Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [4] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 19:43 ]

---

obsessive rage

Charlie

'Als het niks bijzonders was had je het niet verstopt.' zeg ik kalmpjes. 'Maar het is al goed. Ik ga alleen even heel erg zeuren om de vloek over Leslie te verbreken.'
'Waarom zeuren?' vraagt Pan rustig. 'Kom, dan laat ik je zien hoe het moet.'
Hij pakt mijn hand en vervolgens verschijnen we in een boom dichtbij Leslie en Hook.
'Let goed op.' waarschuwt Pan. 'Ik doe het maar één keer.'
Hij maakte een handbeweging en er leek iets van Leslie af te komen, het werd vervolgens weggeblazen in de wind. 'Zo dus.'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

"het is al goed..." hij strijkt met zijn hand door mijn haar, waarom haatte ik hem? Ik voelde me veilig bij hem, nog nooit zo veilig gevoeld... "Zeg wat er aan de hand is en dan kunnen we erover praten." Ik laat hem los, "Ik weet niet wat er is, ik haal alles en iedereen om me heen..." ik veegde met mijn hand langs mijn wang om het een beetje te drogen, "Ik weet niet waarom ik je haat, maar ik haat je..."
Opeens voelde ik iets, een last van me af komen, ik stond geschrokken op, "Ik voel me..." even adem halen, "Ik voel me anders, ik haat je niet meer..."

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Charlie en Peter verdwenen zodat ik snel mijn boek in de tas kon stoppen, Peter mocht hier nooit achter komen, hij zou alles verpesten, alles veranderen...

[ bericht aangepast op 30 juli 2016 - 2:03 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

Wanneer ik mijn vraag heb gesteld laat Leslie me los. Ik leun dat achteruit en kijk naar aan. Ik dacht dat ik de reden wist. Moest ik het gaat vertellen. Al die tijd had ze undercover als meisje tussen Kan en zijn Lost Boys gezeten. Al die tijd was ze alleen. Echt alleen... Nu blijkt het dat ze twee zusjes heeft en een oom. Twee van die zusjes waren al die tijd onder mijn toezicht geweest zonder dat ik wist dat het mijn nichtjes waren. Niemand was er daar voor haar geweest en nu had ze haar familie gevonden... Een zus had zich aangesloten bij Pan, de ander zat tussen de twee fronten en de oom zat met een fles run te op een eiland zonder dat iemand wist waarom hij niet was. "Ik weet niet wat er is, ik haal alles en iedereen om me heen..." Dat was het laatste antwoord dat ik had verwacht. Ik had voor mijn doen zoveel fout gedaan bij de meiden. Ach wat bezielde mij toch ook? Ik was nooit een oom geweest, dus kon er nu ook geen worden. Bloody Hall, ik ben de verdomde Captain van The Jolly Rogger. Waarneer ik zie dat Leslie met haar hand tranen wegveegt, help ik haar voorzichtig bij de andere wang met enkel mijn duim. "Ik weet niet waarom ik je haat, maar ik haat je..." Ik knikte en pakte mijn fles rum terug waarna ik er een slok van nam. "Ik begrijp," ik kon mijn zin niet afmaken, want Leslie sprong opeens op. "Ik voel me..." het bleef even stil voor een adempauze, "Ik voel me anders, ik haat je niet meer..." opnieuw kwamen er woorden uit Leslie's mond die ik moet had verwacht. Ik schudde ongeloofwaardig mijn hoofd. "Sorry, maar..." meer kon ik niet uit brabbelen vanwege de verbazing.

---

Do I look like Mother Teresa?

Charlie

'Ga naar ze toe,'
Ik fronste. 'Alweer?' vroeg ik geïrriteerd. In plaats van een antwoord kreeg ik een duw in mijn rug waardoor ik uit de boom viel.
'Laat me of in je bloody kamp zitten, of hier! Dit gaat me heel veel blauwe plekken bezorgen hoor!'
Pan lachte. 'Goed, blijf dan maar hier.' zei hij voor hij verdween.
'Opnieuw hoi, sorry voor jullie mooie moment verbreken, de idioot besloot het hele trucje te herhalen.' zei ik.

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik zag dat Charlie uit een boom viel, ineens begon het kwartje te vallen, ineens wist ik wat er met me was. "Ik ben vervloekt geweest..." fluister ik Killian, ik noem hem nu Killian omdat, tja, ik weet het niet...
"Je hebt me vervloekt he..." zeg ik tegen Charlie, het was bedoelt als vraag maar zo kwam het er niet uit.

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

Snel pak ik mijn dagboek erbij en blader rond, ik had in dat grote voorspellende boek vroeger dingen geschreven, veranderingen van sprookjes... Zou zo alles anders zijn gegaan?
Lief Dagboek,
Vandaag vond ik toch zo iets moois, een klein maar heel dik schrijfboek. Nu kan ik alles bedenken wat ik wil, nu kan ik verhalen schrijven, eindelijk. Hij lag in een geheime wand, ik moest schoonmaken en toen zag ik dat er een steen los zat in de muur en daarachter zat het boek. Er is al wat ingeschreven, iets van sprookjes, het is raar, en anders, de sprookjes gaan niet volgens het boek maar alles is verdraaid. Lastig uit te leggen maar ik ga verder schrijven!
Ik las het stukje steeds overnieuw, wat was er aan de hand?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Waarom zou ik dat doen? De weinige familie die ik heb een hekel aan me laten hebben? Ik kan wel wat truckjes met magie, maar dat is echt wel wat lastiger hoor!' zei ik een beetje beledigd. 'Ik had al die tijd dan misschien door hebben gehad, en heb dat meerdere keren gezegd tegen je, maar het was Pan die het deed! Ik mag een idioot zijn, maar ik ben niet dom hoor!'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik kijk haar aan, waar komt de zin van de idioot weg...
"Euhm sorrry hoor maar ik hem je nóóit een idioot genoemd..." zeg ik boos, draai me om en klim in een boom. Tss

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Nee, jij noemt me niet zo, ik noem mezelf zo.' zei ik rustig. 'Blijkbaar heb je geen vloek nodig me te haten, ook al heb ik niks gedaan. Dan hoef ik hier ook niet te zijn.'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik stop meteen met lopen en kijk haar woedend aan,
"Ik heb **** nooit gezegd dat ik je hier wou hebben!" schreeuw ik, "Ga inderdaad maar gewoon weg! Dan is iedereen blij!" ik blijf haar woedend aankijken maar merk dat er tranen in mijn ogen komen,
"Ga dan! Poef jezelf maar weg!" ik blijf schreeuwen, het kan me niet meer boeien wat ze van me vinden, ze zijn allemaal irritant!

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Dan heb ik een leuk geheim voor je,' zei ik, nu ook vrij boos. 'Ik kan dat niet! Het enige wat ik kan is gedachten lezen en soms wat kleine dingen meer! Ben je boos omdat ik met ouders ben opgegroeid? Is dat het? Want ik koos er niet voor! Word boos op hen, niet op mij! Ik heb je nooit wat aangedaan! Wat heb ik verkeerd gedaan!'

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik kijk haar aan, de woede, als ik nu magie kon gebruiken dan... Dat kan ik...
"Nee Charlie, niet alles draait om jou!" ik draai met mijn hand en er komt een grote windvlaag wat haar om laat waaien.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Zodra ik op de grond lig kom ik snel weer omhoog. 'Dan uit je je woede maar op een ander, want ik ben er klaar mee!'
Meteen laat ik een serie vuurballen op haar afkomen en geef haar dan nog een trap. 'Ik gaf mijn vrijheid op zodat jij jezelf weer kon zijn! Weet je wel niet hoe dat voor mij was?! Heb je er überhaupt ooit over nagedacht dat ik ook gevoelens heb?!' Ik haalde een band uit mijn zak die magie zou moeten tegen houden en doe deze bij Leslie om. 'Je uit alles als maar op mij, zoek iets anders! Kijk eens naar wat je wel hebt, en koester dat in plaats van mij kapot te maken!'
Ik merk nu pas hoe nat mijn wangen zijn. Op dit moment haat ik haar zo...

---

obsessive rage

Leslie Jones
"Time stands still, I will be brave, I will not let anything take away"

Ik ontwijk de vuurballen maar val wel op de grond.
Langzaam sta ik op, stomme armbanden!
"Ik reageer helemaal niets af op je!" zeg ik, "Als ik dat had gedaan had je hier niet zo gestaan..." ik kijk naar Killian,
"Ik wil niemand koesteren, oké, blijf gewoon weg van me..." ik draai me om en loop weg, ik wil niemand meer, ik wil alleen zijn...
Voor altijd het liefste.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Oh jawel!' roep ik haar nog na. 'Iemand die je niks heeft gedaan beschuldig je niet zomaar! Maar rot maar lekker op! Ik hoef jou niet!'
Plots grijpt een paar handen me en tilt me de lucht in, het duurt even tot ik zie dat het Pan is. 'En nu is het wel weer genoeg. Straks rijt je oom je nog open.' zegt hij lachend en vliegt vervolgens weg.

---

obsessive rage

Jo Jones
"The way you'd play with me like a Child"

Ik pakte een boom vast en haalde een tak ervan, langzaam ging ik met mijn zakmes erlangs snijden totdat het een scherp puntje werd.
Opeens hoorde ik een takje kraken, ik keek omhoog, gek genoeg daar zag ik Pan en Charlie. Ze landen voor me neer, Charlie keek me boos aan,
"Chill..." zeg ik tegen haar terwijl ik verder ga met mijn oh zo belangrijke takje.
"Wat is er?" vraag ik nors, waarom begrijpen ze niet dat ik alleen wil zijn?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]