RPG || OUAT back in enchanted forest || speeltopic 3 - Speeltopics

Speeltopic 3

Raven Mills

Ik hoorde het gesprek tussen mijn moeder een Rumple aan. Hoe kon hij nou weten wie mijn vader was mijn moeder haatte hem leek wel. Ik werd zenuwachtig van de stilte die er even tussen hen in hing.
'Hallo krijg ik het ook nog te horen riep ik daarom maar.'
Ik had een hekel aan dat geheimzinnige gedoe. Het stomme was dat ik zo mijn moeders gedachtes in kon kruipen want die wist het duidelijk wel.
Echter heb ik haar vroeger ooit beloofd om niet in haar gedachtes te komen even vervloekte ik mezelf omdat ik mijn beloftes altijd na kwam

[ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 19:45 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Rumplestiltskin
Jo verscheen naast me ik glimlachte even al had ik gewild dat ze buiten bleef. 'Wist je dat niet Rumple?' ze ging naast Raven staan, ik keek Regina vragend aan en daarna keek ik onderzoekend naar Raven. 'Want ik dacht dat je het allang wist., denk eens even na..' geschrokken liep ik even achteruit toen het kwartje viel. 'W-wat?' zei ik een zenuwachtig lachje ontsnapte. ''Ik, ik dacht dat we een tweeling hadden en geen drieling.'

Oliver wood/The masterthief
"Oh zij, ja die is een maand geleden overleden, ze zei iets van dat ze niet genoeg geld had nagekregen, ik was niet echt vrienden met haar maar ik kreeg deze dolk, ik moest er voorzichtig mee doen, dat was het belangrijkste wat ze had..." vertelde ze, ik schrok en tranen prikte achter mijn ogen. 'Nee, nee, nee dat kan niet waar zijn!' een traan rolde over mijn wang. 'Je liegt!'

The Huntsman

Ik kan me bijna niks meer herinneren wat er is gebeurd, maar wat ik me nog herinner was dat ik in gevecht wat met drie wachters. Met veel moeite, omdat ik erg uitgeput was, had de drie wachters overmeesterd, maar toen er meer kwamen gaf ik mezelf over. Ik werd tegen de grond aangeduwd en wat daarna gebeurde? Ik hoorde de stem van Red en zag opeens een gigantische wolf. Ik had het idee dat ik de gedaante van Raven nog zag. Gebaarde ze nou sorry? Stond ze nou wel of iet aan mijn kant? Of stond IK wel of niet aan haar kant? Ik hoorde nog gepiep en zie dat de wolf in haar been is gestoken. Daarna wordt alles zwart.
Ik open mijn ogen en merk dat het meeste van de pijn weg is. "Magie?" mompel ik lichtelijk verbaast. "Maar wie?" ik kijk richting het kasteel van The Evil Queen. Vanaf hier had ik uitstekend uitzicht op de kamer van Riven. Dan laat ik mezelf op de grond weer vallen, maar stoot ik mijn hoofd. Het harnas van een wachter van Regina lag hier. Inclusief het zwarte masker. "Hmmmm, ik zou hiermee naar binnen kunnen dringen." mompel ik ook weer tegen mezelf. Ik probeer overeind te komen, maar dat gaat vrij lastig. "Verdomme." vloek ik tegen mezelf.

---

Do I look like Mother Teresa?

Linde MasterThief
"Died Last Night in my Dreams..."

"Don't Say a Word..."

'Nee, nee, nee dat kan niet waar zijn!' een traan rolde over zijn wang. 'Je liegt!' ik grijns, dit was dus echt mijn vader...
"Ja ik lieg..." zeg ik kalm.

Jo Mari Gold
"Nobody can save me now, its do or die..."

"Heroes always get Remembered, but you know Legends never Die"

'W-wat?' zei Rumple een zenuwachtig lachje ontsnapte. ''Ik, ik dacht dat we een tweeling hadden en geen drieling.' ik keek hem vragend aan,
"Hebben jullie..." ik keek ze afgrijselijk aan, "Hebben jullie samen hét gedaan!? Jakkes!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Raven Mills

Mijn ogen werden groot toen Rumple begon over de drieling
'Heeft hij het over dezelfde drieling mam' vroeg ik angstig
Ik hoorde Jo op de achtergrond jakkes zeggen en dat was precies hoe ik erover dacht.
'Wie zijn mijn zusjes/broers dan?' maar ik kon niet wachten op het antwoord mijn ogen stroomden vol tranen van woede. Ik sloeg Rumple in zijn geziht waarna ik veranderde in een raaf en het raam uitvloog, ik moest even alleen zijn.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

THE EVIL QUEEN

'En dat was allemaal jou schuld...' Ik draai me om en zie nog net Raven verdwijnen. Ik ren naar het raam, maar ze is al weg gevlogen. Er rolt... wat ook tot mijn verbazing... Een traan over mijn wang. Ik huilde... 'Moest... moest dat echt? Raven is alles wat ik heb!'

[ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 20:05 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Red

'Huntsman, je leeft nog!' Hij probeert overeind te komen, wat nog niet gaat. 'Heb je pijn? Of zijn je ook wonden verdwenen.' Voorzichtig help ik hem overeind. 'Waarom was je in je eentje teruggegaan? Je had het bijna niet overleeft, alweer.' Merkte ik sarcastisch op. 'Bovendien moeten we nu vluchten, the evil queen spaarde ons omdat ze er vanuit ging dat we dood zouden gaan. Maar dat gaan we dus niet, nu moeten we hier zo snel mogelijk weg.'

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
"Hebben jullie.."Hebben jullie samen hét gedaan!? Jakkes!" ik grinnikte even om de reactie van Jo. 'Inderdaad jakkes ja, ik zou willen dat ik kon zeggen dat ze mijn hart had gepikt en me had gedwongen maar helaas is dat niet zo.' Ik keek naar raven die wat geschokt leek na mijn mededeling. 'Heeft hij het over dezelfde drieling mam?' vroeg ze angstig 'Wie zijn mijn zusjes/broers dan?' ik grijnsde maar die verging toen Raven me sloeg, in een raaf veranderde en vertrok.
'Dat deed pijn.' zei ik droog. 'En dat was allemaal jou schuld..' Regina rende naar het raam toen Raven erdoor vloog. 'Moest... moest dat echt?' ik ging naast Regina staan eerst keek ik haar aan zag dat er een traan over haar wang rolde maar daar zei ik verder niks op, ik keek uit het raam naar de raaf die wegvloog. 'Moest...moest dat echt?' hoorde ik haar zeggen. 'Waarom heb je haar nooit de waarheid vertelt?' vroeg ik, ik bleef naar buiten kijken. 'Ze komt wel terug.'

Oliver Wood/the masterthief
Ze grijnsde vragend keek ik haar aan. 'Ja ik lieg..' ik droogde mijn tranen af en werd rustiger opgelucht zuchtte ik. 'Jij bent Vindicta? mijn dochter?' ze zou vast boos zijn, en dat zou terecht zijn.

[ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 20:09 ]

Linde MasterThief
"Died Last Night in my Dreams..."

"Don't Say a Word..."

De man droogde zijn tranen, of de man? Nee mijn vader...
'Jij bent Vindicta? mijn dochter?' ik kijk hem strak aan, "Ik word nu Linde genoemd..." zeg ik kalm, "Maar ja, dat ben ik..." nu pas liet ik mijn dolk zakken, waarom was ik op dit moment zo harteloos? Waarom moest ze nou net op dit moment mijn hart hebben?
"Ik wil best vrolijk zijn maar..." ik hield me even stil, "Regina heeft mijn hart dus dat gaat lastig..."

Jo Mari Gold
"Nobody can save me now, its do or die..."

"Heroes always get Remembered, but you know Legends never Die"

Raven sloeg Rumple en vloog weg, een lach kon ik niet onderdrukken, toen ging ik met mijn armen over elkaar staan, even duidelijkheid hoor,
"Oké, wat is hier aan de hand!?" vraag ik boos.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

The Huntsman

'Huntsman, je leeft nog!' Het is de stem van Red die ik hoor. 'Heb je pijn? Of zijn je ook wonden verdwenen.' Ik schud mijn hoofd en knik daarna snel. 'Waarom was je in je eentje teruggegaan? Je had het bijna niet overleeft, alweer.' Ik kijk Red met een strakke blik aan. Die confrontatie wilde ik nu niet met haar aangaan. 'Bovendien moeten we nu vluchten, The Evil Queen spaarde ons omdat ze er vanuit ging dat we dood zouden gaan. Maar dat gaan we dus niet, nu moeten we hier zo snel mogelijk weg.' Red hielp me overeind en ik klopte wat stof van mijn kleding af. Ik raapte de uitrusting op. "Leid de weg." zeg ik tegen haar. Ik kijk nog even om richting het kasteel, maar zet er dan een vlotte pas in. "Ik had alles onder controleren, maar The Evil Queen was me met één stap voor." ik blijf even stil. "Haar bewakers. Ze heeft sterkere." Ondanks dat ik de pijn niet meer voel, blijven de zweepslagen zichtbaar op mijn rug, die ik ontbloot. "Denk je ik was teruggegaan als ik wist wat er zou gebeuren." Ondanks dat we moeten vluchten plof ik neer op de grond en gooi ik een kei weg. "Waarom was ik ook zo dom. Een ezel stoot zich in het gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen. En al helemaal niet als die ezel The Evil Queen is." ik kijk Red aan. "Ik was dom bezig, okay?" ik gooi nog een kei weg. "Is dat wat je wilde worden?"

---

Do I look like Mother Teresa?

Raven Mills

Ik streek neer in het bos waar ik met lange uithalen begon te huilen. Heel even kende ik geen schaamte en schreeuwde ik het van frustratie uit. Waarom had mijn moeder dit in hemelsnaam geheim gehouden dat maakte het alleen maar erger. En dan ook nog Rumple, ik kon het beeld van die twee samen niet van mijn netvlies krijgen. Goor stond er met grote blokletters overheen geschreven. Stilletjes ging ik tegen een boom aan zitten. Het enige wat ik deed was zitten, denken en huilen. De tranen stroomden naar beneden en hadden voor al een flinke natte plek gezorgd. De gelukkige dag van mijn moeder was naar mijn idee helemaal geruineerd door Rumple. Ik had de neiging om terug te vliegen en hem nog een paar keer in zijn gezicht te slaan maar ik bleef zitten.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

THE EVIL QUEEN

'Heeft ze je hard geslagen?' Ik keek weer naar ze verdwenen was. 'Ik weet niet waarom ik het nooit verteld heb, de enige rede die ik nu kan bedenken is... Omdat ze dan misschien bij jou gaat wonen. Ik wil Raven niet verliezen...' Ik draai mijn hoofd schuin en sluit mijn ogen, waardoor er nog een traan over mijn wang rolt. 'Ik hou van haar...'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Rumplestiltskin
'Heeft ze je hard geslagen?' ik knikte. 'Ja, dat deed ze.' ik keek naar Jo die graag duidelijkheid wilde. 'Ik zal je het zo allemaal uitleggen.' ik keek Regina kalm aan.'Ik weet niet waarom ik het nooit verteld heb, de enige rede die ik nu kan bedenken is... Omdat ze dan misschien bij jou gaat wonen. Ik wil Raven niet verliezen...' ze sloot haar ogen. 'Ik hou van haar, ik knikte dat ik haar begreep. 'Ze zou nooit bij mij kunnen wonen, ik heb al drie kinderen in huis waar ik mijn handen vol aan heb Jo, Eliana al dan is die nu weg en Evan.' ik keek naar buiten. 'Je bent al een van de drielingen kwijtgeraakt, en ook al mogen we elkaar niet altijd even goed toch zal ik nooit jou kind van je afpakken. Jij hebt net zo goed ook het recht om je eigen kind in huis te nemen.' net herinnerde me dat ik juist een van de drieling heb meegenomen en gezorgd dat ze die nooit te zien kreeg. 'Oke, ik heb inderdaad een kind van je afgepakt.' ik zuchtte even en keek haar aan. 'En misschien had ik dat niet moeten doen want een kind heeft zowel een moeder als een vader nodig.'


Oliver wood/the masterthief
Ze keek me strak aan, is ze boos op mij? 'Ik word nu Linde genoemd..' zei ze kalm. 'Maar ja, dat ben ik..' ze liet haar dolk eindelijk zakken ze klonk en deed harteloos, kwam dat door mij? 'Ik wil best vrolijk zijn maar...' ze hield zich even stil, maar? herhaalde ik in mijn hoofd. 'Regina heeft mijn hart dus dat gaat lastig.'
Ik keek haar aan geschrokken maar gevolgd door woede ik pakte haar schouders zachtjes vast. 'Ik ga die hart terug stelen van die heks! weet je waar ze je hart bewaard?' vroeg ik haar.

Linde MasterThief
"Died Last Night in my Dreams..."

"Don't Say a Word..."

Mijn vader keek me geschrokken aan en pakte mijn schouders vast, 'Ik ga die hart terug stelen van die heks! weet je waar ze je hart bewaard?' ik schudde mijn hoofd, "Nee..." ik twijfel heel erg, moet ik hem nu een knuffel geven of niet? Ik heb hem wel gemist...
Ik besloot het toch te doen, ik gaf hem een knuffel, "Ik heb je gemist..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Red

Ik was opgelucht dat hij geen pijn had. "Leid de weg." Antwoord hij. "Ik had alles onder controleren, maar The Evil Queen was me met één stap voor." Hij bleef even stil. "Haar bewakers. Ze heeft sterkere." Ik kijk geschokt naar de striemen op zijn rug en glij er voorzichtig overheen met mijn vingers. Ik weet even niets te zeggen. "Denk je dat ik was teruggegaan als ik wist wat er zou gebeuren." Ik schudde zachtjes mijn hoofd. Hij ploft neer op de grond en gooit een kei weg. "Waarom was ik ook zo dom. Een ezel stoot zich in het gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen. En al helemaal niet als die ezel The Evil Queen is." Vervolgens kijkt hij mij aan. "Ik was dom bezig, okay?" Hij gooit nog een kei weg. "Is dat wat je wilde horen?" Weer schudde ik mijn hoofd. 'Zo bedoelde ik het niet,' zeg ik langzaam. 'Ik was gewoon ongerust,' ik sloeg mijn ogen neer en draaide me van hem weg. 'Ik wil mijn vrienden niet verliezen... Als ik jou daar bij mag rekenen?' Vroeg ik voorzichtig. Ik draaide me om en ging naast hem zitten.

---

When you believe your dreams come true