• Once Upon a Time in Neverland...

          Ongeveer een jaar geleden kwam ik op het idee een rollenspel te openen, gebaseerd op Once Upon a Time, maar dan een Neverland editie. _Orphan_ vroeg me of het geen leuk idee was het nog eens te openen, dus hier is het dan!

          Het idee
    Het idee van deze RPG zou zijn dat je Neverland van Once Upon a Time hebt, in ongeveer 1880 tot 1900, het Victoriaanse tijdperk. Het oorspronkelijke idee was dat we daar vooral Lost Boys, piraten, meerminnen en de andere bewoners van Neverland zouden spelen, maar ik vind het goed het nu iets meer los te maken. Als je een schoorsteenveger weet te verzinnen die per ongeluk door een poort is gevallen vind ik dat dit keer ook goed.

    good, evil, wrong or right, it is all, and it doesn't matter or you like it or not, a roleplay

    Rollen die je kan spelen:
    Lost Boys
    De Lost Boys horen bij Peter Pan, en zijn meestal verstoten door hun ouders, of hebben andere redenen gehad om weg te lopen. Ze zullen niet zo snel twijfelen aan Pan's motieven, en nog vrij kinderlijk denken, maar ook gesloten. Lost Boys kunnen vaak wel een beetje vechten, met stok, (kruis)boog of mes. De meesten zullen jongens zijn, als je toch een meisje wilt spelen, kan ze wel verkleed zijn als jongen. De gemiddelde leeftijd voor een Lost Boy is 10 tot 17, maar eigenlijk altijd wel onder de 20.

    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd (geestelijk en fysiek)
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Wapens
    - Relaties
    - Extra
    Pirates
    De piraten horen bij Captain Killian Jones. Het is eigenlijk een normaal piratenschip, maar ze zullen niet zo'n fan zijn van de Lost Boys. Ze hebben een afspraak met Pan en zullen hem dus niet proberen te vermoorden, zoals in de Disney film, en misschien wel bang voor hem zijn. (Remember: Peter Pan is hier een demon de eruit ziet als een tienerjongen met een bende vechters met giftige wapens, daarbij heeft hij ook nog magie en controle over het eiland waar ze vastzitten, dat kan misschien helpen bang te zijn voor hem als piraat)
    Piraten zullen meestal mannelijk zijn, maar van mij mag je hier ook een vrouw aanmaken, gezien ik wel begrijp als je ook een meisje wil kunnen spelen. Piraten zijn meestal boven de 18.


    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd (geestelijk en fysiek)
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Wapens
    - Status op het schip
    - Relaties
    - Extra
    Mermaids
    Meerminnen zijn op Neverland zeker geen roze, Barbie gerelateerde glitterpopjes die men uit de verdrinkingsnood helpt. In Neverland zijn het zelfs gemene, sirene achtige wezens. Ze zien er prachtig uit, maar zullen je proberen te verdrinken en als ze erg kwaadaardig zijn je zelfs proberen op te eten. Ze hebben niet allemaal een magische zangstem, maar vaak zullen ze dat ook niet nodig hebben om je ten onder te brengen: Tegen het schip rammen tot het kantelt, of je enkel pakken en je het water insleuren werkt net zo goed. Meerminnen zijn op Neverland meestal vrouwelijk, en gezien het gewoon een ras is, hebben ze geen leeftijdslimiet. Ze kunnen benen krijgen, met een armband die ze dat geeft, anders niet.

    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Relaties
    - Extra
    Other
    Dit zijn eigenlijk alle overige personages: Dit kan Peter Pan zelf zijn, een fee (zoals Tinkerbell), een verdwaalde schoorsteenveger of werkster in een textielfabriek, alles kan! Wel zou ik het fijn vinden als je niet té vreemde dingen bedenkt. Als je bijvoorbeeld een dochter van Captain Hook maakt, laat het dan bij één dochter, en maak er niet twintig. (Liever heb ik helemaal geen familieleden, maar mocht je echt een goed idee hebben, is dat hartstikke welkom!)
    Er is hier geen leeftijdslimiet, maar denk wel goed na over de reden dat je in leven wordt gehouden door Peter Pan, ben je een speeltje, ben je gewoon ongevaarlijk, of is hij eigenlijk wel van plan je kop af te hakken (om het zo maar even te zeggen)? Hoe dan ook moet je dit met de speler van Peter Pan (in dit geval mij) overleggen.


    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd (geestelijk en fysiek)
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Wapens?
    - Relaties
    - Extra?

    i'd rather stay young and foolish, than old and wounded from the past


    Rollen
    Mannelijke rollen
    - Peter Pan (gereserveerd door Vesania) -Overig-
    - Joey Mortem (door JoSnape, pagina 2) -Lost Boy-
    - Gereserveerd (door DarkOne) -Lost Boy-
    - Max Jackson/Marin Jones (door Vesania, pagina 5) -Overig-
    - Killian Jones Hook (door Choctaw, pagina 4) -Piraat-
    - Jace Cooper (door Ochtendzon) -Lost boy-
    - Stiles-Jacob Cooper (door Atarau) -Lost boy-

    Vrouwelijke rollen Stop op de meisjes tot er weer meer jongens zijn!
    - Ava Child/Alice Liddell (door Vesania, pagina 1) -Overig-
    - Alyona Manousakis (door Trishanakru, pagina 4) -Meermin-
    - Jo Child (door JoSnape, pagina 3) -Overig-
    - Amy Evelyn Jones (door _Orphan_, pagina 2) -Piraat-
    - Gereserveerd (door DarkOne)
    - Katherine "Kate" Anne Bennet (door Kenopsia, pagina 3) -Piraat-
    - Dominique Cooper (door Ochtendzon) -Overig-
    - Gereserveerd (door Ochtendzon) -Piraat-
    - Dawn "Dean" Sagesse (gereserveerd door Shigeru) -Lost Girl Boy-

    Regels
    Niemand vindt regels leuk, maar om toch wat orde te houden, wil ik er toch een paar instellen. Als je er per ongeluk eentje overtreedt is het geen drama, maar het is gewoon zodat niet alles door elkaar heenloopt. Ik zal je er wel op wijzen als je er eentje overtreedt, maar als dit niet met opzet was, is het enige wat je hoeft te doen, je post aanpassen.
    1) Een voor mij heel belangrijke regel: Bestuur iemand anders rol niet! Alleen als je hebt afgesproken met de eigenaar van de rol, mag dit. (Met claimen dat je ergens het beste in bent, een onafgesproken familielid maakt, of iets in die trant, doe je dit ook al)
    2) Ik ben heel slecht in woordenlimieten invullen, maar toch zou ik graag minimaal 100 woorden per post zien. Als we met zijn allen al vaker schrijven, en je alleen hoeft weg te duiken voor een zwaard, kan dat losgelaten worden.
    3) Ik heb liever geen familieleden van al bestaande karakters, maar als je het met mij en de speler van dat bestaande karakter bespreekt, kan dit wel.
    4) Je mag je rol in de loop van het spelen nog aanpassen, maar niet om een discussie te winnen.
    5) Heb medelijden met degenen die een abo op het topic hebben, spam mag in het praattopic (':
    6) Naamsveranderingen doorgeven graag!
    7) Nu is 16+ toegestaan, mits je het onder een spoiler zet voor degenen die het niet willen lezen (en graag ook met een waarschuwing)
    8) Geef inactiviteit even door a.u.b., want soms loopt het verhaal een beetje vast als je niet weet dat je je post beter kan aanpassen gezien er toch geen reactie gaat komen voor een week (heel rude gezegd)

    Faceclaims
    - Alycia Debnam-Carey (Alyona Manousakis)
    - Cameron Dallas (Joey Mortem)
    - Clara Paget (Katherine "Kate" Anne Bennet)
    - Colin O'Donoghue (Killian Jones Hook)
    - Daria Sidorchuk (Amy Evelyn Jones)
    - Elizabeth Olsen (Gereserveerd)
    - Emma Watson (Ava Child/Alice Liddell)
    - Emma Watson (Jo Child)
    - Kristine Froseth (Dawn Sagesse)
    - Robbie Kay (Peter Pan)


    Topics
    Praattopic -Klik-
    Rollentopic -Klik-

    De start
    Sorry maar ik heb dit niet echt besproken ghehe (': Het begint op een tamelijk gewone morgen op Neverland.
    Voor de overige karakters
    Als je karakter "Overig" is, en je niet al eeuwen op Neverland woonde, ben je hier net nieuw aangekomen. Je weet nog vrijwel niks van dit eiland, gezien er nog geen boek over is, het verhaal van Peter Pan is nog nergens opgeschreven. Het is dus ook niet logisch dat je personage Peter Pan al herkent of weet dat hij slecht is, dat laat hij niet weten. Je bent hoogstens een paar dagen op Neverland.

    Voor de Lost Boys
    Een doodgewone dag, aan de hogere statussen (Ja Stiles, Joey, ik heb het oa tegen jullie, en ja Joey, vanaf nu heb jij een hogere status) heeft Pan echter een belangrijke opdracht gegeven: Het eiland doorkammen en alle vreemdelingen opsporen, gezien niet alle overige personages in het kamp zijn beland. (Degenen die deze Lost Boys kunnen vinden zijn oa. Dominique Cooper, de Child tweeling (Jo en Ava, tenzij die toch in het kamp zijn beland) en Max. Als ze een piraat niet herkend hadden kunnen ze die ook vinden.

    Voor de piraten
    Het voelt alsof jullie ongeveer een week op hetzelfde stukje water dobberen, zonder dat er veel is gebeurd. De Lost Boys zijn, net als Pan, gelukkig nog maar één keer langs geweest, het is dus rustig, voor nu dan. Wel hebben jullie opgemerkt dat er nieuwe mensen zijn aangekomen, daar kan je eventueel nog wat mee doen.

    Voor de meermin(nen)
    Ten eerste heb je natuurlijk een piratenschip ontdekt, en er zijn nog Lost Boys en dommere nieuwelingen die je kan plagen. Heaven toch?

    -Ik heb nu even vrij duidelijke startpunten neergezet, zodat er minder misverstanden komen-


    obsessive rage

    Captain Killian Jones "Hook"


    " It's Captain Hook, but you can call me Killian "



    Gisteravond was ik dan eindelijk weer teruggekomen op Neverland, na weer een week te zijn uitgevaren in de 'echte' wereld. Vanuit mijn kajuit keek ik naar buiten om te kijken waar we precies aangemeerd waren op Neverland. We mochten dan van Pan op Neverland komen, maar sommige plekken waren alsnog verboden voor Pirates. Na gecheckt te hebben waar we nu precies lagen merkte ik dat er onrust was op het dek. Geïrriteerd sloeg ik mijn kajuitdeur open en het werd abrupt stil, terwijl ik één van de bemanningsleden uit het water gehesen ziet worden. 'Mr. Smee!' Het kleine mannetje met de rode muts kwam direct aangerend. 'Ayoh, Captain,' Ik hoefde de man niks te vragen, want Smee wees al naar het ruim. 'Richting de keukens, Captain.' Ik liep voorbij de man, die net weer aan boord was en duwde deze weer terug het water in. Puur om mijn agressie even te kunnen lozen, zonder iets te slopen.
    In de keuken zag ik America al staan, die een een fles alcohol in haar hand had. 'Wat had dat net te betekenen, Love,' sprak ik haar aan, terwijl ik de fles uit haar handen pakte en een slok nam.


    Do I look like Mother Teresa?

    A L L I S O N C O O P E R
    Soundtrack
    I used to be strong
    but you made me weak.

    Wat doe jij hier?" Hoorde ik een bekende stem achter me. Ik stond op en bekeek mijn broer, ''wat doe ik hier? Jij bent een jaar geleden verdwenen met Jace! Jullie lieten mij achter in een gammel huisje waarbij ik binnen drie stappen in de keuken stond, wat ik niet erg vond trouwens ik houd van kleine huisjes, en je vraagt wat ik hier doe?'' Ik was heus niet heel snel boos of zo, maar als het op mijn broers aankwam had ik altijd ruzie met één van hen. "Maak dat je hier weg komt! Dit is mijn plek niet die van jou." Hij praatte zacht, ik keek om me heen en zag ergens in de verte het meisje staan. ''Ik weet niet eens hoe ik hier ben gekomen, nou wat denk je?! Ik ben hier zo binnen vijf minuten weg!'' Er klonk een sarcastische ondertoon in mijn laatste woorden, omdat ik niet weet hoe ik hier ben gekomen is het namelijk lastig om hier zo weg te zijn.


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    A M E R I C A S K Y
    Soundtrack
    It's always my fault,
    isn't it?

    Ik hoorde voetstappen van het dek mijn kant uitkomen. ''Wat had dat net te betekenen, Love.'' Het was de bekende stem van de kapitein, Hook. Ik draaide me om en zag hoe hij de fles, die ik eigenlijk net nog vast had, uit mijn handen pakte en er een slok van nam. '' ``Wat drink je`` is niet echt een liefdevolle openingszin. Wat had je dan verwacht? Dan ik naar me toe trok en zou gaan zoenen?'' Ik pakte opnieuw een fles wodka en nam er dit keer eerst zelf weer een slok van. Beschermend deed ik het in mijn riem voor een ander moment en keek de kapitein aan. ''Ik ben nou eenmaal niet makkelijk.''

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 16:24 ]


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    Stiles-Jacob Cooper
    Talking to Jo / / Searching for the new ones / / 17 years old

    "'Wat doe ik hier? Jij bent een jaar geleden verdwenen met Jace! Jullie lieten mij achter in een gammel huisje waarbij ik binnen drie stappen in de keuken stond, wat ik niet erg vond trouwens ik houd van kleine huisjes, en je vraagt wat ik hier doe?''
    Ze keek me woedend aan maar ik was furieus wat dacht ze wel niet.
    ''Ik weet niet eens hoe ik hier ben gekomen, nou wat denk je?! Ik ben hier zo binnen vijf minuten weg!" Er zat een sarcastische ondertoon in haar stem eentje die me totaal niet aanstond en dus greep ik haar onbewust strak bij haar arm.
    "Pans schaduw natuurlijk, er is geen andere manier om hier te komen. Wij zijn hier ook heen gehaald, het is niet dat we er om vroegen hoor. Maar luister goed want ik zeg dit maar een keer en beter luister je daar na. Ik breng je nu naar Jace toe en naar Pan en dan wil ik je niet meer zien, nooit niet. Duidelijk?!" Ik vond dat ik mijn standpunt wel had gemaakt. Ze zocht maar een manier om hier weg te komen of uit mijn zicht te blijven. Vroeger had ik altijd ruzie en meningsverschillen met haar dat gaat niet in een keer veranderen en ik was hier nu net van haar af. Iets wat ze zelf verpestte net zoals ze vroeger al altijd deed.
    Ik trok haar aan haar arm naar boven toe en wachtte tot ze ook daadwerkelijk stond. Zodra ze stond trok ik haar verder in de richting van het meisje.
    "En geen woord hierover tegen haar, doe je dit wel dan heb je pas echt een probleem." In alle woorden die ook tot dan toe had gezegd had een dreiging gelegen en zodra ik haar meenam naar Jo zette ik mijn neppe flirterige glimlach weer op.
    "Nou zeg maar hallo tegen mijn zusje Allison" zei ik glimlachend tegen haar.

    I'll listen when you need me and I act if you want . Because I ain't really a leader.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 15:43 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Jo      Child
    "I'm Weak, But Whats Wrong With That?"


    "Stiles, at your service" zei ik terwijl hij zijn overige arm als een soldaat naar zijn hoofd bracht. Hij loopt met me over het strand.
    "Nou waar je net zo uitgebreid naar hebt staan kijken zijn de piratenschepen die rond Neverland varen, niet dat je die heel veel zal zien want meestal verdwijnen ze op den duur." Ik grijns even en kijk om me heen.
    Dan zie ik een meisje zitten, Stiles zag haar ook en versnelde zijn pas waarna hij mij loslaat. "Ben zo terug" ik ga ervan uit dat hij me niet voor niets loslaat en ik blijf staan. Ik zie dat de jongen naar het meisje toeloopt. Veel kan ik niet verstaan, als ik mijn best doe een paar woorden zoals, 'Wat doe ik hier?' of 'Duidelijk?!'. Op de manier dat de twee tegen elkaar aan het praten waren leek het alsof ze ruzie hadden. De jongen werd erg anders, zijn uitstraling, zelfs al kon ik zijn gezicht niet zien. Hij trekt het meisje omhoog en loopt met haar terug, hij zegt nog snel iets, wat ik jammergenoeg niet kan verstaan en kijkt me dan grijnzend aan, "Nou zeg maar hallo tegen mijn zusje Allison" ik glimlach kort, "Hey" zeg ik, ietwat ongemakkelijk. Zijn zusje lijkt me opzich ook wel aardig. Ik kijk Stiles voorzichtig aan, ik vertrouw hem niet echt meer. I mean, zoals hij tegen zijn zusje deed....
    "Je wil iets van me he? Doe je daarom zo aardig?" vraag ik uiteindelijk.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    A L L I S O N C O O P E R
    Soundtrack
    I used to be strong
    but you made me weak.

    Ik zag dat hij boos werd, maar dat kom me eigenlijk niet veel schelen. Ineens greep hij me bij mijn arm, een korte ''au'' vloog over mijn lippen en ik keek mijn broer aan. "Pans schaduw natuurlijk, er is geen andere manier om hier te komen. Wij zijn hier ook heen gehaald, het is niet dat we er om vroegen hoor. Maar luister goed want ik zeg dit maar een keer en beter luister je daar na. Ik breng je nu naar Jace toe en naar Pan en dan wil ik je niet meer zien, nooit niet. Duidelijk?!" Ik knikte, mijn broer was veranderd. Vroeger hadden we wel ruzie, maar dat heeft iedere broer met zijn zusje wel eens. Hij trok me naar boven en opnieuw verliet een korte ''au'' mijn lippen. Ik zag hoe hij me naar het meisje trok in de richting waar hij net vandaan kwam.
    "En geen woord hierover tegen haar, doe je dit wel dan heb je pas echt een probleem." Ik probeerde los te komen, maar zijn greep was te sterk. ''Als je me zo nodig pijn wil doen, waarom vermoord je me nu niet,'' zei ik nog snel voordat we echt bij de dame aankwamen. "Nou zeg maar hallo tegen mijn zusje Allison" Ik zag hoe hij snel een neppe glimlach opzette. Hij had me nog net niet voor haar voeten geduwd. ''Hey,'' zegt het meisje. ''Eeehh, hoi.'' Ik keek mijn broer aan, ik herkende hem niet meer. Hij had me uitgelachen wanneer ik niet wou vechten en met een glimlach staan kijken hoe ik door de man in de kelder werd geduwd. Misschien had Neverland hem dit aangedaan en was het niet zijn schuld. Je wil iets van me hé? Doe je daarom zo aardig?" Als ik hem hier niet uit redde was ik zo meteen dood. Ik voelde hoe er een angst golf door me heen ging, maar die was ook snel verdwenen. ''Waarom zou hij eigenlijk iets van je willen, wacht niet gemeen bedoelt! Je bent mooi, echt wouw!'' Ik stond er eigenlijk versteld van hoe hij z'n mooie meid kon regelen. Had hij magie gebruikt of zo?


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    J A C E C O O P E R
    Soundtrack
    He has fire in his soul,
    and grace in his heart.

    Ik zat op een boomstam met een tak in mijn ene hand, een steen in de andere hand. Ik bekeek naar de pijlen de naast me lagen en blies langzamerhand de houtsnippers van de laatste pijl. ''Pan, wil je ze testen?'' Ik pakte een pijl en boog en een pijl en legde die naast me neer. Zelf stond ik op en haalde de houtsnippers van mijn eigen kleding af. Ik liep naar een boom en tekende daar met dezelfde steen een kruis in, wat de roos moest voorstellen. Ik liep terug en plofte neer op de stam. Ik bekeek de pijlen die ik had gemaakt en vroeg we af waar mijn broer uithing. Ik zou het zo aan Pan vragen.


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    Stiles-Jacob Cooper
    Talking to Jo / / Searching for the new ones / / 17 years old

    "Je wil iets van me he? Doe je daarom zo aardig?"
    Ik keek haar met een vragende blik aan afwachtend of er nog iets zal komen. Voordat ik echter kon antwoorde zij Allison wat, iets wat me nogal verbaasde.
    ''Waarom zou hij eigenlijk iets van je willen, wacht niet gemeen bedoelt! Je bent mooi, echt wouw!'' ik knipperde met mijn ogen en voor slechts een paar seconde was de oude ik terug maar aan die paar seconden had hij genoeg.
    "Hé nee toch All. Je wordt toch niet lesbisch" grapte hij, want het was niet ik dat was zeker.
    Na Allison besloot ik mijn antwoord te geven waar ik wonder boven wonder niet eens over hoefde te liegen. Wilde ik iets met haar? Nee, Pan wou wat met haar ik niet. Ik voerde alleen zijn opdracht uit en dus zweeg ik en schudde mijn hoofd. Haar tweede vraag, deed ik daarom zo aardig? Nou aardig zijn mag dan niet in mijn bloed zitten, wanneer ik iemand voor het eerst tegenkom zal ik echt niet meteen de eikel uithangen.
    "Nee, nee voor beide. Ik wil niets met je en ik weet niet wat je net hebt gezien maar ik en Allison hebben nog wat familie issues. En ik ben best aardig" ik greep zogenaamd van verdriet naar mijn hart voordat ik verder ging "Daarnaast heb ik iets voor mooie meisjes" zei ik vervolgd door een dikke knipoog en mijn scheve grijns. Even besloot ik alles wat was voorgevallen met Allison vergeten. Misschien was ik wel een beetje hard voor haar geweest, in eerste instantie wist ik ook niet wat me was overkomen.
    De oude Stiles had het evenwicht tussen de twee kanten dusdanig verstoord dat ik even niet meer wist wie ik was. Het duizelde voor mijn ogen al stond ik gelukkig met mijn beide voeten stevig aan de grond en wankelde dus niet.
    "Sorry All, wat ik net zei en deed kon echt niet" weer de oude Stiles. Er leek binnenin mij een gevecht gaande tussen twee persoonlijkheden waar ik, het omhulsel niets vanaf wist. Ik besloot al mijn gevoelens uit te zetten en op automatische piloot verder te gaan iets wat de stemmen het zwijgen leek op te leggen.
    "Zal ik dan maar verder gaan met de rondleiding" zei ik met een lichte trilling in mijn stem. Als de trilling niet in mijn stem zou hebben gezeten zweer ik dat ik gedacht zou hebben dat de nieuwe Stiles had gewonnen, maar de trilling was er en dus was het gevecht in mij nog niet afgelopen. Naar mijn idee kon dat zelfs nog wel een hele tijd doorgaan.

    I'll listen when you need me and I act if you want . Because I ain't really a leader.

    Lekker vaag stukje maar ja..


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Jo      Child
    "I'm Weak, But Whats Wrong With That?"


    ''Waarom zou hij eigenlijk iets van je willen, wacht niet gemeen bedoelt! Je bent mooi, echt wouw!'' ik glimlach even, "Dat is... Aardig van je" zeg ik, "Maar vergeet jezelf niet he, jij bent ook Wauw" ik kijk het meisje, zijn zusje, aan. Ze is aardig. "Hé nee toch All. Je wordt toch niet lesbisch" ik kijk Stiles aan, "Dat heet aardig" glimlach ik.
    "Nee, nee voor beide." beantwoord hij mijn vraag, "Ik wil niets met je en ik weet niet wat je net hebt gezien maar ik en Allison hebben nog wat familie issues. En ik ben best aardig" hij greep zogenaamd van verdriet naar zijn hart voordat hij verder ging "Daarnaast heb ik iets voor mooie meisjes" ik kijk hem doordringend aan wanneer hij een knipoog geeft, iets in hem vertrouw ik niet. Maar, aan de andere kant, hij is tot nu toe aardig geweest. "Oké dan..." zeg ik voorzichtig.
    "Sorry All, wat ik net zei en deed kon echt niet" ik kijk naar het meisje, wat was haar reactie daarop?
    "Zal ik dan maar verder gaan met de rondleiding" ik zie aan hem dat het niet helemaal goed gaat, "Gaat het wel?" vraag ik bezorgd.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    A L L I S O N C O O P E R
    Soundtrack
    I used to be strong
    but you made me weak.

    "Dat is... Aardig van je" zegt het meisje, "Maar vergeet jezelf niet he, jij bent ook Wauw", ik glimlach en maak voor de grap een korte buiging met mijn gele jurk. "Hé nee toch All. Je wordt toch niet lesbisch" Ik draaide mijn hoofd naar hem om, tegelijk met het meisje. "Dat heet aardig.'' Ik moet toch wel lachen, ook al wil mijn broer me nog altijd weg hebben.
    "Nee, nee voor beide, ik wil niets met je en ik weet niet wat je net hebt gezien maar ik en Allison hebben nog wat familie issues. En ik ben best aardig.'' Zijn hand ging verdrietig naar zijn hart, maar het leek enorm geacteerd. "Daarnaast heb ik iets voor mooie meisjes" Hij geeft haar een knipoog en zet een scheve glimlach op, iets waar ik anders altijd mijn ogen voor rolde. "Oké dan..." zegt het meisje. "Sorry All, wat ik net zei en deed kon echt niet.'' Ik sprong zo wat in de lucht. Hij wou me net vermoorden en nu deed hij dit? Was hij wel lekker? Ik keek hem geschokt aan, ''oké waar is Jace als je hem nodig hebt?'' Ik zag hoe hij zijn mond opende en zei: "Zal ik dan maar verder gaan met de rondleiding" Het meisje was ook bezorgd, "Gaat het wel?" vraagt ze.


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    Captain Killian Jones "Hook"


    " It's Captain Hook, but you can call me Killian "



    Aan America's blik te zien was ze niet blij dat ik haar fles had afgepakt, wat dat te gaat waren Pirates net Baby's. Pak hun fles en ze kunnen vervelend worden, gelukkig zou men niet snel tegen mij ingaan, er was ooit één muiterij geweest, die ik hard de kop had ingedrukt. '' ``Wat drink je`` is niet echt een liefdevolle openingszin. Wat had je dan verwacht? Dan ik naar me toe trok en zou gaan zoenen?'' Ik trok al lachend één van mijn wenkbrauwen op, terwijl ik nuchter mijn schouders ophaalde en vervolgens weer een slok nam van de fles wodka. 'Het was een mogelijkheid geweest,' lachte ik. De blondine tegenover mij had vervolgens alweer een nieuwe fles gepakt die ze leek te bewaken met haar leven. ''Ik ben nou eenmaal niet makkelijk.'' Hierin moest ik de vrouw gelijk geven. De hoeveelheid alcohol van vandaag bij mij was al aardig hoog, waardoor ik America, tegen de muur duwde en voor haar ging staan. 'Dat weet ik en daar houd ik wel van,' Ik ging met mijn lippen dichter naar haar nek toe, maar schoot snel terug toen ik Mr. Smee hoorde. 'Captain, gevecht op het dek,' Ik keek even naar America en besefte nu pas waar ik meebezig was geweest. Geen alcohol meer voor mij vandaag. 'Excuse me Love,' Snel liep ik de keuken uit het dek op.


    Do I look like Mother Teresa?

    A M E R I C A S K Y
    Soundtrack
    It's always my fault,
    isn't it?

    Hij trekt al lachend één van zijn wenkbrauwen omhoog en haalde zijn schouders op. Om het nog erger te maken nam hij een slok van de afgepakte wodka, die echter mij toebehoorde. ''Het was een mogelijkheid geweest.'' Al snel kreeg ik ook antwoord op mijn tweede vraag, 'Dat weet ik en daar houd ik wel van,' Hij ging met zijn lippen naar mijn nek toe. Ik hoefde hem niet weg te drukken. Mister. Smee kwam de trap af en riep de kapitein. 'Captain, gevecht op het dek,' Hij keek even naar mij en even dacht hij voor de eerste keer in zijn leven na! 'Excuse me Love,' Ik keek hem boos aan. ''Wat denk jij wel niet smerige klootzak!'' Snel liep hij de trap op. Ik nam mijn wodka en nam een best wel grote slok van terwijl ik zelf ook het dek op liep. De piraten kijken me angstig aan, maar ik nam droogjes mijn oude plek op het dek weer aan en staarde opnieuw naar de zee.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 18:59 ]


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    Stiles-Jacob Cooper
    Talking to Jo and Allison / / Searching for the new ones / / 17 years old

    ''Oké waar is Jace als je hem nodig hebt?'' zei Allison een vraag waarvan ik mijn wenkbrauw op trok.
    "Ik zei toch net dat het me speet" zei ik alweer iets vijandiger omdat ik haar reactie helemaal niet snapte. Toen bracht ook Jo iets in.
    "Gaat het wel" vroeg ze. Ik zuchte en draaide me weer naar hen om.
    "Het gaat wel denk ik, ik ben gewoon een beetje duizelig dus laten we Pan en Jace maar gaan zoeken, ze zullen wel blij zijn om jullie te zien."
    Ik wist niet wat er met me aan de hand was en daar zou ik Pan en Jace allebei wel even over willen spreken. En ondanks mijn eigen problemen zat de opdracht van Pan nog steeds in mijn achterhoofd, ik zou de dames bij hem afleveren.
    Waar zou Pan kunnen uithangen, hij verscheen altijd overal en nergens. De stem laaiden weer in me op zodra ik dacht aan waar ik nu echt mee bezig was. Denken was geen opties. De zwarte vlekke dansten voor de tweede keer voor mijn ogen en deze keer moest ik me wel aan Allison vastgrijpen om te voorkomen dat ik neerging.
    "Zullen we dan nu de rondleiding afmaken?" bracht ik zwakjes maar met een heldere en duidelijke stem. "Dan einidigt de rondleiding bij Pan en Jace, goed?"
    Pan was in slechts een paar dagen tijd zo belangrijk voor me geworden dat ik alles en iedereen had laten vallen. En zelfs mijn eigen persoonlijkheid dusdanig veranderd dat ik mijn eigen zusje had kunnen vermoorden. Ik weet niet wat er met me was gebeurd en ik wist ook niet wie van de twee ik wou zijn. Het enige wat ik wist dat ik een kant moest kiezen of ik er anders ook onderdoor aan zou gaan.

    I'll listen when you need me and I act if you want . Because I ain't really a leader.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Jo      Child
    "I'm Weak, But Whats Wrong With That?"


    ''Oké waar is Jace als je hem nodig hebt?'' Ik kijk het meisje aan, zo te zien begreep Stiles haar ook niet helemaal. "Ik zei toch net dat het me speet" ik zou Stiles het liefste willen kalmeren maar ik weet niet of dat zo'n slim idee is. We kenden elkaar ook niet zo goed en misschien zou hij dat niet fijn vinden.
    "Het gaat wel denk ik, ik ben gewoon een beetje duizelig dus laten we Pan en Jace maar gaan zoeken, ze zullen wel blij zijn om jullie te zien."
    Beantwoord hij mijn vraag. Jace en Pan. Wie zijn dat? Waarom zouden ze blij zijn ons te zien?
    Ik zie dat Stiles een beetje door zijn benen zakt en zijn zusje als versterking neemt. Ik bijt een beetje op mijn lip, ik wou dat ik kon helpen, maar ik weet niet of hij dat graag wou.
    "Zullen we dan nu de rondleiding afmaken?" hij leek zwak maar zijn stem liet iets heel anders horen. "Dan einidigt de rondleiding bij Pan en Jace, goed?" ik knik, "Je kan er nu ook wel rechtstreeks heen hoor" zeg ik, ietwat bezorgd, "Dan hoef je niet om te lopen ofzo"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Amy Jones



    "Amy Jones, nice to meet you."





    DRESS
    SHOES



    Ik bind mijn warrige, lange haar in een paardenstaart. Anders gaat hij voor mijn gezicht zitten en dat vind ik irritant, vooral bij het vechten. Niet dat we de laatste tijd veel gevochten hebben.
    Het is saai geweest op ons schip. Het lijkt wel alsof we nog maar een millimeter vooruit zijn gekomen. Ik heb alle boeken die er op the schip te vinden zijn al twee keer uitgelezen en de stemming aan boord is verveeld en wanhopig.
    Ik loop het dek op en staar naar de verte. Dan komt Marcus aanlopen, een bemanningslid die ik écht niet mag.
    Hij werpt me een enge grijns toe. 'Toch raar dat de kapitein zo'n zwak meisje aan boord laat,' zegt hij vals. Ik kijk hem scherp aan. 'Dat 'zwakke meisje' is toevallig wel de dochter van de kapitein,' zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol.
    'Tuurlijk,' zegt hij. 'Maar alsnog brengen vrouwen, en vooral meisjes, ongeluk op zee.'
    Dat is de druppel. Ik heb op dit moment geen wapen bij me, maar men moet nooit de kracht van een vuist en nagels onderschatten, helemaal als het doelwit het niet verwacht. Ik geef hem een harde stomp tegen zijn kaak. Hij pikt dat niet en ramt me naar achteren. Terwijl de matrozen toekijken, rent Mr. Smee naar het ruim, waarschijnlijk om mijn vader te halen. Fijn.




    Amy is aan het vechten op het dek ;)

    [ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 11:51 ]


    Never grow up, it's a trap.