Pixielisje schreef:
Ugh ik denk dat ik al heel tinder onderhand naar links geswipet heb
maar idk
ik vind persoonlijkheid echt het belangrijkste, maar ik word ook wel aangetrokken door uiterlijk en dan eerder het speciale uiterlijk van iemand
het is zo moeilijk om iemand interesting te vinden
en misschien zijn die er wel maar is het gewoon moeilijk om op zo'n site iemand te leren kennen die zo is, omdat die er a) niet op zit of b) niet echt zijn bio invult of zo
Vind het ook zo lullig dat ik als inmiddels bijna twintiger nog nooit een vriendje gehad heb of gekust heb zelf terwijl ik wel heel goed weet wat ik wil en ik nou ook niet bepaald zin heb om nu iemand te daten als ik er niet serieus in ben. Ik bedoel dan dat ik ook niet echt zin heb om zomaar te gaan kussen bij het uitgaan omdat ik wat ervaring wil hebben of zo. Vind zoiets toch wel heel persoonlijk om zomaar te gaan doen, zeker nu ik bijna twintig ben. Dat is like een personal space echt lol, snapt iemand dit? :')
En ik heb wel wat jongens gehad die mij benaderden dat ze me knap vonden, dus ik denk niet dat zo afstootbaar ben dat niemand me wilt. Misschien omdat ik zelf een bepaald iets zoek en misschien dat ik niet de juiste mensen aantrek?
Maar ik geloof nou ook niet dat ik de ware ga tegenkomen door als crazy de ene na de andere te daten. Of hoe zien jullie dat?
Ik heb gewoon onderhande een beetje het idee dat ik een hele wereld mis haha
Ik snap dit HEEL goed. Ik zoende vorig jaar, toen ik net twee maanden 22 was, pas voor het eerst. Mijn hele vriendengroep had al relaties gehad, zoende zo af en toe iemand met het uitgaan en was of course ook bekend met seks. Ik niet, dat wisten ze overigens en was geen big deal en daar hadden ze ook respect voor. (Ik heb fijne vrienden). Als er grapjes over gemaakt werden dan wist ik heus wel mee te lachen, maar het was toch niet hetzelfde als het ook zelf ervaren hebben en er
bijhoren. So, I feel you. Ik ontmoette een leuke man op Tinder, datete daar heel wat maanden mee en uiteindelijk lukte het hem niet om verliefd op mij te worden. Hij leerde mij zoenen (dit was wel een beetje heel ongemakkelijk, maar ook wel heel lief) en hij verzekerde dat er niets mis met me was - ook al voelde dat de dag dat ik hem voor het laatst zag een beetje anders. Sindsdien heb ik ook niemand meer ontmoet die ik net zo interessant vond, dus wellicht ben jij net zoals ik gewoon heel kieskeurig. Ik denk niet dat er iets mis mee is om duidelijk voor ogen te hebben wat je nodig hebt/wil, maar ik merk dat ik er soms wel sikkeneurig van word dat ik zo ben. Dat ik niet gewoon even iemand zoen met het uitgaan en dat dat genoeg is, want dit: 'Dat is like een personal space echt lol, snapt iemand dit? :')' snap ik dus heel goed. Zoenen is voor mij nog best wel iets heel intiems en bijzonders en dat wil ik eigenlijk alleen doen met iemand die ik heel leuk vind. Denk niet dat daar iets mis mee is. Tegelijkertijd heb ik mezelf wel gezegd dat er niets mis is met gewoon een gesprek aangaan met iemand waar je niet op het eerste gezicht steil van achterover slaat, want vaak zijn dat toch wel hele toffe mensen als je ze beter leert kennen. Kieskeurig is goed, maar soms even minder op je hoede zijn is ook goed.
En o ja, je mist echt niet zoveel als je misschien denkt. Ik dacht dat ook. Man, wat heb ik me daar druk om gemaakt. En dan ook nog op deze leeftijd!!! Haha. Ik lag dan echt 's nachts te piekeren over die keer dat ik wil iemand zou daten en help?? hoe moet dat?? Maar het kwam zelfs bij mij goed. Het is nu een goed verhaal bij 'ik heb nog nooit' haha. Zoenen is wel heel fijn, dus als het ervan komt moet je er maar gewoon van genieten
Salaryman
