• Deze discussie heb ik nu al jarenlang, en het felst nog met mijn zusje. Maar ik zit al vier jaar op het unief, en al vier jaar maak ik mee dat het niet bepaald makkelijk is om een wetenschappelijke richting te volgen. Ja oké, ik heb moeite met studeren en concentreren, maar daarom doe ik er vier jaar over, en geen drie. Maar AL mijn medestudenten hebben ook heel vaak moeite om hun hoofd boven water te houden. Ik weet niet of het enkel mijn opleiding is, maar ik denk dat dat wel algemeen wetenschappen is. En dan hoor je verhalen van andere richtingen die 50% minder les hebben in de week dan wij, die heel veel tijd hebben, eventjes de boeken doorlezen en door zijn. Ik kan nog een hele tekst schrijven waarom ik vind dat wetenschappen zwaarder is, maar het gaat hier niet om jullie te overtuigen hiervan.
    Er geldt uiteraard wel, iedereen ziet de opleiding anders, en wetenschappens zouden niet goed zijn in andere richtingen, oké. Maar zoals ik het zie, is wetenschappen zwaarder dan de rest. En nee, met die stelling wil ik niet zeggen dat de rest van de opleidingen peanuts zijn, absoluut niet. Ik zeg enkel dat in mijn mening wetenschappen nog net een trapje hoger ligt. Wat zijn jullie ervaringen/meningen?


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Ik vind dit tbh heel kort door de bocht, lullig tegenover andere niveaus en opleidingen en nergens op slaan.


    •

    Ik denk niet dat de ene studie moeilijker of makkelijker is, eerder anders. Bij de ene studie wordt er veel van je verlangd qua dossiers en portfolio's, de andere opleiding vraagt juist meer theorie in tentamens.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Ik vind dit ook nogal kort door de bocht.

    Volgens mij speelt het effectief wel een rol of je ergens goed in bent of niet. Ik heb als opleiding eerst Psychologie een jaar gedaan en daarna Geschiedenis en dat heb ik gewoon afgerond perfect zoals het moest. Mijn wiskunde is echt extreem slecht, wat één van de redenen is waarom ik na een half jaar al wist dat Psychologie niets voor mij was. Had ik de rest van die richting aangekund (die overigens erg wetenschappelijk is)? Hoogstwaarschijnlijk wel. Maar eigenlijk interesseerde geschiedenis me meer en was het ook gemakkelijker om langer voor die vakken te werken. Dus ik had nooit dezelfde punten behaald bij Psychologie als nu bij Geschiedenis.

    Geschiedenis is een volledig andere richting, met een andere denkwijzen andere verwachtingen. Zo worden wij bijvoorbeeld niet op een beroep voorbereid en neen het is ook eigenlijk niet de bedoeling dat we de gehele geschiedenis vanbuiten kennen. Het doel is om snel informatie te vinden, het belangrijke van het onbelangrijke te onderscheiden en kritisch te zijn. De manier waarop wij teksten lezen en schrijven is zo veel anders dan bijvoorbeeld harde wetenschappen, dat ik er bijna zeker van ben dat als wetenschappers mijn richting zouden volgen en papers moesten schrijven, zezouden buizen. Zouden ze slagen op de gewone examens? Hoogstwaarschijnlijk wel, maar ik ben er dan ook vrij zeker van dat dit dan gewoon komt door het vanbuiten leren van de leerstof zonder er dieper over na te denken en een eigen mening in te brengen. Iets waar je uiteindelijk ook niet veel aan hebt... Ik denk dat daar een beetje de fout zit: bij harde wetenschappen is het gewoon vanbuiten leren niet echt mogelijk omdat jullie ook veel moeten kunnen toepassen. Dus als je niet meekan met de leerstof kan je het niet 'faken'. Bij de meer humane richting is dit in veel gevallen (niet altijd!) wel mogelijk. Als je gewoon alles vanbuiten leert kom je er wel, maar to be honest wat heb je dan aan je richting? Ook professoren appreciëren dit overigens zeker niet altijd.

    Ik wil ook nog even zeggen dat ik echt veel tijd spendeer met boeken lezen, papers schrijven etc. Ook in mijn Geschiedenis masterjaar, dat maar één jaar was trouwens, moest ik een masterproef schrijven, ook nog eens minstens 3 papers en dan lessen volgen uiteraard. Toen ik dat vergelijk met een vriendin die Psychologie deed, was haar werklast wel meer verspreid over 2 jaar en moest ze een veel kortere masterproef schrijven dan ik. Dit jaar kwam er ook nog eens een voltijdse stage van 2 maanden bij en een groepsproject. Mijn jaar zat dus echt goed gevuld, ik heb mijn vriendje maar 1 soms 2 keer in de week kunnen zien en heb zelfs anti-stress pillen moeten nemen.

    Ik ga nooit zeggen dat Geschiedenis de allerzwaarste richting is die je kan volgen, zeker als je een vlotte schrijven en snelle lezer bent valt het in het algemeen voor een universitaire richting best mee. Maar: ik ben wel echt elke dag tot minstens 20u bezig met mijn vakken en papers. Ik zeg niet dat de wetenschappers dit niet doen! Ik wil gewoon even zeggen dat ook andere richtingen volle dagen hebben, maar gewoon op een andere manier.


    Ik weet zeker dat je hier niemand mee wilde kwetsen en dat je een oprechte vraag stelde, maar ik denk dat het gewoon moeilijk te zeggen is omdat het zo persoonlijk afhangt van jezelf. Want er zijn echt studenten die uitgaan en nooit naar de lessen komen en dan op zichzelf veel leren, bij veel van mijn vakken ging dat bijvoorbeeld al niet omdat de professor echt hamerde op de eigen notities. Deze studenten kunnen dan dus beter een richting doen waarbij het naar de les komen niet zo belangrijk is.

    [ bericht aangepast op 5 mei 2018 - 14:27 ]


    The soul needs autumn.

    Wervelwind schreef:
    Ik vind dit ook nogal kort door de bocht.

    Volgens mij speelt het effectief wel een rol of je ergens goed in bent of niet. Ik heb als opleiding eerst Psychologie een jaar gedaan en daarna Geschiedenis en dat heb ik gewoon afgerond perfect zoals het moest. Mijn wiskunde is echt extreem slecht, wat één van de redenen is waarom ik na een half jaar al wist dat Psychologie niets voor mij was. Had ik de rest van die richting aangekund (die overigens erg wetenschappelijk is)? Hoogstwaarschijnlijk wel.

    Geschiedenis is een volledig andere richting, met een andere denkwijzen andere verwachtingen. De manier waarop wij teksten lezen en schrijven is zo veel anders dan bijvoorbeeld harde wetenschappen, dat ik er bijna zeker van ben dat als wetenschappers mijn richting zouden volgen ze zouden buizen. Zouden ze slagen op de gewone examens? Hoogstwaarschijnlijk wel, maar ik ben er dan ook vrij zeker van dat dit dan gewoon komt door het vanbuiten leren van de leerstof zonder er dieper over na te denken en een eigen mening in te brengen. Iets waar je uiteindelijk ook niet veel aan hebt... Ik denk dat daar een beetje de fout zit: bij harde wetenschappen is het gewoon vanbuiten leren niet echt mogelijk omdat jullie ook veel moeten kunnen toepassen. Bij de meer humane richting is dit in veel gevallen (niet altijd!) wel mogelijk. Als je gewoon alles vanbuiten leert kom je er wel, maar to be honest wat heb je dan aan je richting? Ook professoren appreciëren dit overigens zeker niet altijd.

    Ik wil ook nog even zeggen dat ik echt veel tijd spendeer met boeken lezen, papers schrijven etc. Ook in Geschiedenis masterjaar, dat maar één jaar was trouwens, moest ik vorig jaar een masterproef schrijven, ook nog eens minstens 3 papers en dan lessen volgen uiteraard. Toen ik dat vergelijk met een vriendin die Psychologie deed, was haar werklast wel meer verspreid over 2 jaar. Dit jaar kwam er ook nog eens een voltijdse stage van 2 maanden bij en een groepsproject.

    Ik ga nooit zeggen dat Geschiedenis de allerzwaarste richting is die je kan volgen, zeker als je een vlotte schrijven en snelle lezer bent valt het in het algemeen voor een universitaire richting best mee. Maar: ik ben wel echt elke dag tot minstens 20u bezig met mijn vakken en papers.


    Ik weet zeker dat je hier niemand mee wilde kwetsen en dat je een oprechte vraag stelde, maar ik denk dat het gewoon moeilijk te zeggen is omdat het zo persoonlijk afhangt van jezelf. Want er zijn echt studenten die uitgaan en nooit naar de lessen komen en dan op zichzelf veel leren, bij veel van mijn vakken ging dat bijvoorbeeld al niet omdat de professor echt hamerde op de eigen notities. Deze studenten kunnen dan dus beter een richting doen waarbij het naar de les komen niet zo belangrijk is.


    Dank je. Dat was een heldere uitleg.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Patholoog schreef:
    (...)

    Dank je. Dat was een heldere uitleg.


    Ik heb hem eigenlijk nog wat aangepast, sorry!

    Maar ik denk dus dat het heel persoonlijk is en ook heel erg van universiteit afhangt (en ook van vak tot vak uiteraard).
    Ik zal nooit ontkennen dat wetenschappers meer vakken hebben, maar wij doen echt nog veel buiten onze vakken (ook al lijkt het soms niet zo). Maar ik begrijp ook wel dat het soms zo overkomt als 'goh die humane wetenschappen die hebben het toch niet zo heel zwaar'.


    The soul needs autumn.

    Maji schreef:
    Ik vind dit tbh heel kort door de bocht, lullig tegenover andere niveaus en opleidingen en nergens op slaan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ik snap niet zo goed wat je met het topic wilt.

    Ik heb zelf de filmopleiding gedaan. Dat is een meer praktisch uitvoerende opleiding waarbij ook veel fouten gemaakt worden waarvan je vervolgens weer leert. Ik heb me in mijn eindexamenjaar kapotgestrest om mijn full-length film die af moest komen en waar ik alles zelf voor moest regelen, organiseren, schrijven, contact houden en duidelijkheid verschaffen aan mijn cast en crew, sponsoring zoeken, bedrijven benaderen, produceren, deadlines moest halen en uiteindelijk samen met mijn editor versie na versie moest monteren. Daar zitten ook onwijs veel uren in en ik heb er veel praktijkervaring mee opgedaan. Wel is het een hele andere richting.

    Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat wetenschappen easypeasy is. Hell, het lijkt me op theoretisch vlak echt een hel om dat allemaal bij te houden en je moet onwijs veel kennis vergaren. Maar mijn vraag aan jou is: Wanneer een studie minder theoretisch is, vind je deze dan ook meteen maar minder zwaar? Want daar kan ik je niet echt in vinden.

    [ bericht aangepast op 5 mei 2018 - 15:29 ]


    ars moriendi

    EdensGate schreef:
    Ik snap niet zo goed wat je met het topic wilt.

    Ik heb zelf de filmopleiding gedaan. Dat is een meer praktisch uitvoerende opleiding waarbij ook veel fouten gemaakt worden waarvan je vervolgens weer leert. Ik heb me in mijn eindexamenjaar kapotgestrest om mijn full-length film die af moest komen en waar ik alles zelf voor moest regelen, organiseren, schrijven, contact houden en duidelijkheid verschaffen aan mijn cast en crew, sponsoring zoeken, bedrijven benaderen, produceren, deadlines moest halen en uiteindelijk samen met mijn editor versie na versie moest monteren. Daar zitten ook onwijs veel uren in en ik heb er veel praktijkervaring mee opgedaan. Wel is het een hele andere richting.

    Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat wetenschappen easypeasy is. Hell, het lijkt me op theoretisch vlak echt een hel om dat allemaal bij te houden en je moet onwijs veel kennis vergaren. Maar mijn vraag aan jou is: Wanneer een studie minder theoretisch is, vind je deze dan ook meteen maar minder zwaar? Want daar kan ik je niet echt in vinden.


    Ik zie uiteraard enkel het verhaal vanaf de wetenschappen. Als ik het mijn vrienden vraag dan gaan die uiteraard niet zeggen "oh nee, eigenlijk valt wetenschappen wel mee". Die zeggen uiteraard wat ik hier in het topic heb geschreven. En mijn zusje is ook geen goed voorbeeld, want zij blaft mij eerder af dan dat ze me effectief haar point of view geeft. Daarom is het interessant voor mij om die kanten van jou en Wervelwind te horen, in plaats van dat er iemand zegt "je bent denigrerend" of "het is kort door de bocht". Ik wil graag weten waarom het zo is.
    "Wanneer een studie minder theoretisch is, vind je deze dan ook meteen maar minder zwaar?" Zoals je zegt, het is anders. Het is natuurlijk zwaar om de hele dag van college naar je bureau te gaan om leerstof in je hoofd te knallen, dan wil je graag dat je iets praktisch te doen hebt. Maar het is geen pretje als je allemaal projecten moet doen, zeker niet tegen een deadline. Ik denk dat het niet echt goed te vergelijken is, en dat je niet zo gauw kunt zeggen of het minder zwaar is.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Ik denk dat het niet persé zwaarder is dan andere opleidingen, het is gewoon heel anders.


    El Diablo.

    Patholoog schreef:
    (...)

    Ik zie uiteraard enkel het verhaal vanaf de wetenschappen. Als ik het mijn vrienden vraag dan gaan die uiteraard niet zeggen "oh nee, eigenlijk valt wetenschappen wel mee". Die zeggen uiteraard wat ik hier in het topic heb geschreven. En mijn zusje is ook geen goed voorbeeld, want zij blaft mij eerder af dan dat ze me effectief haar point of view geeft. Daarom is het interessant voor mij om die kanten van jou en Wervelwind te horen, in plaats van dat er iemand zegt "je bent denigrerend" of "het is kort door de bocht". Ik wil graag weten waarom het zo is.
    "Wanneer een studie minder theoretisch is, vind je deze dan ook meteen maar minder zwaar?" Zoals je zegt, het is anders. Het is natuurlijk zwaar om de hele dag van college naar je bureau te gaan om leerstof in je hoofd te knallen, dan wil je graag dat je iets praktisch te doen hebt. Maar het is geen pretje als je allemaal projecten moet doen, zeker niet tegen een deadline. Ik denk dat het niet echt goed te vergelijken is, en dat je niet zo gauw kunt zeggen of het minder zwaar is.

    Jaa daar ben ik het mee eens. Het ligt denk ik ook enorm aan wat jou ligt en wat niet. Zelf zou ik een geschiedenisopleiding fantastisch vinden om te doen. Heel veel theoretisch werk ook, maar ik heb een grote interesse in dat vakgebied. Met wiskunde moet je bij mij met mijn dyscalculie niet aan komen. Misschien is een wiskundeopleiding theoretisch gezien net zo zwaar als een geschiedenisopleiding, maar voor mij zou geschiedenis hard werken zijn wat lonend voelt en wiskunde gewoon downright impossible.

    Iedereen is anders en bij iedereen sluit een andere opleiding weer beter aan. Daarom is het moeilijk om te judgen of de ene opleiding zwaarder is dan de andere. Sure, je hebt altijd studenten die elke avond feesten en het allemaal met 2 vingers in de neus halen en tuurlijk, je hebt opleidingen waar studenten veel vrije uren hebben. Maar zo'n studenten heb je vast ook op de theoretisch zwaardere opleidingen zitten en misschien moeten die vrije studenten in hun eigen tijd dubbel zoveel doen/maken etc. Soms hoor ik met mensen zeggen dat de filmopleiding alleen maar "wat aankloten" is en lekker spelen met een camera. Bitch pls. Ik weet nog dat ik in mijn afstudeerjaar echt van 's ochtendsvroeg tot 's avonds laat bezig was en je keihard veroordeelt werd als iets niet goed was. Ben er ook een goeie 3 kilo mee verloren destijds haha. But hey, I made it! (:

    Een interessante discussie is het zeker!


    ars moriendi

    Een interessante bijkomende vraag hier, vind ik persoonlijk, is hoe dat universiteiten hun verschillende faculteiten presenteren want als het gaat om bijvoorbeeld de KU Leuven en Letteren oh boy daar is nog veel werk aan de winkel!


    The soul needs autumn.

    Wervelwind schreef:
    Een interessante bijkomende vraag hier, vind ik persoonlijk, is hoe dat universiteiten hun verschillende faculteiten presenteren want als het gaat om bijvoorbeeld de KU Leuven en Letteren oh boy daar is nog veel werk aan de winkel!


    Ja, inderdaad, dat is ontzettend interessant!


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Als Letterenstudent voel ik me nu toch niet helemaal serieus genomen. :') Het is echt appels met peren vergelijken, naar mijn gevoel. Een studie als natuurkunde is in geen enkel opzicht compatibel en vergelijkbaar met een studie als Nederlands, die ik doe. Ik heb over het algemeen redelijk weinig contacturen, maar in de tijd die ik niet in college zit, moet ik zelf aan de slag: boeken lezen, essays schrijven, dat soort dingen. Ik zal eerlijk zijn: bij Nederlands is het redelijk makkelijk om een vak te halen, om in ieder geval een voldoende eruit te slepen. Maar in de drie jaar dat ik nu studeer, heb ik amper iemand hoger dan een dikke 8.5 zien halen. Nog nooit is er een 10 uitgedeeld. Het is gewoon niet te vergelijken.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Echt fijn hoe we hier op een normale manier naar elkaar luisteren, ook al is niet iedereen het met elkaar eens.

    Wat betreft mijn mening is alles hierboven al gezegd denk ik. Ik wil nog wel mijn ervaring met dit onderwerp delen:
    Ik ben een echt wiskunde meisje (zit momenteel in 5V) als ik mijn huiswerk bijhoud en goed leer voor de toets haal ik altijd wel een 9.
    Echter bij geschiedenis in de derde had ik grote moeite met het vak. Ik interpreteerde de bronnen nooit goed. Was de cartoon nu door een voor- of tegenstander van dit concept gemaakt. Is dit fragment betrouwbaar etc. Ik zag het gewoon niet en haalde altijd een zesje.
    Iets waar anderen mensen misschien wel precies het tegenovergestelde hebben.

    Waar ik mij op de middelbare school ook heel erg aan erger, is hoe het profiel NT zo wordt verheerlijkt tov de andere profielen. Het wordt gepresenteerd alsof het heel veel moeilijker is dan de andere profielen. En dat is wrs wel zo voor een alfa-leerling, maar voor een bèta is het wrs weer omgedraaid.

    Dit topic gaat natuurlijk over de Uni, toch wilde ik dit even kwijt omdat het denk ik wel een beetje aansluit qua alfa en bèta en moeilijkheidsgraden.


    Als je altijd jong bent, heb je nooit een jeugd.

    Ik denk dat je de verschillende faculteiten en opleidingen gewoon echt niet met elkaar kan, en moet willen verdelijken. Wat KingRichard ook zegt, het is echt appels met peren vergelijken. Denk dat bij iedere opleiding op andere vlakken uitdagingen liggen en op een andere manier. En daar nog bovenop, wat voor de ene easy peasy is is voor de ander verrekte lastig. Dus ja, het hang gewoon van te veel factoren af om er een zinnige vergelijking van te maken in mijn opinie.


    The truth is out there.