Once Upon A Time (speeltopic) ~ 8 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


Once Upon A Time (speeltopic) ~7
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178281&page=last&message=66#6263599

---

When you believe your dreams come true

Rumplestitlskin
Jo kwam weer binnen gelopen. 'Waarom vertrouwde je me de dolk toe?' vroeg ze zacht.
'Ik had je zo kunnen vermoorden.' ze ging voor hem zitten. 'Zodat je me misschien zou vertrouwen dat ik je niks meer aan zou doen.' zei ik tegen haar, ik heb jou hart dus ik heb het volle macht over jou, als jij mijn dolk hebt heb jij mij in je volle macht.' ik grijnsde even. 'En ik wilde weten of je echt magie wilde leren, zodat je misschien wel net zo sterk zou worden als Regina.'

Vittoria Gold
'Jij helpt mij en ik help jou.' hij knipoogde naar mij en ik voelde dat ik rood werd'. 'Altijd.' fluisterde hij er snel achteraan. Hij stond op en ik keek hem vragend aan waarom ging hij nu al weer weg. 'Het komt allemaal in orde.' ik knikte. 'Ja, je hebt vast gelijk.' ik glimlachte even alleen was deze niet gemeend, toen ik hem even naar Ruby zag kijken.

Jo
'Zodat je me misschien zou vertrouwen dat ik je niks meer aan zou doen. Ik heb jou hart dus ik heb het volle macht over jou, als jij mijn dolk hebt heb jij mij in je volle macht. En ik wilde weten of je echt magie wilde leren, zodat je misschien wel net zo sterk zou worden als Regina.'
Ik luisterde aandachtig, "Had ik de dolk moeten aannemen?" vroeg ik, "Was het een test of ik sterk genoeg zou zijn als Regina? Zoja, had ik hem dan aan moeten nemen of niet?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Had ik de dolk moeten aannemen? vroeg ze, 'Was het een test of ik sterk genoeg zou zijn als Regina? zoja had ik hem dan aan moeten nemen of niet?'
Ik keek haar aan met een kleine glimlach op mijn gezicht. 'Je had hem niet aan moeten nemen, je laat je niet leiden door de macht die je er mee zou kunnen hebben, en dat is goed.' mijn glimlach werd breder. 'Dat is tenminste iets wat je niet van mij hebt.' ik kuchte even.
'Ooit komt er een tijd dat heel mijn hart zwart wordt en er geen enkele licht er meer inzit, wat zou je doen als die moment aanbreekt?' ik keek haar vragend aan.

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 17:48 ]

Joseph Lloyd Dombrowski

Ook al had Jo gezegd dat ik moest verdwijnen, bleef ik standvastig zitten. Voor Vittoria. En voor mezelf. Ik kroop verder weg, achter enkele klokken - die allemaal een ander tijdstip aanduiden.

Jo

'Ooit komt er een tijd dat heel mijn hart zwart wordt en er geen enkele licht er meer inzit, wat zou je doen als die moment aanbreekt?' Rumple keek me vragend aan, ik dacht na, ik weet het niet...
"Wat zou ik moeten doen?" vroeg ik, ja, wat zou ik moeten doen, zijn hart eruit halen en hem doden omdat hij dan uit zijn lijden verlost is? Ik weet niet of dat nou zo'n goede oplossing is...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Wat zou ik moeten doen?' vroeg ze aan mij. ik grinnikte even en dacht na. 'Wat denk je wat er gaat gebeuren, als die moment aanbreekt?'

Joseph Lloyd Dombrowski

Opeens begon een klok "Bing-Bong" te doen. Ik wist dat de rest nu ging volgen. En in wilde hun gesprek volgen en onopgemerkt blijven, maar beide dingen gingen mislukken...

Jo

'Wat denk je wat er gaat gebeuren, als die moment aanbreekt?'
"Alles word verwoest..." antwoorde ik langzaam, "Iedereen verandert..."
Ik dacht nog na maar schudde mijn hoofd, "Nee, vertel, wat gebeurt er dan?"
Ik keek hem aandachtig aan.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Alles word verwoest...' antwoorde ze langzaam, ''Iedereen verandert...'
Ik zag haar nog nadenken maar schudde haar hoofd uiteindelijk, ''Nee, vertel, wat gebeurt er dan?' ik keek haar weer aan recht in haar ogen.
'Wel dearie, de duisternis neemt helemaal bezit van mij, ik ben geen Rumplestiltskin meer en alle licht zal verdwijnen en alleen duisternis zal bestaan.'

Jo

'Wel dearie, de duisternis neemt helemaal bezit van mij, ik ben geen Rumplestiltskin meer en alle licht zal verdwijnen en alleen duisternis zal bestaan.'
"Heb je dan geen controle meer over jezelf?" vroeg ik geschrokken, al kan hij nu zijn woede al niet bedwingen moet je bedenken wat er dan zou gebeuren!
"Wat kan ik er tegen doen dan?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Heb je dan geen controle meer over jezelf?' ik schudde mijn hoofd. 'Nee geen controle meer, helemaal niks.' ik hoorde wat geluiden maar besloot er nog geen aandacht aan te besteden. 'Wat kan ik er tegen doen dan?' ik lachte op zo krankzinnige rare manier. 'De enigste manier om mij dan tegen te houden is om die dolk in mijn borst te steken.'

Jo
'De enigste manier om mij dan tegen te houden is om die dolk in mijn borst te steken.' ik schrok, ik mocht mijn vader dan wel niet maar zoiets kon toch niet!
"Maar.. kan je dan niet gewoon een ander hart in jezelf doen, net zoals Peter dat doet..." stelde ik voor, ik kon niet geloven dat het echt waar was!

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestitlskin
'Maar... kan je dan niet gewoon een ander hart in jezelf doen, net zoals Peter dat doet...' ik schudde mijn hoofd. 'Nee, niet dat ik weet en anders moet er om de zoveel tijd steeds weer een nieuw hart in komen.'

Ruby

"Ik ben dus schrijver," vertelde August aan mij. "Ik reis de wereld rond om inspiratie op te doen en ik heb erg veel fantasie." hij dronk zijn laatste beetje koffie op en nam nog een hap van zijn donut. Geboeid luisterde ik naar zijn verhaal. Ik had wel door dat hij veel fantasie had ja. "Zo geloof ik bijvoorbeeld in magie." hij klonk weer vrij geheimzinnig. Verbaast keek ik hem aan. 'Heb je nu alweer drank op ofzo? Magie?' Ik snapte niet waar hij nou weer over begon, wat wilde hij hier nou weer mee bereiken? Ik staarde hem aan, maar ik zag dat hij vrij serieus was. Volgens mij was hij niet helemaal goed bij zijn hoofd. Maar aan de andere kant was ik best nieuwsgierig, het kon toch geen kwaad om af en toe aan de werkelijkheid te ontsnappen?

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 18:53 ]

---

When you believe your dreams come true

Jo
'Nee, niet dat ik weet en anders moet er om de zoveel tijd steeds weer een nieuw hart in komen.'
Ik zuchtte, waarom haat ik hem maar wil ik niet dat hij sterft, op het ene moment wel en het andere moment niet...
Ik voelde in mijn zak, ik had het hart nog...
"Dus je hebt complete macht over mij, wat wil je ermee doen?" vroeg ik, ik zou wel willen weten wat mij te wachten stond.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]