• Topic 4 alweer, wat ik bij deze open omdat ik met mijn laatste post het vorige topic heb gesloten.

    Copy/paste uit het vorige topic:

    Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    De lucht had een lichtroze kleur gekregen en de maan verdween meer en meer uit zicht.


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    'We zijn allemaal mensen, nietwaar?'


    Hahahahahaha! Ik heb mijn hoofdpersonage zo bot laten doen in het stuk daarvoor en nu is ze ineens heel poeslief[/s]


    all because i liked a girl

    De dood was wel erg. De dood was iets onbekends, iets waarvan niemand me kon vertellen wat erna kwam. Of wat het überhaupt inhield.


    Ughh, schrijven gaat echt niet lekker. Mijn vingers lijken voortdurend te trillen.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Térgo legde de brief op tafel en bedekte hem met zijn hand.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Ik wilde niet dat de dood zijn armen om me heen zou slaan om me nooit meer los te laten. Ik zag mezelf er al bijna, mijn levenloze, slappe lichaam met gapende wonden zonder bloed en mijn armen getekend door littekens. Mijn hoofd zou achterover hangen, haren bungelend in de lucht. En dan de zwarte armen om mijn middel, ijskoud, het verheven hoofd dat triomfantelijk lachte.


    Hoezo een enge visie op de dood.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Het beest liet zijn kop hangen zodat Durégo de ketting kon pakken.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Haar vingers verstrengelen met de zijne.


    all because i liked a girl

    Hij keek verbaasd naar mijn korte haar maar hij zei er niets over.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Een gevoel van macht, terwijl hij boven de stenen rand van immense poort uitsteeg.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Als drager van het zwaard leidde hij de legers tegen de indringers van onze grenzen.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    'Wel... het is geen wonder dat je naam schoonheid betekent,' zegt James met een charmante glimlach, waarop Belle hem een stomp geeft.


    all because i liked a girl

    Ze keek van de donkere lucht naar Durégo.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    “Of jaagt een staartloze wolf je angst aan?”.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    "I could never say no to a request like that," I responded while I was working on removing Dec his shirt and trousers.


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    ‘Zo, we hebben veel bij te praten.’


    Victims, aren't we all?