RPG || OUAT back in enchanted forest || speeltopic 3 - Speeltopics

Speeltopic 3

The Huntsman

Wanneer ik haar vertel ik dat ik het niet snap zie ik een geïrriteerde blik in haar ogen, maar al snel komt weer die grijns op haar gezicht. Het leek alsof dat het enige was wat ze kon, geïrriteerd kijken en dan opeens weer dat rare glimlachje."Weet ik, ik vind het leuker om..." ze blijft heel even stil, "Tja hoe zeg je dat?" ik zie dat Kristie net alsof doet of ze nadenkt, maar ik weet echt wel beter. "Iemand te slopen en niet meteen alles te uiten..." ze doet een stapje naar voren. Wilde ze intimiderend overkomen? Dat lukte haar echt niet. Ze was voor mij gewoon een meisje, maar dat was ook niet gek. Ik zie nog altijd voor me hoe Regina mijn hart uit mijn borstkast grijpt. "Stap voor stap, langzaam... Totdat diegene smeekt om genade..." ik hoor mijn stem in mijn hoofd die naar genade smeekt bij Regina, elke keer wanneer zij in mijn hart kneep. "Als ik jou was zou ik dan maar eens beginnen met dat 'martelen' en stoppen met dit theekransje. Echter heb je nou nog steeds niet dergelijk uitgelegd hoe je mij gevonden had."

---

Do I look like Mother Teresa?

Linde MasterThief
"Died Last Night in my Dreams..."

"Don't Say a Word..."

'Ik weet het eigenlijk niet,' zegt Moon. 'Ik verveelde me. Mijn vader geeft al zijn aandacht aan mijn broertje.' ik kijk haar aan, mijn vader had gelukkig wel aandacht voor mij, terwijl hij eerst überhaupt er niet was...
'En jij?' ik schrik op, 'Wat doe jij hier?' ik haal even diep adem,
"Oh gewoon, mijn vader is het kasteel in van The Evil Queen..." zeg ik luchtig, "Ik wacht op hem..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Kristie Star / Humbert, Cloë Sky
I Bleed when I Fall Down, I'm Only Human, And I Crash and I Break Down

"Als ik jou was zou ik dan maar eens beginnen met dat 'martelen' en stoppen met dit theekransje. Echter heb je nou nog steeds niet dergelijk uitgelegd hoe je mij gevonden had." ik doe een paar stappen naar achter en ga weer rustig zitten, "Ik heb vrienden.." vertel ik langzaam kijkend naar mijn wolf. "Niet levende vrienden en jij hebt trouwens ook iemand die daar buiten in de bosjes zit te wachten..." zeg ik langzaam kijkend naar buiten. Ik zag dat er langzaam iemand in de bosjes ging zitten. Er kwam een vuurbal in mijn hand en ik gooide hem naar mijn vader zijn voeten zodat hij pijn kreeg en op de grond zou vallen. Als hij pijn wilde dan kon hij dat best krijgen...
Ik loop naar mijn deur en kijk naar buiten, het persoon is zegmaar verdwenen, toch voel ik zijn of haar aanwezigheid. Ik sluit de deur weer en kijk naar mijn vader.

---

When you see me, I'm not here

Gaan we hier trouwens nog mee verder want ik vind het best zonde om met dit RPG te stoppen omdat hij best mooi is...

---

When you see me, I'm not here