Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic 3 - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Abigail ''Abby'' Wakefield

'Ze is niet gemeen', zeg ik voor het meisje dat het dacht. 'Vooral niet als het je zus is', en nu snap ik waarom ik dus geen vrienden heb. Ik heb jaren gedachten dat het mijn schuld is dat niemand ook maar om me geeft, maar ik ben gewoon iets te raar om te beseffen dat het mijn schuld is, of te arrogant, of te egoïstisch. Misschien had ik het niet moeten zeggen en snel deed ik een stap naar achteren, ik schaamde me meteen weer kapot, wat ik anders niet zou doen of laten merken. 'Sorry', zei ik vlug waardoor het meisje het vast niet eens had verstaan. 'Ik ben Abby, aangenaam.'

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 19:15 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Charlie

Ik ban ruw uit mijn gedachten, het enige trucje dat ik kan. 'Charlotte, noem me maar Charlie of Lotte.' zeg ik en streek mijn hand uit. 'En ze is wel gemeen. Tegen mij. Een zus sluit je niet op. Maar nevermind.'

---

obsessive rage

Lisa Macaw

Het was redelijk saai op het schip. Ik wist niet wat te doen, dus ik ging over de rand naar het water te staren.

Abigail ''Abby'' Wakefield

'Ze sloot je niet op omdat ze je haat, ze sloot je op omdat ze een Lost Girl wil worden, maar ik weet nou net niet of dat gaat lukken.' Ik keek van de ene zus naar de andere en
richtte me toen weer op Charlie. 'Aangenaam Charlie', ik ben denk ik niet erg welkom. Ik richtte me op de jongen en keek hem onderzoekend aan, ik snoof een keer extra om zijn geur goed in me op te nemen, wie weet of dat van pas zou komen ooit hier in het onbekende land. 'En wat is u naam?' Ik ging voor hem staan en richtte mijn iets te licht blauwe ogen op hem. 'Of moet ik je altijd ''u'' gaan noemen? Uwe hoogheid?' Niemand zou eigenlijk ontdekken waarom ik al wist wie hij was, dat is mijn geheim.

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 19:15 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Peter Pan

'Blijf me maar u noemen. Als je het weten van mijn naam wil verzwijgen bevalt me dat wel.' zeg ik met een grijns.

---

obsessive rage

Abigail ''Abby'' Wakefield

'Waarom zou ik u naam noemen, als ik mezelf de moeite kan besparen door u naam achter wegen te laten', ik keek hem recht in zijn ogen aan en grijnsde.
'Wat u het beste vind', en met die woorden draaide ik me om en glimlachte ook nog eens in mij zelf. Sommige mensen hebben toch nog eens mijn smaak.
Misschien heb ik toch nog, diep van binnen, ergens iets gemeens in mezelf. Het is misschien erg verstopt, maar het is er! Bij die gedachte moet ik nog steeds
grijnzen. Ik keek weer de drie aan en besloot te wachten op de woorden van de volgende persoon die iets zou denken en niet durfde te zeggen, of de persoon die het
juist durfde te zeggen, maar het misschien moeilijk vond en eerst goed nadacht...

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 19:16 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Terwijl ik een beetje neuriënd door het schip heen strompel, loop ik ongemerkt richting het onderste gedeelte van het schip, waar ik samen met een hoop anderen slaap. Niet dat ik ontzettend gesteld ben op mijn privacy, maar iedere vrouw heeft soms eens ruimte nodig. De meeste piraten - voornamelijk de mannelijke - voelen zich niet erg verlegen als het om het omkleden gaat. Dat is iets wat ik soms zeker kan waarderen, maar ik hoef geen vijftigjarige, naakte mannen te zijn, elke bloody avond. Nee, bedankt. Gelukkig is het ruim nu redelijk leeg en kan ik even in alle rust in mijn hangmat hangen. Zodra ook de laatste persoon besluit naar boven te gaan, check ik even de losse plank onder mijn slaapplek. Sinds ik die plank ontdekt heb, stop ik daar vaak dingen die ik voor mezelf wil bewaren. Zo weet ik niet zeker of Hook zo'n plezier beleeft aan het delen van de drank op het schip, zeker als we op een lange reis zijn en we geen kans hebben om bij te slaan. Daarnaast hebben sommige piraten de gewoonte drank van mij af te pakken, waar ik absoluut niet tegen kan. Fact is dat ik minder sterk ben dan hun, maar ik ben wel slimmer. "Fuck." Komt er zacht uit mijn mond als ik een lege ruimte onder de plank aantref. Ik was even vergeten dat ik al door mijn voorraad heen was. Ik haal mijn hand door mijn haar, terwijl ik een schuine blik op de ingang van de ruimte werp. Zodra ik zeker ben dat ik niemand hoor, begin ik de hangmatten van anderen te checken, voornamelijk van degenen van wie ik weet dat het grote drinkers zijn.

---

She was always looking for more..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~I WILL ALWAYS FIND YOU ~ Catherina Sanchez~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

'Wees niet bang, alleen ik hoorde het', ik mikte haar drank terug met nog een half volle fles. 'Je vind in zee nog wat meer, of
wil je niet alles al terug?' Ik glimlachte een beetje gemeen, maar zo was ik nou eenmaal, en je wist aan die lach dat ik het eigenlijk ook niet was.
'Ik ben geen binnendringer, eerder een binnenvaller, sorry', Ik draaide een vinger en ik kreeg een
nieuwe fles rum. 'Rum, of wil je liever wodka?' Glimlachend liep ik naar haar toe op z'n manier. 'Je rum is allang
opgeslokt door die ene ouwe man, wees maar niet boos op hem.' Ik gaf haar de fles. 'Bespaar jezelf de moeite'

[ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 20:25 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Peter Pan

'Ga je me nog vertellen wat ik moet doen volgens jouw gestoorde hoofd?' vraagt Charlie bozig. Ze heeft haar handen in haar zij gezet en staat hoogstens een halve meter van me af.
'Niet echt.' zeg ik droogjes en probeer in haar gedachten binnen te dringen, maar ver kom ik niet, want ruw zet ze me weer uit haar hoofd.
Goed, magie heeft ze. 'Als zij niet in mijn hoofd mag mag jij dat al helemaal niet,' zegt ze, haar boosheid een beetje gestegen.
'Whatever.'
Plots ploft er een meisje naast ons in de struiken, blond haar, witte jurk, groenbruine ogen. Een pijl heeft een deel van haar jurk doorklieft.
Charlie rent meteen op haar af en trekt de pijl eruit. 'Was dit een Lost Boy pijl?' vraagt ze argwanend. Ik knik. Het is er inderdaad een.

---

obsessive rage

Captain Killian Jones Hook

Nadat de woeden eindelijk is gezakt en ik tot rust ben gekomen na alles wat er is gebeurd neem ik plaats achter mijn schrijftafel. Ik pak de map van Neverland en bestudeer deze. Zou Pan vergeten zijn dat ik er één had? Ik zie de kruisjes bewegen op de map en merk op dat er niemand in de buurt is van de Deadman Peak, de plek voor Dreamshade. Dat was de reden waarom ik hier was... Ik leun wat achterover, maar mijn ogen blijven op de map gericht. "Tel je dagen maar Crocodile," mompel ik zachtjes tegen mijzelf waarna ik mijn haak wat begin op te poetsen, maar mijn ogen blijven op de map gericht. Nu pas besef ik weer dat ik niet alleen ben op het schip en berg snel mijn map op in mijn binnenzak en pak mijn fles rum. "Het is te hopen dat ze rum brouwen hier op Neverland."

---

Do I look like Mother Teresa?

Mijn ogen en handen zoeken de gehele ruimte af, maar tot nu toe heb ik enkel twee lege flessen en een druppel rum gevonden. Geërgerd geef ik de zoektocht bijna op, als er een onbekende stem in mijn oren klinkt. "Wees niet bang, alleen ik hoorde het," Bliksemsnel draai ik me naar de stem om, welke afkomstig lijkt te zijn van een jonge vrouw. Voor zover ik weet heb ik haar nog nooit gezien, het lijkt wel 'ontmoet-nieuwe-mensen-dag'. Yeeyh. Ik wil een opmerking maken over dat het me niet bepaald geruststelt als het alleen om haar gaat, zeker omdat ik niet weet met wat voor reden ze hier op het schip is, misschien is ze de volgende door Hook geredde zwerf puppy, of is ze hier om de bloody boot in brand te zetten. Ik moet zeggen dat ik niet zo zit te wachten op beide mogelijkheden, maar dan zie ik de fles in haar hand. Zodra ze hem naar me toe gooit schud ik hem even en ruik ik eraan, want ja, ik ken de 'hier heb je een fles vol met zeewater' proef. Zodra de geur van rum bij me naar binnen komt, komt er toch wel een kleine glimlach op mijn gezicht te staan, waarna ik de rest van haar verhaal aanhoor. "Dat had ik nodig." Zeg ik uiteindelijk als ik een grote slok naar binnen giet. "Bedankt." Vervolg ik op een iets zachtere toon. Ik heb het vaak niet zo op bedankjes, maar anderen wel. "De naam is Rainbow." Zeg ik weer terwijl ik mijn hand naar het meisje uitsteek. "Wat brengt jouw hier?"

---

She was always looking for more..

Abigail ''Abby'' Wakefield

Peter Pan richt zich op Charlie, en ik wil me omdraaien tot dat er een meisje valt, pal op de grond. Ik heb de neiging om me om te draaien, maar iets in me houd me tegen. Toch loop ik weg zonder gedag te zeggen, want dat heeft volgens mezelf geen nut meer. Ik loop door tot ik moe ben en ga op het gras zitten, iets prikt en ik merk dat het niet goed is. Het lijkt op een fout tussen de bloemen, iets dat niet normaal is. Langzaam komt de angst in me naar boven, want als ik merk dat er niks is, maar mijn gedachten maakten het gevaarlijk.
Hallo lieve schat, heb je me gemist? Die stem doet me niet goed, ik zoek om me heen en merk dat het echt in mijn hoofd zit, zoals vijf jaar geleden. 'Tief op!' Ik scheld bijna nooit, maar wel tegen die rot stem. 'Ik meen het!' Boos loop ik weg door de bosjes en druk wat takken weg. Heb je me niet gemist? Je therapeut zei iets anders... Ugg, ik
heb geen zin om het uit te leggen, maar hou het kort. 'Het was geen therapeut, het was een toveraar. Een gast die geesten kan weg jagen, in ieder geval. Jou.' De stem leek
beledigt, maar zette zich stevig. ik ben geen geest, ik ben een 'ik neem je leven over', snap je? Zoekend of het echt geen echt mens was liep ik door het bos. 'Rot op!'
Ik sloeg tegen mijn eigen hoofd, wat niet echt hielp. Ik leek serieus een idioot nu. Vraag het lief! Boos zucht ik. 'Wil je alsjeblieft weg?'
NEE!

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 19:14 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~I WILL ALWAYS FIND YOU ~ Catherina Sanchez~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Het meisje bedankt me en stelt zich voor als Rainbow, 'Aangenaam, Catherina', ik
kijk naar mijn nagellak en kijk dan weer naar Rainbow, 'zit je op eigen wil op dit schip?'
dan teleporteer ik me naast haar. 'Of zit je hier omdat het moet?' Ik kijk om me heen en zie
bijna niemand behalve ons, 'wat is het hier vreselijk, na vreselijk saai', ik ga met mijn vinger over
de muur en laat mijn grijze vinger zien. 'Ook niet erg hygiënisch, dus als je hier lang bent is het slecht
voor je gezondheid, dus als je dit logisch bekijkt, moet je hier weg', ik bekijk alles nog eens en knik.
'De beste mogelijkheid', er verschijn een glimlach op mijn gezicht, misschien heb ik wel een nieuwe vriendin?

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Chris James

Wanneer ik in de bosjes een meisje die tegen zichzelf aan het praten is word
mijn aandacht getrokken, op haar natuurlijk. Ik loop niet op haar af, want
ik merk dat ze niet normaal is. Misschien is dit mijn enige kans om haar te vermoorden,
of is dat te hard? Ik zet een bloem die niet zo sterk is als dreamshade, maar wel dezelfde schaafwond
heeft. Ik wet dat ze zo nog een stap naar voren zet, valt over een tak en beland met haar arm in de bloem.

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Abigail ''Abby'' Wakefield

Ik sluit me van de stem af, maar het lukt niet. Ik word zo gek (en blind) dat ik te tak voor me niet zie, struikel en beland in een bloem die meteen mijn aandacht trekt. Het prikt,
en wanneer ik naar de wond kijk zie ik nog niet zo veel, alleen een lichte prikkel die steeds erger word, au het... Een hele grote snee die mijn spieren of aders paars met grijs maakt trekt mijn aandacht, was het een... Ik kijk van de bloem en zie dat de bloem blauw is, maar alleen 1 blad niet, wat nog meer mijn aandacht trekt, ineens word de steek erger
en kan ik mijn arm niet meet bewegen, 'IS DIT EEN VIEZE GRAP!' Nee, ik heb hier niks mee te maken! Nu klinkt ook de stem geschrokken, een gevoel van angst komt in me naar boven en ik kijk om me heen. Ik hoop op een toekomst blik, of de dader te zien, maar mijn krachten werken niet, niet nu ik zoveel pijn heb. 'IEMAND!' Ik schreeuw, en loop terug naar waar ik geweest ben. 'CHARLIE!' Ik val op de grond, en gebruik mijn andere arm om op te staan. 'IEMAND!' Gil ik opnieuw, maar niemand hoort het. Ik gil nog zonder woorden, maar met geluid voordat ik zelfs niet meer kan lopen van de pijn, de wond veranderd in een grotere wond en het lijkt zo heel mijn arm over te nemen, maar mijn gedachtes is gewoon dat ik denk dat mijn sterfdag in zicht komt, maar mijn krachten laten niks van zich horen, waardoor ik me nog eens een keer zorgen maak. 'Iemand', zucht ik terwijl ik hopeloos mijn arm pijnlijk laat vallen en ga liggen in het gras. Alles komt goed...
'Ja, dat hoop ik'

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 19:15 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?