• Topic 4 alweer, wat ik bij deze open omdat ik met mijn laatste post het vorige topic heb gesloten.

    Copy/paste uit het vorige topic:

    Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    'Heb je nog steeds last van-'

    De laatste zin sprak ze scherp uit terwijl ze nu wel strak naar Ságor keek.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Dus boog hij zich weer naar hem toe en kuste hem teder op zijn lippen.


    Stenenlikker

    “Bekend bij wie? Mijn zaken gaan mij aan en niemand anders.”


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Ellie zwaaide, terwijl dat niet bij de dans hoorde, liefjes naar haar ex, die haar vervolgens woedend aankeek.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2017 - 11:00 ]


    all because i liked a girl

    Emotions did things to people Nick would never fully understand.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    “En dat vind jij niets,” concludeerde hij.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    'Je hebt hem al, kut.'


    We're all mad here.

    Toen dat niet gebeurde, ging hij zelf verder.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    'Ben je nu echt van plan me te vermoorden?' vroeg ze snauwend.


    all because i liked a girl

    Niet dat ze er iets mee deden – vandaag was de eerste keer in twintig jaar dat Sven er weer kwam.


    oi, suzy

    “Niemand kan zijn stadsheer iets weigeren, toch?”


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Toen ik daar op de tak zat in de namiddag, voor me uit starend, toen bedacht ik me pas dat ik nog steeds geen idee had wat er in mijn tas zat.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Hij knikte naar Flóra en draaide zich om zonder te kijken of ze wel volgde.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Het tweede dat ik er uit haalde was de mysterieuze zwarte zak waarvan ik niet had geweten wat het bevatte.

    [ bericht aangepast op 13 feb 2017 - 11:47 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner