OUAT||A New Curse|| Speeltopic 2 - Speeltopics

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer. Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is. Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom? Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken. Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?' Wat kan je spelen? We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht. X. Bespreek relaties. Lijstje: Naam: Leeftijd: Uiterlijk: Innerlijk: Hobby's: Magie: Wapens: Verleden: Relaties:

There is magic here... So...

[ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 21:00 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
'Misschien echt een stomme vraag en waarschijnlijk gaat het me niet eens aan.' ik grijns, waarom doen die landmensen niet allemaal zo tegen me? Dat zou zo'n grote verbetering zijn!. 'Maar wat is er gebeurd dat je bewusteloos op de vloer lag?' ik denk na,
"Ik voelde me niet zo lekker, geen idee dus..." loog ik, het gaat hem inderdaad niet aan maar om nou te zeggen dat het hem niet aangaat is misschien wel gemeen, hij heeft me geholpen en heeft me niet achtergelaten met iemand die was flauwgevallen, "Maargoed, ik moet naar een paar mensen opzoek, weet jij misschien waar Elsa is?" ik laat Quinn even achterwege, dan zou hij misschien niet verder vragen...

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

'Ik was bezig!' opeens stond Rumple of beter gezegd The Dark One voor me, 'Je hebt geluk dat ze je niet gehoord hadden!' Ze? Wie is ze? Wie waren ze? 'Wel dearie, als ze terug komen wil ik ze misschien wel jou mooie cel laten zien, want ja ze weten immers dat jij het was.' Mijn ogen schieten open, hij had het beloofd! 'Je plan zal niet slagen.' ik pak de tralies ernaast vast, "Vroeg of laat zal ik mjin wraak nemen Dark One, reken daar maar op... Ik doe een stapje naar achter en sla hard met mijn armbanden, want die waren niet van zacht spul gemaakt, op The Dark One zijn vingers, "Je had beloofd om het geheim te houden klootzak!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Het is ons inderdaad gelukt." glimlach Quinn naar mij. "Maar wat nu?" vraag ze vervolgens. "We weten wie de vloek heeft uitgesproken, maar voor de rest weten wij helemaal niks. Hoe moeten we nu verder?" Ze stond langzaam weer op en rekte haar rug even. Ook ik klom overeind en klopte mijn kleding af. "Wat dacht je ervan als we die Jo eens zouden opzoeken?" zegt Quinn met een grijns. "Ik heb met haar nog een appeltje te schillen." Ze moest even grinniken. Lachend keek ik haar aan, "Op naar Jo dan maar!" Ik liep vast vooruit richting de winkel van Gold en smeet de deur open. "Jo hier ga je voor boeten." riep ik. Maar tot mijn verbazing was Jo er niet. Vragend keek ik Quinn aan. "Waar zou ze uitgangen?"
















Graham knikte op mijn vraag of hij het werk leuk vond, wat mijn vermoeden bevestigde. Hij dronk zijn drankje op en zette het glas terug op tafel. "Bedankt voor dit gesprek Regina. Het dringt nu pas echt tot me door dat je echt bent veranderd, in positieve zin." Er kwam een glimlachje op mijn gezicht en staarde even naar buiten. Het gaf mij toch een gevoel van trots, dit uit zijn mond te horen. Graham stond op en legde geld op de tafel voor de rekening. "Zal ik je naar huis brengen?" bied hij mij aan. Ik knik en sta ook op. "Dat zou fijn zijn." Waarna ik mijn jas aantrek en Granny's uitloop. Het voelt gek om samen met hem richting mijn huis te gaan, zonder enige bedoelingen. Vroeger hadden we dit namelijk zo vaak gedaan, weliswaar stiekem, maar dat maakt niet uit. "Weet je al waarmee je gaat beginnen?" ik doelde op zijn nieuwe leven. Geïnteresseerd keek ik hem aan.

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
Ze pakte de tralies ernaast vast. 'Vroeg of laat zal ik mijn wraak nemen Dark One, reken daar maar op...' ze deed een stapje naar achteren en sloeg hard met haar armbanden op mijn vingers ik liet de tralies los en kneep mijn hand even in een buis. 'Auw, rotkind.' siste ik. 'Je had beloofd om het geheim te houden klootzak!' ik grijnsde naar haar en keek haar psychopatisch aan. 'Ach lief kind, je hebt al laten merken dat je niet te vertrouwen bent dus helaas...' ik grijnsde toen ik ineens een idee kreeg. 'Maar natuurlijk kan ik er voor zorgen dat je aan mijn kant komt.' zwarte mist kwam om mij heen waar ik in verdween, de mist verplaatste zich in de cel en even later stond ik voor Jo, mijn hand stak ik in haar borstkast en vervolgens trok ik haar hart eruit, weer zwarte mist kwam er om mij heen en even later stond ik weer aan de andere kant van de cel, haar hart stopte ik in een mooi versierd houten kistje die ik even later liet verdwijnen. 'Nu ben je van mij, nu zou ik je kunnen overleveren aan die dames.' ik grijnsde. 'Ach was je lieve pappie hier nou maar, die had je wel beschermd.'

Damian Jones
'Ik voelde me niet zo lekker, geen idee dus...' zei ze, ik merkte dat ze loog maar ik zei er niks van, dit betekende gewoon dat het mij dus inderdaad niet aanging.
'Maargoed ik moet naar een paar mensen opzoek, weet jij misschien waar Elsa is?' vroeg ze, vragend keek ik haar aan, Elsa? wie is dat nou weer.
'Geen idee, ik weet eigenlijk niet wie Elsa is.' ik glimlachte even en keek even rond. 'Weet jij eigenlijk waar de Sherrif heen is gegaan?' geen idee of ze dat wist aangezien ze bewusteloos was, maar toch ik wilde nog steeds vragen of hij misschien een baan voor mij heeft al is het een kleine baan en ik had geen idee of hij zo zou terug komen of niet.

Ook Elsa staat op en ze klopt het viezigheid van haar kleding af. Ik hoor even grinniken en zie vervolgens een glimlach op haar gezicht verschijnen. "Op naar Jo dan maar!" Elsa liep alvast vooruit naar de winkel van Gold. Ik keek nog één keer achterom. ik wist dat ik Rumplestiltskin niet meer kon zien, maar op één of andere manier had ik het gevoel dat hij ons wel kon zien. Ik versnel mijn pas om weer bij Elsa te komen. Na een lange wandeling van het bos vandaan waren we eindelijk aangekomen op de plek waar we moesten zijn, Golds winkel. Elsa smeet de deur open van de winkel. Haar manier van aanpak beviel me nu erg goed. "Jo hier ga je voor boeten." riep ze. Ik volg Elsa de winkel in en het is verdacht stil. "Waar zou ze uitgangen?" hoor ik Elsa vragen. Ik passeer haar en loop ondertussen de winkel te onderzoeken. Ik heb mijn onderzoek hier nog niet volbracht, maar ik weet bijna 100% zeker dat ze geen wandeling aan het maken was. "Al sla je me dood...." mompel ik zachtjes. Dan zie ik de tafel het kistje staan waar de armbanden in horen te zitten. "Hier is iets niet pluis." ernstig keek ik Elsa aan. "Niemand zou die armbanden zo open en bloot laten staan..." Graham Humbert / / Sheriff of Storybrooke / / Outfit Regina accepteert mijn verzoek om haar naar huis te brengen waarna ze opstaat. "Dat zou fijn zijn." Ze trekt haar jas aan en samen lopen we richting haar huis. Ik had haar wel willen rijden, maar mijn auto stond nog bij het bureau. Ik vroeg me af of Regina nu aan hetzelfde dacht als waar ik aan dacht. Het was toch vrij vreemd om met haar nu zo mee te lopen naar huis en niet naar binnen te gaan. Ik ging dan wellicht nooit door de voordeur, maar het idee dat ik haar straks heb thuis gebracht en dat we dan beiden weer onze eigen weg gaan. "Weet je al waarmee je gaat beginnen?" ik keek Regina vragend aan, maar snapte al snel wat ze bedoelde. "Ik denk het wel," zeg ik al vrij snel. "Ik heb vanmorgen drie mensen aangehouden die een reuze inktvis vermoord hadden. Kan je het geloven?" ik moet even grinniken om het idee. "Alle drie deze meiden ken ik niet, tot nu dan. Eentje lijkt erg veel op jou." ik trek een bedenkelijk gezicht. "Hoe heette ze nou?" ik wrijf over mijn baardje terwijl ik goed nadenk. "Elsa, Ariël en... owja, Quinn!" ik glimlach even omdat ik weer op de naam ben gekomen. "Quinn Rayna, had zo familie kunnen zijn. Ik ga ze niet verder aanhouden, maar wat ik bedoel te zeggen is dat ik de inwoners maar weer eens moet kennen."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
'Geen idee, ik weet eigenlijk niet wie Elsa is.' Oh wauw, daar kom je ver mee.... Ik pak mijn flesje rum weer op, die Graham had hem gepakt, de sherrif. De stomme Noodle die mij lekker bewusteloos op de grond liet liggen! 'Weet jij eigenlijk waar de Sherrif heen is gegaan?' ik schrik even op uit mijn gedachten, oh ja, ik was nog met iemand. "Nou hij liep weg, naar Regina volgens mij..." zeg ik langzaam, "Maar ik ben niet zeker, het boeit me gewoon niet wat hij gaat doen, saaie gast..."

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

'Auw, rotkind.' siste hij waardoor ik grijns, het deed pijn, yay! 'Ach lief kind, je hebt al laten merken dat je niet te vertrouwen bent dus helaas...' ik deed een stapje naar voren, nee joh, je meent het, ik niet te vertrouwen? 'Maar natuurlijk kan ik er voor zorgen dat je aan mijn kant komt.' zwarte mist kwam om hem heen waar hij in verdween, ik deed langzaam een stapje naar achter, wat was hij van plan? De mist verplaatste zich in de cel en even later stond hij voor me, zijn hand stak hij in mijn borstkast waardoor ik even schokte, auw? Snel trok hij mijn hart er weer uit en verdween weer in de mist waardoor hij achter de tralies terug kwam. 'Nu ben je van mij, nu zou ik je kunnen overleveren aan die dames.' hij grijnsde. 'Ach was je lieve pappie hier nou maar, die had je wel beschermd.'
"Van jouw?" zeg ik en grijns, "Dacht het niet!" ik loop een stukje naar hem toe, "Ik zal nooit van jouw zijn..." mijn handen glijden naar de tralies, "En waarom zou je me willen hebben, dat klinkt zo Nasty..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Quinn passeert mij en loopt ondertussen de winkel te onderzoeken. Waar zou ze heen zijn, toen straks leek het niet echt dat Jo ergens heen zou gaan. "Al sla je me dood...." mompelt Quinn zachtjes. Ik volg haar blik die wijst naar de tafel waar het kistje op ligt met de armbanden die wij Jo hebben gegeven. "Hier is iets niet pluis." ernstig keek ze mij aan. "Niemand zou die armbanden zo open en bloot laten staan..." Ik snapte wat ze bedoelde. "Dan zijn er twee opties." mompelde ik. Ik liep bedachtzaam door de winkel heen en weer. "Of Jo is gevlucht, omdat ze bang is dat wij er achter zijn gekomen." Ik stond even verschrikt stil. "Of iemand heeft haar meegenomen, en aan dat kistje te zien niet vrijwillig." Ik liep naar het kistje en opende het, de armbanden zaten er nog in, wat mijn vermoedens bevestigde. "En we weten allebei door wie." zuchtte ik. Ik nam aan dat Quinn wel zo slim was, aangezien we constant op dezelfde golflengte zitten. "Hoe wist Rumplestiltskin anders dat Jo de vloek heeft uitgesproken." Ik klapte het doosje dicht. "Maar wat doen we nu? Kunnen we hem vertrouwen met onze wapenstilstand? En wat moet hij met Jo?" Ik wist dat Quinn deze vragen ook niet kon beantwoorden, maar het was fijn om deze vragen hardop uit te spreken.


















Even keek Graham mij vragend aan, maar al snel begreep hij waar ik op doelde. "Ik denk het wel," zegt hij al vrij snel. "Ik heb vanmorgen drie mensen aangehouden die een reuze inktvis vermoord hadden. Kan je het geloven?" Ik moest net als hem grinniken, hij was net terug in Storybrooke en dat was het eerste wat hij mee maakte. "Alle drie deze meiden ken ik niet, tot nu dan. Eentje lijkt erg veel op jou." Ik frons even en kijk naar het bedenkelijk gezicht van Graham. "Hoe heette ze nou?" Hij wrijft over zijn baardje terwijl hij goed nadenkt. "Elsa, Ariël en... owja, Quinn!" Hij glimlacht even omdat hij weer op de naam is gekomen. "Quinn Rayna, had zo familie kunnen zijn. Ik ga ze niet verder aanhouden, maar wat ik bedoel te zeggen is dat ik de inwoners maar weer eens moet kennen." Mijn gezicht betrekt bij het horen van haar naam. Quinn Rayna Mills, ik had gehoopt dat in Storybrooke alles goed zou zijn tussen ons. Maar niets was minder waar, waarom wilde ze niet naar mij toekomen? Ze weet maar al te goed dat ik hier jarenlang heb gewoond, ik had haar in de steek gelaten. Moest ik haar opzoeken? Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Met Henry wist ik precies wat ik moest doen, nouja grotendeels, maar wat moest ik met een volwassen dochter? En een zoon? Ik sloot even mijn ogen en zuchtte. "Quinn is mijn dochter." neutraal keek ik Graham aan. Ik had besloten dat ik hem dit toevertrouwde, ik had tenslotte een bijzondere band met hem.

---

When you believe your dreams come true

Rumplestitlskin
Ik zag haar grijns, die grijns die ik zo graag van haar gezicht zou willen afslaan. 'Van jouw?' zei ze, ze grijnsde en ik keek haar gemeen aan. 'Dacht het niet!' ze liep een stukje naar me toe. 'Ik zal nooit van jouw zijn.' haar handen gleden naar de tralies. 'En waarom zou je me willen hebben, dat klinkt zo nasty...' ik grijnsde toverde het kistje met haar hart tevoorschijn en pakte het eruit ik kneep er hard in zodat ze pijn zou leiden. 'Loop naar achteren.' beveelde ik haar, het zou werken aangezien diegene die het hart had de baas was over de eigenaar van het hart. Ik grijnsde.

[ bericht aangepast op 9 sep 2016 - 18:51 ]

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

The Dark One toverde het kistje met mijn hart tevoorschijn hij pakte het eruit en kneep er in waardoor ik een helse pijn door mijn lichaam voel gaan. Ik krimp even in elkaar maar voel dat ik als The Dark One zegt dat ik naar achter moeten lopen dat ik dat ook doe, verdomme! Langzaam loop ik naar achter, “Loop naar de maan klootzak!” snauw ik hem toe, “Ik ben nog steeds niet van jouw, ik heb geen eigen wil meer maar als ik die wel heb dan ga je eraan!” ik kijk hem woedend aan, “Laat me eruit! Nu!” ik keek hem aan, waarom ben ik eigenlijk nog zo brutaal? Ik zit in zijn cel, ik kan geen magie gebruiken en hij heeft mijn hart…
“Zo snel breek je me niet Dark One…”

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
Ik lachte toen ze in elkaar kromp 'loop naar de maan klootzak!' Mijn lach werd harder toen ze dat zei. 'Ik ben nog steeds niet van jouw, ik heb geen eigen wil meer maar als ik die wel heb ga je eraan!' Ik grinnikte dom whicht. 'Zo snel breek je me niet Dark one.'
Nee dat zal waarschijnlijk niet maar dat is ook niet de bedoeling, ik maakte de cel open en keek haar aan. 'Je gaat terug naar de winkel, verzint een smoesje als mensen zich afvragen waar je was, elke keer als je maar probeert om aan iemand te vertellen dat je hier was.' Ik grijnsde en sprak die vloek over haar uit.
'Ga nuben kom pas als ik je roep.' Ik grinnikte weer en deed haar hart weer in de kistje die ik weer weg toverde

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

The Dark One deed de deur open 'Je gaat terug naar de winkel, verzint een smoesje als mensen zich afvragen waar je was, elke keer als je maar probeert om aan iemand te vertellen dat je hier was.' Ik liep een beetje naar voren waardoor ik meteen een vloek over me heen kreeg, oh fijn....
'Ga nu en kom pas als ik je roep.' ik kijk Rumple aan, dus ik moet serieus naar buiten met deze armbanden om!? Ik kijk hem koppig aan, hij sprak het niet in mij hart dus het hoefde niet.
"Nee ik ga niet, Sorry maar dan vermoorden ze me!" Ik kijk hém aan, hij krijgt me niet zover!

[ bericht aangepast op 9 sep 2016 - 20:56 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumpelstiltskin
Ze keek me koppig aan ik rolde even met mijn ogen. 'Nee ik ga niet, sorry maar da vermoorden ze me!' ik keek haar aan natuurlijk had ze gelijk maar wat kon mij dat schelen? als ze niet zou luisteren toverde ik haar gewoon terug naar het dorpje en zorg ik dat ze deze huisje niet meer kon vinden, ik wilde boos worden op haar, haar iets aandoen maar er kwam ineens een raar gevoel in mij, alsof iets zich begon te verzetten verward liep ik een stapje achteruit wat is dit? hij kon dit niet zijn, hij was dood, ik had nu volledige macht over dit lichaam. 'Jo...' kwam er ineens zacht uit mijn mond, wat is dit? wat voor magie was dit? wie doet zo iets? hou er mee op! woedend keek ik even om me heen en daarna naar Jo. 'Wat ben je aan het doen? wat voor magie gebruik je tegen mij?' siste ik.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

'Jo...' Ik keek op, dit was een ander soort taalgebruik, zachter... wat voor magie was dit? wie doet zo iets? The Dark One keek me woedend aan. 'Wat ben je aan het doen? wat voor magie gebruik je tegen mij?' ik haal opgelucht adem, het was mijn vader, het was gelukt. Niet dat ik nou zo aardig deed maar ik deed The Dark One geen pijn. Er kwam een glimlach op mijn gezicht, "Liefde..." zeg ik, "Dat is de sterkste magie van alles, het kan alles verslaan, zelf jouw Dark One..." toch doe ik maar een stapje naar achter, je weet maar nooit, met Rumple en met The Dark One.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Dan zijn er twee opties." mompelde Elsa. Mijn blik ging van het kistje naar haar toe. Ik volgde Elsa heen en weer, terwijl ze aan het ijsberen was door de winkel. Een ijsberende Elsa gaf mij geen goede herinneringen. Vandaag was ik bijna nog een ijsblokje geworden als ik geen Magic had gehad. "Of Jo is gevlucht, omdat ze bang is dat wij er achter zijn gekomen." Ik was benieuwd wat de tweede optie was, want de eerste kon ik haast niet geloven. Als ze gedurfd had deze vloek uit te spreken, dan zou ze er ook wel over praten en misschien zelfs met trots. "Of iemand heeft haar meegenomen, en aan dat kistje te zien niet vrijwillig." ik merkte aan de manier waarop Elsa het zei dit een serieuze gedachte was. Ze liep langs me naar het kistje toe en opende deze. De armbanden lagen er nog steeds in. "En we weten allebei door wie." zuchtte ze. Ik hoefde niet lang na te denken en wist gelijk wie ze bedoelde. Nu pas begreep ik alles. "Hoe wist Rumplestiltskin anders dat Jo de vloek heeft uitgesproken." Ze klapte het kistje dicht. "Maar wat doen we nu? Kunnen we hem vertrouwen met onze wapenstilstand? En wat moet hij met Jo?" Nu Jo er niet was om me tegen te houden nam ik opnieuw plaats op de toonbank terwijl in mijn benen over elkaar sloeg en Elsa met een serieuze blik aankeek. Het was nu geen tijd voor grappen en grollen. "Er is geen twijfel over mogelijk dat Gold hier achter zit. Echter heb ik wel een theorie, waarom hij alles heeft vertelt." Ik denk even na hoe ik het Elsa uitleg, maar denk al snel te weten hoe. "Gold heeft ons alles vertelt in de hoop dat wij terug naar Jo zouden gaan. Wat dus is gelukt. Hij heeft mijn geheim en jou ijs. Wat hij ermee moet? Geen idee, maar het is vast niks goed." Ik haal een hand door mijn haar en slaak een diepe zucht. "In de tijd dat we hier naartoe zijn gegaan heeft hij zijn kamp verplaatst en waarschijnlijk Jo iets aangedaan. We hebben het overigens wel over The Dark One..." Graham Humbert / / Sheriff of Storybrooke / / Outfit Bij het uitspreken van de naam Quinn Rayna betrekt het gezicht van Regina. Ze kenden elkaar dus... Regina sloot haar ogen en slaakte een zucht. "Quinn is mijn dochter." ik trok mijn wenkbrauw op uit verbazing. Ik was even sprakeloos. "Huh, maar..." ik schudde ongeloofwaardig mijn hoofd. "Ze heet Quinn Rayna en geen Quinn Mills." ik pak mijn boekje en laat de aantekening van Quinn zien. "Hier, heeft ze zelf gezegd, behalve," ik kijk Regina met een vertrouwelijke blik toe. "als er iets tussen jullie is gebeurd waardoor ze jou achternaam niet wilt." Dan is er nog iets wat opeens bij mij opkwam. "Wat ik me ook afvraag Regina, waarom heb ik haar nooit in het kasteel gezien bij jou?"

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin
'Liefde..' zei ze, 'Dat is de sterkste magie van alles, heet kan alles verslaan, zelf jouw Dark one...' ik keek haar verontwaardigd aan, maar het kan niet de doden terug brengen, dat weet ik zeker, dat kan niet en hij haar vader was dood, zo ver ik wist en voelde, ik siste even en liep daarna naar boven toe, ik liep ene kleine kamertje in waar een ketel stond, de flesje met Elsa's ijs toverde ik tevoorschijn, in de ketel zat al wat spullen in die ik nodig had voor deze vloek, speciaal voor lieve Elsa, het ijs goot ik erin en het goedje werd blauw de kamer werd gelijk een stuk kouder, ik sprak een eeuwen oude spreuk uit, snel zal deze vloek Elsa raken en zal ze hevige pijn ondergaan waarna ze langzaam, beetje bij beetje in ijs veranderd.


Damian Hook
Ik zag dat ze uit haar gedachtes schrok, waar zat ze over na te denken? hoe knap deze piraat die voor haar stond wel niet was? ik grinnikte even, nee natuurlijk niet zo dacht niemand over mij. 'Nou hij liep weg, naar Regina volgens mij..' zei ze langzaam. 'Maar ik ben niet zeker, het boeit me gewoon niet wat hij gaat doen, saaie gast..' ik keek haar vragend aan, het was uberhaupt slecht dat de sheriff hier niet was, stel nou dat iemand hier in paniek toe komt en hij is er helemaal niet! dat is wel slecht voor zijn reputatie, maarja niet mijn probleem. 'Ah okee, dan wacht ik wel tot hij terug is.' of ik ga ergens anders heen, geen idee waar, wat ik moet doen, ik had geen zin om naar mijn vrienden te gaan of naar huis.

[ bericht aangepast op 10 sep 2016 - 17:23 ]

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

The Dark One keek me verontwaardigt aan waardoor ik grijns, eigenlijk heb ik geen idee of het liefde is, ik heb het gevoel dat ik extreem erg klink als Snow White, dat moeten we ook maar niet hebben! The Dark One loopt naar boven, oké, misschien moet ik inderdaad naar de winkel gaan. Niet omdat het van hem moet maar ik wil niet zo worden als Rumple, een lafaard...
Ik loop het huis uit, wat even zoeken was want ik moest de buitendeur vinden, en rende snel naar de winkel, ik voelde me kwetsbaar want ik kon geen magie gebruiken. Ach boeiend, ik overleef het wel, of eigenlijk niet maar dan weet ook niemand hoe ze terug moeten naar de gewone wereld. Ik deed de deur van het winkeltje open en zag Elsa en Quinn staan, fijn... Ik zucht even en loop zelfverzekerd naar binnen, mijn mouwen over de zwarte banden trekkend. Wat word mijn smoesje als ze vragen waar ik was? Oh fijn, altijd ben ik goed in liegen maar nu het echt moet weet ik niets! Ach het zal wel vanzelf komen..
"Wat kan ik voor jullie doen dames?" vraag ik beleefd.

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
'Ah okee, dan wacht ik wel tot hij terug is.' ik kijk de jongen onderzoekend aan, hij is in ieder geval anders dan die andere landmensen. Die zijn gewoon vervelend, hij is wel oké... Misschien wel iets meer dan oké...
Ik ga op de tafel zitten, "Waarom wil je hem zien dan?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]