkaar gezoend en dat was alles dat op dat moment door Remus’ hooft ging. Hij had niet lang genoeg naar de twee gekeken om te zien wie wie kuste en of Sirius terug kuste. Hij was hier voor niemand minder dan Sirius, en was anders zeker al lang weg gegaan of niet eens gekomen, Sirius was al binnen no time dronken geweeest en ze handen amper één keer gedanst voordat hij voor de rest van de avond niet meer naar hem omgekeken had. En nu zoende hij iemand anders in het midden van de drukke Common Room. Natuurlijk was het vooral te danken aan de drank, maar had hij het ook gedaan als hij niet dronken was geweest? Remus had frisse lucht nodig, en een kamer die niet vol stond met mensen. Wat er nog in zijn glas Fire Whiskey zat dronk hij in één teug op –misschien niet het beste idee- voordat hij zich door de mensen door wurmde en de Common Room uit liep. Geen idee waar heen, als het maar weg was van alle mensen. En sirius. //Not my best post but you'll have to live with it.

[ bericht aangepast op 6 jan 2016 - 20:45 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Luke MacNamara
Hufflepuff || We will dance the night away... Badly
Via de dranktafel trok Reggi me de danvloer op. Ik begon mijn beste moves te laten zien, die niet heel best waren om eerlijk te zijn, terwijl hij begon te appen. Gezellig dan. Ik dronk dus maar van zijn drinken en wachtte tot hij klaar was. Toen volgde hij me gelukkig wel in mijn slechte gedans en begon ik al snel te giechelen. Hij zag er niet uit, maar ik ook niet, dus we hadden gewoon lol samen. Ergens in zijn ogen zag ik niets wat me niet helemaal lekker zat, iets van triestheid, of jaloezie, maar de alcohol begon me weer zo t overspoelen dat ik er niets mee deed en het wegdrukte. Ik schonk de jongen ook een grijs en pakte zijn handen en begon daarmee heen en weer te zwaaien, zodat we wat lomp samen dansten. Om ons heen zag ik Gwen met Sirius dansen, Gwen wat hoerig, wat ze volgens mij ook wel was maar dat terzijde, en Sirius ladderzat. Nu waren Reggi en ik er niet beter aan toe, maar dat ook terzijde. We hadden lol en het begon langzaam zelfs oprechte lol te worden. Ik begon zelfs wat te springen en af en toe als ik een zin wist, zong ik luidkeels mee. Na een paar hele saaie nummers pakte ik mijn toverstok vast en grijnsde naar Reggi. "Laten we dit feestje iets meer pit geven." Ik zwaaide mijn stok en plots kwam 'Never gonna give you up' van Rick Ashley door de Common Room. "Fuck, verkeerde nummer" vloekte ik voor ik nogmaals mijn stok zwaaide en 'The River' van Good Charlotte begon te spelen. Ik zag allemaal mensen verward kijken, en zelfs hun oren bedekken, maar ik ging compleet los. Het maakte me niets uit wat iemand nu dacht, en iemand zou het straks wel weer veranderen, maar nu was het even lekker om alles uit mijn lichaam te kunnen krijgen. Ik zou vast worden aangestaard, en zelfs uitgelachen, op dit moment, maar het kon me echt niets schelen. Iedereen mocht toch lol hebben op een feestje en bonkende dj muziek was echt niet voor iedereen het toppunt van lol.

---

Bowties were never Cooler

Frankie Rogers
Slytherin || This is why people like me don't do virgins
Blake en Avon bleven zoenen, terwijl ik wat bleef strelen en schuren, in de hoop duidelijk te maken dat ik ook echt aan mijn trekken wilde komen. Ik pakte zelfs na even mijn mobiel erbij omdat die maar bleef trillen. Na een kort gesprek met Regulus, die leek terug te komen op zijn woorden dat hij niet naar me wilde komen, legde ik die weer weg en ging rustig verder met waarmee ik bezig was. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten voor Blake met een goed idee kwam. Misschien zou dit wat verlichting brengen. Ik ging wat beter liggen en schonk het meisje een dankbaar knikje. Blake nam mijn taak over van hem strelen, terwijl hij zich nu over mij heen boog en me begon te zoenen. Dit was me alleen echt veel te zacht op dit moment. Ik was toe aan een echte vent, die wist wat hij moest doen, of het in elk geval fakete, maar hij was dan in zijn woorden wel stoer, maar hij had geen idee waarmee hij bezig was. Ik voelde hoe Blake me een fles drank gaf. Ik stak hem terug naar haar uit en wenkte met mijn andere hand naar mijn nachtkastje. Als hij het niet kon afmaken deed ik het zelf maar. De drank kon me op dit moment niets schelen, ik wilde gewoon wat verlichting. Nu zoende ik Avon wel terug, want een slechte zoener was hij niet, maar al dat zachte gedoe viel bij mij altijd onder voorspel, terwijl die tijd echt wel over was. Hij likte mijn oorlel, wat mij een gevoel gaf dat hij misschien toch wist wat hij deed, maar toen hij weer gewoon begon te strelen trok ik de fles drank toch maar weer terug en nam een grote slok. Ik dronk normaal nooit, maar nu snapte ik heel goed de reden waarom Blake nooit iets deed met maagden, en ik had drank nodig om hierdoor te komen. Misschien moest ik zelf die regel ook maar eens gaan instellen. het jammere was dat hij net best veelbelovend had geleken, maar dit alles deed me toch twijfelen over het feit of ik dit wel meer moet laten worden dan een one-night-stand, zeker nu Regulus, en de woorden verloofde en overspel, vreemd genoeg mijn achterhoofd begon in te kruipen. Om dit tegen te gaan nam ik nog een grote slok en hoopte ik dat het andere meisje in de kamer snel in mijn nachtkastje mijn lade met speeltjes zou kunnen vinden.

[ bericht aangepast op 7 jan 2016 - 23:57 ]

---

Bowties were never Cooler

BLAKE SOPHIA HAYNES
Slytherin • Sad as shit

---

Frankie lijkt zich niet echt te vermaken en ik blijf maar slokken uit de fles nemen om me op een manier toch voor te nemen dat ik het gezellig heb.
Echter moet ik mijn best doen om niet in slaap te vallen, een combinatie van de alcohol en het gesjor aan mijn lichaam.
Mijn gedachtes dwalen constant af naar Jase en ik voel me met de seconde viezer worden. De vreemde handen aan mijn lijf, de alcoholgeur uit mijn mond, de warmte in de kamer - ze zorgen stuk voor stuk voor een naar gevoel in mijn lijf.
Dit is niet wat ik voor me zag, tien jaar geleden, als je me vroeg hoe het zou zijn om een tiener te zijn. Ik ben verdomme bijna volwassen, en ik gedraag me al jaren als een of andere.. ik bal mijn handen tot vuisten en haal diep adem.
"Ik..," uit de hoek van het bed gris ik mijn kimono. "moet gaan." Mijn tanden hebben zich in mijn wang gebeten en ik proef de metaalachtige smaak van warm, stromend bloed. "Dit was een slechte keuze."
De smaak, gecombineerd met mijn ontblote lichaam en de adrenaline-rush in mijn lichaam brengt herinneringen naar boven die ik al weken, maanden, jaren weg probeer te stoppen en ik struikel bijna over mijn eigen voeten als ik, zo rustig mogelijk, terugloop naar mijn kamer. Gelukkig is er niemand binnen en kan ik in één ruk doorrennen naar de badkamer.
In één golf vloeit alle misselijkheid, samen met de alcohol in mijn systeem, via mijn keel de wc in. Tranen stromen over mijn wangen terwijl ik kokhals.
Met een van mijn handen houd ik mijn haar uit mijn gezicht en de ander is om de wc geklemd. De positie is maar al te bekend, de ijskoude vloer zorgt voor kippenvel op mijn amper geklede lichaam.
Zodra het ergste over lijkt te zijn hijs ik mijn lichaam van de tegels, trek ik een shirt over mijn hoofd en zet ik een fles alcohol aan mijn lippen. Ja, je bent problematisch of je bent het niet, hè? Terwijl ik op mijn bed lig denk ik aan Jase en hoe erg ik dat verpest heb.
Hij gaat nu vast wraak op me nemen, hij gaat nu vast naar bed met Chloe, oh fuck, wat heb ik gedaan?
Mijn eigen gedachtes verbazen me. Sinds wanneer geef ik iets om mensen?
Mijn maag rammelt en ik adem diep in- en uit om het gevoel van me af te zetten. Honger is een illusie. Ik neem een slok uit de fles en scroll wat door mijn telefoon. Mijn vingers vormen razendsnel woorden op het toetsenbord, zonder dat ik er bij na denk.

Chloe Porter [Huff] [New girl]
<< Chloe?
>> yes? what's up?
<< I know we don't, like, know each other at all but I know you're going to hang out with Jase tonight and..
<< I can't forbid you anything but I want you to know I really, really care about that guy and I would appreciate it if you could.. I don't know..
<< If you could try to not do stuff with him that would hurt me

[ bericht aangepast op 8 jan 2016 - 17:25 ]

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Hogsmeade
Het Hogsmeade weekend is eindelijk aangebroken! Iedereen pak alles in, we gaan deze dag doorbrengen in het enige volledige door tovenaars bewoonde dorp in Engeland

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

always keep a smile on your face, it'll lighten up the world

---

      Ik opende mijn ogen en wist de eerste paar seconden niet waar ik was. Ik herkende de kamer niet, of tenminste niet in die korte tijd.
Tot ik onder mijn hoofd iets zacht voelde, wat tegelijkertijd ook hard was. Langzaam, doordat ik nog slaperig was, liet ik mijn hoofd van het dubbelvoelige voorwerp af.
Zo snel als ik kon zijn wanneer ik net wakker was, begreep ik al waar mijn hoofd op gelegen had - of eerder; op wie. Geschrokken sprong ik op van het bed in de poging Jase niet wakker te maken. Ik moest hier zo snel mogelijk weg, dit was gewoon genant. Ik had nog wel aan Blake beloofd dat...
Wacht, er was helemaal niks gebeurd. De vorige avond kwam in korte beelden weer terug in mijn hoofd. Vooral veel gelach en onschuldig gepraat. Oke, we hadden elkaar soms misschien een beetje geplaagd en had een geweldige avond gehad, maar ik had het beloofd aan Blake en zou me daar ook aan houden. Niet dat ik iets van plan was als ik vrij stond van haar woord, wat niet als een belediging voor Jase bedoeld was.
Ik liep terug naar het bed om Jase in zijn wang te prikken, om hem te wekken. Vandaag zouden we naar Hogsmeade gaan, waar een heleboel roerend enthousiaste woorden over uitgesproken waren. Ik was er nooit geweest en wist dus niet wat ik moest verwachten, maar aangezien Jase er vast ook graag heen zou gaan, liet ik hem niet door slapen, wat ik normaal wel gedaan had.
Eenmaal dicht bij hem, besloot ik een veel betere manier om de jongen wakker te maken. Ik liet mijn lippen langzaam en voorzichtig naar zijn oor gaan. Hij mocht niet nu al wakker worden.
'ER STAAT EEN WOEST BEEST VOOR DE DEUR!' riep ik in zijn oor. Het was niet echt mijn intentie om hem bang te maken - ik wist ook niet of hij dat zou worden. Het was gewoon het eerst wat in mijn hoofd op kwam. Hij zou het vast superfijn vinden om zo wakker te worden.

[ bericht aangepast op 15 jan 2016 - 17:15 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Jason Axel O'Donnell Jase • Hufflepuff • Captain • 16 • Sixth Year "'Cause I'm aching, I know you are too – for the touch of your warm cold skin." Ik lig heerlijk tevreden te slapen met iets warms tegen mijn lichaam aangedrukt. Op een gegeven moment trekt dat warme een beetje weg en een kleine frons verschijnt er op mijn voorhoofd. Heel erg stoort het me niet, de dekens zij warm genoeg en ik lig toch zo lekker...       'ER STAAT EEN WOEST BEEST VOOR DE DEUR!' wordt er opeens hard in mijn oor geroepen en geschrokken rol ik meteen uit bed. Helaas is mijn bed niet ontzettend breed en rol ik zo over de rand op de harde, koude vloer.       'Waar?' mompel ik slaperig en krabbel haastig overeind terwijl ik om me heen kijk. Het enige wat ik zie is echter een redelijk verlaten kamer die iet wat rommelig is. Mijn bed, een stapel kleren 'keurig netjes' weggemoffeld op een stoel en... Een blond meisje. Heel even wachten hoor, mijn lichtelijke kater helpt ook niet mee me te focussen. Vermoeid wrijf ik in mijn ogen voordat ik wat water drink en wee aspirines. Nogmaals kijk ik naar de blondines e het draaierig beeld wordt eindelijk scherp. Cleo.. Zoë.. Oh ja. Chloe! 'Hey goedemorgen.' zeg ik met een schorre ochtendstem. Ik gun haar een waterig glimlachje en geef haar een spontane knuffel. Stiekem ook omdat recht op mijn benen staan nogal een zware opgave is maar goed – dat ter zijde.       'Goed geslapen?' mompel ik en leun wat tegen haar aan. Vage beelden komen terug van gisteravond en volgens mij hadden we het heel gezellig. Toch?

[ bericht aangepast op 15 jan 2016 - 23:11 ]

---

I just caught the wave in your eyes

Lajila Vinaya Shyllward Jil • Ravenclaw • Beater • 16 • Sixth Year "It's not a test, nor a trick of the mind. Only love." Gisteravond was ik inderdaad samen met Peter gaan slapen. in míjn bed. In het begin was het een beetje ongemakkelijk geweest, zo lepeltje-lepeltje terwijl je in je pyjama bent. Maar uiteindelijk voelde het vertrouwder en gemakkelijker. Daarbij was hij net een teddybear, warm en zacht en lag hij eigenlijk erg comfortabel. Dus om nou te zeggen dat ik moest klagen.. Niet echt. Bepaald niet eigenlijk, dit was zeker voor herhaling vatbaar.       Deze gedachten schieten door mijn hoofd heen wanneer ik langzaam wakker word. Geen idee hoe laat het is maar ik ben altijd al een ochtendmens geweest, het zal niet later zijn dan 7:00 waarschijnlijk.       Voorzichtig draai ik me om in Peter's armen zodat ik hem – hopelijk – niet wakker maak en ik kijk naar hem. Zijn mond is wat geopend, hij snurkt zachtjes en hij ziet er eigenlijk heel lief uit. Een zachte giechel verlaat mijn lippen en snel sla ik een hand voor de mond.       'Shit..' mompel ik iets te hard en ik kan mezelf wel slaan, handig Jil. Nu kan je hem wel gelijk wakker maken. Voorzichtig kruip ik wat dichter tegen hem aan en druk een kusje op zijn wang. 'Hey Peter?' fluister ik zachtjes in zijn oor. Ik leg mijn hand op zijn schouder en schud hem zachtjes. 'Wakker worden slaapkop..' voeg ik er nog aan toe en druk een kusje op zijn neus. 'We gaan vandaag naar Hogsmeade en ik wil niet te laat komen.' ik glimlach en kijk een beetje omhoog naar zijn gezicht. Zou hij me gehoord hebben?

[ bericht aangepast op 15 jan 2016 - 23:28 ]

---

I just caught the wave in your eyes

always keep a smile on your face, it'll lighten up the world

---

      Als gevolg van mijn super comfortabele en vredige wakkermaking, rolt Jase het bed uit de grond op. Hij lijkt nog half te slapen als hij warrig en zich niet bewust van de situatie opkrabbelt van de vloer, terwijl hij een slaperig en mompelend 'Waar?' uitbrengt. Verdwaasd kijkt hij rond in zijn kamer, maar het besef lijkt hem nog steeds niet te krijgen.
Dan vallen zijn ogen op mij en hij blijft naar me staren voor een aantal seconden. Een giechel die ik niet kan onderdrukken, hoor ik mijn mond uit vliegen.
Echter zegt hij geen woord, om zich om te draaien voor een beker water en een aspirine, wat ik heel goed begrijp met die kater die hij lijkt te hebben. Zelf voel ik me op en top, maar dat is ook niet zo raar als je niets drinkt behalve frisdrank en water.
Jase ogen gaan weer naar mij en ik kijk hem met een verlegen glimlach aan. Het lijkt alsof hij diep nadenkt over iets en voor een seconde vraag ik me af of hij vergeten is wie ik ben. Ik schudt de gedachte weg. Tuurlijk niet, we hadden het hartstikke leuk gisteravond. Dat vergeet je toch niet zomaar?
'Hey goedemorgen,' zegt hij dan eindelijk met een vreselijk brakke stem en een waterige glimlach op zijn gezicht.
Jase wankelt naar me toe om me een knuffel te geven. Even weet ik niet wat ik moet doen, maar dan realiseer ik me dat het alleen maar vriendschappelijk is, totaal vriendschappelijk. Het kan dus geen kwaad.
'Goed geslapen?' vraagt hij me dan met een nog even slechte stem. Arme jongen. Ik voel een beetje van zijn gewicht op mijn steunen. Fijn, ik ben dus benoemd tot zijn steunpilaar.
'Ja hoor,' antwoord ik vrolijk. Ik heb heerlijk geslapen in zijn bed. Dat klinkt verkeerd. Niet meer denken of zeggen.
Ik probeer hem in de knuffel goed te ondersteunen en loop zo langzaam met hem terug naar zijn bed. Als steunpilaar kan ik mijn werk maar beter zo goed mogelijk doen, niet?
'Als jij nou lekker blijft zitten,' stel ik voor als ik hem op zijn bed geplaatst heb. Ik loop naar een kast die wel zijn kledingkast zou kunnen zijn. 'pak ik je spullen voor je en help ik je, wat vind je daarvan?'
Ik vind dat ik hem best mag helpen. Ik ben niet zijn dienstmeid ofzo, maar ik heb het gevoel dat wij best wel eens vrienden zouden kunnen worden, ook al was hij dronken de vorige avond. Vrienden mag je helpen, toch?
Bovendien was hij superbrak en voelde ik me prima. Ik dronk bijna nooit wat. Daardoor had ik dan ook nooit zulke katers, of uberhaupt katers. Buiten dat, maakte ik mijn hersenen natuurlijk niet kapot met alcohol, maar dat maakte me niet zoveel uit, mijn hersenen waren toch al niet zo geweldig. De voornaamste reden was eigenlijk dat ik alcohol niet te drinken vond. Bier, wijn, rosé, mixjes, shotjes, cocktails; allemaal ew. Ik hield het maar gewoon bij een colaatje, wat ik eigenlijk wel prima vond.
Ik trek de kast open om mijn vermoedens goed te doen als ik zie wat er in de kast ligt; kleding.
'Wat wilt u vandaag aan, Sir?' vraag ik Jase met een glimlachje, terwijl ik me weer naar hem omdraai.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

act like the person you want to be and you'll become

---

      Ik werd wakker door iets wat op een krijsende vogel leek en opende nogal brak mijn ogen. Niet dat ik gisteravond zoveel gedronken had, hooguit een aantal slokken wijn uit de fles. Het was meer de lengte van mijn slaap die voor mijn brakheid zorgde. Ik had geen idee hoe laat ik de vorige avond was gaan slapen, maar vroeg was het in ieder geval niet.
De vorige avond... Of ik het genant moest vinden, wist ik niet zo goed. Ik had inmiddels echt wel door dat zij merkten dat ik nog maagd was. Ik, Avon, the cool kid; ze moesten eens weten... Ik was blij dat die gossip girl nog niks over mij gepost had. Pff, alsof ze iets te weten zou komen. Ze had enkel hier op de school de touwtjes in handen, bleek. Die zou er echt niet achter komen.
Ik besloot om gewoon te blijven doen wat ik deed, ik ging me nu niet opeens kwetsbaar opstellen ofzo. Nee, ik bleef gewoon wie ik was - of wilde zijn.
Vandaag zouden we naar Hogsmeade gaan. Ook al voelde ik me zo slecht, ik ging een leuke dag niet verpesten door een korte nacht. Bovendien zouden Blake en Franciszka denken dat ik me schaamden of me niet goed voelde en dat wilde ik dus niet.
Ik trok schone kleding aan en wierp een blik in de spiegel om mijn haar even goed te doen. Ik zag er goed uit voor zo'n korte nacht.
Echt inpakken deed ik niet, want wat moest ik in hemelsnaam meenemen? Ik was al weleens in Hogsmeade geweest, maar buiten geld had je er niet persé iets nodig, dacht ik.
Ik wilde mijn kamer verlaten toen mijn blik op de klok viel. Het was nog veel te vroeg om te gaan. Voor een seconde wist ik niet wat ik nu moest gaan doen, maar al snel viel mijn laptop opeens op in de nogal onpersoonlijke kamer waar ik pas één nacht had doorgebracht.
Ik zou gaan doen wat Franciszka me zo had aangeraden.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Luke MacNamara
Hufflepuff || Hungover, but extremely excited and happy
Langzaam opende ik mijn ogen met een luide kreun. Mijn hoofd voelde of die elk moment uit elkaar kon klappen. Het was echt verschrikkelijk en mijn stem smaakte of ik net een dode rat op had. Het was echt verschrikkelijk zo'n kater. Toch ging ik voorzichtig rechtop zitten, weer met een flinke kreun. Alles deed pijn, maar het werd toch allemaal overstemd door mijn hoofdpijn. Ik merkte dat ik gisteravond wel een joggingsbroek en een sweatshirt aan had getrokken, dus dat ik hier niet in mijn skinnies lag te slapen, thank god. Ik stapte met krakende gewrichten mijn bed uit, met mijn voeten op de steenkoude vloer. Dit was wel direct een flinke schok, waarvan ik wakkerder werd. Vanaf het bed keek Lucy me wat slaperig aan, en ik haalde brak een hand door mijn onhandelbare haren. Ik deed een stel uitgetrapte sneakers aan en hobbelde zo via de Common Room, naar de keuken om een glas sinaasappelsap en wat aspirines te halen. Op de app bleek dat veel anderen ook een kater hadden. Na mijn remedie ertegen ging ik in de Common Room hangen, als een hangpuber, op de bank, wachtend tot het zou werken en alle pijn mijn lichaam zou verlaten. Het duurde even, maar toen was ik wel weer bij genoeg om me te herrinderen dat ik vandaag met Mavi naar Hogsmeade zou gaan, waar we samen onze vriendjes zouden ontmoeten. Ik was plots nog veel wakkerder. Ik scharrelde mijn beste kleren, een Metallica shirt, wat ik van Benji had gekregen, en een zwarte skinny met een scheur in de knie met legerkistjes. Ik nam ze mee naar de badkamer en begon me goed te wassen. Ik kon niet stinkend bij hem aankomen. Na een douche en me aangekleed te hebben, begon ik aan mijn haar, wat echt een rampenplan was. Ik probeerde er iets mee te doen, maar zette er uiteindelijk maar een pet achterstevoren overheen. Ik deed nog wat deo en parfum op, voor ik naar de Great Hall hobbelde, waar ik op Mavi zou wachten, maar ik was nog geen seconde later enorm ongeduldig, nu ik geen pijn meer leed door mijn kater. Ik stuiterde bijna van ongeduld en vrolijkheid. Ondanks dat het pas even was, dat we elkaar niet hadden gezien, maar iets meer dan een week, omdat ik in London had gezeten voor schoolspullen en andere zaken. Daarvoor hadden we letterlijk elke dag met elkaar rondgehangen, officieel niet als koppel, maar daarvoor was er toch wel veel gezoen en geflikflooi. Ik was echt veel te aanhankelijk, dat wist ik van mezelf, maar al deze onzekerheid tegenover hetgeen wat er tussen ons speelde, en vooral het feit dat ik niet met mijn emoties om kon gaan, kon ik niet aan. Ik snapte dan ook echt niet waarom Mavi er zo lang over deed, want die wilde vast ook Bryce zien. Nu had ze verteld dat ze zich moest voorbereiden op het feit dat ze Bryce over deze wereld moest vertellen, wat voor mij niet het geval was, omdat Benji al sinds jaar en dag bij mij over de vloer kwam, en dus ook de bewegende schilderijen en zelf afwassende gootsteen had gezien, zelfs al hadden mijn ouders het eigenlijk stil willen houden bij hun eerste kind, wat al niet was gelukt, en zeker ook niet bij de vierde. De wijk accepteerde ons gelukkig zoals we waren, en keken ook niet vreemd op dat ik naar een andere school ging dan alle andere kinderen, zoals hun eerdere kinderen ook al hadden gedaan. Ik kon echt niet wachten voor ik de blonde jongen in mijn armen kon sluiten. Ik stond dan ook te trippelen op mijn plek, wachtend op het meisje met de rode haren, en dan niet haar zus, waarmee Reg vrij close was geweest gisteren, want dat meisje verachtte me. Ik snapte niet waarom hij zo close met haar leek, maar het zou wel de aandacht zijn geweest die hij van haar kreeg samen met de alcohol in zijn lichaam. Toen het meisje eindelijk reageerde, na wat uren leek te zijn, maar waarschijnlijk minuten waren, bleek ze best wat in de stress te zitten over vandaag. Ik besloot haar dus maar op te halen, wat mij ook wat af zou lijden, want ik stond letterlijk te stuiteren op dit moment en kreeg veel vreemde blikken toegeworpen. Ik hobbelde snel richting de Slytherin Common Room, waar ik hoopte het meisje vast te zien. Ik kon echt niet langer. Toen ze dan toch echt de Common Room uit kwam, greep ik direct haar hand vast. "Kom, dan gaan we." kwam er vrolijk uit mijn mond, voor ik haar meetrok de gangen door naar buiten en over de lanen naar het toveraarsdorp. Ik had veel te veel energie en enthousiasme op dit moment. Na een paar bochten door smalle straten, kwamen we uit bij de Leaky Cauldron. Ik trok haar mee naar binnen, waar ik niet verder kwam dan de deurmat, toen ik mijn blondharige vent zag zitten. Toen onze ogen elkaar vonden liet ik Mavi los en rende op de jongen af met de grootste grijns ooit op mijn gezicht. Ik kroop direct bij hem op schoot en sloeg mijn armen om hem heen. Zo zat ik toch wel het allerliefste in de hele wereld: in Benji's armen. Ik voelde me zo warm en veilig. Zijn armen voelde ik al snel om me heen en onze voorhoofden raakten elkaar, waarna we zo bleven zitten. Het voelde vertrouwd, alsof het zo hoorde te zijn.

[ bericht aangepast op 18 jan 2016 - 21:48 ]

---

Bowties were never Cooler

Slytherin • Keeper • Saying sorry ’Ik hou ook van jou, Dorian, en het was.. niet perfect, natuurlijk, maar perfect genoeg voor een eerste keer.’ Ik glimlach als ik de volgende ochtend wakker wordt. De woorden galmen nog na in mijn hoofd. Ik zucht gelukkig en kijk naar Fae die nog ligt te slapen in mijn armen. Ik druk een zacht kusje op haar wang en kom langzaam overeind, zonder haar wakker te maken. Ik trek een boxer aan en haal een hand door mijn haren. Ik gaap en rek me uit waarna ik de kamer uit loop om mezelf even op te frissen in de badkamer. Vandaag is het Hogsmeade weekend en ik zou met Fae gaan. Mijn mondhoeken krullen omhoog en slaperig loop ik door te gang terwijl ik me de gelukkigste jongen op aarde voel. Fae is perfect en na alles wat ik gedaan heb, verdien ik haar niet eens, maar toch is ze hier voor mij en - mijn gedachten stroom wordt onderbroken als ik plotseling tegen iemand op bots. Ik kijk een beetje geschrokken naar het roodharige meisje. Gwen?       ’Uh… ik… ehm.’ Mijn wangen kleuren rood en ik probeer het feit te negeren dat we allebei vrij weinig dragen. Ik help haar overeind en bijt mijn lip.       ’Gaat het?’ "We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

[ bericht aangepast op 19 jan 2016 - 13:47 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.