Once upon a time (speeltopic) - Speeltopics

Het was een mooie dag in storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597

Andere topic

[ bericht aangepast op 7 mei 2016 - 18:20 ]

Lisa

Lisa was het toch? Als burgemeester heb ik veel werk aan mijn hoofd. De stad moet toch geen puinhoop worden? Ik kan daardoor mijn werk niet links laten liggen. Het zou een chaos in de stad worden. En wat Graham betreft, hij is de sheriff en hij is niet elke keer dicht in de buurt van ons." Ik werd stil, omdat ik hier niks op kon zeggen, maar in mijn hoofd wist ik zeker dat ze loog. Ze is iets van plan en met die Graham is ook iets. Ik ga morgen middag wel naar hem om te kijken wat hij zegt. We waren aangekomen bij Granny's, we waren niet veel mensen, maar ook niet weinig. We gingen zitten ik zat langs mijn neefje en Regina zat tegenover Henry. Ik keek om me heen vreemd Ruby was er niet, die is vast buiten aan het rennen.

[ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 8:19 ]

Regina

Eindelijk had dat wijf haar mond gehouden. Ik wist dat ik deze discussie zou winnen, maar zo snel? Ik merkte dat ze het bloed van Swan, Snow en Charming in haar droeg. Het irriteerde me.
"Okay zo is het genoeg! Ik ben er helemaal klaar mee!" Een vuurbal verscheen in mijn hand die ik op Lisa afstuurde. "Wat mag het zijn?" Ik werd wakker uit mijn dagdroom. "Euh... een burger en wat friet voor mij..." Snel begon ik naar buiten te kijken.

Graham

Het was zo stil buiten, het was prachtig, maar de stilte was weg doordat mijn maag begon te knorren. Misschien maar een snelle hap bij Granny's? Regina zou met de kinderen thuis eten, dus de kinderen zouden dan niks moeten vermoeden. Granny's was in de buurt van het bureau dus ik besloot er naar toe te lopen.

Do I look like Mother Teresa?

Lisa

We moesten bestellen. ''Ik wil vis met friet.'' zei ik en Henry zei meteen erna. ''doe voor mij ook maar vis met friet.'' Het duurde lang voordat het eten kwam en het was heel de tijd stil iemand moest die stilte verbreken, maar wie? Ik hoop dat dit snel voorbij is dan kan ik alles aan Emma vertellen en dan...... wacht er schiet me iets binnen. Emma was de sheriff en papa de hulp sheriff. Wat doet die Graham dan hier in storybrooke? ''Reg-.. Burgemeester, hoe kan het dat Graham de sheriff is als Emma de sheriff is?

Regina

Er was onaangename stilte nadat de kinderen bestelt hadden. Deze stilte werd wederom verbroken door Lisa. Aan de ene kant was ik haar daarvoor wel dankbaar. ''Reg-.." Ik wilde haar aanspreken, maar gelukkig verbeterde ze zichzelf al. "Burgemeester, hoe kan het dat Graham de sheriff is als Emma de sheriff is?" Dit zou een lastig verhaal worden, maar ik wist gewoon dat ik me hier weer uit kon lullen. "Het zit zo... Nog voordat Emma hier ooit in Storybrooke kwam..." Toen het nog lekker rustig was. "was Graham altijd de sheriff en was er nooit onrust. Je wilt niet weten hoeveel problemen je zus hier heeft veroorzaakt. Elke week wel een nieuw monster? Enfin, ik dwaal af. Tijdens de vloek heeft Graham een fatale hartaanval gekregen, dus..." Even had ik moeite om uit mijn woorden te komen. "hij stierf. Maar nu alle vloeken verbroken zijn is hij er weer. Je vader en zus deden het niet goed, dus ik heb Graham weer aangesteld tot zijn oude positie en.... Het volk is het daarmee eens. Hun koni- burgemeester heeft gesproken. Nog meer vragen? De deur van Granny's gingen open, ik keek snel wie er binnen kwam."

Graham

Granny's was nu recht voor. Het begon al wat frisjes te worden, dus versnelde ik mijn past. Ik deed de deur open en keek niet wie er allemaal in Granny's zat. de tweede stoel aan de toonbank vanaf de deur gezien. Opnieuw mijn plekje, die niet bezet was. Ik nam plaats op de kruk en bestelde eerst een koffie om wakker te kunnen blijven.

Do I look like Mother Teresa?

"Het zit zo... Nog voordat Emma hier ooit in Storybrooke kwam..." Toen het nog lekker rustig was. "was Graham altijd de sheriff en was er nooit onrust. Je wilt niet weten hoeveel problemen je zus hier heeft veroorzaakt. Elke week wel een nieuw monster? Enfin, ik dwaal af. Tijdens de vloek heeft Graham een fatale hartaanval gekregen, dus..." Oké ze beledigt nu gewoon mijn zus, dit gaat niet makkelijk voor haar worden. " Even had ik moeite om uit mijn woorden te komen. "hij stierf. Maar nu alle vloeken verbroken zijn is hij er weer. Je vader en zus deden het niet goed, dus ik heb Graham weer aangesteld tot zijn oude positie en.... Het volk is het daarmee eens. Hun koni- burgemeester heeft gesproken. Nog meer vragen? ''Je hebt Emma ontslagen??!!'' ik schreeuwde iets te hard iedereen keek ons aan. Ik wist even niks te doen. Gelukkig kwam er iemand naar binnen. Graham? ''oké Burgemeester hoe verklaar je dat?

[ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 10:55 ]

Graham

Ik had net een slokje van mijn koffie op, toen iemand achter me aan het schreeuwen was. ''Je hebt Emma ontslagen??!!'' Ik stikte zowat ik mijn koffie. Ik keek om en zag Regina samen met Henry en kleine Emma. Snel draaide ik me om alsof ik hun nog niet had gezien. Ik nam snel nog een slok.

Regina
''Je hebt Emma ontslagen??!!'' Met mijn hand frummelde ik wat aan mijn haar. "Ik heb haar niet ontslagen, nouja misschien een beetje, maar het volk, ik bedoel de mensen hier in Storybrooke zijn het met me eens. Dus wat maak je hier nou een probleem van? Ze vindt wel ergens anders een baantje..." Ik begon een steeds grotere hekel te krijgen aan die Lisa.

Do I look like Mother Teresa?

Lisa

"Ik heb haar niet ontslagen, nouja misschien een beetje, maar het volk, ik bedoel de mensen hier in Storybrooke zijn het met me eens. Dus wat maak je hier nou een probleem van? Ze vindt wel ergens anders een baantje..." Echt waar? Ja vast jij hebt ze omgekocht of zo. ''Jij vroeg of ik nog vragen had en ik heb er nog een.'' Ik wees naar een man aan de toonbank, Graham. ''Ik zei toch overal waar jij bent is hij.''

[ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 9:03 ]

Regina

Ik de ogen van Lisa kon ik zien dat ze me niet vertrouwde. ''Jij vroeg of ik nog vragen had en ik heb er nog een.'' Lisa wees naar de bar. Ik hoefde niet te kijken naar wie ze wees. Ik wist het gelijk, Graham. ''Ik zei toch overal waar jij bent is hij.'' "Mag een sheriff en burgemeester niet in hetzelfde restaurant eten? En waarom ben jij zo geobsedeerd voor Graham?"

Graham

Het gesprek wat ze aan het tafeltje hadden kon ik woord voor woord verstaan. Een echt gezellige sfeer zou ik niet zeggen. ''Ik zei toch overal waar jij bent is hij.'' Opnieuw verslikte ik me met mijn koffie. Ze hadden het dus over mij... Met een ongemakkelijk gevoel bleef ik zitten.

Do I look like Mother Teresa?

Lisa

"Mag een sheriff en burgemeester niet in hetzelfde restaurant eten? ''jawel hoor, maar het lijkt of hij jou volgt, maar ik hou er wel over op.''
En waarom ben jij zo geobsedeerd voor Graham?" ''ik zal het je vertellen, Burgemeester, er klopt iets niet aan hem, hij doet niet normaal, het lijkt wel of hij wordt beheerst ofzo?''

Regina
''jawel hoor, maar het lijkt of hij jou volgt, maar ik hou er wel over op.'' Was het antwoord wat ik terug kreeg, "Mooi, een goed plan." ''ik zal het je vertellen, Burgemeester, er klopt iets niet aan hem, hij doet niet normaal, het lijkt wel of hij wordt beheerst ofzo?'' Mijn ogen schoten een fractie van een seconde wijd open, maar ik herstelde me snel door te gaan lachen. "Kinderen van tegenwoordig. Zo gelovig... Jaaaa Henry en jij passen goed bij elkaar!"

Graham
''ik zal het je vertellen, Burgemeester, er klopt iets niet aan hem, hij doet niet normaal, het lijkt wel of hij wordt beheerst ofzo?'' er klopt iets niet aan hem, hij doet niet normaal, het lijkt wel of hij wordt beheerst ofzo Het bleef maar door mijn hoofd galmen. Er klopte iets niet aan mij, maar wat? Kleine Emma had gelijk. Ik was niet de ik die ik hoorde te zijn. Nog voordat ik mijn eten kreeg stond ik op en verliet ik Granny's. "Laat het wisselgeld maar zitten."

Do I look like Mother Teresa?

haha ik zag haar gezicht ze weet dat ik gelijk heb, Graham wordt beheerst.
"Kinderen van tegenwoordig. Zo gelovig... Jaaaa Henry en jij passen goed bij elkaar!"
''We zijn neef en nicht dus ja kan wel kloppen.'' antwoordde ik erop. Henry heeft heel de tijd gekeken naar onze discussie. Daar kwam ons eten we aten alles stil op en konden uiteindelijk naar huis. Regina wilde ons afzetten, maar ik zei ''nee ik loop liever.'' ''ik loop wel mee'' zei Henry.

Regina
De kinderen besloten om naar huis te lopen, dus ik gaf een kus op zijn voorhoofd en keek de kinderen na hoe ze Granny's verlieten. Ik was nu weer alleen en kon verder gaan met het plan. Via de achterdeur verliet ik Granny's stiekem en haastte me naar het graf van mijn vader.

Graham
Buiten net voor Granny's ging ik op een bankje zitten en begon na te denken wat kleine Emma had gezegd. er klopt iets niet aan hem, hij doet niet normaal, het lijkt wel of hij wordt beheerst ofzo. Ineens wist ik wat er mis was, het sprookjesfiguur. Welk sprookjesfiguur was ik? Ik wist het niet meer. Als ik dat wist kon ik misschien ontdekken wat er nou echt aan de hand was!

Do I look like Mother Teresa?

Ava Heart

Het is niet heel druk in het kleine stadje waar ik toevallig ben beland.
Toverbonen.
Als je niet weet waar je heen wil kom je zomaar ergens. Had ik maar beter nagedacht voor ik in dat gat sprong... Maar dat heb ik niet gedaan.
Ik zie een klein eetcafé, daar kan ik misschien vragen waar ik nu precies ben?
Of zoiets.
Ik loop even rond het café en zie dan een man in een leren jack. Ik tik hem aan en kruis mijn armen dan.
'Hallo,' zeg ik. 'Weet jij... Waar ik ben?'

[ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 9:53 ]

obsessive rage

Ruby

Nadat ik het hele bos had afgerend bleef ik stil staan op een open plek, waar het maanlicht magisch scheen. Ik veranderde terug in mijn mensengedaante en ging zitten op een boomstronk. Ik sloot tevreden mijn ogen en zuchte diep. Als ik had gerent voelde ik mij meer dan goed. Alsof ik de hele wereld aan kan. Toch knaagde er iets binnen in mij. Ik kon dit moment, dit gevoel met niemand delen. Niemand zou mij ooit kunnen begrijpen, want niemand is zoals mij...

Zo blij als ik net was, zo verdrietig als ik mij nu voelde. Een eenzame traan ontsnapte uit mijn ooghoek. 'Kom op Ruby' zei ik zachtjes tegen mijzelf. 'Je hebt fijn huis en lieve vrienden, wat wil je nou nog meer?' Iemand die zoals ik is Ik zuchte diep en besloot maar weer richting huis te lopen. Het donkere bos deed mij niets. Ik kende elk hoekje, elk gaatje, elke boom en elke geur. Dus moeilijk was het niet om de weg te vinden. Hoewel het nog een grote afstand was, bleef ik liever als mens lopen. Dan duurde het maar iets langer.

When you believe your dreams come true

Lisa

We waren thuis aangekomen. ''mama, papa we zijn thuis.''
''hallo kinderen, gaat het wel goed?'' ''ja hoor mam, waar is Emma?''
''Emma is even weg.'' ''oohhh oké, wisten jullie dat Emma ontslagen was?''
Er viel een stilte, die mijn vader verbrak. ''ja, ze is pas ontslagen daarom is ze nu even weg, maar ze komt wel weer snel terug.''
Nee dat kan niet Emma moet er zijn met wie moet ik anders dit oplossen. Ik dacht na ik weet het, ik vraag het morgen aan mijn vriendin Charlotte.
''gaan jullie slapen het is al laat'' Ik wilde niet slapen, maar ik gehoorzaamde mijn moeder toch, ik was wel moe. Ik liep naar boven met Henry en Spike volgde ons. Henry ging links en ik rechts. ''lekker slapen neefje.'' ''jij ook Lisa.'' Spike blafte 1 keer. ''en jij ook Spike.'' zei Henry. Ik ging op bed liggen en Spike lag in een mand langs mijn bed. Ik viel meteen in slaap.

[ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 9:50 ]