• Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


    Once Upon A Time (speeltopic) ~7
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178281&page=last&message=66#6263599


    When you believe your dreams come true

    JoSnape schreef:
    Jo
    'Ow nee ze is zeker geen watje, ze is verstandig want zei betekent tenminste plannen en denkt na voordat ze me probeert te vermoorden.' Rumple grinnikt. 'Waarschijnlijk gaat ze nu bij granny koffie drinken en betekent ze hoe ze zonder magie die dolk terug krijgt en me weer kan proberen te vermoorden.'
    Ik keek Peter hoopvol aan, zou hij het voor me opnemen?



    betekent moet bedenkt zijn, effe typegebrek ;p

    Peter Pan

    'Als Lost Girl weet Jo ook hoe ze dat zou moeten.' is mijn reactie op Rumple. 'Ze heeft redenen genoeg, om je te verlaten, en het zou jou niks schelen, hé? Ik mag dan weinig ervaring met ouder zijn hebben, maar zoiets doet pijn, dat zou jij moeten weten, jochie. Ik heb je net je macht gegeven, ik kan het zo weer van je afnemen.'


    obsessive rage



    Ruby

    Ik kleurde rood toen ik August binnen zag komen lopen. Hij knikte naar ons en nam plaats naast Graham. Onbewust moest ik glimlachen, snel staarde ik naar de bar. Hij is zo leuk schoot er door mijn hoofd. Maar Graham mocht niet doorkrijgen, ik kende hem wel langer dan vandaag, hij zou mij bekogelen met irritante vragen. 'Hey,' mompelde ik. Ik durfde beide mannen niet aan te kijken, bang dat ik iets zou verraden. Gelukkig was Granny de redder in nood. 'Hier je bestelling,' ze gaf mij mijn koffie en een papieren zak gevuld met donuts. Ik bedankte het vrouwtje met een glimlach. Snel griste ik een donuts uit de zak en nam er een hap uit. 'Jullie ook?' vroeg ik aan beide mannen. Ik maakte de fout door in August ogen te kijken. Het voelde alsof ik wegsmolt, snel draaide ik mijn hoofd weer weg. Dit was zo frustrerend, dacht ik wanhopig.


    When you believe your dreams come true

    Rumplestiltskin
    'Jullie zitten nu wel te proberen mij te kwetsen, mij boos te maken, mij te vermoorden of wat dan ook, maar misschien ben ik niet jullie grote vijand, maar Vittoria.' ik keek ze beide omste beurt aan. 'Misschien ondanks dat ze zo onschuldig lijkt en als een watje overkomt is zei juist wel de grootste vijand van iedereen, diegene die iets gaat doen op het moment dat wij het minst verwachtte. kijk maar op haar kamer misschien dat ze wel iets heeft getekend of heeft opgeschreven.' ik probeerde hun reactie te peilen.

    [ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 22:42 ]

    Peter Pan

    'Wie zegt dat ik jou als vijand zie?' Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Ik zie jou niet als vijand, maar de kwaadaardige dames hier. Vittoria zou een gevaarlijke vervanging voor Cora zijn bij Regina.'
    Ik loop wat dichter naar Rumple toe. 'Nu mag je me misschien nooit meer vergeven, ik wil een bondgenootschap sluiten. Wel zo handig wanneer je dolk weer eens weg is, niet?'


    obsessive rage

    Jo
    'Jullie zitten nu wel te proberen mij te kwetsen, mij boos te maken, mij te vermoorden of wat dan ook, maar misschien ben ik niet jullie grote vijand, maar Vittoria. Misschien ondanks dat ze zo onschuldig lijkt en als een watje overkomt is zei juist wel de grootste vijand van iedereen, diegene die iets gaat doen op het moment dat wij het minst verwachtte. kijk maar op haar kamer misschien dat ze wel iets heeft getekend of heeft opgeschreven.'
    "Of jij gaat kijken..." antwoorde ik langzaam, ik was zijn slaafje niet... oké eigenlijk wel maar daar gaat het niet om, "En ik heb niets tegen haar! Ze heeft je proberen te vermoorden en daar was ik het eigenlijk wel mee eens... En jij hebt mij proberen te vermoorden... wat voor vader ben jij!?!" kaatste ik terug, eigenlijk haatte ik hem maar ik kon hem niet laten vermoorden, en dan had ik mijn hart ook nog nodig...
    Langzaam liep Peter naar Rumple toe, hij zei iets over een dolk, ik wou vragen of ik de dolk zou mogen hebben maar slim leek me dat niet.
    "Peter... nu ik weer magie heb, zou ik dingen uit mogen proberen op hem?!" en ik knikte naar Rumple.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    Ik kijk Pan vragend aan nieuwsgierig naar wat die wilt, een bondgenootschap hm. Ik keek Jo aan als hij daar ja op zegt kan hij die bondgenootschap wel vergeten.
    'Ik luister, ow als je daar trouwens ja op zegt kan je die bondgenootschap vergeten, wat ik wel kan doen is Jo leraar worden ze kan net zo sterk worden als mij, en ik zal haar nooit meer pijn doen.' Als ze me niet geloofde zal ik mijn dolk aan haar geven

    Peter Pan

    'Ze mag doen wat ze wil, maar goed, nee dan Jo. Je hoort het.' zeg ik. 'Als jouw antwoord nee is mag ze het trouwens wel doen. En ik ook.'

    Odi

    Ik ben zo onopvallend mogelijk met een boek voor mijn neus voor het antiekwinkeltje gaan staan waar Peter naar binnen ging, ik vertrouw hem niet helemaal. Ik kan de gesprekken niet volgen maar dat maakt me weinig uit.

    [ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 22:53 ]


    obsessive rage


    August


    'Hey,' mompelde Ruby. Ze was weer rood gekleurd en durfde mij blijkbaar niet aan te staren. Red Riding Hood en The Huntsman samen aan de bar. Ik moest lachen om het idee. Aangezien ze beide wat gemeen hadden, hun familie. 'Hier je bestelling,' alle drie kregen we onze koffie en Ruby kreeg een zak met wat eten erin. 'Jullie ook?' vroeg Ruby terwijl ze een hap had genomen van een donut. 'Graag, ' ik nam een donut uit de zak. 'Dankjewel,' lachte ik vriendelijk. Ik staarde Ruby even aan, maar richtte mij vervolgens op mijn koffie. Graham weigerde de donut en stond op van de bar. En liep naar een meisje toe, die net was binnengekomen.


    Graham


    Ruby bood de man en mij een donut aan, maar ik weigerde. De bel ging bij Granny's en Vittoria kwam binnenlopen. Ik stond op van de bar. "Excuseert u mij," zei ik zakelijk tegen Ruby. Ik liep naar Vittoria toe en begeleidde haar naar een tafeltje. "Wat is er gebeurd?" vroeg ik fluisterend. Ik kon overduidelijk zien dat er wat aan de hand was. Ondertussen hield ik Ruby wel in de gaten. Ze mocht niks gaan vermoeden.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo


    'Ze mag doen wat ze wil, maar goed, nee dan Jo. Je hoort het. Als jouw antwoord nee is mag ze het trouwens wel doen. En ik ook.' Les in magie, dat klinkt wel leuk, hetzelfde worden als hem klinkt dan we iets minder leuk... Toch geloofde ik niet dat hij me geen pijn zou doen, en ach, al zou hij dat wel doen maakt het toch niet zoveel oud, daar word je sterk van, dat zei hij vroeger tegen mij.
    "Dus je gaat me leren magie te gebruiken?" vroeg ik ongelovig, "En dat van het pijn doen, dat boeit me echt helemaal niets..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    'Ja, ja al goed vertel het maar.' Zei ik ongeduldig.
    Ik knikte na Jo. 'Ja dat ga ik je leren.' Ik stak mijn dolk naar haar toe.
    'Als je me niet gelooft neem dit.'

    Vittoria Gold
    Graham begeleidde me na een tafel toe en hij wilde dat ik vertelde wat er was gebeurd.
    ik vertelde de eerste stuk dat ik binnen kwam en pan er was, de wolf, Jo en mijn vader.
    'Daarna voelde ik me ineens raar, alsof er iets macht van me probeerde te nemen, iets duistere ik kreeg ineens de neiging om mijn vader te doden.' Zei ik allemaal wat snel. Ik vertelde ook de rest wat mijn vader zei en dat ik toen ben weggegaan. 'En weet je Graham, als ik bij jou ben heb ik het gevoel dat jij alle slechte bij mij wegvaagt en alle goede bij mij naar boven brengt.' Zei ik op een fluistertoon

    [ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 23:11 ]

    [ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 23:11 ]



    Ruby

    'Graag, ' August nam een donut uit de zak. 'Dankjewel,' lachte hij vriendelijk. Graham weigerde, wat ik vreemd vond. Hi had zelf voorgesteld om donuts te gaan halen. De bel rinkelde en ik zag dat Vittoria binnen kwam lopen. Graham sprong direct overeind. "Excuseert u mij," zei hij zakelijk. Verbaast keek ik hem na, waarom moest hij nou opeens zo doen? En waarom ging hij direct naar Vittoria? Hij begeleide haar naar een tafeltje. Ik keek naar het tweetal, totdat ik besefte dat ik nu alleen over was met August. Snel schoof ik een plekje op, zodat ik naast hem kwam te zitten. Ik merkte wel dat ik een stuk minder durfde dan gisteravond, nu er geen alcohol in het spel was. 'Lekker geslapen?' glimlachte ik. 'Ik heb echt een enorme kater,' zuchtte ik vervolgens. Het liefst wilde ik hem nu zoenen, maar dat kon hier natuurlijk niet. Bovendien, wat zou hij van mijn denken. 'Dus je wist al van het sprookjesboek af? Henry zei dat hij je had ontmoet.' Nu durfde ik hem wel aan te kijken.


    When you believe your dreams come true


    Graham


    Aandachtig en vol schok hoorde ik het hele verhaal van Vittoria aan. Aandachtig was ik voorover geleund en had ik haar hand beetgepakt als steun. Magie was voor mij niet te begrijpen, maar in de Gold familie leek dit alles een dagelijkse bezigheid. 'Daarna voelde ik me ineens raar, alsof er iets macht van me probeerde te nemen, iets duistere ik kreeg ineens de neiging om mijn vader te doden.' Mijn mond viel open van verbazing. "Vermoorden?" fluisterde ik zachtjes en ongeloofwaardig. Dit was niet de Vittoria die ik kende. Iemand had volgens mij weer met magie gespeelt. 'En weet je Graham, als ik bij jou ben heb ik het gevoel dat jij alle slechte bij mij wegvaagt en alle goede bij mij naar boven brengt.' ze zei het op fluistertoon en daar was ik blij mee. Ik glimlachte naar naar Vittoria, maar keek in mijn ooghoek snel naar Ruby, die nu naast die man was gaan zitten. Haastig leunde ik over de tafel heen en gaf ik Vittoria een zoen. "Dit ben jij niet Vittoria. Je was jezelf niet. We weten allebei dat jij niemand iets kwaads wil doen." Ik keek weer even gauw naar de twee aan de bar. "Was jij het niet die mij gered heeft van je vader. Je hielp mij, maar deed hem niks." Met een serieuze blik sprak ik haar moed in. "Kom op Vittoria, laat jezelf niet gebruiken als een pop, puppy of slaaf." Het was gek dat ik dit zei, want ik werd al tijden zo gebruikt had ik het gevoel.


    August


    Ruby keek de sheriff verbaast na, terwijl deze opstand en naar het meisje was gelopen wat net binnenkwam. Ruby schoof een plekje op en zat nu naast mij. Ik schoof mijn koffie wat meer de bar op en draaide mij richting Ruby met een lach op zijn gezicht. 'Lekker geslapen?' glimlachte ze. 'Ik heb echt een enorme kater,' zuchtte ze vervolgens. "We kunnen allebei constantere dat ik een betere nachtrust heb gehad dan jij of dat ik beter tegen drank kan. Ik gok op een combinatie van beide." ik moest even lachen om wat ik zelf zei. 'Dus je wist al van het sprookjesboek af? Henry zei dat hij je had ontmoet.' Nu pas keek Ruby mij aan. Ik knikte zachtjes. "Dat klopt, maar ik wist niet dat Henry het broertje was van Red Riding Hood. Ze was toch enig kind?" Ik schudde mijn hoofd. "Sorry flauw grapje," ik nam weer een slok van mijn koffie. "Dan heeft hij waarschijnlijk alles verteld wat ik hem heb verteld?" ik keek Ruby vragend aan.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    "We kunnen allebei constantere dat ik een betere nachtrust heb gehad dan jij of dat ik beter tegen drank kan. Ik gok op een combinatie van beide." Hij moest even lachen om wat hij zei. Ik grinnikte 'Deze keer win jij, pas maar op de volgende keer!' Hij knikte zachtjes toen ik mijn vraag had gesteld. "Dat klopt, maar ik wist niet dat Henry het broertje was van Red Riding Hood. Ze was toch enig kind?" Hij schudde mijn hoofd. "Sorry flauw grapje," ik nam weer een slok van zijn koffie. "Dan heeft hij waarschijnlijk alles verteld wat ik hem heb verteld?" Hij keek mij vragend aan. 'Sorry, ik was dronken.' Ik ging veel te ver in dat sprookjesgebeuren,' zei ik beschaamd. 'Maar Henry heeft verder niets verteld. Aangezien jij het hem hebt verteld, mag je nu ook alles aan mij vertellen.' Ik grijnsde ondeugend, 'En niet liegen hè? Pinokkio.'


    When you believe your dreams come true