• Bondi
    Boardriders


    Good Vibes Happen On The Tides




          Setting                       


          Bondi Beach, Sydney, Australia; heaven on earth voor iedereen in het bezit van een surfboard. Zo ook voor de surfers die zich willen kwalificeren voor de welbekende en felbegeerde Bondi Boardriders Cup.
          Bondi Beach is een van de meest bekende surf walhalla's van de wereld en het winnen van de Boardriders Cup is een mooi opstapje naar wedstrijden verderop in het seizoen. Voor pro's is het een mooie kers op de taart. Voor amateurs is het echter hetgeen het verschil kan maken tussen blijven surfen voor de fun, of je naam op de kaart zetten en uitgenodigd worden voor andere en grotere evenementen.
          Het surfseizoen begint met een twee weken lang durende feestweek, gedurende de kwalificaties zullen plaatsvinden. Op de laatste dag is de finale van de Bondi Boardriders Cup.




    Welcome to Bondi Beach



    Verblijf


          De Pro's worden per zes in een appartement geplaatst, wat inhoudt dat degenen die een professional kiezen automatisch bij elkaar in komen te 'wonen'. Het zijn luxe appartementen complexen grenzend aan het strand. Er zijn vier tweepersoons slaapkamers en men deelt twee badkamers, èèn keuken en èèn woonkamer. Je loopt vanuit de woonkamer door een glazen schuifwand zo het bordes op en vanaf het bordes regelrecht het strand op. Dit is de sfeer van het appartement.

    De Locals mogen zelf kiezen wat ze willen. De appartementen zijn inbegrepen bij het geld wat je neer hebt moeten leggen om mee te doen aan de wedstrijd en dus mogen ook zij gebruik maken van de ideale locatie bij het strand. Mocht je personage echter liever thuis blijven, aangezien hij of zij toch in Sydney woont, dan mag dat ook en geef je zelf aan hoe je woonsituatie is.

    De Lifeguards doen niet mee aan de wedstrijd en beschikken dus gewoon over hun eigen huis of appartement. Of dat nog met ouders is, of dat ze samen misschien een appartement hebben, laat ik aan jullie zelf over. Het kan ook zijn dat er maar twee met elkaar wonen, maar ook met de hele groep of helemaal niemand. Overleg dit uiteindelijk met elkaar en maak het duidelijk voor het speeltopic er is.



    Wedstrijd


    Zaterdag opening Festival met feest
    Maandag, opening Cup met free ride
    Woensdag eerste ronde, 44 deelnemers – vallen er 10 af
    Zaterdag, tweede ronde, 34 deelnemers – vallen er 10 af
    Dinsdag, derde ronde, 24 deelnemers – vallen er 8 af
    Vrijdag, vierde ronde, 16 deelnemers – vallen er 8 af
    Zondag, finale, 8 finalisten – komt een top drie uit

    Alle Pro's en Locals komen door tot de vierde ronde en ik denk dat ik dan een programma ga gebruiken om random te bepalen wie er winnen. Je mag natuurlijk ook aangeven wanneer je niet wilt dat je personage wint, of zelfs wanneer je wil dat hij of zij al eerder uitvalt. Het is maar wat je bij je personage vindt passen.




    Surfing
    Informatie






                            Rollen                       


                De Professionals

    •      Thomas Colton – Zac Efron – Mahigan – 1.2
    •      Bjorn Starrett – Diego Barrueco – Necessity – 1.3
    •      Jackson Stanford – Christopher Mason – Plunkett – 1.5

    •      Sage Ripley – Bree Kleintop – Cunning – 1.3
    •      Raina Rosanna Ramalho – Faceclaim – Greenlight – 1.4
    •      Samantha Patterson – Scarlet Leithold – JudithSuzann– 1.4


                De Locals

    •      Milo Collard – Jay Alvarrez – Cunning – 1.5
    •      Solomon Asher Aitkin – Froy Gutierrez – Greenlight – 1.5
    •      Oliver James Wilson – Luke Davis – ForbesBrooks_ – 1.6

    •      Ryan Olivia Marshall – Lindsay Hansen – Tulua – 1.1
    •      Brooke Morgan – Alexis Ren – Limnaden – 1.5
    •      Ava Eastwood – Malia Manuel – Sempre – 1.2


                De Lifeguards

    •      Jesse Lachlan Cooper – Evan Geiselman – IrisWestAllen – 1.3
    •      Roscoe 'Roz' Jonesy – Mario Blanco – Obeah – 1.5
    •      Darryl Christian Di Marco – x – Alegayrol – 1.6

    •      Alice Marina Hemsworth – Kelly Rohrbach – Sombre – 1.3
    •      Susie Eloise Murray – Magdalena Zalejska – philocaly – 1.3
    •      Noi Binda Aitkin – Gwen Cox – Virago – 1.5




    See You On The Next Wave



    Regels


    – Quizlet huisregels
    – Reservering staat 72 uur
    – Geen perfecte personages
    – 16+ is toegestaan in overleg
    – Een post heeft minstens 250 woorden
    – Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
    – Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
          – Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week     






    Your Wave Is Waiting



    [ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 10:59 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep


    Jesse Lachlan Cooper
    19 • Lifeguard • Strandtent • Hanging with Sam before work
    Ik knikte bij haar woorden en glimlachte terug. Ik probeerde altijd voorzichtig te zijn, maar dat was niet mijn baan. Mijn baan was zorgen dat mensen die in de problemen zaten, er weer uit kwamen. "Ik doe m'n best." Ik probeerde haar gerust te stellen, maar het was niet makkelijk, omdat ik ook de gevaren van mijn baan kende. Toch deed het me echt enorm goed om dit van haar te horen. Het zorgde ervoor dat ik me voor even weer compleet warm voelde van binnen. Ik begon rustig te eten van mijn tosti, met mes en vork. Vroeger aten we allebei zonder problemen met onze handen, maar we waren allebei ouder, wijzer, en in een voorbeeldfunctie. Het was gewoon not-done om nu al mijn manieren uit het raam te gooien. Daarbij wilde ik ook voor haar me wel netjes gedragen, in plaats van mijn gewoontes te gebruiken die ik had als ik alleen thuis was.
    Na even rustig te hebben gegeten vroeg ze naar mijn liefdesleven, maar een goed antwoord had ik er niet voor. Haar woorden waren lief, maar ergens had ik het gevoel dat er meer achter zat, omdat Sam meestal niet met cliche antwoorden kwam, dat was mijn normale antwoord. Ik wist alleen niet goed wat ik ermee moest, dus ik vroeg maar naar haar liefdesleven. Haar antwoord was een opluchting, maar tegelijkertijd had ik weer het gevoel dat ze me iets niet vertelde. Ik ging er maar in mee, want ik wilde niet gaan graven, zeker niet nu ik haar net terug had, min of meer. "Carrière ligt soms in de weg van de liefde, maar het komt vast wel weer goed." zei ik, voor ik even stopte om een slok melk te nemen. Het was een fijne afwisseling van de zoute smaak van de tosti. Bij haar vraag knikte ik. "Alleen tijdens de dinsdag ben ik de hele dag vrij. Voor de rest moet ik of de ochtend of de middag wel werken. Sorry, Sammie. Ik zal je wel zo veel mogelijk aanmoedigen als het even kan." Ik schonk haar een verontschuldigend glimlachje. Ik stopte weer een stuk tosti in mijn mond en keek even naar het strand, waar we samen zoveel tijd hadden doorgebracht als kinderen. Ik keek haar weer aan. "Als je wil kan ik wel emt je mee naar het feest vanavond... Als ik klaar ben met werken." Ik schonk haar een klein glimlachje. Eigenlijk was ik best nerveus hiervoor, want als dit geen date was, kwam het feest van vanavond verrassend veel in de buurt. Nu wist ik ook dat ik echt geen kans maakte bij Sam, maar ergens kwamen nu alle tienergevoelens weer boven, waarvan ik had gedacht dat ik ze weg had gestopt. Blijkbaar niet, want anders zou mijn hart nu geen radslagen maken in mijn borstkas.


    Bowties were never Cooler


          Welcome To Bondi Beach     




    Aloha Surfaholics,

    Het is tijd om het festival rond de Bondi Boardriders Cup in te luiden en dat doen we in de vorm van een feest! Wanneer de zon onder gaat worden de kampvuren ontstoken op het strand, vloeit de alcohol rijkelijk en klinkt er meeslepende muziek. Het is zaterdag 4 maart 2O17 en overdag is de lucht azuurblauw en onbewolkt. De temperatuur loopt op naar 28°C. De zee heeft een redelijke golfslag en is iets ruiger dan gisteren, al is het niets ongewoons. We beginnen echter in de ochtend, waar het strand glad is gestreken door het water, de meeuwen nog het hoogste woord voeren en enkel de vroege vogels zich geroepen voelen zich al op het strand te wagen. So enjoy the sun and;

    A Hui Hou!



    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Sage Ripley
    ___________________________________________


    ♚      ♔      ♚



    Next Wave Please


    Professional - Beach - Alone - Outfit



          Met een zachte klik sluit de schuifdeur en opgelucht loopt Sage het bordes af, zo regelrecht het strand op. Hier begint ze met haar opwarming en het strekken van haar spieren.
          Ze had een uur wakker gelegen in bed en geluisterd of er al een andere pro wakker was, maar als dat al het geval was geweest dan had diegene ook niet veel geluid gemaakt. Ondanks dat ze hier misschien wel de mogelijkheid heeft om uit te slapen, wat in haar normale dagelijks leven absoluut niet het geval is, lijkt ze dat niet eens meer te kunnen. Ze is zo gewend aan vroeg opstaan, dat zeven uur echt haar max is wat slaap betreft.
          Langer blijven liggen was echter geen optie geweest, want ze verveelde zich stierlijk. Naar haar idee heeft ze het appartement nu zonder iemand wakker te maken weten te verlaten en wat beter te doen op dit tijdstip dan haar ochtendroutine? Extra zwaar, wel te verstellen, aangezien ze de calorieënbom die Jax gisteren voor haar heeft besteld er af moet lopen. Het was lekker geweest, daar had hij gelijk in. Nu voelt ze zich echter lichtelijk schuldig dat ze zichzelf al op de eerste dag heeft laten overhalen door de rebel.
          Ondertussen begint ze langs de kustlijn te joggen en inhaleert ze de vertrouwde zilte geur van de zee. Het gekrijs van de meeuwen in combinatie met het wegzakken van haar voeten in het mulle zand doen haar des te meer beseffen hoe veel ze van het strand houdt. Haar liefde voor de oceaan is dan ook het enige wat haar zo ver heeft gekregen deze weer te betreden na de gebeurtenissen van vorig jaar.
          In gedachten verzonken en genietend van haar rustige omgeving jogt ze minstens een half uur door, waarna haar oog op de strandtent van gisteren valt. Even blijft ze met haar handen in haar zijde en zwaar ademend staan, twijfelend over of ze naar het appartement zal gaan voor koffie of hier zal vragen of ze misschien een rekening kan openen omdat ze haar portemonnee nu niet bij zich heeft. Uiteindelijk besluit ze voor de laatste optie, onwillig haar misschien nog slapende collega's wakker te maken. Nog na-hijgend betreed ze 'The Shipwreck Hut'.


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Milo Collard
    ___________________________________________


    ♦      ♢      ♦





    Local       -       Milo's Van      -       Met Brooke



          Milo heeft geen idee hoe laat het is, of, aan het langzaam toenemende licht te zien, hoe vroeg het is. Hij ligt als een verlamde op zijn bed. Zijn kleren heeft hij gisteren van zich afgeworpen en hij ligt nu in zijn boxer bovenop zijn dekens in verband met het gebrek aan zin om te bewegen. Hij heeft geen oog dicht gedaan.
          "Ik ga Cal helpen, zie ik je zo dan?"
          En nee, Ava had hem niet zo gezien want op de een of andere manier had Milo zijn lichaam de weg naar de strandtent niet terug kunnen vinden zonder sturing van zijn gedachten, en zijn gedachten... wel die zijn met hele andere dingen bezig. Ergens had hij het nog in zich kunnen vinden om een appje naar Cal te sturen met de een of andere halfbakken smoes over drukte bij Surf's Up. Het is niets voor Milo om smoesjes te bedenken, dus hopelijk zoekt Cal er niks achter en gelooft hij het zonder een tweede gedachte. Milo had in ieder geval een thumps up emoji gekregen, gevolgd door een gif van een hond op een waterscooter, wat dat dan ook mag betekenen.
          Alice had hij gevonden, of in ieder geval vanaf een afstandje gade geslagen. Ze was met Roscoe en Raina en Milo had gewoonweg geen zin gehad om het gesprek te onderbreken en ook de andere twee onder ogen te moeten komen, om vervolgens maar gewoon te verwachten dat Alice met hem mee zou lopen om zijn gezeur aan te horen. Nee, beter treft hij haar een keer alleen.
          Maar dat betekend nu dus wel dat hij nog steeds opgescheept zit met al zijn tegenstrijdige gedachten. Iemand anders visie zou heel erg goed van pas komen, maar naast Alice weet niemand over zijn gevoelens voor Ava, laat staan zijn deelname aan Boardriders of de beweegreden daar achter. Er is maar een ander persoon die hij hiermee eventueel zou vertrouwen, maar zij staat misschien te dichtbij en hij wil Brooke haar relatie met Ava niet bemoeilijken door zijn struggles met haar te delen.
          Geklop op zijn deur verstoort zijn chaotische gedachten en hij veert overeind. Het is zaterdag, Alice heeft geen dienst. Of wel dienst? Is het Alice? Hij schiet van zijn bed af en slingert zonder verdere omhaal de deur van zijn busje open, hopend op zijn blonde maatje. Het is ook een blond maatje, maar niet Alice. Brooke staat voor zijn neus en meteen beseft Milo dat hij alleen zijn boxer aan heeft. Fucking geweldig begin van de ochtend... maar goed, gelukkig is het niet veel anders dan een zwembroek. Hij grijnst haar schaapachtig en een tikkeltje verontschuldigend tegemoet.
          'Well, good morning,' begroet hij, waarna hij gemaakt nonchalant tegen de deurpost gaat staan hangen en haar een overdreven knipoog stuurt. 'How you doin?'

    [ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 12:10 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Brooke Morgan
    ☼      Local – Home/Milo’s Van – Met Milo      ☼







          Ik rek me nog een laatste keer uit en smijt dan mijn benen over het randje van het bed. Ik moet opstaan anders kom ik te laat. Aap heeft al drie keer op mijn deur geklopt en ik vertik het om dat nog een keer aan te horen. Ik trek een simpel wit bikini topje aan met een kort spijkerbroekje eronder. Als ik mijn werkshirt in mijn rugtas prop hoor ik dit keer zwaardere voetstappen dan die van mijn zusje buiten.
          ‘Je komt te laat Kiddo,’ roept mijn vader terwijl de deur word open getrokken.
          ‘Ik weet het, ik weet het en ik moet ook nog iets eten,’ zeg ik. Ik gooi mijn rugtas op mijn rug en draai me om om mijn vader goedemorgen te zeggen.
          ‘Ik zorg toch altijd goed voor je,’ grijnst mijn vader terwijl hij een bord omhoog houdt.
          ‘Wat moet ik toch zonder jou,’ knipoog ik terug als ik het broodje van het bord af grits. Hij stapt voor me aan de kant zodat ik de tuin in kan stappen. Ik trek mijn board uit het zand en plant die onder mijn arm.
          ‘Goedemorgen paps,’ brabbel ik met mijn mond vol. Ik geef hem een kus op zijn wang en ga er met een klein drafje vandoor.
          ‘Groetjes aan Milo en doe voorzichtig,’ roept hij me achterna. Gelukkig is het niet heel ver naar Milo en ik hoop niet dat hij al op me zit te wachten. Als ik zijn VW busje zie ga ik even stil staan om mijn board in het zand te zetten. Ik ben nog op tijd dus ik loop rustig die kant op en klop aan.
          De deur wordt met zo’n onverwachte slinger open gegooid dat ik er van schrik. Milo staat in de deuropening met een schaapachtige grijns.
          ‘Well, good morning,’ begroet hij me, waarna hij nonchalant tegen de deurpost gaat staan hangen en me een overdreven knipoog schenkt ‘How you doin?’
          ‘Oh save it, Collard!’ lach ik hem toe terwijl ik ‘m een zetje geef zodat ik er langs kan.
    Ik plof neer en bekijk hem bekritiserend van top tot teen. Het is 8 uur ‘s ochtends en we hadden afgesproken om te gaan surfen voor dat we samen aan een shift beginnen bij Surf’s Up.
          ‘Is er een rede voor dat je alleen je boxer aan hebt?’ vraag ik hem terwijl mijn wenkbrauw als vanzelf omhoog komt.
          ‘Kleed je aan, ik maak wel wat eten voor je,’ zeg ik terwijl ik opsta en begin met zijn kastjes doorzoeken.



    ☼      Life’s A Wave, Catch It      ☼

    [ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 18:09 ]


    Salty eyelashes and the endless Ocean

    Milo Collard
    ___________________________________________


    ♦      ♢      ♦






    Local       -       Milo's Van      -       Met Brooke



          Als Milo al niet verliefd was geweest op Ava en als hij niets iets had voor brunettes maar voor blondines, dan was Brooke het helemaal geweest voor hem. Maar Milo is wel verliefd op Ava en hij heeft wel een voorkeur voor brunettes en dat is allemaal helemaal prima, want Brooke als beste vriendin is een van de beste dingen die hem ooit is overkomen. Ze zijn zo op hun gemak bij elkaar en hebben zo veel dingen gemeen, hij zou het niet anders willen dan hoe het nu is.
          ‘Oh save it, Collard!’ Is dan ook haar speelse reactie op zijn vertoning en hij rolt geërgerd met zijn ogen. Brooke is ook de enige die weg kan komen met het benoemen van zijn achternaam, maar dat zegt niet dat hij het met een glimlach tegemoet treed.
          Weinig onder de indruk duwt Brooke hem met een zetje aan de kant en loopt langs hem heen zijn 'huis' in. Zonder blikken of blozen ploft ze op de bank neer, welke momenteel nog op is gemaakt en fungeert als zijn bed. Vanaf haar positie geeft ze hem een snelle once-over en trekt vragend een wenkbrauw op.
          ‘Is er een reden voor dat je alleen je boxer aan hebt?’ vraagt ze hem vrij terecht, want ze hadden om acht uur afgesproken en haar aanwezigheid betekend dus dat Milo te laat is. Ach, niet omdat hij zich heeft verslapen in ieder geval.
          'Nieuwe mode trend?' Probeert hij flauwtjes, waarop Brooke haar ogen rolt en weer overeind komt.
          'Kleed je aan, ik maak wel wat eten voor je,’ zegt ze terwijl ze door de kastjes begint te spitten. Milo grinnikt en schud verbouwereerd zijn hoofd.
          'Doe vooral alsof je thuis bent,' grapt hij, terwijl hij zich om draait en op zoek gaat naar een van zijn zwembroeken. 'Ik heb slecht geslapen overigens, dus ik kan wel een paar goede golven gebruiken. Al een blik op de zee geworpen om te zien wat we kunnen verwachten?' vraagt hij nieuwsgierig en hoopvol. Ja, de zee kan zijn zorgen misschien wel weg spoelen en hem helpen beslissen of hij zijn gedachten deelt met Brooke. Hij liegt niet tegen haar, maar bij verzwijgen voelt hij zich ondertussen ook al lang niet meer zo prettig.
          In afwachting op haar antwoord draait hij zich weer naar haar toe en houdt ondertussen met een vragende blik twee verschillende zwembroeken omhoog.
          'Links of rechts? Ik ben in een khaki chique bui,' zegt hij lijzig en met een bekakte toon.


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Samantha ‘Sam’ Patterson
    19 years – professional – at beach in the ocean – Alone

          Het was nog redelijk vroeg in de ochtend maar ik was al een behoorlijke tijd wakker. Het was nog stil in het huis, maar dat betekende natuurlijk niet persé dat er nog niemand wakker was. Met al deze professionals was de kans toch wel redelijk groot dat er al meer op waren gestaan of zelfs al aan het trainen waren. Nog kort bleef ik liggen maar uiteindelijk kwam ik ook uit bed. Ik liep naar de badkamer en maakte me snel klaar voor deze ochtend. Ik had mijn bikini al aangetrokken zodat ik gelijk op het strand kon gaan surfen nu het waarschijnlijk nog wat rustiger zou zijn.
          Rustig liep ik naar de keuken waar ik een gezond ontbijt voor mezelf klaarmaakte met een kopje thee. Ik wist van mezelf dat als ik niet zou ontbijten ik meteen neer zou vallen, en dat was natuurlijk niet handig voor mijn eerste grote competitie sinds jaren. Eenmaal aan het ontbijt checkte in mijn social media en deed ik wat achterlijke spelletjes op mijn mobiel zoals candy crush. Ik richtte mijn blik even naar buiten en glimlachte, het leek een mooie dag te zijn qua weer. Ik kwam overeind en zette mijn afwas gelijk in de afwasmachine waarna ik weer terug ging naar de badkamer om nog even snel te checken of ik zo kon verschijnen in het openbaar en om natuurlijk tanden te poetsen.
          De zon viel meteen op mijn gezicht bij mijn eerste stap naar buiten. Ik glimlachte tevreden en snoof de geur van de oceaan vast een keer op, er was toch echt niets beters dan dat. Ik rekte me uit en pakte snel mijn surfplank waarna ik op een ontspannen tempo richting het strand ging. Eenmaal daar zette ik de plank rechtop in het zand en keek even in het rond. Hoewel het nog aan de vroege kant was, was het al een heerlijke temperatuur. Ik begon rustig met wat oefeningen om mijn spieren op te warmen. Deze oefeningen hoefde ik ondertussen echt niet meer over na te denken, ik begon er elke dag mee en regelmatig gebruikte ik ze ook als cool-down na de trainingen. Eens in de zoveel tijd keek ik even om me heen of ik al bekenden zag, het leek me niet verkeerd om met wat anderen een golf te pakken, hoewel alleen natuurlijk ook heerlijk was. Beetje bij beetje werd het langzaamaan drukker op het strand, maar echt druk was het nog altijd niet te noemen.
          Ik pakte de surfplank uit het zand en glimlachte weer tevreden. "Daar gaan we dan," mompelde ik zacht in mezelf en liep het water in. Het water was de perfecte temperatuur. Ik peddelde een stukje zodat ik wat verder van het strand af kwam en ging daar rechtop zitten. Van deze afstand keek ik terug naar het strand.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    ROSCOE "ROZ" JONESY
    26 | Lifeguard off duty | Beach | Twins & Sage

    Hoewel ik vandaag mijn vrije dag heb, heb ik toch maar mijn life-guard short aangetrokken. Ik vind het namelijk niet erg als mensen me aanspreken met vragen; het kost me slechts enkele seconden van mijn tijd en het strand is er wel een stuk veiliger door. Bovendien kan ik ze voor andere zaken ook gewoon door verwijzen naar mijn collega's en zijn die mensen ook geholpen. Wren verwijt me wel eens dat ik getrouwd ben met mijn jobs, en misschien heeft ze daar ook wel een beetje gelijk in.
    "Oom Roz!" roept Roslyn me enthousiast toe terwijl ze met uitgestrekte handjes naar me toe komt lopen. Voor ik haar echter kan waarschuwen dat Munroe hetzelfde aan het doen is, maar dan vanuit een andere richting, botsen de twee in volle vaart tegen elkaar aan. Munroe, stoere bonk als hij is, blijft even verdwaasd zitten en wrijft met tegenzin dan toch een keer over zijn pijnlijke hoofd terwijl hij zijn zusje een verwijtende blik toe werpt. Roslyn is echter een heel andere karaktertje en zet het meteen op een oorverdovend krijsen. Ik trek een sprintje naar het duo toe en geef eerst broerlief een aai over de bol en een knipoog, waarop ik hem vol vertrouwen in mijn viervoeters de lijnen overhandig. Daarna til ik de kleine prinses op en haar op één arm zet. Met mijn vrije hand wrijf ik haar wilde haren uit haar gezicht, zodat ik kan zien of ze zich bezeerd heeft.
    "Ik moe-hoe-hoet een pl- een pl- pl- een pleiste-her!" weet de jongedame tussen het huilen door uit te brengen.
    "Lynnie, je bloedt helemaal niet. Zal ik er een kusje op geven? Dan is het vast zo weer beter," stel ik voor. Het idee wordt onthaald met een korte knik, terwijl het meisje zichzelf de tranen uit de ogen veegt. Ik druk mijn lippen stevig op haar voorhoofd en geef haar een flinke smakkerd, wat toch weer een -dan wel zuinige- glimlach op haar gezichtje brengt.
    "Maar ik wil toch graag een pleister," deelt ze dan nog stilletjes mee. Ik moet zachtjes lachen en schud even mijn hoofd, maar natuurlijk zou ik ouwe trouwe Ome Roz niet zijn als ik me niet om de vinger van dit engeltje liet winden.
    "Zullen we er eentje halen bij Ava?" stel ik voor.
    Alsof ik een toverwoord heb uitgesproken beginnen de twee kleuters te jengelen en joelen van plezier. Een bezoekje aan Ava vinden ze altijd het beste deel aan hun dag, en ze zullen het dan ook nooit afslaan. Al kan het natuurlijk te maken hebben met het feit dat deze bengels me altijd iets lekkers weten af te paaien als we naar de hut gaan. Ik de leiband van Dasha en Dipper terug over van Munroe. Die van Dingo en Darling laat ik hem wel nog vasthouden. De oude rakker raakt zelden opgewonden genoeg om er vandoor te willen gaan en Darling heeft dan weer de kracht niet zich te verzetten tegen de kleine jongen. Mijn alfa en pup zijn dan weer iets minder voorspelbaar.
    Het moet er vast gek uit zien; een man alleen met twee kinderen, drie honden en een kat op het strand. Maar dit gebeurt zo vaak in onze familie. De meeste locals kijken er dan ook niet meer van op als ze ons weer eens over het zand zien rennen, hollen en buitelen.
    Eens in de strandtent laat ik mijn blik rond glijden, op zoek naar de favoriete dame van de tweeling; een actie die ik me echter al snel beklaag. In de fractie van een seconde dat ik Munroe uit het oog verlies is de kleine duivel al verdwenen.
    "Dasha," spreek ik mijn oudste hond aan. Meteen heb ik haar aandacht. "Waar is Munroe? Waar is ie?" Al snuffelend gaat het teefje op zoek naar haar kleine vriendje, en ik kan wel door de grond zakken als we hem aantreffen.
    "U mag Darling best strelen hoor, dat vindt ze helemaal niet erg. Haar pootje doet ook helemaal geen pijn, ziet u," legt het mannetje uit aan een blonde dame die net iets aan het bestellen is. Met enkele passen stap ik naar het ventje toe, en zet Roslyn op de grond, zodat ik hem een hand op de schouder kan leggen.
    "Munroe, laat die arme dame toch gewoon met rust, vriendje. Volgens mij heeft ze helemaal geen inte-" mijn woorden blijven ergens achterin mijn keel, onuitgesproken, hangen, als ik zie wie de dame is die voor me staat. "Sage Ripley?" vraag ik stil, in de hoop niet teveel ongewenste aandacht naar haar toe te trekken.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Brooke Morgan
    ☼      Local – Milo’s Van – Met Milo      ☼






          Met een blik knakworsten in mijn hand draai ik me om naar Milo.
          ‘Hmm.. links, voor het extreme khaki chique,’ zeg ik met net zo’n bekakte toon. Lachend besluit ik dat de knakworstjes er eigenlijk wel goed uit zien en zet ze op het vuur. Nu nog op zoek naar een zak met broodjes.
          ‘Ik heb trouwens nog niet echt een blik geworpen op de zee,’ zeg ik terugkomend op zijn vraag.
          ‘Waarom heb je eigenlijk slecht geslapen? Iets waar ik je bij kan helpen?’ vraag ik een beetje bezorgd. Ik kan zelf wakker liggen over de kleinste dingetjes dus ik weet hoe vervelend het is.
          Milo lijkt de laatste tijd wat afweziger dan normaal en ik maak me er best zorgen over. Als hij nou gewoon met me praat, ik veroordeel hem toch niet. Maar ik wil hem niet pushen, als hij het kwijt wil komt hij hopelijk vanzelf wel.
          Het weer buiten is heerlijk dus we kunnen best buiten eten. Ik klap twee stoeltjes uit met zicht op de zee en zet er een tafeltje voor.
          ‘De zee ziet er trouwens heerlijk uit, mooie golven, daar kunnen we beide onze problemen wel in weg spoelen,’ roep ik naar binnen.
    Problemen… wat zeur ik nou eigenlijk. Ik heb geweldige vrienden, een leuke baan, ik woon op de mooiste plek op aarde, ik heb aapje en mijn vader steunt me in alles. Dus mijn probleem is alleen mijn moeder.. Ik schud een keer met mijn hoofd om de gedachtegang te onderdrukken en kom weer op aarde.
          ‘Zo moeilijk is het niet om een zwembroek aan te doen Collard!’ zeg ik plagerig.
    Ik ga zitten en maak een broodje voor Milo en beslis dat ik er zelf ook wel een lust. Het mag eigenlijk niet nu ik mee doe aan de cup maar ik lust er wel wat mayonaise bij.
          ‘Guilty pleasure, neem even mayo mee als je naar buiten komt, als je teminste ooit nog naar buiten komt,’ ik lach hardop om mijn eigen grapje en ga dan heerlijk achteruit zitten wachtend op mijn khaki chique vriend.



    ☼      In High Tide Or In Low Tide I’ll Be By Your Side      ☼

    [ bericht aangepast op 5 jan 2018 - 12:25 ]


    Salty eyelashes and the endless Ocean