• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)

    [ bericht aangepast op 16 dec 2015 - 0:06 ]


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Vellichor schreef:
    I stole the dance of freedom from someone who didn’t know it’s full potential, but while dancing I tripped over my own arrogance.


    Je hebt mensen met talent, en dan zijn er de schrijvers van pareltjes zoals deze.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    "He hated October. Not just October, he had decided that he hated fall, because fall was when the hipsters and annoying white girls flocked to the coffee shop and every single one demanded Pumpkin Spice Lattes"


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Square schreef:
    (...)

    Ik vind het juist een geweldige zin, eigenlijk. Je vertelt een heel verhaal in achtentwintig woorden. ^^
    En Jip, je talent met woorden maakt me keer op keer sprakeloos. :W

    Mijn laatste zin, die eigenlijk uit november komt maar ik wel net heb aangepast: “Wanneer zul jij eens ophouden zo een party pooper te zijn, Prongs?”

    Haha, zo kan je het inderdaad ook bekijken (en je hebt ook nog het aantal woorden geteld, wauw :') ). Misschien is het dan juist met context wel minder interessant, maar bedankt. ^^

    Ik vind het echt ontzettend leuk om zo al die zinnen te lezen! Het maakt je nieuwsgierig en het is echt geweldig om te zien hoe creatief sommige mensen zijn met woorden (bloos).
    Mijn nieuwe laatste zin:
    Niet het gezicht van de vreemde man die ik een paar jaar later in mijn woonkamer zag, maar de rug van iemand die op dat moment het beste windscherm was dat je maar zou kunnen bedenken.


    "Take my advice; I don't use it anyway."

    En om verder te bouwen op het vorige deel, omdat ik gewoon zo traag schrijf tegenwoordig:

          “I remember him,” James says silently, voice quavering before it hardens into a stubbornness better suited. “Can’t you wait for him to die on his own? Might not make it through the winter, even without my help.” The remark earns him a slap across the face. It stings, but he is careful not to let any of it show in his face.
          “Don’t use that tone with me, Asset.”

    [ bericht aangepast op 17 dec 2015 - 20:01 ]


    Ex astris, sciencia

    We lopen het verhoor uit en de man van intern toezicht gaat verhoor één in waar Michel en zijn collega zitten, ik wacht buiten.


    Queer zijn is gewoon alles

    Dat deed het in geen geval.


    Every villain is a hero in his own mind.

    So when Kevin comes in to tell me that Benny has overdosed, I feel nothing but sorrow - as if my decision could've changed Berenice's, or even our, addiction.

    [ bericht aangepast op 17 dec 2015 - 21:42 ]


    Tijd voor koffie.

    Captain Tali Naeeni was born on Nemai in 2223 to a Nemaia mother and a human father.



    Okéééé :')


    If I were once a planet, you were the axis

    Die laatste nacht voor Kerstmis maakte dat Tom de rest van het jaar zou verlangen naar en dromen van december.


    “Libraries were full of ideas—perhaps the most dangerous and powerful of all weapons.” - Throne of Glass

    Ik denk dat ik één van haar kinderen achterhoud. Ze merkt het toch niet, want ze heeft dan toch net die laatste erbij.

    Mijn zus krijgt binnenkort haar derde kind dus logeren de twee oudste (twee en een half en anderhalf jaar) nu bij mij. De tekst zegt al genoeg over mijn duivelse plannen die ik besprak met wat vrienden.
    E nu serieus, de laatste zin waaraan ik gewerkt heb is deze:

    Ik beschermde mijn hoofd tegen het glas dat als regen naar beneden viel.


    "Don't tell me the moon is shining; show me the glint of light on broken glass." -Anton Chekhov

    Dat was het moment dat ik me besefte dat ik een wrak was, een groter wrak dan mijn anderhalf jarige zoon.


    I'm your little ray of pitch black.

    "Wanneer is die klote oorlog nou eens over?" zei hij terwijl hij naar het plafond keek, waar een klein peertje de boel verlichtte. Niet eens goed, want het ding knipperde veel door het trillen van de aarde.

    [ bericht aangepast op 20 dec 2015 - 23:07 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    She didn't dare to look over her shoulder, but she knew for sure this umpteenth stupidity hadn't escaped his attention.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'five gallions' 'I'm your brother' 'Ten gallions' overgeschreven (:


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    Het is een tijdje geleden, plorpje.


    wat was dit ookalweer