[RPG | 2OO] Little Pink Lady's — War of Love | Speeltopic 1 - Speeltopics

18 sep 2017 - 16:12 bubbIes is offline

bubbIes 1176

LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE

THE STORY
Princeton South-East ~~High~~ — Californië ~~2003~~ — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?
2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

PRINCETON SOUTH-EAST
Stad: Princeton Hall ~~Fictie~~
Staat: Californië
Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
Schoolkleuren: Blauw, rood en wit.
Sportteams:
— Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
— Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
— Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal
Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub

CHARACTERS
VROUWEN 1 MEISJE NODIG
Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
Chardonnay Parker Sweetwather • The ''One'' Person • Madelaine Petsch • Windvlaag • 1.3
Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • ~~Idk.~~ • Greenlight • 1.2
Peaches Riddle • Status • Jessie Paige • Herfst • 1.5
Rosa Thomason • The Life of The Party • Faceclaim • Phortos • 1.2
Malin Gracie Newton • None • Scarlett Leithold • Virago • 1.3
Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
Ertha Latisha Green • The Newby • Bee Melvinn Windvlaag • 1,6
Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Miranda Kerr • Aniketos • 1,6

MANNEN VOL
Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
Noah Christopher Andrews • The Hyper • Cole Sprouse • Windvlaag • 1.3
Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • Maluma • 1.1
Naam • Status • Faceclaim • philocaly • Pagina
Parker Thomas Smith • The Jock • Idk • Obeah • 1.2
Tanner Jacob Smith • Potterhead • Idk • Obeah • 1.2
Naam • Status • Faceclaim • Epine • Pagina
Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
Valentine Cooper Anderson • Prine Charming • Pierson Fodé • Vaiana • 1.5

LIST
Naam
Leeftijd
Reputatie
Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen.
Innerlijk
Uiterlijk
Geschiedenis
Relaties
Overig

THE ''RELETIONSHIPS''
Chardonnay — Roman
Celeste — Parker
Malin — Tanner
Rosa — Noah
Peaches —
Ertha —
Lichelle — Valentine
Emily —

RULES
De huisregels van Quizlet gelden hier.
Houd dames en heren gelijk.
Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer.
Schrijf 200 woorden per post.
16+ is toegestaan, wel graag aangeven.
Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft.
Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.

''With all due respect, which is none...''

14 nov 2017 - 15:04 Sombre is offline

Sombre 2828

𝓔𝓶𝓲𝓵𝔂 𝓔𝓿𝓪 𝓥𝓪𝓷𝓭𝒆𝓻𝓫𝓲𝓵𝓽
"𝒯𝒽𝑒 𝓆𝓊𝒾𝑒𝓉 𝑜𝓃𝑒"

Emily Vanderbilt - in het klaslokaal - Harper
OUTFIT

Ondanks dat deze meid zo'n agressieve houding had, had ze wel iets dat me aan stond. Ze leek eigenlijk een beetje een wilde versie van mij, ze heeft namelijk precies dezelfde humor als ik. Toen ze eigenwijs vroeg hoe mijn dag was, besloot ik daar ook eigenwijs op terug te antwoorden.
'Mijn dag was fantastisch, die van jou?' zei ik vrolijk met een glimlach terwijl ik toekeek hoe ze ging zitten. Ze gooide haar schoenen op de tafel en leunde achterover op haar stoel. Iets in me vond het wel gewaagd, deze leraar had namelijk best wat driftbuien gehad het afgelopen jaar. Ze grinnikte terwijl ze onder haar capuchon door mijn kant op keek.
'Hoe is het trouwens met je staartbotje? Alles prima?' vroeg ik er nog achteraan, met een blik zoeter dan het meeste snoepgoed. Ze draaide met haar hoofd en ik hoorde haar zacht lachen. Vervolgens keek ze me weer aan, 'Oeh, die zit, Blondie,' zei ze met een sarcastische toon.
'Maar nu je het toch zo verschrikkelijk lief vraagt, ja, alles gaat inmiddels stukken beter. Ik ben tenminste niet zo’n barbiepop als de meeste mensen.' zei ze met een uitdagende toon, waardoor ik mijn wenkbrauwen ophaalde. Dat was niet de meest slimme opmerking ooit, ten eerste; is ze zelf ook blond en heeft ze het lichaam en het gezicht van een barbie, namelijk gewoon egaal en slank. Ten tweedde snap ik niet waarom ze de term 'barbiepop' naar boven brengt, aangezien we het hier hebben over haar gezondheid, niet over haar uiterlijk en ook niet over mijn uiterlijk.
'Ik wil niet vervelend zijn... maar hoe sluit dat barbiepop gedeelte aan op je gezondheid?' vroeg ik terwijl ik haar een beetje verward aankeek. Ik zuchte even en mompelde 'anyway,' terwijl ik mij bij draaide en mijn hand uitstak. 'Ik ben Emily trouwens, Emily Vanderbilt.' de dame keek me een beetje verbaasd aan vanwege mijn keuze om me voor te stellen, maar stak toch haar hand uit. Echter voordat ze zichzelf voorstelde moest ze nog even een opmerking maken over mijn vriendelijkheid. 'Ow, ik wist niet dat je tot manieren in staat was. Dit komt wel aan als een verassing, Emily.' zei ze met de nadruk op mijn naam. Ik rolde met mijn ogen en schudde haar hand. Ze gaf een stevige handdruk, waardoor ik hem ook stevig aannam.
'Harper Channing,' zei ze kort. Ik knikte met mijn hoofd, Harper was geen verkeerde naam. 'Leuke naam,' zei ik lichtelijk gemeend met een soort van glimlach. Ik liet haar hand weer los en ging even anders zitten. Mijn linkerbeen kruisde ik over mijn rechterbeen, waardoor mijn linkervoet wat in de lucht bungelde. Ik boog even naar voren om mijn hak goed te trekken en ging weer recht op zitten.
'Dus, Harper... Ik wist niet dat je hier op school zat, ben je hier pas sinds kort?' vroeg ik nieuwsgierig, aangezien ik haar echt nog nooit eerder had gezien. Ik was ook verbaast over mijzelf, normaal stelde ik nooit vragen uit mijzelf, maar Harper had iets losgemaakt waardoor ik ineens een stuk meer ging praten. Ik heb alleen geen idee of dit goed of slecht is...

- thank you for existing -

14 nov 2017 - 21:05 Sombre is offline

Sombre 2828

━ Jackson 'Jake' Beau Aguillard ━
━ The charming dickhead ━

Jake - outside - with ~~Celeste & Valentine~~ Lichelle
OUTFIT

Ik liet Lichelle los en keek haar in haar ogen aan, die er niet erg vrolijk uit zagen. Ik kon er zo slecht tegen dat mensen om mij heen ruzie hadden, ookal was het maar een discussie. Zodra een van mijn beste vrienden ruzie krijgen, word ik gewoon gek in mijn hoofd. Zo gek dat mijn knokkels er blauw van worden. Ik slikte even mijn frustraties weg en besloot maar te vragen wat er aan de hand was. Echter negeerde ze mijn vraag, waardoor ik een por in haar wang gaf. Ze keek me quasi-geïrriteerd aan, zo schattig als ze dat deed. Ik wist dat ze ouwehoerde, maar het bleef leuk.
'Heb je er behoefte aan om even tegen iemand aan te schreeuwen? Er is nu niemand die je kan horen, behalve ik. Ga je gang.' vroeg Lichelle waardoor ik even zuchtte. Waarom wilt dat kind toch nooit over zichzelf praten, mijn problemen zijn veel minder interessant.
'Nee hoor, het gaat prima lieverd.' zei ik geruststellend. Ze mocht best een keer aan zichzelf denken inplaats van aan anderen, zelf je gevoelens uiten mag ook. Lichelle deed een stap naar achteren en bekeek me van top tot teen met een ongelovige blik op haar gezicht. 'Je weet toch wel dat als de meeste mensen het woordje ‘prima’ gebruiken als ze vertellen hoe het met ze gaat, het eigenlijk nooit prima met ze gaat, he?' Ze trok haar wenkbrauw op en hield haar hoofd schuin. Ik rolde met mijn ogen en nam een andere houding aan.
'Je weet toch wel dat je vanavond voor mij de pizza met gegrilde kip, champignons, paprika en mozerella moet halen he?' zei ik met het gedeelte "je weet toch wel" op precies dezelfde manier als Lichelle dat zei in haar zin, puur om haar te plagen.
'Jake, ik ken je al lang genoeg om te weten dat dat je vaste pizza-samenstelling is, maar als het goed is, zou je ook moeten weten dat ik een hekel heb aan afhaalpizza.' zei Lichelle met een eigenwijze toon in haar stem. Even krulde er een glimlach over mijn lippen, tuurlijk, Lichelle HAAT afhaalpizza. 'Natuurlijk, hoe kon ik dat nou vergeten,' zei ik met een knipoog. Ze had een of andere traumatische ervaring met een nagel ofzo in haar pizza. Dan begrijp ik wel dat ze afhaalpizza HAAT.
'Ik ga onderweg naar huis nog even boodschappen doen om de benodigdheden te halen om pizza’s te bakken. Valentine was redelijk bezorgd en volgens mij was hij om de een of andere reden zelfs in staat om die 7 kilometer mee naar mijn huis te lopen als Celeste niet was weggelopen.' ratelde Lichelle waardoor ik een beetje verward stond te kijken. Ik haalde bij de woorden "om 7 kilometer mee naar mijn huis te lopen" even mijn wenkbrauwen op. 7 kilometer, dat kind is echt gestoord.
'Ben je helemaal gek geworden, Valentine heeft groot gelijk. Jij gaat geen 7 kilometer naar huis lopen, ik breng je wel.' zei ik zonder pardon. Als ze hier op in ging, dan gooide ik haar gewoon over mijn schouder, zo de kofferbak van mijn auto in. Ik zuchtte even en haalde een pakje sigaretten uit mijn zak. Ik peuterde er één uit en hield hem tussen mijn vingers. Ik verontschuldigde me voor het roken, en bood voorzichtig aan of Lichelle ook een sigaret wilde. Ze negeerde echter de vraag en besloot me een vraag terug te stellen.
'Als er alles ‘prima’ ging, waarom heb je dan een sigaret nodig?' zei ze met een bezorgde toon in haar stem. Ik zette de sigaret tussen mijn lippen en stak hem aan. Na een diepe hijs blies ik de rook weer uit en keek ik Lichelle aan. 'Omdat Newt een kuthoofd heeft, meer niet.' zei ik zo nuchter mogelijk, ik moest er zelf eigenlijk half om lachen, maar ik deed mijn best om niet keihard te gaan lachen om mijn eigen opmerking.
'Anyway,' begon Lichelle, waarna ik nog een hijs van mijn sigaret nam. 'Heb je soms zin om me te helpen met het bakken van de pizza’s?' ik blies de rook weer uit en keek haar even bedenkelijk aan. Hmmm, Lichelle helpen met pizza's bakken, of haar ze laten bakken terwijl ik thuis gezeur van mijn ouders aan kon horen.
'Ik weet het niet hoor, ik heb eigenlijk wel zin in een preek van mijn ouders...' zei ik sarcastisch en onschuldig. Ik kon het niet laten maar begon eigenlijk meteen al te lachen. 'Nee grapje, die preek krijg ik toch wel, maakt niet uit hoelaat ik thuis kom.' zei ik terwijl ik glimlachte en nog een hijs van de sigaret nam. De rook verliet mijn mond weer in cirkeltjes, die ik volgde met mijn ogen.

- thank you for existing -

15 nov 2017 - 8:02 Aynur is offline

Aynur 2380

Harper Aliz Channing

18 y/o - Emily - In Class - Outfit

O god, deze dame had wel pit diep vanbinnen zitten zeg, Jézus! Ik begreep alleen niet waarom ze in godsnaam zich anders voordeed dan ze was. Ik bedoel maar, vanaf het begin was ze zo poeslief geweest, op het slijmerige af. En nu zat er een heerlijk soort sarcasme in verweven wat ik zeker wel op prijs stelde. Vooral haar reactie op mijn belediging.
“Ik wil niet vervelend zijn...” begon ze, haar ogen oprecht verward op mij gericht.
“Hou dan gewoon je mond,” onderbrak ik haar, al had het geen zin en ging ze onverstoorbaar verder. “Maar hoe sluit dat barbiepop gedeelte aan op je gezondheid?” Ik trok een wenkbrauw op en keek haar een beetje glazig aan, waarna ik hard in de lach schoot.
“Channing, wat is er zo grappig dat je zo graag met je klasgenoten wilt delen?” De docent keek me aan vanboven de randen van zijn leesbril, waardoor er rimpels verschenen in zijn voorhoofd. Een normaal mens zou hem hebben afgescheept met een ‘Nee,nee, er is niets aan de hand’ en dan zou de docent vast hebben gehouden totdat de desbetreffende leerling bezweek, waardoor hij het schoorvoetend aan de klas vertelde. Ik? Pfftt, ik was niet zo’n schijtenbibber...
De ogen van de andere leerlingen waren nu op mij gericht en met een grote grijns op mijn gezicht nam ik een betere vertelhouding aan. “Daar stond ik dan, tien kilometer verwijdert van de afgrond. Zijn grote gapende gat verspreidde een duisternis die me kippenvel bezorgde, maar dapper en onverschrokken waagde ik me naar de rand. Het enige wat verwijderd was van een sprong in het diepe, was een eenhoorn die-”
“Ja, dank je voor het delen met je verhaal, Miss Channing. Ga nu maar weer aan je werk.” De leraar wreef over zijn voorhoofd en ik kreeg het gevoel dat hij zelf doorkreeg dat hij er daar rimpels begonnen te verschijnen.
“Graag gedaan, meneer,” zei ik sarcastisch. “En mag ik u vertellen dat uw rimpels er beeldschoon uitzien vandaag.” Ik gaf hem een dikke vette knipoog waardoor hij rood werd, al wist ik niet of dat kwam door het blozen of door zijn ingehouden woede. Met een gigantische grijns draaide ik me weer om richting de jongedame.
“En om even terug te komen op je vraag. Dat barbiepop gedeelte sluit er natuurlijk niet op aan, maar ik wilde gewoon mijn insult maken, that’s all.” Nonchalant haalde ik mijn schouders en viste mijn telefoon uit mijn broekzak. Mijn vinger gleednaar de eerste persoon die ik zag en begon een random berichtje te typen.

To: Newt
Roses are red, violets are blue
A face like yours belongs in the zoo
Don’t you worry, I’ll be in there too
Not in a cage, but laughing at you

My rime skills are perfect, don’t ya think? *angel face*
Still loving you, bruh *purple heart*

“Anyway,” klonk de stem naast me om mijn aandacht weer op haar te laten richten. Met een zucht draaide ik mijn bovenlichaam half om zodat ik deed alsof dit me interesseerde, al was het allesbehalve. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat ze een hand naar me toestak en ik kreeg het gevoel dat ze dat niet deed om armpje met me te drukken. Niet dat ze dat zou winnen, but whatever.
“Ik ben Emily trouwens, Emily Vanderbilt.” Ik keek haar redelijk verbaasd aan en legde mijn mobiel op zijn scherm op tafel. “Ow, ik wist niet dat je tot manieren in staat was. Dit komt wel als een verrassing, Emily,” zei ik met een overdreven nadruk op haar naam. Een snuivend lachje ontsnapte uit mijn mond, maar wel nam ik haar hand aan. Haar hand voelde warm in de mijne en een goede stevige handdruk volgde. Zo zag ik het graag, niet van die maffe slappe gevalletjes.
Dit was dan ook de reden dat ik het ’t waard vond om haar mijn naam te vertellen. “Harper Channing.” Een naam die mijn moeder me gegeven had omdat mijn damn vader het niet belangrijk vond om bij de bevalling zijn van zijn vrouw.
Het was haar opmerking erna die me verraste. “Leuke naam.” Ik trok mijn ene wenkbrauw op en schudde lichtjes mijn hoofd. “Duhuh, omdat ik hem draag,” zei ik met rollende ogen. Ze ging verzitten, als een nette dame terwijl ik ook mijn been over elkaar sloeg, maar dan ging zitten als een man. Mijn enkel leunde tegen mijn knie en mijn elleboog steunde op de hoek van het bovenste been. Met de palm van mijn hand hield ik mijn hoofd vast en mijn witblonde haren zwiepte naar beneden.
“Dus, Harper... Ik wist niet dat je hier op school zat, ben je hier pas sinds kort?” Dit was toch niet te geloven! Probeerde ze nou serieus een normaal gesprek met me aan te knopen? Daar ging haar plagerige toon die zo ongelofelijk sexy was.
“Nieuwsgierigheid is slecht voor je, Blondie,” grijnsde ik met een duivelse glimlach om mijn lippen. Met mijn hand ging ik even door mijn haar zodat ik het een stuk warriger maakte. “Ik heb nu eenmaal een druk sociaal leven dat mijn aandacht opeist. Al verbaasd het me dat je me nog nooit hebt gezien. Ik bedoel DIT,” zei ik terwijl ik een gebaar maakte met mijn handen in mijn richting. “Is nu eenmaal moeilijk te missen.”

[ bericht aangepast op 15 nov 2017 - 8:03 ]

I have seen my own sun darkened

15 nov 2017 - 9:38 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • On her way to Home • With Jake • Outfit

De manier waarop Jake me nadeed, zorgde voor een frons tussen mijn wenkbrauwen en afkeurend trok ik mijn wenkbrauw op. Natuurlijk wel op een plagerige manier, aan mijn best vriend viel nu eenmaal niets af te keuren. Alhoewel, ik vond wel dat hij wat minder mocht roken, maar het was zijn eigen beslissing om zijn longen te verpesten en niet het mijne. Ik had hem ooit wel te kennen gegeven hoe ik tegenover zijn sigaret-gebruik, al wist ik best wel dat je Jake niet de wet kon voorschreven. Dat had ik al vroeg geleerd, wel moest ik eerlijk toegeven dat dat me soms dwarszat. Voornamelijk door mijn verschrikkelijk drang tot perfectie, dat wist ik tenminste van mezelf, die wel eens botste met zijn koppige houding.
Ik moest even slikken zodra hij het woord afhaalpizza in zijn mond hield. Ik had oprecht een hekel aan die smerige en kleffe gevallen. Maar mijn echte trauma begon zodra ik een nagel erin vond, die ik, thank God, eruit haalde voordat ik hem in mijn had gestopt. Ik rilde even vol walging bij die gedachte en onderdrukte de neiging om met mijn handen te wapperen om het beeld uit mijn hersenen te verwijderen.
“Jake,” zei ik nog steeds met samengeknepen ogen en een gerimpelde neus, “ik ken je al lang genoeg om te weten dat dat je vaste pizzasamenstelling is, maar als het goed is, zou je moeten weten dat ik een hekel heb aan afhaalpizza.” Ik opende langzaam een oog, waardoor ik hem zag glimlachen en ik beet op mijn lip. “Natuurlijk, hoe kon ik dat nou vergeten?” Een plagerige knipoog volgde. “JAKE!” riep ik verontwaardigd uit terwijl ik hem een zachte por in zijn ribben gaf. “Kom op zeg,” glimlachte ik. Een glimlach die bijna mijn ogen leek te bereiken, maar door alles wat er gebeurd was, het net niet deed.
Met een zucht die aangaf dat ik me overgaf, ratelde ik aan een stuk door. De stress strekte zich uit tot mijn spraakgebrek en volgens mij formuleerde ik mijn zin niet eens goed, maar Jake was inmiddels getraind in het begrijpen van mijn gewauwel. Of althans, een deel daarvan...
“Ben je helemaal gek geworden? Valentine heeft groot gelijk,” klonk het verontwaardigd. Ik probeerde met mijn hand zijn reactie weg te wuiven, al had dat geen nut aangezien Jake onverstoorbaar weer verder ging. “Jij gaat geen 7 kilometer naar huis lopen, ik breng je wel.”
“Ow, kom op Jake. Wat denk je dat er in vredesnaam kan gebeuren?” Een geïrriteerde ondertoon sloop in mijn stem omdat zowel Valentine én Jake me niet in staat achtte om alleen naar huis te lopen. Ik was verdorie al zeventien, mensen! Ik had een scooter, helaas niet bij me, maar het ging om het idee.
Op de vraag of ik ook een sigaret wilde, moest ik mijn best doen om de sceptische blik uit mijn ogen te houden. “Als er alles ‘prima’ ging, waarom heb je dan een sigaret nodig?” Bezorgdheid was echter niet uit mijn blik te verbannen. Dit ging om Jake en ik wilde er graag voor hem zijn, voor één keer. Ik bedoel, hij was er altijd voor mij geweest, met zijn humor, lieve woorden en fantastische knuffels. Nu kon ik hem verdorie ook een keer platknuffelen om hem beter te laten voelen.
Alleen vertikte Jake het om eerlijk antwoord te geven. “Omdat Newt een kuthoofd heeft, meer niet.” Ik rolde met mijn ogen en liet mijn zware rugzak met een plof op de grond vallen. De trommels met koekjes die ik nog over had, rommelde protesterend. “Dat is geldige reden, al kan ik je niet anders dan gelijk geven.” Normaal gesproken roddelde ik niet, daar had ik een hekel aan als andere mensen het bij mij deden, dus deed ik het ook niet over hen. Maar dit was niet roddelen, dit was gewoon iemand gelijk geven, suste ik mijn geweten.
“Anyway,” begon ik daarom, om over te stappen op een ander ‘veiliger’ onderwerp terwijl Jake nogmaals diep inhaalleerde. De wind draaide en daardoor werd de rook in mijn gezicht geblazen. Ik wapperde met mijn hand om de overweldigende geur weg te houden bij mijn reukorgaan en hortend en stotend vroeg ik of hij zin had om mee te gaan om de ingrediënten te halen en samen met mij pizza’s te gaan bakken. In afwachting tot zijn antwoord keek ik hem aan met betraande ogen van het hoesten.
“Ik weet niet hoor, ik heb eigenlijk wel zin in een preek van mijn ouders.” Ik perste mijn lippen op elkaar en keek hem aan met een blik om aan te geven dat hij dus absoluut niet geloofwaardig over kwam. Al krulde mijn ene mondhoek op, waardoor er een klein kuitje zichtbaar werd.
“Nee, grapje. Die krijg ik toch wel, maakt niet uit hoe laat ik thuis kom.” Hij maakte kringeltjes van de rook en ik keek hoe die langzaam verdampte naarmate hij verder de wijde wereld verkende. “Ach, anders kan je altijd blijven slapen, dat weet je. Mijn ouders zijn toch niet thuis deze week, dus geen gezeur aan je hoofd.” Ik knipoogde naar hem, misschien iets verleidelijk dan de bedoeling was, maar kom op. Iedereen wist dat oude gewoontes nu eenmaal nooit sleten.
Ik schudde mijn hoofd om mijn eigen reactie en zei: “Dus, het is maar een klein stukje van hier naar de supermarkt, wat prima te lopen is. Let’s go get ‘em.” Op een overdreven vrolijke manier, hees ik mijn rugzak weer over mijn schouder en marcheerde in de richting van de supermarkt. Natuurlijk wist ik de weg, ik had daar immers vaak genoeg uit school boodschappen gehaald omdat ik een nieuw recept wilde uit proberen. Omdat ik niets achter me hoorde, keek ik nog even over mijn schouder of Jake me volgde, waardoor mijn haar over mijn schouder zwiepte.

[ bericht aangepast op 15 nov 2017 - 9:43 ]

I have seen my own sun darkened

15 nov 2017 - 9:52 Elentiya is offline

Elentiya 12336

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Malin Gracie Newton

”I want a person who comes into my life by accident, but stays on purpose.”

• Eighteen • Swimmer • Outside, with Tanner • Outfit •

Als Tanner mijn uitgestoken hand haast direct beetpakt, nog voor ik ook maar een beetje in de buurt van de kruimels bij zijn mondhoek had kunnen komen, kijk ik nieuwsgierig naar hem op. Was ik wellicht iets te ver gegaan? Bewandelde ik nu net iets te veel de grens die tussen hem en mij in lag? “Alles goed?” hoor ik mezelf zacht vragen, waarbij ik heel even een keer frons. “Weet je hoe het nog lekkerder is?” Heel even ben ik verbaasd door deze vraag, maar ik herpak mezelf al gauw en grijns licht bij de uitdagende blik op Tanner zijn gezicht. “Nou?” weet ik uit te brengen en lik vluchtig een keer over mijn lippen heen. Ik volg maar half zijn vrije hand, die reikt naar een nieuw gebakje, en voel om de een of andere reden mijn hartslag stijgen als Tanner zijn gezicht dichter bij het mijne komt.
”Zo,” zegt hij dan, waarna ik geheel onverwachts een gebakje tussen mijn lippen geduwd krijg. Om het hele tafereel nog iets uit te breiden voel ik hoe de restanten buiten mijn mond smakelijk worden uitgesmeerd over mijn wangen en kin. Heel even ben ik geschokt en kauw vanzelf hetgeen in mijn mond weg om te voorkomen dat het in mijn keel schiet. Echter duurt het niet heel lang voor een lachbui me bekruipt en terwijl Tanner al lijkt aan te zijn gevallen door een eet ik smakelijk het gebakje op en smek een keer tevreden ten teken dat het heerlijk gevuld is. Schaamteloos veeg ik met een vinger langs mijn kin af en breng het vervolgens naar mijn lippen toe om het eraf te likken; een handeling die ik al snel weer herhaal. Dit keer trek ik echter speels mijn wenkbrauw op en staar ondeugend naar een nog nahikkende Tanner.
”Wil je ook een hapje?” vraag ik hem zoetjes en steeds mijn vinger heel even naar hem uit, om hem vervolgens snel in eigen mond te stoppen. “Dan mag je het er wel zelf af komen halen,” grijns ik plagend en krul mijn lippen tevreden op als ik mijn besmeurde gezicht in een speelse bui dichter naar dat van hem toe breng. “Het is lekker hoor, je weet niet wat je mist,” lach ik zacht.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

15 nov 2017 - 20:48 Valkyria is online

Valkyria 3772

PARKER THOMAS SMITH

18 || The Jock || @home met Roman & Newt

Een vreemd gevoel overvalt me, als ik de tevreden grijns op het gezicht van Roman zie, waarna hij prompt zijn telefoon weer boven haalt om hoogst waarschijnlijk de dame in kwestie een berichtje te sturen. Het is niet meteen een opluchting, dan eerder een gevoel van trots. Als een vader die naar zijn zoon kijkt. Reken maar dat ik mijn best ga doen hem en Celeste weer bij elkaar te krijgen.
"Wie zegt dat je dat nog ga willen na je punishment?" vraagt Newt me dan, geheel onverwacht. Hoewel hij waarschijnlijk de tattoo bedoelt schieten mijn gedachten vrijwel meteen naar wat me te wachten staat omdat ik één van ons regels gebroken heb, zij het dan per ongeluk. Ik laat mijn blik even naar zijn gezicht glijden, waar ze opgewacht worden door een schunnige grijns. Er loopt zowat onmiddellijk een ijskoude rilling langs mijn rug omdat ik wéét dat hij het bloedserieus meent. De weinige keren dat Newt de kans krijg mij te straffen gebruikt hij zeer goed. En als ik zeg goed dan bedoel ik ook zenuwslopend, overweldigend, goddelijk goed. Het mag dan wel een straf zijn maar doorgaans geniet ik van elke seconde.
"Now. Game on," deelt Roman dan mee, waardoor ik me opnieuw herinner dat als ik nu mijn hoofd niet bij het spel houd ik binnen de kortste keren een zéér ongewilde tattoo op de onderkant van mijn voet zal hebben. En dát laat ik dan weer liever niet over me heen komen. In opperste concentratie besluit ik te kiezen voor behoorlijk radicale wapens. Wat tactiek betreft besluit ik er gewoon geen aan te nemen, omdat dit doorgaans heel wat verwarring met zich mee brengt. Als ik deze manier van spelen bij papa toe pas dan kan ik vaak zijn wanhoop ruiken omdat hij op geen enkele manier kan achterhalen wat mijn volgende zet zal zijn, simpelweg omdat er geen patroon in te vinden is.
Terwijl Newt en Roman volop op elkaar aan het knallen zijn, verwijder ik mijn character een eindje van die twee. Ik geef met mijn voet een subtiele tik tegen die van Roman, ten teken dat hij ook op moet gaan letten nu. Vervolgens haal ik een granaat uit mijn inventaris, haal de pin er af en gooi het ding in de richting van "Newt". De kans dat hij dit niet in de gaten heeft bestaat, maar dan zal het alsnog enige schade aanrichten, wat mijn uiteindelijke doel wel makkelijker maakt.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

15 nov 2017 - 21:53 Valkyria is online

Valkyria 3772

TANNER JACOB SMITH

18 || The Pothead || Outside with Gracie

De uitdrukking van pure schok op Malin's gezicht is nog smakelijker dan het cakeje dat ik net naar binnen geschrokt had. Zodra haar mond leeg gekauwd is kan ze, zoals verwacht, om het hele gebeuren lachen. Het enige wat dat teweeg brengt is dat mijn eigen lachbui versterkt wordt.Het helpt ook helemaal niet dat de beste manier om haar kin schoon te krijgen volgens haar is het gebak er met haar vinger vandaan te halen. De tranen lopen inmiddels langs mijn wangen, en ik weet niet meer wanneer precies mijn buikspieren pijn begonnen te doen van het lachen. Ik breng mijn handen naar mijn ogen om ze droog te wrijven terwijl ik mijn bui onder controle probeer te krijgen. Ik haal een paar keer diep adem, waarna het ergste over lijkt te zijn en ik enkel nog last heb van nu en dan een naschokje.
"Wil je ook een hapje?” Ik kijk opnieuw op naar Malin en zie tot mijn verbazing hoe ze haar vinger naar me uitstrekt, alsof het mijn beurt is de kruimels er af te likken. Voor ik mezelf echter nog maar af kan vragen of ik wel of niet op dat aanbod in moet gaan verdwijnt hij al in haar eigen mond . Onbewust laat ik mijn tong langs mijn lippen heen glijden, terwijl mijn fantasie zijn beste poging doet een loopje met me te nemen bij het zien van dit kleine schouwspel. Een beklemmend gevoel verspreid zich in mijn borstkas en ik voel langzaam maar zeker de laatste restanten van een lach van mijn lippen af glijden.
“Dan mag je het er wel zelf af komen halen. Het is lekker hoor, je weet niet wat je mist." De woorden van Gracie voelen als messteken, al is het maar omdat ik niks liever zou doen dan ze waar te maken. Ik besef dat het van langs haar kant enkel onschuldig geplaag is, en dat ik misschien dit keer wel zelf gezocht heb maar dat neemt niet weg dat ik nog maar eens met mijn neus op het feit dat zij niet de mijne is en nooit kan worden gedrukt word. Zo leuk als het net was, zo ongemakkelijk is het nu.
"Kom hier met die toet," fluister ik haar toe, omdat ik mijn stem niet vertrouw niks te verraden op een luidere toon. Ik haal een tissue uit het pakje dat ik standaard in mijn rugzak heb zitten en giet er een klein beetje water uit mijn flesje over heen. Voorzichtig neem ik Gracie's kin tussen mijn duim en wijsvinger, waarna ik langzaam met het natte doekje over haar gezicht heen ga tot er niks meer van het cakeje te bekennen is. Het geeft me kortstondig een excuus mijn ogen zo lang bij haar lippen te laten hangen als ik wil, me te herinneren hoe ze me in een dronken bui een keer voor Parker had aanzien en haar lippen op de mijne gedrukt had. Een zucht verlaat mijn lippen en ik haak mijn blik in de hare vast terwijl ik een kleine glimlach op mijn gezicht laat glijden, hoewel diep vanbinnen het huilen me nader staat. "Daar, weer helemaal schoon," deel ik mee zonder het oogcontact te verbreken. Ik leg het doekje aan de kant en neem een nieuw cakeje om het vervolgens tussen ons in te houden.
"Wil je nu wraak nemen of later?" bied ik aan, dat is wel zo eerlijk.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

15 nov 2017 - 23:48 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Parkers house

Deze keer kreeg ik niet meteen een berichtje terug. Wat misschien maar goed was ook want ik kon geen afleiding gebruiken deze ronde. Ik stond namelijk echt niet te springen om een tattoo onder mijn voet. Dus Celeste darling, geef me tien minuten. Ik kijk gefocust naar het scherm. Zoals vrijwel altijd heb ik niet echt een tactiek. Ik kon me er toch nooit aan houden, ik was te snel afgeleid. Daarom besluit ik maar gewoon om direct op het doel af te gaan, wat betekent dat Parker ook rustig iets kan bedenken.
Ik ga er dan ook vanuit dat hij dit heeft gedaan wanneer hij me een subtiele tik geeft. Voor een kleine seconde kijk ik dan ook naar hem, voor ik me op het scherm richt om te zien wat hij van plan is. Kort grijns ik en schiet nog een paar keer op "Newt" voor ik weg duik om de schade voor mijn karakter zoveel mogelijk te beperken. Ik lach zachtjes als het ding af gaat en schud mijn hoofd. 'Damn... Dit is serieus eh?' zeg ik met een zacht lachje en neem dan de kans om nog wat te schieten. 'Ik heb nu trouwens wel echt honger dus als mama S straks aankomt met Sloppy Joe's... Boy, dan is ze officieel mijn heldin.' grijns ik. Stiekem was ze dat al een beetje maar shhh. Eten kon ik trouwens ook altijd. Eten voor een heel gezin, hoor ik wel vaker. Maar zolang je dat niet ziet is er niks aan de hand toch? Thank god voor goede genen en de sportschool.

[ bericht aangepast op 15 nov 2017 - 23:48 ]

El Diablo.

17 nov 2017 - 23:31 Ken_ is offline

Ken_ 18285

VALENTINE COOPER ANDERSON

Prince Charming, Outside, With Cel ~~Jake /Lichelle~~

Mijn woorden waren hard geweest, maar het was de enige manier om Celeste wakker te schudden en het leek ook te helpen, eens ik dan ook voor haar koos meende ik terug een klein beetje van haar prachtige glimlach terug te zien. Ik zou altijd voor Celeste kiezen, hoe groot onze ruzie ook was. We waren al beste vrienden sinds het eerste moment dat we elkaar zagen en sindsdien waren we altijd aan elkaars zijde. We waren beiden nog ukkies onpopulair zo naief. Ik weet nog dat ik ook maanden een crush op haar had, tot ze eens per ongelijk een tand bij me had uitgeslagen... Toch hadden we dat alles al overleefd dus dit zouden we ook zeker oplossen. Ik kon ook gewoon niet boos op haar zijn. 'Val, ik kan echt niet vanavond. Ik kreeg een berichtje van mijn moeder, ze heeft vrienden over en verwacht dat ik thuis ben ofzo om gezellig met ze te doen.' Zei Celeste waardoor ik toch even pruilde. Ik had me echt verheugd op een avondje met Cel maar die stomme ruzie had te dag toch wat verpest. 'Maar we kunnen nu wel naar mijn huis dan laat ik je de foto's zien.' vervolgde ze wat me toch met een licht glimlachje naar mijn beste vriendin. "Deal, maar dan wil ik nu wel een Celeste hug." zei ik met een grinnik waarna ik mijn armen om haar heen sloeg. "Het spijt me echt Cel"

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at Parkers , With Parker and Roman

'Damn... Dit is serieus eh?' zei Roman nog lachend al was het enige wat ik kon zeggen 'uhu' want ik was te geconcentreerd. De game was begonnen en ik had de eerste de beste wapens gekozen dat ik maar kon vinden, ik had niet echt een strategie bedacht , enkel schiet op alles dat je kan vinden. In dit geval was dat dus Roman die ik probeerde af te knallen, want mij maakte het niet uit wie de tattoo kreeg, behalve mezelf natuurlijk. Echter was Parker gevaarlijk stil en merkte ik te maat het voorwerp op die in onze richting gegooid werd. " Holy SHiit" riep ik uit doen er op mijn scherm 'you died' te lezen stond. "Hohoho nee nee, ik wil een rematch " eiste ik nukkig. Twee tegen één was zo oneerlijk, zeker met hun geheime brocode waar ik niets van snapte.
'Ik heb nu trouwens wel echt honger dus als mama S straks aankomt met Sloppy Joe's... Boy, dan is ze officieel mijn heldin.' Grijnsde Roman vervolgens waardoor ik mijn buik hoorde rommelen. "Daar ben je niet te enige in, my tummy could use some food." zei ik geamuseerd al had ik niet veel zin in die tattoo. Ik voelde mijn mobiel even trillen waardoor ik even opkeek en spontaan moest lachen om het berichtje van Harper.

"To Harpie: Damn gurl you a poet? Cuz you suck at it, love ya too Harps

"Dus hebben de twee valspelers nog zin in een rematch? Of zullen we Parkers nagelstjes eens gaan lakken?" grijnsde ik om de aandacht op de tattoo wat te verminderen in de hoop dat ze het zouden vergeten, al wist ik dondersgoed dat ze al wat designs aan het verzinnen waren.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

19 nov 2017 - 16:10 Valkyria is online

Valkyria 3772

PARKER THOMAS SMITH

18 || The Jock || @home met Roman & Newt

Ik gniffel zachtjes als ik in de gaten krijg dat Roman zijn best doet om Newt af te proberen leiden van het spel. Het lijkt wel een beetje te werken, want die laatste heeft namelijk niet in de gaten dat er een granaat richting zijn character komt. Beter dan ik had durven hopen blijkt het spel hiermee dan ook prompt afgelopen te zijn voor Newt. Ik barst in lachen uit bij het horen van zijn reactie.
"Hohoho nee nee, ik wil een rematch," moppert de jongen. Tranen lopen inmiddels langs mijn wangen en ik sla mijn hand een aantal keer op mijn knie. Boontje komt om zijn loontje. Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in. Zo kan ik nog wel even doorgaan maar het komt er dus op neer dat Newt dacht Roman of mij even een pijnlijke tattoo aan te smeren en enkel zichzelf er mee te kijken heeft gesteld.
Ik weet mezelf een beetje te bedaren als het onderwerp op eten gebracht wordt, en neem gauw nog een handjevol noten dat ik gretig in mijn mond stop. Terwijl ik deze smakelijk weg knabbel wordt mijn aandacht getrokken door het plotse gelach van onze kersverse loser. Mijn ogen vallen zowat meteen op de mobiel die hij in z'n handen heeft.
"Dus, hebben de twee valsspelers nog zin in een rematch? Of zullen we Parkers nageltjes eens gaan lakken?" stelt hij voor nadat hij een berichtje terug getypt heeft. Het is echter al te laat. Diep van binnen heeft zich bij al een monster geroerd, eentje dat niet te bedwingen valt. Nieuwsgierigheid; ik kan haar maar niet de baas. Het is een vervelend trekje dat me al vaker in de problemen gebracht heeft, maar soms is het sterker dan mezelf. Reeds als kind kon ik het niet hebben dat iemand een geheimpje voor me probeerde bewaren. Verrassingsfeestjes waren dan ook telkens een grote flop omdat ik er alles aan deed toch maar een detail te kunnen ontfutselen van gelijk wie. Het stoort me dan nu ook oneindig dat ik blijkbaar niet mag weten wat zo grappig is.
Zonder enige aanleiding gooi ik mezelf boven op Newt, waarbij ik van zijn verwarring gebruik maak om hem zijn telefoon te ontfutselen. Zodra ik het ding in mijn handen heb druk ik één hand in Newt's gezicht, zodat hij het wat moeilijker heeft de controle terug over te nemen, terwijl ik met de andere zijn mobiel buiten zijn bereik probeer te houden. Ik open het laatst verzonden bericht en moet op mijn beurt lachen om het melige gedichtje dat hem opgestuurd werd.
"Oooooooeeeeeeh," slaak ik op hoge toon uit. "Wie is je vriendinnetje?" plaag ik als de naam op het scherm me niet meteen bekend voorkomt. Als het kwartje echter wel valt, en ik in de gaten krijg dat de naam een afkorting is voor Harper, het ex-vriendinnetje van mijn broertje, moet ik nog luider lachen. "Harper en Newton, sitting in a tree... K.I.S.S.I.N.G.," zing ik speels, zoals we vroeger op de basisschool zowat constant deden. "Waarschijnlijk eindigt deze versie met Newt die Harper uit de boom duwt," grinnik ik, wetend dat dat nog wel echt eens een streek voor hem zou kunnen zijn. Ik haal mijn hand van hem af en laat zijn telefoon vlak bij zijn gezicht bungelen terwijl ik een spottende kissie-face maak. Na hem nog een onschuldige lach geschonken te hebben besluit ik dat het wel welletjes geweest is. Ik kom echter tot de conclusie dat ik wel lekker zit zo en blijf dan ook ongestoord zitten.
"Wel dan, Newtiepatootie, als jij nu eens mijn nageltjes gaat lakken dan kunnen Roman en ik alvast een mooi ontwerpje voor die tattoo van jou gaan bedenken," stel ik voor. No way dat ik hem een rematch gun, hij heeft zelf die straf gekozen dan moet hij ze maar ondergaan ook. Niet mijn schuld dat wij beter zijn in het spel dan hij is, toch?
"Ik heb geloof ik wel wat ideetjes klaar, wat jij, Roman?" grijns ik breed naar de latino.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

19 nov 2017 - 17:16 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Parkers house

" Holy SHiit" riep Newt uit toen hij game over was. Net als Parker begin ik te lachen en ik schud mijn hoofd. "Hohoho nee nee, ik wil een rematch." Ik grijns naar Newt. "Daar doen we niet aan, dat weet je toch.' plaag ik hem en leun naar achter. "Daar ben je niet te enige in, my tummy could use some food." Ik knik en glimlach. Mama S kennende is ze al bezig.
"Dus hebben de twee valspelers nog zin in een rematch? Of zullen we Parkers nagelstjes eens gaan lakken?" Ik lach zachtjes en laat de twee even. Zelf sta ik op en loop naar de tafel waar de nagellak al klaar staat. "Sounds good to me." zeg ik en pak de kleine nagellakjes die klaar stonden. 'Wat een geweldige vrouw, ze heeft ons zelfs glitters gegeven.' zeg ik met een brede grijns en hou de tweede omhoog. Ik neem weer plek bij de jongens en zet de kleine flesjes voor me neer. "Wel dan, Newtiepatootie, als jij nu eens mijn nageltjes gaat lakken dan kunnen Roman en ik alvast een mooi ontwerpje voor die tattoo van jou gaan bedenken," stelt Parker voor en ik lach geamuseerd. "Ik heb geloof ik wel wat ideetjes klaar, wat jij, Roman?" Ik knik. 'Zeker zeker... Misschien een portret van ons twee,' zeg ik en wijs even naar Parker en mij. 'Dan kan je elke dag herinnerd worden aan de meest géweldige jongens die je kan kennen.' plaag ik.

El Diablo.

19 nov 2017 - 19:04 Venustic is offline

Venustic 2690

Celeste Dariya Maksimov

Cheer captain | 18 years | School hallway | With Valentine | Outfit

Her attitude kinda savage
But her heart is gold

Celeste voelde zich verschrikkelijk, ze had nog nooit een leugen verteld tegen haar beste vriend. Waarschijnlijk was Valentine de enige geweest naar wie ze altijd honderd procent eerlijk was geweest, maar dat leek nu te veranderen. Misschien kon ze roman dan ook wel gewoon beter afzeggen, de enige reden dat ze met afsprak was toch alleen om Lichelle te stangen? Ze kon Lichelle moeilijk stangen zonder dat Valentine er iets over te weten zou komen en dus leek de afspraak met Roman niet erg veel nut te hebben. Toch was er geen enkele spier in Celeste haar lijf die er aan dacht om haar mobiel uit haar zak te halen en Roman te melden dat hij niet meer hoefde te komen vanavond. Ze wou hem bij haar thuis hebben en blijkbaar was dit genoeg om Valentine voor te liegen.
"Deal, maar dan wil ik nu wel een Celeste hug." zei Valentine uiteindelijk, waarna hij Celeste niet eens de kans gaf om dit toe te staan of af te wijzen. De jongen had zijn armen al om Celeste heen geslagen voordat ze iets kon zeggen. "Het spijt me echt Cel" hoorde Celeste Valentine ook nog zeggen terwijl ze elkaar vast hielden in een omhelzing.
Echter besloot Celeste al snel dat dit te zoetsappig was allemaal en liet ze haar beste vriend los. 'Nu we daar overheen zijn, laten we gaan.' zei Celeste terwijl ze haar shirt recht trok. 'Ik was toch niet echt van plan om de rest van de lessen te bezoeken. Als ik wil weten waardoor de tweede wereld oorlog begon dan zoek ik het wel op op de magische plek genaamd het internet.' zei Celeste, want geschiedenis was de les geweest waar ze zich normaal gesproken naar zou begeven.
Terwijl Celeste met Valentine het schoolgebouw weer verliet keek ze toch even op haar telefoon, Celeste deed haar best haar telefoon niet te veel in Valentine zijn zicht te slingeren. Het leek Celeste namelijk niet een geweldig idee om haar beste vriend Roman zijn berichtjes te laten zien, dan zou Valentine meteen door hebben dat hij in werd gewisseld voor een andere jongen.

From: Roman
Darling... Ik mis je ya know x Wit of rood btw?

Celeste last het berichtje wat ze van Roman had gekregen en kon het toch niet laten om even te glimlachen om zijn woorden. Hij miste haar... Celeste wist niet helemaal wat ze hier van moest denken, want ze probeerde niet direct weer te goedgelovig te zijn. Roman had haar al eens eerder bedrogen, wie zei dat hij dit niet opnieuw zou doen.

To: Roman
Red, always. xx

Celeste hield haar berichtje kort en ging niet in om zijn eerste woorden, als Roman haar echt wou dan moest hij zich zelf maar eens echt bewijzen en niet enkel via text.
Snel duwde Celeste haar telefoon weer terug in de zak van haar broek, waarna ze haar blik weer op Valentine richtte. 'OH, god Val, je gaat me zo echt heel hard uitlachen.' zei Celeste bij de gedachten aan de foto's die ze Valentine zo meteen zou laten zien. 'Je dacht dat je alles had gezien op toddlers and tiaras, maar ik zag er nog tien keer erger uit. Ik denk dat mijn moeder mijn neus zo goed wist te contouren dat de jury dacht dat ik plastische chirurgie had gehad.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

22 nov 2017 - 19:06 Sombre is offline

Sombre 2828

━ Jackson 'Jake' Beau Aguillard ━
━ The charming dickhead ━

Jake - outside - with Lichelle
OUTFIT

Na mijn opmerking over Newt rolde Lichelle met haar ogen en smeet ze haar tas weg. Ik hoorde wat rommelen in haar tas en haalde mijn wenkbrauwen op terwijl ik een hijs van de sigaret nam. 'Dat is geen geldige reden, al kan ik je niet anders dan gelijk geven.' zei Lichelle met een koppige toon in haar stem. Ik wist dat ze meer drama wilde horen, want er was duidelijk meer aan de hand, maar daar had ik gewoon geen behoefte aan. Door de sigaret begon ik me al een stuk beter te voelen. Ik nam de sigaret in mijn andere hand, waarvan de knokkels nogsteeds beschadigd en blauw waren. 'Anyway...' begon Lichelle. Mijn rook werd uitgeblazen en de wind bracht de rook naar Lichelle, waardoor ze panisch begon te hoesten als een of andere zeehond met griep. Ik rolde met mijn ogen en zuchte even.
'Jezus Elle, schat, stel je aan.' zei ik spottend, ze had zelf ook wel eens gerookt. Ze murmelde wat over de pizza, en ik keek haar even bedenkelijk aan. 'Ik weet niet hoor, ik heb eigenlijk wel zin in een preek van mijn ouders.' vervolgde ik. Lichelle keek me nogal duf aan, ze geloofde me niet, duh... het was ook niet zwaar obvious dat ik het niet meende.
'Nee, grapje. Die krijg ik toch wel, maakt niet uit hoe laat ik thuis kom.' zei ik terwijl ik nog een hijs van de sigaret nam die bijna uitgerookt was. Ik blies de rook in cirkeltjes uit en volgde ze met mijn ogen. 'Ach, anders kan je altijd blijven slapen, dat weet je. Mijn ouders zijn toch niet thuis deze week, dus geen gezeur aan je hoofd.' knipoogde Lichelle mijn kant op. Ik keek even met een valse glimlach Lichelle's kant op.
'Oehh, dus dat betekend...' zei ik mysterieus. 'Dat we de muziek zo hard kunnen zetten als wij willen? en zoveel likeur kunnen drinken als we willen?' zei ik met een nogsteeds valse blik op mijn gezicht. Dat leek me wel wat, om na de pizza mezelf te bezatten en dan morgen de eerste twee uur overslaan.
'Dus, het is maar een klein stukje van hier naar de supermarkt, wat prima te lopen is. Let’s go get ‘em' zei Lichelle ineens echt veel te vrolijk naar mijn doen. Ze sprong in de lucht en greep naar haar tas, die ze weer over haar schouder gooide. Ik haalde mijn wenkbrauw op en schoot mijn opgerookte sigaret weg richting een bosje. 'Nice, ik ga een bosbrand starten.' zei ik sarcastisch. Ik nam mijn tas en smeet hem ook over mijn schouder. Ik liep echter de andere kant op dan Lichelle, no way dat ik ga LOPEN naar de supermarkt.
'We gaan met mijn auto, ik ga niet lopen.' zei ik terwijl ik de het knopje van mijn automatische slot indrukte, waardoor ik in de verte twee oranje lampjes zag knipperen. 'kom kom,' zei ik terwijl ik gebaarde dat Lichelle mijn kant op moest komen.
Eenmaal bij de auto aangekomen deed ik de deur open en ging in de auto zitten. Lichelle volgde en ging in de bijrijdersstoel zitten. Ik peuterde mijn telefoon uit mijn broekzak, die nogal geklemd zat... en drukte de aux kabel er in. Mijn telefoon legde ik vervolgens op Lichelle haar schoot.
'Zoek jij maar wat leuks uit, je vingerafdruk staat als het goed is in mijn mobiel.' zei ik terwijl ik de auto startte.

- thank you for existing -

27 nov 2017 - 14:10 Ken_ is offline

Ken_ 18285

VALENTINE COOPER ANDERSON

Prince Charming, Outside, With Cel ~~Jake /Lichelle~~

De omhelzing was kort op zijn Cels en dat vond ik prima, zo lang ik maar weer geen denigrerende woorden naar mijn hoofd geslingerd kreeg. "Nu we daar overheen zijn, laten we gaan.' begon Celeste. 'Ik was toch niet echt van plan om de rest van de lessen te bezoeken. Als ik wil weten waardoor de tweede wereld oorlog begon dan zoek ik het wel op op de magische plek genaamd het internet.' Vervolgde ze wat me deed grijnzen, fine by me. We liepen de school uit opzoek naar mijn auto zodat we naar Cels huis konden gaan. 'OH, god Val, je gaat me zo echt heel hard uitlachen.' Begon Cel waardoor ik mijn aandacht weer op mijn beste vriendin richtte. 'Je dacht dat je alles had gezien op toddlers and tiaras, maar ik zag er nog tien keer erger uit. Ik denk dat mijn moeder mijn neus zo goed wist te contouren dat de jury dacht dat ik plastische chirurgie had gehad.' zei ze waardoor ik in de lach schoot "Dat meen je niet, ik kan niet wachten om die foto's te zien." zei ik nog nalachend. " Als je moeder binnenkomt en ons gaat vertellen dat je nog erger bent dan Honey Boo Boo, god dan ga ik echt plat." vervolgde ik geamuseerd waarna we de auto instapten en ik ons naar haar huis bracht. Ik had wel nood om eens goed te lachen ookal zou het niet voor de hele avond zijn, maar nu deed het me wel goed. Even de drama van ons aflachen en niet meer denken aan die stomme challenge die ik moest uitvoeren.

(Sorry boo maar ik zit even vast voor deze rpg dus prutstukkie)

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

27 nov 2017 - 20:12 Ken_ is offline

Ken_ 18285

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at Parkers , With Parker and Roman

"Daar doen we niet aan, dat weet je toch.' plaagde Roman me en nog eens op neerdrukkend dat ik verloren had, oh my fucking god en Parker leek ook niet meer bij te komen... Eikels. Mooi niet dat ze me gingen martelen ."Sounds good to me." zei Roman vervolgens eens hij opgestaan was om het potje nagellak te gaan halen voor onze kleine Parker. Wat een prachtprinsesje was het ook -kuch kuch-. 'Wat een geweldige vrouw, ze heeft ons zelfs glitters gegeven.' ik moest lachen op Romans woorden. "Kunnen we niet gewoon Parker een hele makeover geven, hem verlossen van die unibrow." zei ik met een valse grijns om hem wat te stangen.
Als één of andere Maloot sprong parker dan ook haast op me waardoor ik van de beanbag rolde en verdwaasd onder Parker lag die zonder pardon mijn mobieltje uitmijn handen nam. Mijn verwarde blik en de luide lach die zijn lippen verliet... Oh no he didn't.
"Oooooooeeeeeeh," Kirde hij luid. "Wie is je vriendinnetje?" plaagde hij me waardoor ik kwaad mijn mobiel terug probeerde te nemen. "Harper en Newton, sitting in a tree... K.I.S.S.I.N.G.," zong hij als een kleine peuter "Waarschijnlijk eindigt deze versie met Newt die Harper uit de boom duwt," grinnikte hij vervolgens, het zwaargewicht nog steeds op mijn buik. Ik rolde dan ook geïrriteerd met mijn ogen waarna ik toch mijn mobiel uit zijn handen wist te grazen. "Was het maar zo, dan moest ik niet met jou rondhangen." gromde ik quasi geirriteerd naar de jongen toe, al wist hij wel dat ik dit niet meende. Harper was zo goed als een zusje voor mij, dus het idee van ons samen was misselijkmakend.
"Wel dan, Newtiepatootie, als jij nu eens mijn nageltjes gaat lakken dan kunnen Roman en ik alvast een mooi ontwerpje voor die tattoo van jou gaan bedenken," Lachte Parker geamuseerd waardoor de grijns op mijn gezicht meteen weer verdween. "Ik heb geloof ik wel wat ideetjes klaar, wat jij, Roman?" het feit dat Roman weer van kamp wisselde deed me mijn ogen rollen, ik zou hem ook nog wel eens krijgen. 'Zeker zeker... Misschien een portret van ons twee,' zei hij waardoor een luide tegenpruttelende kreun mijn lippen verliet. 'Dan kan je elke dag herinnerd worden aan de meest géweldige jongens die je kan kennen.' "Mooi dan kan ik altijd mijn voeten aan jullie vegen." grijnsde ik als een boer met kiespijn. Nog liever een foto van hun achterste dan van hun gezicht. The assfarts...
Ik nam Parkers gezicht even vast en boog hem dichter naar me toe. " Als ik jou was zou ik me maar alvast mentaal klaarmaken voor je straf." fluisterde ik hem toe met een gemene grijns. "Daarbij..." ik boog me dichter naar hem toe, tot onze lippen enkele milimeters van elkaar verwijdert waren. En dan,... Boerde ik zo hard in zijn gezicht, dat ik het zwaargewicht van me kon afduwen. "Ben je zwaar man." zei ik lachend eens ik onder hem uit was gekomen, maar nog steeds op de grond lag van het lachen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek