Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic 3 - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Jo
'Je kan doen wat je wil. Mij maakt het allemaal niet uit.' zegt hij droog waarop ik hem nors aankijk. Al snel veranderd mijn blik,
"Kun je het me leren... Magie?" vroeg ik aan hem.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Abigail ''Abby'' Wakefield

Ik loop af op de stem van Charlie, nee het gevoel dat haar geest dicht bij me is voel ik, misschien voelt het wel goed? Ik loop nog wat harder, tot ik bij drie Charlie's kom en Peter,
'hallo U', glimlach ik terwijl ik ineens een koude windvlaag voel. Vertel hem nooit de magie die je in je hebt. Het was de stem van degene die ik al iets langer heb, nou terug heb
sinds ik op dit eiland ben aangekomen. 'Hay', zeg ik tegen de andere drie Charlie's en ik ga naast Charlie staan. 'Ben je verdubbeld ofzo?'

[ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 21:42 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Charlie Blake

Ik glimlach zwakjes als ik zie dat Abby weer wakker is. Dan besef ik iets.
'Je hebt een stem.' stel ik vast. 'Zo'n "duivelse" stem, of niet?'
Ik leg voorzichtig een hand op haar schouder. 'Ga maar weer slapen. Deze jongen dacht... Dat hij je neer had geschoten.'

---

obsessive rage

Abigail ''Abby'' Wakefield

'Je hebt een stem.' stelt ze vast. 'Zo'n "duivelse" stem, of niet?' Ik knik. 'Geen idee, het is een stem, maar of ze duivels is. Eerder anders', ik schud alvast mijn hoofd voor haar volgende vraag. 'Ik ben klaar wakker', ik ging de richting uit van Pan, omdat ik niet wist waar ik mee bezig was moest ik bij iemand mij woede kwijt, misschien bij de jongen die me in de toekomst pijn gaat doen? Dat zou een goede reden zijn, toch? Toen ik bij Peter kwam, was is mijn woede kwijt. 'Ugg, ik ben te boos dat ik niks kan zeggen', ik maak van boosheid een tornado en martel met mijn ogen een plant, die meteen dood neervalt. 'Het gaat nu iets beter, met jou?'

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 14:49 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Charlie Blake

'Noh steeds flut door het feit dat ik geen idee heb waar ik ben.' zeg ik eerlijk. '
'Lift nodig?'
Een meisje op rode schoentjes staat balancerend op haar tenen voor me, een glimlach om haar lippen. 'De naam is Odi. Ik ben een half fee. Waar wil je heen? Ik breng je wel.'
Ik schud mijn hoofd. 'Erg lief, maar nee dankje.' zeg ik, ik vertrouw het gewoon niet. 'Ik vind het wel. Als ik lang genoeg door loop, kom ik wel ergens.'
'En dan pakt Pan slash Mal je en je zit weer waar je begonnen was. Hij ziet je als een grappig spel, maar met een vingerknip ben je weer hier.'
Ik haal mijn schouders op. 'Als je gelijk krijgt zal ik je roepen.' zeg ik. Het meisje slaakt een zucht en verdwijnt net zo plotseling als ze verdwenen was.

---

obsessive rage

CAITLIN

Het fijn dat Alex nog aan het jagen is maakt het dat ik me
alleen voel, zuchtend ga ik pootje baren en gooi brood naar
de eenden, dat is het enige waardoor ik me niet zo alleen achtig
voel. Ik doe een roep van de uil na en lach in mezelf, dat deed ik
op de boot. Dan sta ik op en loop terug, maar weet de weg niet meer,
links, rechts, boven onder. Overal ga ik heen, maar heb geen idee
waar ik ben. Ugg.. heb ik weer...

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Megan Dilana Brookelin

Ik maak een omweg terug naar het schip, ik
was gewoon drie dagen uit wandelen, zo kan je het zien.
Ik klop dan voor op het schip aan en klim dan naar boven.
'O PIRATEN HIER! IK BEN TERUG!' Ik spring op het dek en kijk
om me heen, maar zie niemand. Als ik naar beneden loop zie
ik alleen Rainbow en een onbekend dametje staan.
'Wie bent u?'

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 18:46 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Tot nu toe heeft Catherina nog geen kans gekregen om antwoord te geven, zeker niet als ik nog iemand naar beneden hoor komen. Als ik het zo hoor is het geen ontzettend zwaar persoon. Zoals altijd lijken mijn berekeningen gelijk te hebben als ik Megan naar binnen zie komen. Ik trek enkel even mijn wenkbrauwen op en een boeiendere reactie over Megan's terugkomst is niet op mijn gezicht te zien. Had ik misschien stiekem gehoopt dat het kind ver weg zou blijven? Nee, ik denk het niet, maar ik ben wel ontzettend woedend op haar. Door haar verdwijning zijn we op een helse ontdekkingstocht geweest door Neverland, waarbij ik nog gewond ben geraakt ook. En dan loopt ze nu gewoon naar binnen, alsof er niets gebeurd is. "Well, als jij weer terecht ben, zie ik geen reden om hier nog rond te blijven hangen." Zeg ik tegen niemand in het algemeen, maar meer om mijn gedachten helder te zetten. Ik heb geen idee waarom Hook hier in de eerste plaats heen wilde, maar ik ben het zat als het ook nog gevaarlijk wordt. Ik heb niet mijn vrije leven opgegeven voor dit schip om enkel nu al te sterven. "Ik ga maar eens naar buiten, zien waar de zaken nu op staan."

---

She was always looking for more..

Peter Pan

'Haal je zus, aan de andere kant van die struiken, dan zal ik het jullie leren.' zeg ik. 'Dan haal ik Leslie.'

---

obsessive rage

Jo
'Haal je zus, aan de andere kant van die struiken, dan zal ik het jullie leren.' zegt Peter. 'Dan haal ik Leslie.'
"Ok..." is mijn korte antwoord en loop naar de struiken toe. Ik zette even mijn verstand op nul en dacht eraan dat Charlie vastzat met touwen. Toen ik achter de bosjes keek zag ik dat er touwen naar Charlie toe gingen en ze om haar heen wikkelden. Dat was nou toch eens handig!

Leslie
Het was een verschrikkelijk verwarrende dag, de drukte was ik helemaal niet gewend. Snel liep ik van het schip af en ging met mijn voeten in het water staan, zo fijn...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie
'Hé!' roep ik als er plots touwen om me heen komen. Ik concentreer me, maak een tornado en de touwen vliegen weer weg. 'Kom maar, Jo, Leslie, Eikel van een Pan of wie het dan ook is,' zeg ik, als ik Jo zie en haar een klap geef. 'Dat is omdat je me vastbindt met je magie, me steeds opsluit en omdat ik je niet mag.' verklaar ik.

Peter Pan
Ik teleporteer naar Leslie die in het water staat. 'Hai Leslie.' zeg ik en teleporteer haar mee terug naar het kamp.

---

obsessive rage

Leslie
'Hai Leslie.' zegt Peter terwijl ik geschrokken omkijk, hij teleporteert me naar het kamp, "Peter, wat doe je? vroeg ik geïrriteerd.

Jo
Charlie geeft me een klap en begint gemene dingen tegen me te zeggen, "Chill, serieus chill..." zeg ik geïrriteerd, waarom moest ik nou zo'n zus hebben?
"Ooit gedacht aan, gewoon meewerken, zo ben je namelijk echt irritant!" ik kwam erachter dat magie gebruiken helemaal niet zo moeilijk was, ik pak haar hand snel vast en denk aan het kamp van Peter, en daar gingen we.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan
'Jou leren toveren natuurlijk.' zeg ik lachend.

Charlie
'Volgens mij heb je hem helemaal niet nodig voor magie.' zeg ik. 'En ik ook niet.'
Ik steek mijn hand uit en gooi Jo dan op de grond. 'Zo, beter dan ik dacht. Van jullie beiden.' Pan stapt tevoorschijn, Leslie staat ook in de buurt.

---

obsessive rage

Leslie

'Jou leren toveren natuurlijk.' zegt Peter lachend, ik kijk hem niet begrijpend aan maar vraag niet verder, zoals iedereen weet houd Peter er niet van als iemand dingen vraagt. Even later zie ik Jo en die ene Charlie aankomen, met toverkracht, heb ik het dan ook? Langzaam loop ik achter Peter aan maar als Jo op de grond word gegooid help ik haar overeind.

Jo
'Volgens mij heb je hem helemaal niet nodig voor magie.' zegt ze. 'En ik ook niet.' "Misschien niet nodig, maar misschien wil ik het wel..." zeg ik kwaad. Meteen krijg ik een stoot dat ik op de grond val, boos kijk ik Charlie aan maar daar komt Peter al aan, 'Zo, beter dan ik dacht. Van jullie beiden.' zwijgend kijk ik hem aan, ook Leslie komt tevoorschijn en helpt me overeind, "Jo.. ik wil hier helemaal niet zijn..." zegt ze fluisterend, "Ik wil terug naar het schip..." even dacht ik na, we waren tweeling maar we waren zo verschillend. Ik zou het liefste hier willen blijven...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Laat Leslie terug naar het schip,' zeg ik tegen Pan. Ik probeer in zijn gedachten te komen maar wordt er meteen ruw uit gezet.
'Doe dat nooit meer!' dreigt hij. Hij komt boos op me af lopen, ik snap niet goed wat ik nu precies verkeerd heb gedaan, hij zit toch ook steeds in mijn hoofd? Waar doet hij moeilijk over?
Zijn hand schiet vooruit, in mijn borstkas, waar hij rond lijkt te tasten, precies op de plek waar mijn hart zit. Ik hap naar adem en er springen tranen in mijn ogen van de plotselinge pijn. Dan, net zo plots als zijn hand verscheen, trekt hij zich terug, laat mijn hart gewoon waar het hoort. 'Want volgende keer trek ik het er echt uit,' fluistert hij in mijn oor.

---

obsessive rage