• Bloodtraitors


    STORY
    2 Augustus 1880 — In het industriele Britse Rijk wordt leerplicht voor alle kinderen onder de 10 ingevoerd. Tegelijkertijd wordt er ook een grote stap gezet in het magisch onderwijs in het land: Voor het eerst krijgen ook muggleborns en halfbloods een uitnodiging om te studeren aan Hogwarts School for Witchcraft and Wizardry. Dit besluit valt zeer slecht in de pureblood-gemeenschap, die dit besluit met hand en tand probeert tegen te gaan, maar toch stappen er enkele halfbloods en muggleborns die eerste september in de trein.
    1 september 1886 — Het is 6 jaar nadat Hogwarts de eerste halfblood en muggleborn studenten heeft toegelaten. Nog altijd zijn de spanningen tussen hen en de purebloods erg hoog. Veel docenten weigeren de studenten aan te kijken en ze hebben moeite om voldoendes te halen. Ze zijn nog altijd erg in de minderheid en zelfs de hoofdmeester heeft geklaagd over de halfbloods en muggleborns in zijn school. De studenten zelf zijn erover verdeeld. Sommige studenten hebben de muggleborns en halfbloods geaccepteerd, anderen hebben er meer moeite mee.


    Deze rpg gaat over de studenten die op 1 september 1880 voor het eerst op de trein naar Hogwarts zijn gestapt en plots moesten omgaan met de realiteit dat ze vanaf nu hun school delen met enkele studenten die niet of niet volledig uit de magische wereld komen.



    INFORMATION
    Uniforms
    De leerlingen dragen de uniforms zoals wij ze kennen uit de boeken en films.


    Vakken
    Verplichte vakken
    • Astronomy
    • Charms
    • Dark Arts
    • Defence Against the Dark Arts
    • Herbology
    • History of Magic
    • Potions
    • Transfiguration
    Keuzevakken
    • Alchemy
    • Apparition
    • Arithmancy
    • Care of Magical Creatures
    • Divination
    • Study of Ancient Runes
    Buitenschoolse activiteiten
    • Ancient Studies
    • Art
    • Frog Choir
    • Ghoul Studies
    • Magical Theory
    • Music
    • Orchestra
    • Xylomancy

    Landen
    Dit zijn de landen waar de leerlingen vandaan kunnen komen. Er zijn geen uitzonderingen mogelijk.
    • Engeland
    • Schotland
    • Wales
    • Ierland

    Prefects & Quidditch
    Er worden géén prefects of headboys/headgirls gespeeld in deze RPG. Deze worden gespeeld door NPC's. Ook alle spelers van de vier Quidditch teams zijn NPC's. Er zijn Quidditch wedstrijden, maar deze zullen niet worden uitgespeelt.

    Huisdieren

    • Een uil
    • Een kat
    • Een pad


    ROLES
    Mannen
    Ethan Eoin Blake Half-blood Saralonde Douglas Booth 1.5
    Faolan Donn Reilly Muggleborn Slughorn Adrien Sahores 1.6
    Dominic Theodore St. James Pureblood Ziegler Tom Webb 1.3
    Cecil Isaac Alcott Pureblood Marlow Maxence Danet Fauvel 1.7
    Alfred Edward St.James Pureblood Vaiana Tom Webb 1.3
    Caleb Septimus Solomon Blackwater Pureblood calice Ezra Miller 1.6
    Bran Desmond Pureblood SebastianVerlac Grant Gustin 1.1
    Arthur Eldritch Foster Pureblood Mahigan Kendall Ryan Sanders 1.4
    Vrouwen
    Xenia Delacroix Pureblood Sempre Chiara Scelsi 1.2
    Naam Bloodstatus Username Faceclaim Pagina
    Naam Bloedstatus Username Faceclaim Pagina
    Naam Pureblood Tormienne Freya Mavor Pagina
    Naam Bloodstatus Username Faceclaim Pagina
    Jessie Amethyst Porter Pureblood Sombre Joanna Halpin 1.6
    Florence Blodwen Half-Blood Necessity Tamla Kari 1.4
    Catelyn O'Donnel Half-Blood Phorthos Nora O'Neil 1.3

    Note: Wees ervan bewust dat deze RPG zich afspeelt in 1886. Er zijn geen mobiele telefoons en homoseksualiteit bestaat niet zoals het nu bestaat. Houd hier rekening mee met het maken van jouw personage. Daarnaast moeten er meer purebloods zijn dan halfbloods en muggleborns, omdat het voor hen en hun families normaler is om naar Hogwarts te gaan. Veel purebloods moeten weinig tot niets hebben van de anderen (met uitzonderingen daar gelaten). Dit kan verschillende redenen hebben, dus wees origineel. We spelen de studenten in het 7e leerjaar.




    RULES
    • De huisregels van Quizlet gelden hier
    • Alleen Hopps, SebastianVerlac en Ziegler openen nieuwe topics
    • Afwezigheid langer dan drie dagen graag even melden
    • Maximaal twee personages per persoon (een man en een vrouw)
    • Houd de geslachten en afdelingen gelijk
    • Geen special snowflakes of Mary Sues
    • Wees origineel
    • 300 woorden per post
    • Heb je vragen? Stel ze gerust!


    START

    Het is 7 uur 's avonds zaterdag 12 October. Na een licht feestmaal met veel gerechten in de kleuren van het winnende Ravenclaw, is de Great Hall nu omgetoverd in een prachtige grote balzaal. De decoraties zijn smaakvol en ook in de kleuren van Ravenclaw. Langzaam komen de studenten met hun dates binnendruppelen. Dit is een van de gelegenheden voor de jonge heren en de jonge dames om contact te leggen en elkaar wat af te tasten. Op het podium staan tafels met drankjes, waaronder fruitsap en wijn. Als een student echter aangeschoten lijkt, zal deze verwijderd worden van het bal. Het wordt een avond met dansen, hofmakerij, en muziek van her orkerst van huiselven.
    Het is 7 uur 's avonds, 1 September. De sorting ceremonie van de eerste jaars is net afgelopen en het feestmaal wordt opgedient. De studenten zitten per huis aan de lange tafels, maar er zijn zeer duidelijk groepjes te zien, met grote gaten ertussen. Hoofdmeesteres Eupraxia Mole hoopt dat met het afstuderen van de eerste generatie Half-Blood en Muggleborn studenten, laat zien dat het toelaten van deze studenten het niveau van het onderwijs enorm verlaagd. De studenten genieten deze avond van het eten en elkaar, na een lange vakantie zonder vrienden.

    Het is 3 uur 's middags zaterdag 12 October. De eerste Quidditch wedstrijd van het jaar is net gespeeld: Ravenclaw tegen Hufflepuff. Het was een hele tijd enorm spannend, maar uiteindelijk won Ravenclaw met 300 tegen 231 na een lange zware wedstrijd. Vanavond is er een feest om de start van het Quidditch seizoen te vieren. De hele school is versiert, en overal staan stalletjes met etenswaren en ander vermaak. Geniet, maak plezier met vrienden, en misschien ziet dit feest die schone jongedame, of die knappe jonge heer, je wel staan.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2017 - 21:07 ]


    Bowties were never Cooler


    Faolan Donn Reilly
          Great hall, talking to Florence
    Faolan lachte naar Florence die meteen op zijn aanbod van een dans inging, en tot zijn grote opluchting zag hij dat er al behoorlijk wat mensen waren. Ze waren niet de eerste, en nu er mensen achter hen nog naar binnen kwamen, ze waren de laatste ook nog niet. Dat betekende dat ze de perfecte timing hadden om binnen te komen, perfect om niet op te vallen. Ze vielen hier op Hogwarts al genoeg uit de boot, met hun Mugglebloed.
          “Dus…” vervolgde Flo na een korte stilte. “Wanneer wilde je je kwaliteiten bewijzen?” Faolan keek even naar het weinige aantal mensen dat er al op de dansvloer stond. Gelukkig voor hem kon hij de dans herkennen die de mensen daar deden. Blijkbaar waren sommige dansen universeel, of dit nu voor Wizards of voor Muggles was. Hoewel hij best een dansje wilde wagen, leek dit hem nog niet het juiste moment. "Zullen we eerst daar een drankje scoren, voordat we onze voeten op de dansvloer wagen?"
          Faolan trok Florence achter zich aan, in de richting van de tafel waar drankjes leken te staan. Hierbij liepen ze langs het orkest van de huiselven, waar Faolan even Florence lachend aanstootte. Er stond één van de elven vol passie, met zijn ogen dicht, zijn cello te bespelen. Zijn passie was zo groot op zijn gezicht te zien, waardoor het spelen misschien wat overdreven leek. Maar desalniettemin zag het er grappig uit. Faolan moest daarbij toegeven dat de elven waarschijnlijk beter muziek speelden dan hij ooit zou doen, dus hardop commentaar geven zou hij nooit doen.
          Terwijl ze het podium opstapte, liep het stel langs Jessie en Alfred, die ook samen gekomen leken te zijn. Een logische keuze voor Alfred, dacht Faolan. Hij kon uit ieder meisje van stand kiezen, maar koos toch voor iemand die dicht bij hem stond. En dat kon Faolan zo aan hem waarderen, zijn stand, zijn bloed, het maakte Alfred niet heel veel uit. Het was ook dankzij dat oordeel dat zij vrienden konden zijn. Net op het moment dat Faolan even 'hoi' wilde komen zeggen tegen zijn beste vriend, zag hij hoe Jessie op haar tenen ging staan om een zachte kus op de wang van Alfred te drukken. Oké, dat hoi zeggen kwam later wel. Faolans blik kruiste even met die van Alfred, en plagend stak Faolan uitdagend zijn wenkbrauwen op. De grijns die op Faolans gezicht stond, moest alles zeggen. Alfred had het nu al erg gezellig met zijn date, Faolan vond het alleen vreemd dat Alfred nooit eerder iets over Jessie had verteld.

    Bij de tafel van het drinken pakte Faolan twee glazen van de tafel af en hield er één voor Florence neus. Nadat zij de hare had aangepakt, stootte Faolan zachtjes zijn glas tegen die van Florence aan. "Proost, opdat vanavond een heel leuk feest mag worden!" Hij boog voorover, en fluisterde bij Florence in haar oor. "Opdat ik de eerste Muggleblood en jij de eerste Halfblood ben die dit jaar gaan afstuderen."



    It's never gonna happen, Guys.



    CLEMENTINE AGNES WELCH

    GRYFFENDOR & PUREBLOOD
    With Arthur




    Van de ene kant naar de andere kant spurtte ik door de slaapkamer heen, mijn spullen zoekend die ik al kwijt was geraakt, en dit was nog maar de eerste week. "Aha" zei ik tevreden waarna ik toch mijn tweede oorbel vond en deze aandeed. Xenia zou het me wel vergeven dat ik haar bed even had gebruikt om mijn spullen op te dumpen... hopelijk... Ik was alweer te laat en chekte mezelf nog een laatste keer in de spiegel, mijn krullen waren opgestoken en in vorm gehouden door een haarband die behoorde tot mijn overgrootmoeder van mijn moeders kant. Net zoals de andere juwelen eigenlijk, het goud was gesmolten met drakenvuur en de juwelen gesmeed door de klauwen van de wezens, althans dat is het verhaal dat mijn oma me vertelde toen in het erfde. Mijn bruine kijkers gleden nog even naar het witte kleed dat ik eronder aanhad. Ergens twijfelde ik of het niet over de top was, maar veel tijd had ik niet dus besloot er maar voor de gaan, als mensen me erover zouden oordelen zou ik me er niet over druk maken. Op mijn hakjes liep ik de hang op, op weg naar de great hall waar het feest zich bevond. Echter tot mijn verbazing leek ik er toch eerder te zijn van mijn 'date' te zijn. Echter had ik ook geen zin om met mijn vingers te gaan draaien, dus verzocht ik mezelf naar de dranktafel waar ik twee drankjes inschonk. Met de twee bekers in mijn handen draaide ik me me om en keek even goed rond, echter moest ik toch even goed kijken... wacht ... Nee dat kon niet... Mijn mond zakte bijna open, ARTHUR IN PAK! enthousiast trippelde ik op mijn hakjes richting de jongen. "Arthur!" zei ik vrolijk en met een geamuseerde grijns waarna ik de jongen haast om zijn nek vloog. "Kijk nou eens wauw." zei ik grinnikend al was ik oprecht verrast, de jongen in pak en het zag er niet mis uit, tjaja. "Wil je wat drinken?" vroeg ik hem waarna ik hem de halflege beker schonk, de helfst was ik onderweg kwijt gespeeld, al was mijn kleed vreemd genoeg ongeschonden.












    ALFRED EDWARD ST.JAMES

    RAVENCLAW & PUREBLOOD, With Jessie At the ball


    Je zag dat Jessie straalde, haar ogen fonkelden als de helderste sterren en haar glimlach was ook niet te missen. 'Dank je wel, je ziet er zelf ook erg goed uit.' glimlachte Jess me toe met blosjes op haar wangen. 'Vast niet iedere jongen...' zei ze bescheiden wat me even deed grinniken. "Nou.." begon ik waarna ik nog even rondkeek en toch vele mannen onze kant zag opkijken. "Toch de meeste." grinnikte ik waarna ik Jessie het bosje bloemen had. 'Waarom zou ik ze aan een andere jongen geven? Deze bloemen zijn prachtig, ze gaan in een vaas.' zei Jessie me zelfverzekerd wat me deed glunderen 'Heel erg lief van je, Alfie' de blondinde drukte een kus op mijn wang waardoor er toch ook wel bescheiden blosjes op mijn wangen , ik kreeg niet dagdagelijks een kus op mijn wang van het mooiste meisje van Hogwarts en nee ik zei dit niet omdat Jessie mijn beste vriendin is het was gewoon een feit. Het was dan ook op dit moment dat ik Faolan spotte tussen de mensen. Mijn beste vriend zorgde net zoals Jessie altijd automatisch voor een glimlach op mijn gezicht, al wist zijn gezichtsuitdrukking meer te spreken dan woorden. mijn gezicht kleurde dan ook roder dan de kleine blosjes die ervoor al op mijn wangen waren waardoor het toch luchtjes verraadde dat hij niet geheel mis was. Echter zou Jessie me nooit echt als meer dan haar beste vriend zien en had ik me daar al lang bij neergelegd. Ik zwaaide toch even naar Faolan en Florence vooraleer ik me weer op Jessie richtte. "Dus mag ik deze dans van u?" vroeg ik haar met een bekakte toon gevolgd door een plagende grijns waarna ik me even boog en mijn arm speels voor haar uitstak.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2017 - 20:53 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Jessie Amehyst Porter
    ' ravenclaw ' dressstyle ' on her way to the party '

    October 12th, celebrating the victoy of Ravenclaw!

          Het was lief hoe er ook op Alfred's wangen blosjes verschenen na mijn zoen op zijn wang. Hij heeft eigenlijk altijd wel kleur in zijn gezicht, maar blosjes zag je niet vaak. Ik zag hoe Alfred's blik even naar Foalan ging, die met zijn kijkers onze kant op keek. Een uitdagende tong stak uit de mond van Foalan, waardoor Alfred nog roder werd dan hij al was. Met een verwarde blik keek ik even tussen de twee jongens, wat was er zo interessant? Alfred zwaaide toch maar snel zijn kant op en richtte zich toen weer naar mij.
          'Dus, mag ik deze dans van u?' vroeg hij bekakt met een plagerige grijns. Bedenkelijk keek ik hem even aan, zo overdreven mogelijk. 'Hmm,' humde ik terwijl ik met mijn vinger op mijn kin tikte, als teken dat ik diep in gedachten was.
          'Nou, vooruit dan maar, meneer St.James.' antwoorde ik met een plagerige toon in mijn stem terwijl ik mijn arm door die van hem haakte. Met een glimlach op mijn gezicht trok ik hem een beetje naar een open plek, waar we rustig konden staan en vrij konden bewegen. Zodra ik de perfecte ruimte had, boog ik voor Alfred, om de dans te beginnen.
          'Na u, meneer.' glimlachte ik uitdagend zijn kant op. Ik was een enorme fan van dansen, hoe jurken konden zwieren op de klanken van de piano of de viool. Dansen was iets waar ik altijd oprecht vrolijk van werd en waar ik echt van kon genieten. Ook mijn jurk zwierde prachtig op de melodieën die klonken door de grote hal. Met een grijns op mijn gezicht keek in naar boven, waar de kroonluchters met kaarsen sprankelden terwijl ik ronddraaide.





    - thank you for existing -


    Florence Blodwen
    17 – Halfblood – Hufflepuff – With Faolan

    You always have a choice. Sometimes it’s just easier to think you haven’t.



    De vernedering van niet kunnen dansen werd haar nog even bespaard, want Faolan stelde voor om eerst wat te drinken te pakken. Voor ze kon antwoorden, had hij haar al meegetrokken, dus echt een voorstel was het niet geweest, maar dat interesseerde haar niet. Faolan kende haar goed genoeg om haar antwoord (ja, is goed) al te weten en daarnaar te handelen.
    Faolan stootte haar aan om haar te wijzen op een huiself die erg gepassioneerd cello stond te spelen. De passie straalde echt van de elf af. Met een glimlach klapte Florence even voor de elf, die daarop zijn ogen kort opende, naar haar knikte en zijn ogen weer sloot. Flo beantwoordde het knikje en liep verder met Faolan.
    Ze had nooit begrepen waarom mensen de huiselven als troep zouden behandelen. Maar dat deed ze ook niet als het ging om Muggleborns en Halfbloods. Waarom zou iemand het ooit in zijn hoofd halen om andere levende wezens te behandelen als uitschot? Zelfs al was diegene niet zoals jijzelf was? Flo was daarom ook altijd aardig voor de huiselven, wat haar nog wel eens voordelen opleverde. Wie kon er verder nog zeggen dat er op haar verjaardag standaard een taart voor haar klaarstond, vers uit de keuken?
    Iets verderop stonden Jessie en Alfred. Ze zagen eruit alsof ze het al erg gezellig hadden, dus op een opgestoken hand van Flo en een plagende blik van Faolan na, liet het tweetal de andere twee met rust.
    Bij de drinktafel gaf Faolan haar een glas aan. “Een echte heer hoor,” zei ze hem plagend terwijl ze het glas aanpakte. Voorzichtig tikten ze de glazen tegen elkaar aan. Het zou wat zijn als ze meteen een glas zouden slopen doordat ze te hard zouden proosten.
    “Proost, opdat vanavond een heel leuk feest mag worden! Opdat ik de eerste Muggleblood en jij de eerste Halfblood ben die dit jaar gaan afstuderen.” Het laatste werd in haar oor gefluisterd, alsof het een geheimpje was.
    Florence hief haar glas ook. “Proost,” zei ze ook. Ze nam een slok. “Op een goede afsluiting van het jaar. En op ons.” Het klonk zo officieel dat ze begon te lachen en zich spontaan verslikte. Al hoestend probeerde ze verder te praten, al werd het er niet verstaanbaarder op. “Wat gaat het jaar toch snel. We klinken zelfs al volwassen zo.”


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.


    Faolan Donn Reilly
          Great hall, talking to Florence
    "Natuurlijk ben ik een echte heer!" zei Faolan ietwat beledigd. "Ik mag dan niet van feestjes houden, maar ik weet wel hoe ik voor een dame moet zorgen," zei de jongen met een knipoog. Hij bracht hun toost uit op hen beide, en hoorde dat Florence hetzelfde deed. Bij de opmerking over het volwassen zijn, kreeg de jongen een glimlach op zijn gezicht. "Maar ik ben ook al heel volwassen!" zei de jongen, terwijl hij zogenaamd arrogant zijn neus de lucht in stak. Volwassen... Yeah, right. Misschien zou zijn vader dat graag willen zien, maar Faolan voelde zich nu nog niet echt zo dat hij ook echt volwassen aan het worden was. Hij had het gewoon leuk met vrienden, over zijn toekomst werd door anderen vaak veel nagedacht, maar Faolan zelf stond er niet echt bij stil.
          "Wat wil jij eigenlijk gaan doen dan na Hogwarts?" kwam de vraag ineens in hem op. Hij dacht Florence er wel eens over gesproken te horen hebben, maar ergens voelde hij zich schuldig dat hij het niet meer wist. Flo was zijn beste vriendin, hij zou ergens moeten weten in welke richting ze ging. Faolan zelf hoopte nog steeds dat hij op de helersopleiding werd aangenomen, al wist hij dat met zijn Muggleblood die kans vrij klein zou worden. Misschien moest hij zelf maar gewoon onderzoek gaan doen naar helende werkingen van planten, wie weet zou de toverwereld hem eindelijk accepteren als hij iets geweldigs uitvond.
          Faolan was zo diep in gedachten verzonken, dat hij het antwoord van Florence niet eens hoorde. Toen hij in de gaten had dat ze tegen hem praatte, schrok hij op uit zijn gedachten. Een diepe rode blos verscheen op zijn gezicht. "Uhm, sorry. Wat zei je?"


    It's never gonna happen, Guys.


    ALFRED EDWARD ST.JAMES

    RAVENCLAW & PUREBLOOD, With Jessie At the ball


    Ik stond nog steeds te wachten op een antwoord na mijn vraag of ze wilde dansen a la snob natuurlijk. Hierdoor nam Jessie maar ook al te graag alle tijd van de wereld om me op haar antwoord te doen wachten. 'Hmm,' humde ze bedenkeleijk waarbij ze zelf haar vinger tegen haar kin liet tikken. 'Nou, vooruit dan maar, meneer St.James.' zei ze plagerig na iets wat me een eindigheid leek wat me opgelucht deed zuchten . "Phoe ik dacht even dat er iemand een tijdspreuk had uitgesproken." grinnikte ik waarna ik haar hand eindelijk kan aannemen vooraleer we naar een open plekje op de dansvloer konden gaan.
    'Na u, meneer.' glimlachte de blondine uitdagend waarna ze me een hoffelijke buiging haf, iets wat ik natuurlijk ook deed vooraleer te muziek voor de volgende dans startte. Het was dat ik opgegroeid was met feesten, dat ik wist hoe ik moest dansen want eerlijk ik vond mezelf zeker niet de beste danser. Ik plaatste mijn ene hand op haar heup en de andere hand was met haar hand samen verstrengeld. Eens de muziek begon , bewoog ik ook mee in de maat en danste ik met Jess. Haar jurk bewoog sierlijk mee met de danspassen waardoor er ook een grote grijns om mijn lippen ging. Het was wel geinig om zo eens iets anders te doen. "Dus kom je hier vaker?". vroeg ik plagend aan Jess gezien ik heen idee had waarover me konden beginnen. Het was of slechte pickuplines of spreken over herbologie dus mijn keuze was al snel gemaakt.



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    Florence Blodwen
    17 – Halfblood – Hufflepuff – With Faolan

    You always have a choice. Sometimes it’s just easier to think you haven’t.



    "Natuurlijk ben ik een echte heer!” riep Faolan uit. “Ik mag dan niet van feestjes houden, maar ik weet wel hoe ik voor een dame moet zorgen.” Hij knipoogde naar Flo en zij antwoordde door hem met haar elleboog plagend aan te stoten. Wel zacht natuurlijk, zodat hij geen drinken zou knoeien. Meteen drinken over zijn nette kleren of haar jurk heen zou een niet erg goed begin van de avond zijn.
    “Natuurlijk, sir,” was haar antwoord, met extra nadruk op de titel.
    Op haar toost en vooral haar opmerking dat ze net volwassen klonk, antwoordde Faolan dat hij ook al heel volwassen was. Flo moest hard op haar lip bijten om niet heel hard te lachen, al was het duidelijk van haar gezicht af te lezen. Technisch gezien waren ze misschien volwassen met hun 17 jaar, maar ze waren ook gewoon scholieren. Nog wel in elk geval. Nog even en ze zouden worden losgelaten op de grote boze wereld, zonder enige ervaring en dan hadden zij hun bloedstatus ook nog tegen. Wie zou hen nou aan willen nemen terwijl er zoveel Purebloods waren?
    “Wat wil jij eigenlijk gaan doen dan na Hogwarts?” Het was iets waar ze het nog niet veel over hadden gehad. Dat er een leven na Hogwarts zou zijn en dat zij daar deel van zouden uitmaken. Flo was de afgelopen drie maanden ook minstens vijf keer gewisseld van wat ze wilde doen, maar langzaam maar zeker begon ze toch wel een beeld te krijgen.
    “Charms docent,” zei ze. “En anders misschien iets met Charms op het Ministerie denk ik, al gaat mijn voorkeur naar les geven en anderen helpen. Misschien wel hier op Hogwarts, als eerste lading Halfblood-afgestudeerden en dan ook nog de eerste Halfblood-docent. Je weet wel, de wereld laten zien dat wij er ook zijn. Het kan een verschil maken voor alle nieuwe leerlingen, zodat de wereld een beter plek wordt-”
    Halverwege werd ze onderbroken door Faolan. “Uhm, sorry. Wat zei je?” vroeg hij. Ze lachte. Hij was duidelijk met zijn gedachten ergens anders geweest.
    “Ik zei dat ik Charms docent wil worden,” herhaalde ze plagend. Haar hele monoloog waarom hield ze ditmaal voor zich. Ze had zich al één keer iets te veel laten meeslepen in haar verhaal. Ze zou het hem niet aandoen er nog een keer naar te moeten luisteren.
    “Jij gaat nog steeds voor heler?”


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Jessie Amehyst Porter
    ' ravenclaw ' dressstyle ' on her way to the party '

    October 12th, celebrating the victoy of Ravenclaw!

          'Phoe ik dacht even dat er iemand een tijdspreuk had uitgesproken.' grinnikte Alfred terwijl hij mijn hand aannam. De arme jongen had lang genoeg gewacht, nu was het tijd om te dansen. 'Na u meneer,' sprak ik met een hoffelijke buiging, waardoor er een grijns op Alfred's gezicht verscheen. Hij nam me mee naar de dansvloer en legde zijn hand op mijn taille, de andere hand verstrengelde zich in mijn hand. Mijn vrije hand ging naar zijn schouder en mijn vingers gleden langs de kraag van zijn overhemd. Een blosje verscheen op mijn wangen, Alfred gaf me het gevoel dat ik een prinses was, de manier waarop hij de dans leidde. Mijn jurk zwierde in het rond tijdens de bewegingen, het zag er fascinerend uit en ik kreeg er een glimlach van.
          'Dus, kom je hier vaker?' vroeg Alfred plagend, wat een prachtige versiertruc ook weer. Mijn ogen rolde van de ene naar de andere kant. 'Eigenlijk wel, en jij ook geloof ik, zo'n gezicht vergeet je niet snel.' flirtte ik terug. Alfred had nog heel wat te leren, misschien hielp dit hem wat op weg. De klanken van de piano, viool en een aantal andere instrumenten lieten mij mijn ogen sluiten. Mijn hoofd liet ik rusten op de schouder van Alfred en ik liet hem compleet de dans leiden. Door de muziek heen hoorde ik zijn hartslag en het was erg rustgevend. Zodra ik mijn ogen weer opende, zag ik Foalan, praten met Florence. Kort ging er een walm van jaloezie over me heen en ik slikte even, had hij mij ook gezien? Snel sloot ik mijn ogen weer, in de hoop dat Foalan niet zag dat ik hem had gezien. Ik wilde erg graag met hem dansen, maar ik wist nog niet zo goed hoe ik dat ging aanpakken.





    - thank you for existing -



    ALFRED EDWARD ST.JAMES

    RAVENCLAW & PUREBLOOD, With Jessie At the ball


    Jessica zag er weelderig uit, haar wangen hadden een natuurlijke blos om zich heen waardoor haar groenblauwe ogen nog mooier uitkwamen dan normaal.
    Toen ik haar dan ook mijn welbefaamde pickup line schonk rolde ze even met haar kijkers wat me zacht deed gniffelen. 'Eigenlijk wel, en jij ook geloof ik, zo'n gezicht vergeet je niet snel.' zei ze flirtend terug waardoor een geamuseerde "Aah ja , nu je het zegt." over mijn lippen rolde. Jess liet haar hoofd zachtjes rustten op mijn schouder, waardoor ik zo gauw niet wist wat ik moest doen, humor zou me hier niet uit kunnen helpen nu. Vanaf hier kon ik zien hoe lichte sproetjes over haar neus verspreid waren. Mijn blik gleed even over de dansvloer, en vonden de huiselfen die gepassioneerd muziek aan het spelen waren. Mijn blik gleed weer naar Jess, doe haar ogen kort had geopend en haar blik strak gericht hield achter me, pas toon ze haar ogen weer sloot keek ik even achter me waar ik Faolan en Florence zag staan. De muziek eindigde en hierbij ook onze dans, waarna ik Jesse even met een glimlachje aankeek. Ik kende Jessie, en ik wist dan ook dat haar blik niet zomaar een blik was. "Zin om even hey te zeggen tegen Faolan en Florence? Misschien willen ze ook met ons dansen." vroeg ik de jongedame waarna ik ze met mee mee sleurde naar mijn beste vriend en zijn date. "Hey, hoe vinden jullie het feest?" vroeg ik de twee eens ik Jessie met me meegesleurd had .




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Jessie Amehyst Porter
    ' ravenclaw ' dressstyle ' on her way to the party '

    October 12th, celebrating the victoy of Ravenclaw!

          'Aah ja , nu je het zegt.' sprak Alfred geamusseerd waardoor ik even moest glimlachen. Met een tevreden zucht liet ik mijn hoofd op zijn schouder rusten en bewoog ik langzaam met zijn bewegingen mee. Na ongeveer een minuut dromerig te hebben gedanst viel mijn blik op Foalan. Zo snel mogelijk keek ik weer weg en sloot ik mijn ogen weer. Helaas voor mij was kort hierna de muziek afgelopen, waardoor onze dans ook stopte en ik mijn ogen weer moest openen. Alfred keek me aan en ik glimlachte even.
          'Zin om even hey te zeggen tegen Faolan en Florence? Misschien willen ze ook met ons dansen.' vroeg Alfred waardoor ik meteen een hartverzakking kreeg. Kon dat joch mijn gedachten lezen of zo iets dergelijks? Met een verwarde blik keek ik Alfred aan en ik schuifelde wat heen en weer.
          'Ik ehm,' murmelde ik terwijl ik even naar Foalan en Florence keek. 'Ik weet het niet, is dat niet gek? Ze zijn samen aan het dansen.' Natuurlijk lieg ik tegen mezelf, de muziek was afgelopen en ze stonden nu gewoon stil te praten Een zucht verliet mijn lippen en ik keek Alfred wederom twijfelend aan. 'Okey,' gaf ik toe en ik liet Alfred me mee sleuren naar Foalan en Florence.
          'Hey, hoe vinden jullie het feest?' vroeg Alfred. Mijn hart begon sneller te kloppen en ik keek onder mijn wimpers door naar Foalan. 'Hey,' kwam er zacht uit mijn mond, gericht naar Foalan en Florence. Mijn hand streek over de rok van mijn jurk en ik peuterde met mijn andere hand aan een plukje haar.





    - thank you for existing -


    Faolan Donn Reilly
          Great hall, talking to Florence, Alfred en Jessie

    Charms docent. Wauw, daar was iets voor te zeggen. Charms was niet het makkelijkste vak, maar Faolan wist dat er voor Flo een favoriet zat voor haar bij dat vak. Al was dat waarschijnlijk niet de reden waarom ze docent wilde worden. Met een flauwe glimlach keek Faolan Florence aan, die begreep dat ze dit waarschijnlijk deed voor alle Muggleborns en Halfbloods die in de verdere toekomst nog zouden komen studeren op Hogwarts. En dat waardeerde hij ontzettend aan haar.
    "Jazeker ga ik nog steeds voor heler. Ik wil iets kunnen doen voor mensen, iemand kunnen helpen. En het liefst doe ik dat op de magische manier, dan in de dreuzelwereld," knipoogde Faolan in de richting van Florence.
          Terwijl ze zo te praten stonden, merkte Faolan dat zijn drankje steeds leger begon te worden. Ietwat nerveus keek hij naar Florence. Ergens kwam nu het moment dat hij haar ten dans moest vragen, en ergens wilde de jongen zichzelf bewijzen. Al vond hij het nog spannend het Flo te vragen, zelfs al waren ze beste vrienden. Feesten en dansen waren nu eenmaal niet zo Faolan zijn ding. Net op het moment dat Faolan de moed bij elkaar geraapt had, en in staat was geweest om Flo te vragen, verschenen er twee schaduwen bij hen.
          "Hey, hoe vinden jullie het feest?"
    Faolan kreeg een grijns op zijn gezicht bij de verschijning van zijn beste vriend. Hij zette zijn glas weg, en begroette Alfred met een klap op zijn schouder.
    "Het is gezellig, vreemd genoeg. Maar dat komt vast door mijn gezelschap," zei Faolan met een knipoog in de richting van Florence. En meteen daarna boog de jongen voorover, om in de oor van Alfred te fluisteren. "Het zag ernaar uit dat jij het ook gezellig had." Faolan bewoog zijn wenkbrauwen twee keer gauw omhoog, in een poging zijn beste vriend te plagen. Hoe dan ook, Faolan moest het weten wat er precies speelde tussen die twee.
          "Hey." Jessie haar begroeting had zo zacht geklonken dat Faolan hem bijna gemist had. Net als bij Florence sprong Faolan terug op de nette ontmoeting, die zijn vader altijd van hem verwachtte. Hij pakte Jessie haar hand, boog een klein beetje en drukte een kus op de rug van haar hand. Hij grijnsde er breed bij, toen hij haar aankeek. "Goedenavond mevrouw, u ziet er prachtig uit."


    It's never gonna happen, Guys.


    Florence Blodwen
    17 – Halfblood – Hufflepuff – With Faolan

    You always have a choice. Sometimes it’s just easier to think you haven’t.



    "NErgens tijdens hun gesprek over hun toekomstdromen waren de drankjes leeggeraakt. Het was nog een wonder dat ze elkaar – zij het terwijl ze behoorlijk dicht bij elkaar stonden en hard praatten – konden verstaan. De muziek was best hard.
    “Hey, hoe vinden jullie het feest?” klonk het ineens. Het was nog een groter wonder dat dat te verstaan was gezien Alfred – de eigenaar van de stem - niet vlak bij stond. Maar misschien werkte muziek hier wel anders en was het ondanks dat het luid was, toch ‘achtergrond’muziek. Of misschien stonden ze gewoon ver genoeg van de bron verwijderd.
    “Het is gezellig, vreemd genoeg. Maar dat komt vast door mijn gezelschap,” was Faolans antwoord met een knipoog naar Florence. Als antwoord gaf Flo hem een zachte por in zijn zij.
    “Slijmbal,” reageerde ze lachend. Wat Faolan daarna in Alfreds oor fluisterde was niet te verstaan – toch te harde muziek – maar de wenkbrauwwiebel die volgde sprak boekdelen.
    Op uiterst correcte manier begroette Faolan ook Jessie. Flo moest er stiekem wel een beetje om lachen. Het was zo overdreven ergens, maar het paste wel bij Faolan.
    “Wauw, jouw jurk!” riep Flo uit, als soort begroeting. Ze bekeek de jurk eens goed. “Hij staat je echt geweldig!” Nogmaals werd ze zich bewust van hoeveel goedkoper en simpeler haar jurk was. Die van Jessie was echt om bij weg te dromen en hij stond haar medestudente dan ook fantastisch.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.