• Once Upon a Time in Neverland...

          Ongeveer een jaar geleden kwam ik op het idee een rollenspel te openen, gebaseerd op Once Upon a Time, maar dan een Neverland editie. _Orphan_ vroeg me of het geen leuk idee was het nog eens te openen, dus hier is het dan!

          Het idee
    Het idee van deze RPG zou zijn dat je Neverland van Once Upon a Time hebt, in ongeveer 1880 tot 1900, het Victoriaanse tijdperk. Het oorspronkelijke idee was dat we daar vooral Lost Boys, piraten, meerminnen en de andere bewoners van Neverland zouden spelen, maar ik vind het goed het nu iets meer los te maken. Als je een schoorsteenveger weet te verzinnen die per ongeluk door een poort is gevallen vind ik dat dit keer ook goed.

    good, evil, wrong or right, it is all, and it doesn't matter or you like it or not, a roleplay

    Rollen die je kan spelen:
    Lost Boys
    De Lost Boys horen bij Peter Pan, en zijn meestal verstoten door hun ouders, of hebben andere redenen gehad om weg te lopen. Ze zullen niet zo snel twijfelen aan Pan's motieven, en nog vrij kinderlijk denken, maar ook gesloten. Lost Boys kunnen vaak wel een beetje vechten, met stok, (kruis)boog of mes. De meesten zullen jongens zijn, als je toch een meisje wilt spelen, kan ze wel verkleed zijn als jongen. De gemiddelde leeftijd voor een Lost Boy is 10 tot 17, maar eigenlijk altijd wel onder de 20.

    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd (geestelijk en fysiek)
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Wapens
    - Relaties
    - Extra
    Pirates
    De piraten horen bij Captain Killian Jones. Het is eigenlijk een normaal piratenschip, maar ze zullen niet zo'n fan zijn van de Lost Boys. Ze hebben een afspraak met Pan en zullen hem dus niet proberen te vermoorden, zoals in de Disney film, en misschien wel bang voor hem zijn. (Remember: Peter Pan is hier een demon de eruit ziet als een tienerjongen met een bende vechters met giftige wapens, daarbij heeft hij ook nog magie en controle over het eiland waar ze vastzitten, dat kan misschien helpen bang te zijn voor hem als piraat)
    Piraten zullen meestal mannelijk zijn, maar van mij mag je hier ook een vrouw aanmaken, gezien ik wel begrijp als je ook een meisje wil kunnen spelen. Piraten zijn meestal boven de 18.


    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd (geestelijk en fysiek)
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Wapens
    - Status op het schip
    - Relaties
    - Extra
    Mermaids
    Meerminnen zijn op Neverland zeker geen roze, Barbie gerelateerde glitterpopjes die men uit de verdrinkingsnood helpt. In Neverland zijn het zelfs gemene, sirene achtige wezens. Ze zien er prachtig uit, maar zullen je proberen te verdrinken en als ze erg kwaadaardig zijn je zelfs proberen op te eten. Ze hebben niet allemaal een magische zangstem, maar vaak zullen ze dat ook niet nodig hebben om je ten onder te brengen: Tegen het schip rammen tot het kantelt, of je enkel pakken en je het water insleuren werkt net zo goed. Meerminnen zijn op Neverland meestal vrouwelijk, en gezien het gewoon een ras is, hebben ze geen leeftijdslimiet. Ze kunnen benen krijgen, met een armband die ze dat geeft, anders niet.

    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Relaties
    - Extra
    Other
    Dit zijn eigenlijk alle overige personages: Dit kan Peter Pan zelf zijn, een fee (zoals Tinkerbell), een verdwaalde schoorsteenveger of werkster in een textielfabriek, alles kan! Wel zou ik het fijn vinden als je niet té vreemde dingen bedenkt. Als je bijvoorbeeld een dochter van Captain Hook maakt, laat het dan bij één dochter, en maak er niet twintig. (Liever heb ik helemaal geen familieleden, maar mocht je echt een goed idee hebben, is dat hartstikke welkom!)
    Er is hier geen leeftijdslimiet, maar denk wel goed na over de reden dat je in leven wordt gehouden door Peter Pan, ben je een speeltje, ben je gewoon ongevaarlijk, of is hij eigenlijk wel van plan je kop af te hakken (om het zo maar even te zeggen)? Hoe dan ook moet je dit met de speler van Peter Pan (in dit geval mij) overleggen.


    Lijstje
    - Naam
    - Leeftijd (geestelijk en fysiek)
    - Innerlijk
    - Uiterlijk (als je een faceclaim gebruikt, zet erbij welke dit is!)
    - Verleden
    - Wapens?
    - Relaties
    - Extra?

    i'd rather stay young and foolish, than old and wounded from the past


    Rollen
    Mannelijke rollen
    - Peter Pan (gereserveerd door Vesania) -Overig-
    - Joey Mortem (door JoSnape, pagina 2) -Lost Boy-
    - Gereserveerd (door DarkOne) -Lost Boy-
    - Max Jackson/Marin Jones (door Vesania, pagina 5) -Overig-
    - Killian Jones Hook (door Choctaw, pagina 4) -Piraat-
    - Jace Cooper (door Ochtendzon) -Lost boy-
    - Stiles-Jacob Cooper (door Atarau) -Lost boy-

    Vrouwelijke rollen Stop op de meisjes tot er weer meer jongens zijn!
    - Ava Child/Alice Liddell (door Vesania, pagina 1) -Overig-
    - Alyona Manousakis (door Trishanakru, pagina 4) -Meermin-
    - Jo Child (door JoSnape, pagina 3) -Overig-
    - Amy Evelyn Jones (door _Orphan_, pagina 2) -Piraat-
    - Gereserveerd (door DarkOne)
    - Katherine "Kate" Anne Bennet (door Kenopsia, pagina 3) -Piraat-
    - Dominique Cooper (door Ochtendzon) -Overig-
    - Gereserveerd (door Ochtendzon) -Piraat-
    - Dawn "Dean" Sagesse (gereserveerd door Shigeru) -Lost Girl Boy-

    Regels
    Niemand vindt regels leuk, maar om toch wat orde te houden, wil ik er toch een paar instellen. Als je er per ongeluk eentje overtreedt is het geen drama, maar het is gewoon zodat niet alles door elkaar heenloopt. Ik zal je er wel op wijzen als je er eentje overtreedt, maar als dit niet met opzet was, is het enige wat je hoeft te doen, je post aanpassen.
    1) Een voor mij heel belangrijke regel: Bestuur iemand anders rol niet! Alleen als je hebt afgesproken met de eigenaar van de rol, mag dit. (Met claimen dat je ergens het beste in bent, een onafgesproken familielid maakt, of iets in die trant, doe je dit ook al)
    2) Ik ben heel slecht in woordenlimieten invullen, maar toch zou ik graag minimaal 100 woorden per post zien. Als we met zijn allen al vaker schrijven, en je alleen hoeft weg te duiken voor een zwaard, kan dat losgelaten worden.
    3) Ik heb liever geen familieleden van al bestaande karakters, maar als je het met mij en de speler van dat bestaande karakter bespreekt, kan dit wel.
    4) Je mag je rol in de loop van het spelen nog aanpassen, maar niet om een discussie te winnen.
    5) Heb medelijden met degenen die een abo op het topic hebben, spam mag in het praattopic (':
    6) Naamsveranderingen doorgeven graag!
    7) Nu is 16+ toegestaan, mits je het onder een spoiler zet voor degenen die het niet willen lezen (en graag ook met een waarschuwing)
    8) Geef inactiviteit even door a.u.b., want soms loopt het verhaal een beetje vast als je niet weet dat je je post beter kan aanpassen gezien er toch geen reactie gaat komen voor een week (heel rude gezegd)

    Faceclaims
    - Alycia Debnam-Carey (Alyona Manousakis)
    - Cameron Dallas (Joey Mortem)
    - Clara Paget (Katherine "Kate" Anne Bennet)
    - Colin O'Donoghue (Killian Jones Hook)
    - Daria Sidorchuk (Amy Evelyn Jones)
    - Elizabeth Olsen (Gereserveerd)
    - Emma Watson (Ava Child/Alice Liddell)
    - Emma Watson (Jo Child)
    - Kristine Froseth (Dawn Sagesse)
    - Robbie Kay (Peter Pan)


    Topics
    Praattopic -Klik-
    Rollentopic -Klik-

    De start
    Sorry maar ik heb dit niet echt besproken ghehe (': Het begint op een tamelijk gewone morgen op Neverland.
    Voor de overige karakters
    Als je karakter "Overig" is, en je niet al eeuwen op Neverland woonde, ben je hier net nieuw aangekomen. Je weet nog vrijwel niks van dit eiland, gezien er nog geen boek over is, het verhaal van Peter Pan is nog nergens opgeschreven. Het is dus ook niet logisch dat je personage Peter Pan al herkent of weet dat hij slecht is, dat laat hij niet weten. Je bent hoogstens een paar dagen op Neverland.

    Voor de Lost Boys
    Een doodgewone dag, aan de hogere statussen (Ja Stiles, Joey, ik heb het oa tegen jullie, en ja Joey, vanaf nu heb jij een hogere status) heeft Pan echter een belangrijke opdracht gegeven: Het eiland doorkammen en alle vreemdelingen opsporen, gezien niet alle overige personages in het kamp zijn beland. (Degenen die deze Lost Boys kunnen vinden zijn oa. Dominique Cooper, de Child tweeling (Jo en Ava, tenzij die toch in het kamp zijn beland) en Max. Als ze een piraat niet herkend hadden kunnen ze die ook vinden.

    Voor de piraten
    Het voelt alsof jullie ongeveer een week op hetzelfde stukje water dobberen, zonder dat er veel is gebeurd. De Lost Boys zijn, net als Pan, gelukkig nog maar één keer langs geweest, het is dus rustig, voor nu dan. Wel hebben jullie opgemerkt dat er nieuwe mensen zijn aangekomen, daar kan je eventueel nog wat mee doen.

    Voor de meermin(nen)
    Ten eerste heb je natuurlijk een piratenschip ontdekt, en er zijn nog Lost Boys en dommere nieuwelingen die je kan plagen. Heaven toch?

    -Ik heb nu even vrij duidelijke startpunten neergezet, zodat er minder misverstanden komen-


    obsessive rage

    ISA       ADELAIDE       MARTINEZ
    Soundtrack | | Talking to: Ava

    What I have with you, I don't want with anyone else."


    'Ik wil zoeken,' zei ze. Even tuitte ik mijn lippen niet echt het antwoord waar ik hoopte. Ik draaide me naar haar om.
    "Dan moeten we de andere kant op, want we zullen ze niet in het bos vinden." Het was een instinct dat ik had en een instinct dat ik altijd volgde. Nu moest ik zeggen dat dat instinct het dan ook meestal goed had. Al was ik nu wat zekerder van mijn zaak gezien ik al een stuk door het bos was gelopen en niemand was tegen gekomen.
    "Of althans dat is wat mijn instinct me verteld" zei ik schouderophalend. Ze kon er op vertrouwen of niet dat was haar keuze maar ik wist dat ik het blindelings vertrouwde. Het is iets dat ik hier op het eiland had geleerd, je instinct was je wapen. Dat was bij mij tenminste het geval. Als ik mijn instinct niet had gehad was dit eiland al lang mijn dood geworden.
    Fluitend liep ik de andere kant op, in de richting van het strand. De zon scheen fel tegen me aan en het gaf een warm gevoel. Doordat de ene kant van mijn gezicht fel werd verwarmd door de zon voelde de andere kant koud aan. Snel keek ik om waardoor mijn haar vrolijk rondom mijn gezicht zwiepte.
    "Kom je nog?" Riep ik haar vrolijk toe.


    "She was a little all over the place, that was for sure. But the good news is that when she loved, she loved big. And if she loved you, you knew she loved you. You never had to wonder.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Dawn "Dean" Sagesse

    "It's me against the whole, big world."

          Voor Max kan antwoorden is een andere stem hek voor.
          'En daar hebben we een verloren jongen.'
          Verrast kijk ik op om de blik te zien van een hogere Lost Boy, Joey Mortem. Ik meen me te herinneren dat hij van Pan op zoek moest naar nieuwelingen.
          'Joey,' zeg ik vlak. 'Hallo.'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Amy Jones



    "Amy Jones, nice to meet you."





    DRESS
    SHOES



    'Bloody Hell, wat denken jullie allemaal wel niet?'
    Het word stil toen iedereen mijn vader hoorde schreeuwen. Met zijn haak slaat hij een kras in het gezicht van Marcus. Het ziet er pijnlijk uit en zou waarschijnlijk een litteken worden. 'Waag het niet mijn dochter aan te raken, matroos,' zegt hij dreigend. 'Wat staan jullie hier nog? The Jolly Roger wordt niet vanzelf schoon!'
    Meteen begon iedereen weer ijverig schoon te maken. Mijn vader hielp mij overeind. Ik had een blauwe plek op mijn kaak en op mijn scheen, maar dat was niet zo belangrijk. Wat wél belangrijk is is de snee om mijn rechter-onderarm, die hevig bloedde. Mijn vader gaf me een zetje richting de kajuit en ik loop er bedremmeld heen. Binnen ga ik op een bank zitten en probeerde met mijn hand het bloeden te laten stoppen. Het mislukt en ik haal gefrustreerd een hand door mijn haar, zoals ik altijd doe als ik geërgerd ben.
    Mijn haar heeft een rare kleur, aangezien mijn ouders allebei donker haar hebben. Meestal is mijn haar (licht)bruin, en anders rood. Hoe meer zon erop schijnt, hoe roder het wordt. Nu si het lichtbruin met een rode gloed. Ik wou dat ik wat meer op mijn moeder leek, maar lijk totaal niet op haar.



    Never grow up, it's a trap.

    Marin Jones
    Ik wilde Dean wel antwoorden, toen er nog iemand tevoorschijn kwam, weer een jongen, waarschijnlijk even oud als ik. 'En daar hebben we een verloren jongen,' zei hij met een grijns om zijn lippen, zijn blik dwaalde even af naar Dean, maar toch had ik het gevoel dat hij het tegen mij had gehad. Ergens kwam hij me vagelijk bekend voor, maar niet alsof ik hem echt gekend had. Het was meer alsof ik hem in een droom gezien zou hebben, en ik had geen idee welke dan
    'Uh, hoi,' zei ik.
    'Joey,' Deans stem was nogal vlak. 'Hallo,'

    Ava Child
    Het meisje leek een beetje beteuterd, niet het antwoord dat ze gehoopt had dus. Maar hé, ik was hier niet alleen om anderen tevreden te stellen, toch? Zo sociaal was ik nu eenmaal niet. "Dan moeten we de andere kant op, want we zullen ze niet in het bos vinden." zei Isa, iets zakelijker dan daarvoor. "Of althans, dat is wat mijn instinct me vertelt,"
    Ze liep het strand op terwijl ze een vrolijk deuntje floot en keek om waardoor haar haren om haar heen zwiepten, en nog blonder leken door de felle zon. 'Kom je nog?'
    Ik grinnikte even, en bedacht me toen iets. Strand! Ruimte! Beweging!
    Ik nam een aanloopje en kwam toen in een radslag naast haar, wel net ver genoeg zodat ze niet het gevoel zou hebben een voet in haar gezicht te krijgen, dus er was weinig aan de hand. 'Ben er,'

    [ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 11:58 ]


    obsessive rage

    J A C E C O O P E R
    Soundtrack
    He has fire in his soul,
    and grace in his heart.

    Jace was ondertussen weer naar de pijlen gelopen om ze zorgvuldig in de koker terug te stoppen. Op mijn vraag haalde hij zijn schouders op, duidelijk niet beseffend wat ik eigenlijk gezegd had.
    Hij negeerde mijn vraag totaal waardoor ik toch ergens me begon te ergeren. 'Weet je zeker dat ze in the Enchanted Forest is? Ik zag namelijk een meisje een tijdje geleden dat erg veel op haar leek,' ik keek Peter recht in zijn ogen aan en dacht even na. Zou het echt? Zou Allison echt hier zijn? Nee, zei ik tegen mezelf. Hij liegt, weet ik zeker. Wacht, weet ik dat wel zeker? Weet ik zeker dat de schaduw haar niet heeft opgehaald? Paniek, Peter Pan wilde me in Paniek brengen. Het lukte hem niet, Pan kreeg me niet in paniek, maar als Allison hier wel is? Is ze oké? Is ze boos? Veel vragen gingen door mijn hoofd en ik voelde lichte paniek ontstaan, maar ik liet het niet merken. Onverschillig deed ik de koker op mijn rug en draaide me om naar het bos. ''Ik zoek Stiles zelf wel.''

    [ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 16:49 ]


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

    ISA       ADELAIDE       MARTINEZ
    Soundtrack | | Talking to: Ava

    What I have with you, I don't want with anyone else."


    Ze nam een klein aanloopje waarna ze een radslag maakte en perfect naast me neer kwam.
    "Ben er" zei ze vrolijk. Glimlachend keek ik haar aan, ik had niet verwacht dat de dame zo kwiek zou zijn maar als ze dat kon zouden we een heel stuk sneller op het strand kunnen komen.
    "Hmmm. Als je dat kan kan je dit misschien ook, en op die manier zijn we deste sneller bij Joll" glimlachte ik. Ik trok een sprintje naar de rand van de klif het water klotste heftig tegen het strand aan maar er was nog genoeg ruimte om naar beneden te springen en in het zachte zand belandde. Naar mijn schatting zouden we tien tot vijftien meter naar beneden moeten springen. Ik draaide mijn hoofd naar Ava om.
    "Durf je een stukje te springen?" Vroeg ik haar dan ook triomfantelijk. Ik had het vaker gedaan en was er dus niet meer bang voor. De eerste keer dat ik het deed kwam ik echter niet heel lekker neer en belandde ik plat op mijn rug. De tweede keer ging al beter en landde ik gehurkt. Nu kan ik zelfs met een kleine salto naar beneden en nog op mijn voeten landen. Ik ging graag een stukje wandelen, het liefste alleen. Een strandwandeling was de perfecte ochtend, de zon in je gezicht een stuk wandelen over het goudbruine zand en als je het dan helemaal af wil maken kun je een frisse duik in de zee nemen. Er stonden nog vele dingen op mij to do list voor Neverland. Zo wou ik leren heel lang onder water te blijven zodat ik met de zeemeerminnen kon zwemmen, ik geloofde namelijk niet dat ze allemaal vijandig waren. Dat kon simpelweg niet. Dan wou ik er graag nog een ontmoeten en over van alles en nog wat praten. Oké ik dwaalde weer af met mijn wilde fantasieën. Weer wierp ik een verwachtingsvolle blik op Ava, benieuwd of ze het zou gaan doen.


    "She was a little all over the place, that was for sure. But the good news is that when she loved, she loved big. And if she loved you, you knew she loved you. You never had to wonder.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    A L L I S O N C O O P E R
    Soundtrack
    I used to be strong
    but you made me weak.

    Stiles lijkt ineens heel geïrriteerd. Hij lijkt opnieuw te veranderen. "Prima, we lopen er rechtstreeks naar toe niet dat dat iets helpt. Gezien ik daarna verder moeten zoeken naar nieuwelingen" Ik zie hoe het meisje meteen achter hem aanrent. Een vraag komt ineens bij me omhoog. Ik ren snel achter de twee aan.
    "Komen jullie nog?"
    "Ja, ben er"
    Ik ben de eerste die wat zegt,''hoe bedoel je, nieuwelingen?'' Vragend kijk ik mijn broer aan terwijl ik over verschillende takken spring om niet te struikelen. ''En wie is Pan? Een koekenpan of zo?''


    There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.


    Ava      Child

    If I was a "betting girl", than I'd bet that you wouldn't care.

          Isa keek me met een glimlach aan, waardoor ik weer een scheve grijns op mijn gezicht kreeg. 'Hmmm. Als je dat kan kan je dit misschien ook, en op die manier zijn we deste sneller bij Joll,' zei ze, trok een sprintje naar een rots, en ik volgde haar, ik haalde haar maar niet in, want dan zou ik wel eens kunnen verdwalen. Ze keek naar beneden, er was best een afstand vanaf hier en het strand.
          Het maakte me echter niet bang, ik hield wel van hoogtes. 'Durf je een stukje te springen?' vroeg Isa terwijl ze even naar me omkeek. De grijns die onderhand op mijn gezicht was geplakt werd nog wat breder, ik mocht!
          'Geen enkel probleem,' zei ik, liep naar de rand. Ik had zin in iets gevaarlijks, en weet je wat? Ik ging het doen ook. Ik liet me voorover vallen, langzaam, en enkele seconden later was ik vrij van de grond, naar beneden razend zonder houvast. Ik maakte een halve salto zodat ik op mijn voeten landde, en zodra dat gebeurde zakte ik lichtjes door mijn knieën en bleef staan. Ik keek weer omhoog, naar Isa, kwam ze?


    obsessive rage

    Stiles-Jacob Cooper
    Talking to Jo / / Searching for the new ones / / 17 years old


    Jo volgt mij al vrij snel en de irritatie loopt dan ook al weer op door Allison die niet meteen begrijpt dat ze me moet volgen. De nieuwe Stiles begon overduidelijk weer terug te keren en dat ging gepaard met het gevoeld dat de nieuwe Stiles ook beter was.
    "Ja ben er" zegt Allison waarna ze meteen haar vraag stelt waarvan ik al het idee had dat hij op het puntje van haar tong zou liggen. ''hoe bedoel je, nieuwelingen? En wie is Pan? Een koekenpan of zo?" vroeg ze.
    Ik draaide me vliegensvlug om en ik vroeg me af of ze mijn volgende woorden als dreigend of beschermend zou beschermen want er zat wel iets van beide in al bedoelde ik het deze keer echt niet verkeerd. Mijn vinger vloog voor haar ogen.
    "Als ik jou was zou ik Peter Pan nooit meer zo noemen, want dat kan je je kop kosten" zei ik dreigend maar beschermend tegelijk. "Dan de nieuwelingen is een deel mensen net als jij, maar het is niet de bedoeling dat ik daar over praat en dus doe ik dat ook niet. Veel meer zal je dus niet uit mij krijgen," antwoorde ik waarna ik mijn lippen sloot als teken dat er niets meer uit zou komen.
    "Kom we moeten verder" ging ik met zachtere en lievere stem verder.


    I'll listen when you need me and I act if you want . Because I ain't really a leader.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    ISA       ADELAIDE       MARTINEZ
    Soundtrack | | Talking to: Ava

    What I have with you, I don't want with anyone else."


    Ava keek mij uitdagend aan waarna ze van de rand sprong en een halve salto maken en met twee voeten op de grond landde. Grijnzend keek ik haar van boven aan waarna ook ik op mijn gemakje naar beneden sprong. De wind suisde langs mijn oren en voor enkele seconden voelde ik me licht als een vogel. Soepel maakte ook ik een salto en landde als een veertje op de grond. Met mijn twee voeten op de grond was ik in de perfecte balans.
    "Dus..." even sloot ik mijn ogen. De wind waaide zachtjes door mijn haren en ik kon mijn gedachten perfect horen. Alsof de wind de woorden met zich meebracht. Het leek me toe te fluisteren en zodra ik mijn ogen opende wist ik welke kant. "Rechts. Trouwens mooie sprong."
    Ik trok een sprintje en rende over het strand heen. Het zand stuifte acher mijn voeten omhoog en vrolijk draaide ik enkele rondjes met mijn armen in de lucht. De zon scheen fel in mijn gezicht wat ervoor zorgde dat ik mijn ogen tot spleets moest knijpen. Het geluid van stemmen dreef me te gemoet al wist ik nu niet heel goed of het de stem van Joll was of de stem van iemand op de piraten boot. Luisteren naar de natuur zorgde voor handige informatie en als je je er echt voor inspant kun je zelfs van hele verre afstand mensen horen.
    "Ava, volgens mij hoor ik stemmen" schreeuwde ik dus naar aar toe. "Kom eens."
    Ik wist tenslotte niet hoe de stem van Joll klonk en Ava wel. Toch schrok ik dan ook toen de wind de stem van Stiles meenam. Had ik dat goed gehoord? Dat zal wel niet, toch kan ik de gedachten niet helemaal weg zetten en blijft hij in mijn hoofd rondhangen wat ervoor zorgt dat ik toch enkele stappen in de richting van het geluid zet. Ava even vergetend.


    "She was a little all over the place, that was for sure. But the good news is that when she loved, she loved big. And if she loved you, you knew she loved you. You never had to wonder.

    [ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 21:38 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Captain Killian Jones "Hook"


    " It's Captain Hook, but you can call me Killian "



    Eenmaal in de kajuit smeet ik de deur dicht en keek ik naar Amy, die al had plaatsgenomen op het bankje. Nu pas kon ik echt goed kijken of ze gewond was geworden. Ik trok een ernstig gezicht toen ik zag dat haar prachtige gezicht bedekt was met een blauwe plek bij haar kaak. In haar rechter-onderarm zag ik een aardige snee, die flink aan het bloeden was. Uit een kast greep ik een witte blouse die ik kapot scheurde. Ik knielde neer voor Amy en streelde met mijn haak wat haar uit haar gezicht. 'Hoe vaak gaat dit nog gebeuren Amy?' vroeg ik haar ernstig, terwijl ik een snel verband om de wond heen legde, zodat het bloeden werd tegengegaan. Het was al vader zijnde heel zwaar voor mij. Amy had vaak ruzie met Mila en Amy en hij groeide dan ook dicht naar elkaar toe. Zeker na de dood van Mila, door een bloody Crocodile. 'Kom voor jezelf op Am,' sprak ik haar aan. 'Op Neverland kunnen gekken dingen gebeuren en ik ben er niet altijd om je te beschermen!' Met mijn rechterhand ging ik even door mijn haar, terwijl ik een diepe zucht liet. 'Smee, niet nu!' schreeuwde ik net toen de kajuitdeur open ging en direct daarna vloog die weer dicht.


    Do I look like Mother Teresa?

    Amy Jones



    "Amy Jones, nice to meet you."





    DRESS
    SHOES


    Mijn vader loopt de kajuit in en doet de deur met een klap dicht. Uit een kast pakt hij een blouse, die hij kapotscheurt alsof het papier is. Hij knielt vlak voor me neer, en streelt met zijn koude haak wat haar uit mijn gezicht. 'Hoe vaak gaat dit nog gebeuren, Amy?' vraagt hij ernstig. Lichtelijk beschaamt sla ik mijn ogen neer. Hij verbind de snee op mijn arm. 'Weet ik veel,' mompel ik. Een beter antwoord kan ik op dit moment niet geven.
    'Kom voor jezelf op Am,' zegt hij. 'Op Neverland kunnen gekke dingen gebeuren en ik ben er niet altijd om je te beschermen!' Hij haalt een hand door zijn haar, die tic heb ik dus van hem. Ik wil net antwoorden als de kajuitdeur opengaat. 'Smee, niet nu!' schreeuwt mijn vader. Direct gaat deze ook weer dicht.
    'Ik weet dat je me niet altijd kan beschermen, pap,' zeg ik gefrustreerd. 'Maar soms voel ik me gewoon zo... opgesloten op dit schip.' Ik aarzel; zal ik het vragen?
    'Pap?' vraag ik voorzichtig. 'Zou ik misschien... kan ik... mag ik...van dit schip af?'
    Het antwoord is waarschijnlijk nee. Het is te gevaarlijk, ik ben niet sterk genoeg, ik zou gewond kunnen raken; het zijn allemaal gevaren van Neverland. Pan heeft geloof ik sowieso niet graag meisjes op zijn eiland, en dan de dochter van de kapitein? Voor hem ben ik sowieso eerder een speeltje dan een persoon.




    Never grow up, it's a trap.

    Jo      Child
    "I'm Weak, But Whats Wrong With That?"


    "Als ik jou was zou ik Peter Pan nooit meer zo noemen, want dat kan je je kop kosten" ik zeg niets en probeer niet helemaal naar het gesprek te luisteren "Dan de nieuwelingen is een deel mensen net als jij, maar het is niet de bedoeling dat ik daar over praat en dus doe ik dat ook niet. Veel meer zal je dus niet uit mij krijgen," ik kijk naar beneden
    "Kom we moeten verder" zijn stem slaat over, naar iets aardigers. De toon waar ik best naar wil luisteren. Ik kijk op en ga mee


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Joey      Mortem
    "I am Broken, A Fox, A Snake. I'm Joey..."

    'Uh, hoi,' zei Max, oftewel Marin.
    'Joey,' Ik grijns als ik zijn stem hoor, wat enthousiast 'Hallo,'
    "Ook hallo..." grijns ik, "Wat doe jij hier" ik kijk Dean aan. Ik wacht op het antwoord en kijk dan naar Max / Marin. "Je kent me zeker niet he"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Dawn "Dean" Sagesse

    "It's me against the whole, big world."

          'Uh, hoi,' zegt Max tegen Joey. Mag het voor hem al ongemakkelijk zijn dat ik er ben, is Joey nog veel erger aangezien Joey, in tegenstelling tot mij, behoorlijk intimiderend is en ik... Ik ben een meisje in jongenskleren met gekortwiekt haar.
          Joey grijnst naar me. 'Ook hallo. Wat doe jij hier?' vraagt hij. Voor ik kan antwoorden stelt hij de volgende vraag aan Max. 'Jij kent me zeker niet, hè?'
          'Wat ik hier doe? Ik, ehh -' was een jongen aan het stalken uit verveling '- besloot dat jij Stiles wel een beetje hulp konden gebruiken?' komt vertwijfeld uit mijn mond. 'Ik heb tenminste iemand gevonden...'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner