Once upon a time (speeltopic) - Speeltopics

Het was een mooie dag in storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597

Andere topic

[ bericht aangepast op 7 mei 2016 - 18:20 ]

Graham

"hallo, ben jij de politie hier?" wat een teleurstelling. Dit was het bewijs dat Emma me niet meer herkende, maar het was raar om haar zo te zien met Henry. "Sheriff van de stad, Graham is de naam." De twee kinderen passeerde me en ik liep naar binnen richting Regina. Ze deed de deur dicht en duwde me tegen de muur aan. Ik voelde hoe haar zachte lippen de mijne raakte, maar ik duwde haar snel van me af.
"Wat is er?"
"Hiervoor ben ik niet gekomen. Er zijn dingen voor mij die niet duidelijk zijn, en dat is de reden waarom ik hier ben." Ik zag dat Regina zich ongemakkelijk voelde, maar ik ging er niet op in.
"Ik weet niet hoelang ik ben weggeweest, maar er is van alles veranderd. Er zijn zoveel nieuwe mensen en mensen zijn veranderd. Hoe weet ik wie je zoek?"
"Laat die zoektocht maar zitten. Ik ben vergeten hoe nutteloos je inderdaad bent." Verbaast keek ik naar Regina, maar ze liep al. "Je weet zelf de weg naar buiten wel hé?"

Regina
"ja is goed we komen vanavond wel samen langs." Dit keer kwam er een welgemeende lach van mijn gezicht af. "Fijn, het lijkt me gezellig!" Vervolgens gebaarde ik naar Graham dat hij naar binnen kon.

---

Do I look like Mother Teresa?

Henry en ik stopte de paarden terug in de stal. Mijn hondje Spike kwam aanrennen en liep met ons mee naar huis. "papa, mama is er iemand thuis?" Geen antwoord, ze zullen wel weg zijn. "mam, ben je thuis, Lisa en ik eten vanavond bij andere mam." Weer geen antwoord. "Henry, ik denk dat ze allemaal weg zijn, maakt niet uit we gaan vanavond wel met z'n tweeën."

[ bericht aangepast op 2 mei 2016 - 17:19 ]

Regina

Hoe kon ik toch zo stom zijn? Echt weinig vertrouwen had ik al niet in Storybrooke. Henry en Graham waren één van de weinige. Gelukkig wist hij niet meer dat ik zijn hart had en die fijn geknepen had. Waar was ik mee bezig? Ik moet hem te vriend houden. Snel liep ik terug, hij stond al bij de deur. Een klein tikje op zijn schouder zou het wel moeten doen.

Graham

Net toen ik de deur open wilden doen, tikte Regina op mijn schouder. Ik draaide me en nog voor dat ik iets kon zeggen zoende ze me op de mond. "Regi- Reg-" Steeds voor ik iets kon zeggen raakte onze lippen elkaar. "Regina" wist ik er snel uit te brengen. Het zoenen stopte. "Regina, moet het nu? Henry komt zo met kleine Em- euh zijn vriendin." Gelukkig merkte Regina mijn verspreking niet op. "Ik bestel wel iets van een pizza of chinees." Langzaam liep ze de trap op en met haar vinger gebaarde ze dat ik haar moest volgen. Het leek wel alsof ik een pop was en zij de touwtjes in hadden had. Als een puppy gehoorzaamde ik haar.

---

Do I look like Mother Teresa?

"we laten wel een briefje achter Henry." Henry schreef op een briefje dat we bij Regina gingen eten. Ik had er echt geen zin in, maar ik ga wel mee met Henry. "kom we gaan alvast het is wel een stukje lopen."
"ik laat Spike wel hier." Ik keek Spike aan en gebaarde dat hij moest blijven, hij gehoorzaamde en bleef zitten toen wij het huis uitgingen. We liepen richting Regina's huis, hoe dichter we bij het huis waren hoe minder zin ik had. We waren Henry klopte aan, nu nog wachten tot ze open doet.

Graham

Ik rolde van Regina af. We moesten allebei even op adem komen. Het was heel gek voor mijn gevoel. Ik was intiem bezig en nu leek het alsof mijn hart juist sterker aanvoelde. "Is er iets Graham?" Ik schudde me hoofd en raapte me kleding bij elkaar. "Ik spring snel even onder de douche, okay?" Regina gaf glimlachend een knikje naar me. Ik wilde net de badkamer in lopen toen er op de deur werd geklopt. Regina en ik keken elkaar geschrokken aan. Springend en rennend door de kamer trokken we ons beide weer aan.
"Hier je onderbroek!"
"Ik heb hier jou bh!"
Terwijl ik blouse dichtknoopte keek ik snel en stiekem uit het raam om te kijken wie het was. Zonder iets te zeggen en door alleen gebaren te gebruiken maakte ik haar duidelijk Henry buiten stond. Regina wilde naar het raam rennen, maar viel over mijn schoenen. Ze begon te vloeken en smeet mijn schoenen de kamer uit.
"Ga via's Henry's kamer het huis uit!."
"Maar mijn auto staat nog aan de voorkant."
Dit zou een zeer ongemakkelijke situatie worden.

Regina

Ik duwde Graham te trap af en bleef zeggen dat we rustig moesten blijven. Net toen ik de deur open wilden doen hield hij me tegen. Hij kuchte even en gaf aan door middel van een knikje richting mij borsten dat mijn blouse nog niet goed dicht zat. "Bij jou tocht het daarbeneden nog Sheriff." Even grinnikte ik om wat er allemaal was gebeurd. Een zucht verliet mijn lichaam. Nog snel mn haar goed doen en ik deed de deur open. "We regelen dat rapport dan morgen wel okay? Ga jij wat bewijs bij elkaar rapen?" Graham keek me verbaast aan, maar begreep toen de hint.
"Euh, ja... Dan ga ik nu..." het bleef stil.
"Het bureau?" maakte ik zijn zin af.
"Ja dat ja.. Veel plezier kinderen en eet smakelijk alvast!"

---

Do I look like Mother Teresa?

Het duurde heel lang voor Regina opendeed. En toen ze Open deed kwam die politieagent naar buiten. Was hij er al die tijd geweest? Ik wist meteen dat ze iets uitspookte, dat ga ik zo aan mijn zus vertellen. "hallo burgemeester." Zeg ik hatelijk. En nu hopen dat dit zo voorbij is.

Graham

Snel liep ik voorbij de kinderen. Of ik het goed had gezien weet ik niet, maar ik had het gevoel dat kleine Emma wat door zou hebben gehad. Het portier smeet ik dicht en stopte de sleutel in het contact, maar ik startte de auto nog niet. Ik keek vanuit het zijraampje richting het huis. Het zou verstandig zijn als ik een tijdje niet meer langskwam.

Regina

"hallo burgemeester." zei het meisje met een arrogante toon. Een hatelijke glimlach verscheen kort op mn gezicht. "Henry, het spijt me maar datgene wat ik Graham moest bespreken is wat uitgelopen. Ik moet nog aan het eten beginnen. Dus wat dacht je ervan om naar Granny's te gaan?" Opnieuw vergat ik dat Henry niet alleen was. "En wie is de deze leuke meid die heb meegebracht?"

---

Do I look like Mother Teresa?

"En wie is de deze leuke meid die heb meegebracht?" Toen ze dat zei echt ik ontplofte bijna. "ken je me niet meer, oohh ja dat was 28 jaar gelden, ik was 3 jaar, zus van Emma begint er een belletje te rinkelen?" Henry zag dat we elkaar haatte en we bijna ontplofte dus zei hij snel "oke, laten we snel naar Granny's gaan ik heb honger."

Regina

"ken je me niet meer, oohh ja dat was 28 jaar gelden, ik was 3 jaar, zus van Emma begint er een belletje te rinkelen?" Op dat moment kon ik wel door de grond zakken. Er was sprake van een ongemakkelijke situatie, die Henry gelukkig verbrak. "oke, laten we snel naar Granny's gaan ik heb honger." Ik stemde er gelijk mee in. De kinderen stuurde ik alvast richting de auto. Ik had binnen nog wat zaakjes wat ik snel moest regelen.

Graham
De deur ging weer open. ik weet niet hoe onhandig ik bezig was, maar de sleutels vielen uit het contact. Met moeite vond ik de sleutels, daarna startte ik snel de auto. Hoe snel ik wegreed weet ik niet, maar wat ik wel wist dat ik mezelf een boete zou moeten geven. Ik parkeerde de auto bij het politiebureau sloeg met mijn hoofd tegen het stuur, waardoor de toeter afging.

---

Do I look like Mother Teresa?

We moesten naar de auto, ik kon moeilijk nee zeggen en liep naar de auto. We moesten wachten van haar. Ze is echt iets van plan en ik ga haar de komende tijd in de gaten houden.

Regina

Nadat de twee kinderen de deur uit waren deed ik deze dicht en liep ik terug naar de slaapkamer. Onder het bed vandaan haalde ik een doosje. Langzaam maakte ik het open, het was een dierbaar bezit van mij. Ik hoorde het kloppen en het zag er prachtig zo prachtig uit. Langzaam streelde ik over het hart heen. "Graham, schat maak je geen zorgen. Spoedig zal iedereen het vergeten." Ik schrok op uit mijn gedachte. "Shit! De kinderen!" Voorzichtig legde ik het doosje terug in mijn kluis. Met een glimlach op mijn gezicht liep ik naar buiten. "Sorry voor het wachten. Zullen we maar gaan? Ik heb echt honger."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Ik verontschuldig mij, omdat ik weer aan het werk moet. 'Aangenaam kennis te maken nog' zeg ik terwijl ik afscheid van het meisje neem. Na een uurtje werken ben ik eindelijk vrij. 'Ik ga even een rondje lopen' roep ik naar Granny. Het is altijd fijn om even je hoofd leeg te maken. Automatisch loop ik naar het bos. In het bos voel ik mij op me gemak. Er komen weinig mensen en ik heb er altijd het gevoel dat ik mezelf kan zijn. Ik kijk naar boven en zie de maan opkomen aan de hemel. Even twijfel ik. 'Ach waarom ook niet', mompel ik. Het was alweer een tijd geleden dat ik voor het laatst gerend heb. Ik kijk om mij heen of er niemand in de buurt is en verander dan in mijn wolvengedaante. Ik begin te rennen, wat voelt dit goed. De wind blaast door mijn vacht, ik voel de grond tussen mijn poten. Steeds harder ga ik. Ik huil naar de maan, die tussen de boomtoppen reikt.

---

When you believe your dreams come true

Als ze zich verontschuldigt dat ze nu veder moet werken glimlach ik. "Het geeft niet," zeg ik daarop terwijl ik opsta om richting mijn huis te lopen. Eenmaal in mijn straat aangekomen hoor ik opeens een raar geluid. Direct pak ik mijn pijl en boog zodat ik voorbereid ben als ik wordt aangevallen. En inderdaad, opeens kreeg ik een harde klap van achteren waardoor mijn ogen niks anders te zien krijgen dan duisternis.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

"Sorry voor het wachten. Zullen we maar gaan? Ik heb echt honger." Toen dat zei en op de manier dat ze het zei wist ik meteen dat ze iets uitspookte maar wat? We gingen in de auto zitten en ik kon het niet meer houden ik moest het vragen en toen glipte het er uit. "waarom moeten we elke keer zo lang wachten en waarom is die Graham elke keer dicht bij ons?" Er viel een stilte. "en zeg niet dat hij er niet is, want toen wij bij de deur stonden bleef hij in de auto zitten." Henry keek mij raar aan. Hij wilde het ook weten, dat Kon ik horen. Normaal zegt hij wel iets, maar nu is hij stil.

[ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 7:51 ]

Regina

Ik haalde de auto van slot af en stapte in de auto. Nog voordat we konden wegrijden begon het vervelende vriendinnetje, zusje of nichtje van Henry vragen te stellen. "waarom moeten we elke keer zo lang wachten en waarom is die Graham elke keer dicht bij ons?" Er viel een stilte. "en zeg niet dat hij er niet is, want toen wij bij de deur stonden bleef hij in de auto zitten." Lang had ik niet nodig om een smoes hiervoor te bedenken. "Lisa was het toch? Als burgemeester heb ik veel werk aan mijn hoofd. De stad moet toch geen puinhoop worden? Ik kan daardoor mijn werk niet links laten liggen. Het zou een chaos in de stad worden. En wat Graham betreft, hij is de sheriff en hij is niet elke keer dicht in de buurt van ons." Een flauw glimlachje kwam op mijn gezicht. "Er is vandaag gewoon wat gebeurd, waar ik nog niks over mag zeggen. De Sheriff heeft iets ontdekt en dat tegen mij verteld. Ik mag toch wel weten of de stad waarvoor ik moet zorgen veilig is?" Vervolgens startte ik de auto en begon te rijden. Heb daar nog maar van terug bitch galmde het in mijn hoofd.

Graham

Ik schoot overeind en keek angstig om me heen. Een diepe zucht. Ik zat gewoon nog in mijn politiewagen en was daarin in slaap gevallen. Het was donkerder geworden en het maanlicht scheen door de takken door. Net nadat ik mijn auto op slot had gedaan hoorde ik het gehuil van een wolf. Ik bleef maar om me heen kijken, maar zag niks. Vreemd, waarom interesseerde een wolf mij zo? Ik sloot mijn ogen en bleef buiten naar het geluid van de natuur luisteren.

---

Do I look like Mother Teresa?