• Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


    Once Upon A Time (speeltopic) ~7
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178281&page=last&message=66#6263599


    When you believe your dreams come true


    Graham

    Ruby's ogen worden groot. Ik had haar nu pissig gemaakt. 'Wij hebben nog nooit gezoend en al helemaal geen seks gehad. Hoe kom je daar bij?' schreeuw ze terug. 'Heb je mij net niet gehoord? Wij hebben nooit een relatie gehad. Je bent al jaren mijn collega, maar nu ga je echt te ver.' Ze maakt har gordel los en loopt weg. Ik volg haar voorbeeld en houd haar tegen. "Ik weet niet wat er met JOU aan de hand is, maar na die val herinner je helemaal niks meer." ik schud ongeloofwaardig mijn hoofd. Ik wijs naar de plek waar ze was gevallen. "Daar is het begonnen en hier eindigen we." ik pak Ruby bij haar wangen en zoen haar. Als ik een relatie wil met Vittoria wil ik wel dat Ruby mij herinner als wie ik echt was. Niet zomaar haar collega. "Zoek het hier lekker uit Ruby." vervolgens stap ik in mijn auto en kijk ik Ruby nog even na waarna ik wegrijd.


    Do I look like Mother Teresa?



    Ruby

    Ik word tegen gehouden door Graham. "Ik weet niet wat er met JOU aan de hand is, maar na die val herinner je helemaal niks meer." hij schud zijn hoofd. "Daar is het begonnen en hier eindigen we." vervolgens zoent hij mij. Dat gevoel, het is alsof ik het herken. Voor ik het weet is de zoen gestopt. "Zoek het hier lekker uit Ruby." vervolgens stapt hij in de auto en rijd weg. Ik begin te trillen, het wordt mij allemaal even te veel. Ik laat mij door mijn knieën zakken en begin te snikken. Ik kijk de wegrijdende auto na, ik weet dat hij mij in de spiegels in de gaten houd. De tranen stromen over mij wangen, wat is er met mij? Komt het door de val? Ik voel mij boos, vernederd en verdrietig. Ik laat mij op mijn zij vallen. Fuck everyone Roerloos blijf ik op de grond liggen. Ze kunnen allemaal de pot op. Ik staar in het niets en langzaam stromen alle gedachten uit mijn hoofd. De verdooldheid voelt heerlijk, ik voel niets en ik denk aan niets. Van mij mag het altijd zo blijven.


    When you believe your dreams come true


    Odi Straw/Stefani Bird

    Lopen, ik blijf doorlopen. Ik wil Mal slash Peter even niet meer zien, mijn hoofd is als een soort vage soep en weigert helder te worden.
    De trollbrug, als het goed is ben ik daar nu. Plots lig ik op de grond, au. Ik rol op mijn zij om te zien waarover ik ben gevallen, als ik zie dat het niet iets, maar iemand is.
    Ik herken haar als de hulpsherrif en het meisje van het bos, van vlak voor de vloek. 'Sorry...' mompel ik. 'Ik ben vandaag onhandig bezig, beetje afwezig door iemand...'


    obsessive rage

    Ruby

    Verdwaast knipper ik in mijn ogen. 'Auw,' roep ik uit. Iets of iemand valt over mij heen. Geschrokken krabbel ik overeind. 'Sorry...' mompelt een stem. Ik zie dat het een meisje is die over mij heemgevallen is. 'Ik ben vandaag onhandig bezig, beetje afwezig door iemand...' Ik knik naar haar. 'Het is al goed, ik heb hetzelfde.' zuchtend ga ik op de grond zitten. Ik kon niet op de naam van het meisje komen, volgens mij had ik haar wel eens zien lopen in Storybrooke, maar helemaal zeker weet ik het niet. 'Ruby,' stel ik mijzelf voor. Ik droog mijn wangen af, het was niets voor mij om te huilen. Ik wilde niet dat het meisje medelijden zou krijgen.


    When you believe your dreams come true


    Odi Straw/Stefani Bird

    'Volgens mij ken ik jou dan al,' mompel ik, en bedenk dan dat die vloek ervoor heeft gezorgd dat zij dat niet meer weet. 'Als... Hulpsherrif, bedoel ik. Is er iets? Je kan het bij me kwijt, al ken je me niet, ik ben maar een kind, werkt soms net als een dagboek.'
    De laatste woorden flappen er zomaar uit. Ik wil haar wel oprecht helpen, maar om een heel verhaal te beginnen is anders. Misschien wil ik mijn eigen verhaal gewoon kwijt. Ach, ik zie wel.


    obsessive rage

    Ruby

    'Volgens mij ken ik jou dan al,' mompelt ze. 'Als... Hulpsherrif, bedoel ik. Is er iets? Je kan het bij me kwijt, al ken je me niet, ik ben maar een kind, werkt soms net als een dagboek.' Ik knik, 'Dat zou goed kunnen.' Ik staar het meisje aan, ik had geen zin om alles weer om hoog te halen. 'Ach, mannen,' ik trek een grimas. 'Maar wat doe jij hier in je eentje in het bos? Dat kan gevaarlijk zijn.' Ik glimlach naar haar.


    When you believe your dreams come true


    Odi Straw/Stefani Bird

    Ik besluit maar gewoon eerlijk te zijn voor zover dat kan, wat heb ik te verliezen? 'Ik heb net weer een... Niet zo goed gaande ontmoeting met een... Ex gehad. Als ik me eenzaam voel ga ik vaak naar het bos. Het is mijn thuis.'
    Ik staar voor me uit, het bos lijkt niet op dat van thuis, waar ik met mijn vrienden rond holde omdat we een spel deden. Maar die tijd is voorbij. We zijn lichamelijk niks opgeschoten, geestelijk zijn we allemaal al opgegroeid. Of dood.


    obsessive rage

    Rumplestiltskin
    Ik keek emotieloos voor me uit toen ze allemaal dingen aan het schreeuwen was, ze ging zitten en pakte een gitaar waar ze op begon te spelen, ik snapte de tekst maar zei er niks over, ik stond op en liep naar achter niks meer zeggend tegen haar.


    Vittoria Gold
    Ik liep Granny's uit en liep wat rond door de dorp vlakbij het polituebureau zag ik een wolf zitten, ik glimlachte toen ik hem herkende. 'Joseph!' riep ik.

    Joseph Lloyd Dombrowski

    'Joseph!' Mijn concentratie werd verstoord door Vittoria die op ' af kwam rennen. "Hey Vittoria. Ik moet je voor iets waarschuwen." Ik hield even een pauze. "Gold wilt dat Jo Graham, Ruby, jou en mij vermoord. En Odi ook..." Ik wist niet goed wat haar reactie hierop ging zijn...

    Ruby

    'Ik heb net weer een... Niet zo goed gaande ontmoeting met een... Ex gehad. Als ik me eenzaam voel ga ik vaak naar het bos. Het is mijn thuis.' vertelt het meisje. Vervolgens staart ze voor zich uit. 'Ik heb net denk ik een ex gekregen,' grinnik ik ongemakkelijk. 'Graham zei dat wij iets hadden en vervolgens heeft hij het uitgemaakt. Maar ik heb nog nooit wat met die man gehad,' zucht ik. 'Ik heb gisteren een ongeluk gehad, en sindsdien is alles zo vaag.' Ik staar naar het meisje. 'Ik kom ook graag in het bos, het maakt me rustig.' Glimlachend sluit ik mijn ogen om van de natuur te genieten. Ik luister naar de geluiden en ik snuif de bos lucht op. Gek genoeg is de aanwezigheid van het meisje precies datgene wat ik nodig had.


    When you believe your dreams come true

    Vittoria Gold
    Ik reageerde geschrokken op de nieuws van Joseph dat hij mij wilde vermoorden had ik al bedacht.
    'Hij begint echt te ontsporen dat hij Graham wilt vermoorden en mij oke dat was te verwachten, maar waarom de rest?' ik dacht evena. 'In iedergeval ga ik een kamer huren bij Granny, want het lijkt me niet verstandig om daar terug te gaan en verder, wat moeten we doen? ik kan ze niet allemaal beschermen.'


    Odi Straw/Stefani Bird

    'Misschien ooit wel,' zeg ik zachtjes. 'Misschien weet je het alleen niet meer. Misschien lijkt het of ik onzin praat, maar ik heb het zelf ooit gehad.'
    De vreemde gedachte dat ik waarschijnlijk ouder ben dan Ruby komt naar boven drijven, het is vreemd om te bedenken. 'Maar één ding hebben we geloof ik gemeen, en dat is dat we geen idee hebben wat we ermee moeten.'


    obsessive rage

    Jo


    Aan het einde van mijn lied stond Rumple op en liep naar achter. Was de tekst binnengekomen? Langzaam zette ik de gitaar neer, het was een lange tijd geleden dat ik ooit nog iets met een gitaar had gedaan, de laatste keer dat ik er een had sloeg ik hem stuk op het hoofd van iemand, daarna was ik gevlucht. Ik liep even naar buiten, daar stond Peter nog, "Is ze gevlucht ofzo?" vroeg ik aan hem, eigenlijk als geintje maar nu ik er zo over nadenk had het ook echt gekund...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    Ik hoor wel dat Jo een grapje maakt maar toch zucht ik en knik. 'Zo ziet het er wel uit.' geef ik toe. 'Je hebt je gitaar heel gehouden. Was zijn hoofd niet aanlokkelijk genoeg om hem op stuk te slaan of zo?'


    obsessive rage


    Regina

    Ik geef een klein knikje aan de jongen en Jo die buiten staan. Het valt me geen eens op dat het Pan was. "Gold!" roep ik terwijl ik de winkel binnen loop. Ik moest met hem een paar zaken nu bespreken. Alles liep uit de hand. Het was tegenwoordig niet mijn vloek, maar de vloek was van ons beide aangezien Gold ook geholpen had. "Gold?!" schreeuw ik opnieuw.


    Do I look like Mother Teresa?