|
☾ C e r y s B l a n c h e
Youll be too much woman
for every man,
until you meet your soulmate.
25, bunny / 3jr, Dantae, outfit
Ze was net van plan de verschillende uitgangen eens door te nemen, na haar aanvaring met desbetreffende persoon, wanneer dezelfde figuur haar brutaal omdraaide. De gedachte aan de mogelijke mensen die ze het liefst zou willen ontwijken, had haar kennelijk achteloos gemaakt naar de omgeving toe. De automatische beleefdheid was zo te merken r niet goed genoeg geweest, te horen aan de grom die hij snel had ingeslikt. Net op het moment dat ze hem een indrukwekkende klap in het gezicht wilde geven, in de hoop een beetje van die stoutmoedigheid uit zijn systeem te krijgen, realiseerde ze wie er voor haar stond. Juist de persoon die ze had willen ontwijken. Licht wankelend op haar voeten trachtte ze in haar verwarde bui naar evenwicht te vinden. Dat dit was door haar hand vervolgens naar het dichtstbijzijnde uit te reiken, wat zijn borstkas toevallig was, was een gegeven waar ze te laat aan had gedacht.
Haar hart klopte in dr keel. Of was dat zijn hart die ze vaststelde? Zijn woorden kwamen maar vaag bij haar binnen, haar oog lag alweer op de plek waar haar hand gevestigd was. De warmte van zijn lichaam gloeide door zijn witte shirt heen, en de huid die haar pols aanraakte leek wel te verbranden. Ze voelde het zachte kloppen van zijn hart tegen de palm van haar hand kloppen. Voor een ogenblik ondervond Cerys een opgelucht, tevreden emotie, die net zo snel weer vertrok zodra ze doorhad dat hij Miguel niet was. Het was een onbegrijpelijk gegeven; deze man had niet enkel iets wat haar volledig intrigeerde, hij had tevens hetgeen wat Cerys zo sterk aan haar overleden vriend deed denken. Hoe gevaarlijk en onrechtvaardig dat tegelijkertijd ook was voor Dantae en voor haarzelf. De man verdiende het niet vergeleken te worden met haar troosteloze verleden, alleen kon ze niet stoppen, en hij hielp er eveneens niet bepaald aan mee.
|
Tevergeefs had de brunette geprobeerd haar gezicht te verbergen achter de lange lokken, echter wist ze bij voorbaat al dat hij de vrouw allang doorhad. Het was immers te horen geweest op de manier waarop hij haar naam zei, iets waarvan ze had gehoopt dat hij tegen deze tijd weer was vergeten. Ongeacht het feit dat ze dit liever wilde, kon Cerys niet ontkennen hoe goed haar naam op zijn lippen had geklonken. Ze had een mentaal standje nodig om haar gedachten in het reine te houden. Het was ongelooflijk hoe hij het precieze recept voor haar had gevonden om de vrouw zo dwars te kunnen zitten.
Ze wist niet hoe lang er voorbij was gegaan, maar terwijl de minuten wegtikken, kon ze geen enkel woord over haar lippen verkrijgen. Niets. Noppes. Het enige wat er hevig aan toe ging, waren de chaos van gedachten in haar hoofd. Als ze hem in de mensenmassa had gespot, kon ze althans nog gevlucht zijn nu daarentegen was dat een stuk lastiger. Waarom moest hij dan overal een stok voor steken? En niet eens het goede soort. Precies de persoon die ze het liefste niet was tegengekomen, had haar weten te vinden in minder dan tien minuten!
Plots scheen ze door te hebben hoe ze erbij stond, waardoor haar kristalblauwe kijkers zo groot als schoteltjes liet worden. Zo snel als de bliksem trok ze zich volledig bij hem vandaan, om wat passen naar achteren te zetten. Ze staarde in zijn ogen alsof ze een hert was die in de koplichten van een auto keek.
Ik Ik wilde iets anders, kwam het enigszins stamelend haar mond uitrollen, terwijl ze haar pols vastnam alsof hij haar daadwerkelijk pijn had gedaan.
Voor ze er erg in had, bespeurde Cerys zijn huidige staat. Nonchalant stond hij daar met zijn jas onbekommerd over zn schouder geslagen en de mysterieuze sfeer welke hem overal wist te achtervolgen. Die dames achter hem schenen zowaar eveneens wel interesse in hem te hebben, en ze moest toegeven: zelfs haar ogen vonden de zijne steeds opnieuw. Als een aantrekkingskracht, als een magneet die geen medelijden kende voor haar arme toestand. Het was werkelijk waar oneerlijk wat een kracht het bij haar teweegbracht. Vooral toen zijn donkere blik over haar lichaam had gedwaald, en met moeite beteugelde ze zichzelf.
De dorst was voor luttele seconden in haar kijkers te spotten wanneer ze deze over zijn lichaam liet reizen, langzaam, als een rustig lied. Zo ontwaarde ze zijn lippen, en het stoppelbaardje die hem veel te goed stond, maar tevens zijn krachtige, ruwe gestalte, zijn gespierde armen, de donkere haartjes die het versierden, en de tatoeages die onder zijn shirt vandaan piepten. Hij had er goed aan gedaan zich niet op te doffen, want ze was van mening dat ze hem altijd in eenzelfde kloffie mocht komen storen. Als dan ook een zweem van rook, leer, en benzine haar tegemoet kwam, was het feestje compleet. Een mix van ingrediënten die haar lichtelijk in de zevende hemel liet wanen voor een moment.. Er was echter nog iets anders, een meer persoonlijke geur die haar hart een stevige keer liet overkloppen. Het was als een cologne die speciaal voor haar gemaakt was. Onbewust had ze verleidelijk op haar onderlip gebeten, alvorens hier geheel mee te stoppen, gezien de realisatie als een bom insloeg. Ondanks het feit dat ze zich trachtte te beteugelen, waren die enkele seconden genoeg geweest iets van haar onderliggende verlangen aan hem mee te geven. De vrouw slikte de brok door die zich intussen in haar keel had gevormd.
Wat doe je hier? Lekker begin van het gesprek, Cerys, kudos. Het was toch logisch wat hij hier deed. Hoe gaat het met je? Hoort je dat überhaupt uit te maken? Maak dat je wegkomt, die man is een hartenbreker en hij zal er niet om schromen die van jou mee te nemen. Het laatste wat je momenteel nodig hebt, is dat; daar ben je immers al eens op een pijnlijke wijze achtergekomen, klonken Cerys haar innerlijke gedachten.
Ik moet ervandoor, en ik zie dat die twee vrouwen naar je lonken, dus ik neem aan jij ook. Hoewel ze zich in eerste instantie al had omgekeerd, kantelde ze toch even haar hoofd zijn richting op. Enkele bruine, gekrulde lokken vielen over haar slanke schouder heen. Het is tijd je aandacht eindelijk op iemand anders te vestigen, Dantae. Daarbij, ik heb geen interesse in je. Met deze woorden, en zonder verdere aandacht aan hem te besteden, maakte ze nu wel rechtsomkeert om, hopelijk, in de menigte te kunnen verdwijnen.
|
Valkyria
