• • HET GROTE FLAPTEKST-TOPIC •


    Naar aanleiding van het “plaats hier je laatst geschreven zin”-topic bedacht ik me dat dit topic ook wel leuk zou zijn. Plaats hier je nieuwste flaptekst, vraag én geef feedback!

    Ik zal beginnen.

    De jonge Jens Edmunds heeft niemand meer. Zijn familie is dood en ondanks zijn wanhopige pogingen aansluiting te vinden bij zijn medestudenten, slaagt hij er maar niet in toekomstbestendige vriendschappen op te bouwen. Dat hij zich eenzaam voelt, lijkt niemand iets uit te maken. Tot er, nadat hij bruut voor autist wordt uitgemaakt, iets in hem knapt. Hij besluit het heft in eigen handen te nemen en laat zich door niemand meer stoppen.


    • The worst thing you write is still better than the best thing you did not write •

    [ bericht aangepast op 26 jan 2017 - 9:46 ]


    oi, suzy

    Skrivbar schreef:
    Ze probeerde het te proeven. De smaken; de zoete ondertonen, de zilte, ruwe korrels van het zout. Maar er gebeurde niks.

    Overdag werkt [naam] als in PR consultant in het Australische Melbourne en 's avonds vliegen haar dromen aan haar voorbij in haar Nederlandse bed. Hoewel de vliegtuigen in 2089 sneller zijn dan ooit tevoren, is dat niet het middel waar ze mee reist. Nee, ze teleporteert iedere dag naar haar werk. Maar wat als blijkt dat de ontwikkelingen in de kwamtummechanica meer kapot maken dan je lief is? En hoe stop je de rest van de wereld die deze verandering van de eeuw eigenlijk alleen maar wil omarmen?

    Beter?


    Ja en neen. (sorry voor zo moeilijk te doen)
    Ja: mijn eerste twijfels en vragen zijn weg. Je krijgt nu een duidelijk beeld van wat het probleem is.
    Neen: Ik vind je eerste flaptekst eigenlijk écht goed. Ik had gewoon toen ik het las enkele vragen bij de meer 'praktische' kant van je verhaal. Vanuit de flaptekst kreeg je al een beetje een feeling van je schrijfstijl (denk ik) en dat mis ik nu wel.

    Maar het is zeker geen slechte flaptekst, verre van zelfs!


    The soul needs autumn.

    Wervelwind schreef:
    (...)

    Ja en neen. (sorry voor zo moeilijk te doen)
    Ja: mijn eerste twijfels en vragen zijn weg. Je krijgt nu een duidelijk beeld van wat het probleem is.
    Neen: Ik vind je eerste flaptekst eigenlijk écht goed. Ik had gewoon toen ik het las enkele vragen bij de meer 'praktische' kant van je verhaal. Vanuit de flaptekst kreeg je al een beetje een feeling van je schrijfstijl (denk ik) en dat mis ik nu wel.

    Maar het is zeker geen slechte flaptekst, verre van zelfs!


    Ik vind de vorige zelf ook beter, dus ik snap het heel goed. Maar het blijkt maar weer dat het voor een groot deel toch echt smaak is. Ik denk dat ik het bij de langere versie houdt, het verhaal is gewoon iets te complex voor zo'n korte blurb. Thanks voor je kritische oog, dat vind ik heel fijn! De praktische kant heb ik zelf ook nog niet helemaal uitgedokterd, haha. Zou je het lezen?

    Skrivbar schreef:
    (...)

    Ik vind de vorige zelf ook beter, dus ik snap het heel goed. Maar het blijkt maar weer dat het voor een groot deel toch echt smaak is. Ik denk dat ik het bij de langere versie houdt, het verhaal is gewoon iets te complex voor zo'n korte blurb. Thanks voor je kritische oog, dat vind ik heel fijn! De praktische kant heb ik zelf ook nog niet helemaal uitgedokterd, haha. Zou je het lezen?


    Ja inderdaad, dat is nu eenmaal met alles zo: een cover moet aantrekkelijk zijn, de flaptekst, zelfs de dikte van het boek, ... En dat is allemaal nogal persoonlijk.^^

    Ja, ik zou het zeker lezen!


    The soul needs autumn.

    Wat roept dit op? En wat kan ik verbeteren?

    Het staal van het geweer was koud en het lood van de kogels voelde zwaar aan in mijn hand. Zachtjes klikte ik de kogels in het geweer en laadde het. Druppels zweet gleden omlaag in mijn nek en lieten mijn ruggengraat rillen.
    Mijn bovenlip proefde naar zout en mijn voeten schoven vooruit. Mijn bruine haren plakten aan mijn voorhoofd en mijn neusvleugels trilde bij elke ademhaling die ik maakte. Mijn gedachtes schakelde zich uit, terwijl ik mijn arm hief.
    Pupillen spreidden open, armen schoten omhoog. Een kreet vulde de lucht en ik schoot.


    ~My Mind Is Free~

    Underscore schreef:
    Wat roept dit op? En wat kan ik verbeteren?

    Het staal van het geweer was koud en het lood van de kogels voelde zwaar aan in mijn hand. Zachtjes klikte ik de kogels in het geweer en laadde het. Druppels zweet gleden omlaag in mijn nek en lieten mijn ruggengraat rillen.
    Mijn bovenlip smaakte naar zout en mijn voeten schoven vooruit. Mijn bruine haren plakten aan mijn voorhoofd en mijn neusvleugels trilde bij elke ademhaling die ik maakte. Mijn gedachtes schakelde zich uit, terwijl ik mijn arm hief.
    Pupillen spreidden open, armen schoten omhoog. Een kreet vulde de lucht en ik schoot.

    Ik zou de werkwoordspelling nog even nalezen. (; Verder vind ik het idee vanuit een personage wel erg leuk bedacht! Je laatste zin roept ook nieuwsgierigheid op, want waarom schiet ze in de lucht, en waarom slaakt ze een kreet? Dat zou impliceren dat het geweer bepaalde gevoelens oproept.
    Waarom denk ik aan een vrouwelijk personage?


    oi, suzy

    Wat vinden jullie hiervan?

    Als je wilt weten hoe je iemand vermoordt zonder sporen achter te laten, moet je bij Noah Fauke aankloppen. Hij werkt als huurmoordenaar voor zijn vader, die een groot imperium heeft opgebouwd. Wanneer Noah van zijn vader een nieuwe opdracht krijgt, gaat hij onmiddellijk aan de slag, niet wetend dat dit een opdracht is die zijn leven zal veranderen. De hulp die hij van buitenaf krijgt, is absoluut niet wat het lijkt; en wanneer hij de hijgende adem van een vijandelijke bende in zijn nek begint te voelen, raakt hij ervan overtuigd dat zijn vader hem niet zomaar een opdracht heeft gegeven. Hij wordt gedwongen te vluchten en te knokken voor zijn leven, en dat alles terwijl zijn vader in het geheim steeds zieker wordt.


    oi, suzy

    Olsson schreef:
    Wat vinden jullie hiervan?

    Als je wilt weten hoe je iemand vermoordt zonder sporen achter te laten, moet je bij Noah Fauke aankloppen. (in vergelijking met de rest vind ik deze zin er niet heel goed bij passen. Dit wekt een heel ander gevoel op, spreekt de lezer aan terwijl dat in de rest van het stuk niet gebeurd) Hij werkt als huurmoordenaar voor zijn vader, die een groot imperium heeft opgebouwd. Wanneer Noah van zijn vader een nieuwe opdracht krijgt, gaat hij onmiddellijk aan de slag, niet wetend (ik zou er 'wetende' van maken, omdat de zin nu wat langzamer loopt omdat wetend-dat half samen wordt getrokken) dat dit een opdracht is die zijn leven zal veranderen. De hulp die hij van buitenaf krijgt, is absoluut niet wat het lijkt; en wanneer hij de hijgende adem van een vijandelijke bende in zijn nek begint te voelen, raakt hij ervan overtuigd dat zijn vader hem niet zomaar een opdracht heeft gegeven. Hij wordt gedwongen te vluchten en te knokken (zou ik om draaien, en misschien een ander woord voor knokken...) voor zijn leven, en dat alles terwijl zijn vader in het geheim steeds zieker wordt.


    En algemeen: geef je niet teveel weg?


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Perffect schreef:
(...)

En algemeen: geef je niet teveel weg?

Thanks! Ga er even naar kijken.


oi, suzy

Olsson schreef:
(...)
Ik zou de werkwoordspelling nog even nalezen. (; Verder vind ik het idee vanuit een personage wel erg leuk bedacht! Je laatste zin roept ook nieuwsgierigheid op, want waarom schiet ze in de lucht, en waarom slaakt ze een kreet? Dat zou impliceren dat het geweer bepaalde gevoelens oproept.
Waarom denk ik aan een vrouwelijk personage?


Hmm, en wat als ik i.p.v. Mijn bovenlip proefde/smaakte naar zout
Dit doe: Mijn bovenlip proefde zoutig

Ik vind smaakte een kut woord xD maar het klopt wel dat proefde hier niet lekker in de zin ligt


~My Mind Is Free~

Underscore schreef:
(...)

Hmm, en wat als ik i.p.v. Mijn bovenlip proefde/smaakte naar zout
Dit doe: Mijn bovenlip proefde zoutig

Ik vind smaakte een kut woord xD maar het klopt wel dat proefde hier niet lekker in de zin ligt

Nee, het klopt gewoon niet. Grammaticaal kan het niet. Jij proeft iets zouts, en iets smaakt zoutig.


oi, suzy

Underscore schreef:
Wat roept dit op? En wat kan ik verbeteren?

Het staal van het geweer was koud en het lood van de kogels voelde zwaar aan in mijn hand. Zachtjes klikte ik de kogels in het geweer en laadde het. Druppels zweet gleden omlaag in mijn nek en lieten mijn ruggengraat rillen.
Mijn bovenlip proefde naar zout en mijn voeten schoven vooruit. Mijn bruine haren plakten aan mijn voorhoofd en mijn neusvleugels trilde bij elke ademhaling die ik maakte. Mijn gedachtes schakelde zich uit, terwijl ik mijn arm hief.
Pupillen spreidden open, armen schoten omhoog. Een kreet vulde de lucht en ik schoot.


Ik vind het een beetje raar, want de armen van het hoofdpersonage kunnen dit niet zijn, maar het is ook raar als het een ander personage is omdat die in het hele stuk niet voorkomt en niet geïntroduceerd wordt.

Als je een meervoudsvorm hebt, moet het werkwoord met een N. (dit vind ik erger dan het smaken/proeven, hoewel je dat wel beter kunt aanpassen)


[ bericht aangepast op 21 feb 2017 - 14:17 ]


Continue to share your heart with other people even if it has been broken.



Perffect schreef:
(...)

Ik vind het een beetje raar, want de armen van het hoofdpersonage kunnen dit niet zijn, maar het is ook raar als het een ander personage is omdat die in het hele stuk niet voorkomt en niet geïntroduceerd wordt.

Als je een meervoudsvorm hebt, moet het werkwoord met een N. (dit vind ik erger dan het smaken/proeven, hoewel je dat wel beter kunt aanpassen)




Het zijn ook niet de armen van de hoofdpersonage ;) De opengesperde pupillen, de armen en de kreet zijn van andere mensen. Deze worden inderdaad niet aangekondigd, omdat de hoofdpersonage in een soort "shok" terecht komt. Ook laat ik ze weg om vragen op te roepen.
Dat van dat smaken ga ik ff aanpassen, dank je wel :) Olsson


~My Mind Is Free~

Ik ben bezig om een nieuw verhaal te ontwikkelen! :3 Ik weet nog niet of ik mee ga doen aan SOTY maar misschien komt dat nog. Ik wil namelijk eerst een concrete verhaallijn hebben en vooruit schrijven voor ik iets online zet. :'D

Het is nog geen echte flaptekst, maar dit is het idee (gelieve dit niet te kopiëren, want ik ben er nogal gehecht aan haha):

Cael is een beschermengel en doet er alles aan om zijn taak zo goed mogelijk uit te voeren. Al jaren waakt hij over een prachtig meisje. Hij kent haar door en door, hij weet precies wat ze leuk en niet leuk vindt en waar ze precies van houdt. Over de jaren heen, als het meisje [nog naamloos] ouder wordt, ziet hij in hoe beeldschoon ze is. Met zijn leven waakt hij over haar en hij is van plan haar niets te laten gebeuren. Toch slaat op een dag het noodlot toe. In een onbewaakt ogenblik weet Zagan, een demon, het meisje zodanig te verwonden dat ze overlijdt. Cael zweert dat hij haar zal wreken en hij zal niet rusten tot hij wraak heeft genomen op de demon die hem het mooiste meisje op de aarde zomaar ontnam.


I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

@Underscore

Wat ik probeer te zeggen is dat het lezen wordt doorbroken omdat die zin niet past bij de rest, omdat de mensen niet geïntroduceerd worden. Het verwerken van deze informatie gaat dus moeilijker omdat het niet in de rest past, waardoor de zin als niet prettig wordt beschouwd.


Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Dougal schreef:
Ik ben bezig om een nieuw verhaal te ontwikkelen! :3 Ik weet nog niet of ik mee ga doen aan SOTY maar misschien komt dat nog. Ik wil namelijk eerst een concrete verhaallijn hebben en vooruit schrijven voor ik iets online zet. :'D

Het is nog geen echte flaptekst, maar dit is het idee (gelieve dit niet te kopiëren, want ik ben er nogal gehecht aan haha):

Cael is een beschermengel en doet er alles aan om zijn taak zo goed mogelijk uit te voeren. Al jaren waakt hij over een prachtig meisje. Hij kent haar door en door, hij weet precies wat ze leuk en niet leuk vindt en waar ze precies van houdt. Over de jaren heen, als het meisje [nog naamloos] ouder wordt, ziet hij in hoe beeldschoon ze is. Met zijn leven waakt hij over haar en hij is van plan haar niets te laten gebeuren. Toch slaat op een dag het noodlot toe. In een onbewaakt ogenblik weet Zagan, een demon, het meisje zodanig te verwonden dat ze overlijdt. Cael zweert dat hij haar zal wreken en hij zal niet rusten tot hij wraak heeft genomen op de demon die hem het mooiste meisje op de aarde zomaar ontnam.



Ik krijg het gevoel dat je in het vette deel eigenlijk altijd hetzelfde zegt, maar dan anders verwoord. Verder vertel je voor mij al te veel, maar ik ben dan ook wel een fan van heel mysterieuze flapteksten. Omg, mijn hoofd slaat echt zinnen over. Ik zou het op zich wel lezen, als het niet te cliché wordt verteld. En als het meisje ook dood blijft (:

--
Dit is een flaptekst die ik voor een kortverhaal heb. Het is gewoon een stuk uit de proloog, dat ik waarschijnlijk niet ga aanpassen, maar ik hoor graag wel wat meningen en indrukken waarover het verhaal zou gaan. (:

Ze noemden hem Gekke Dave.

En ze noemden hem achterlijk. Idioot. Dom. Mentaal niet helemaal mee. Je begrijpt de boodschap vast.
Maar hij was niet enkel zwakbegaafd, hij was ook nog zo veel meer.


Maar de jongens noemden hem vriend. Kameraad. Bondgenoot.
Imbeciel

Dave.

[ bericht aangepast op 21 feb 2017 - 17:37 ]


Mhm?