• Yo mede-Q'ers!

    Mijn laatste keuzevak dit jaar was verdiepende geschiedenis naar de Tweede Wereldoorlog en zelfreflectie. We hebben toen verschillende aspecten besproken, maar we hebben ons voornamelijk geconcentreerd op de nasleep. Ook viel de vraag wat wij gedaan zouden hebben moesten we in die tijd hebben geleefd - onder dezelfde lichamelijke omstandigheden weliswaar (dus dit uiterlijk, deze leeftijd, deze geaardheid, etniciteit, etc. bij de uitbreek van de oorlog in 1939 (ja, ik weet dat het iets later pas officieel begint, maar toen begonnen al razzia's en dergelijke)).

    Nu denk je waarschijnlijk dat het vrij simpel is; namelijk verzetten tegen de Duitsers, maar de kans dat je de Duitsers zou helpen is hoogstwaarschijnlijk vrij reëel. Mijn leerkracht - die overigens homo is, wat voor mij niet erg is, haha - zei dat hij waarschijnlijk in kamp Nazi-Duitsland ging zitten, ondanks zijn geaardheid, wat in die tijd wel een probleem was. Dus, wat zou jij gedaan hebben? Proberen promotie te maken in Nazi-Duitsland? Collaborateur zijn? Joden verbergen? Verhuizen naar Amerika? Onderduiken? In het leger gaan? Verpleegster worden?
    Probeer je het zo levendig mogelijk voor te stellen en houd rekening met je huidige mogelijkheden; naar een ander land vluchten gaan enkel als je voldoende kapitaal hebt, bijvoorbeeld.

    Ik ben sowieso allesbehalve Arisch, haha, maar ik weet van mezelf dat ik sowieso in het communistisch verzet zou geweest zijn, en waarschijnlijk geëindigd in een of ander concentratiekamp daarvoor xd


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Goed, ik denk dat ik binnen 10 minuten dood zou zijn, maar als dit niet het geval zou zijn, denk ik dat ik maar gewoon in paniek door zou proberen te leven.


    wat was dit ookalweer

    Ik heb een redelijk Arisch uiterlijk (blond en witte huid). Waarschijnlijk zou ik niets doen. Misschien onderduiken.

    De vader van mijn opa zat in het verzet tijdens de 2e WO. Mijn opa (toen nog een kind van 5) moest dus ook onderduiken. Verder weet ik niet heel veel over die tijd. Werd niet echt over gepraat.

    Mijn oma wie ik nooit heb gekend heeft in een Japanse kamp gezeten (komt uit Indonesië). Mijn oma's vader zat in het Nederlandse leger (was iets van leraar geloof ik) en die is neergeschoten op het strand in Indonesië door de Japanners.

    Het veiligste lijkt mij om eigenlijk door te leven. Ik loop natuurlijk altijd risico, maar bevind me niet in een minderheidsgroep. Dus niets doen is het veiligste.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2017 - 15:05 ]


    Alleen maar tranen van geluk

    Toevallig dat ik onlangs een gelijkaardig gesprek met mijn mama heb gehad. Ik zou waarschijnlijk gewoon niets doen, gewoon verder met het leven. Zeker niet in het verzet want dat is te gevaarlijk maar ook niet collaboreren. Familie van mij zat tijdens WO2 in het verzet en ze zijn daarvoor vermoord.

    Mijn opa was ongeveer 10 à 11 tijdens WO2 en hij heeft me eens verteld dat hij nooit angst heeft gevoeld, zelfs niet voor de vliegende bommen die hij regelmatig zag overvliegen, maar hij was uiteraard nog te jong om te beseffen wat het allemaal betekende.