.
[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 18:59 ]
[RPG 300] Harvard University Speeltopic - Speeltopics
-
3 okt 2018 - 13:38
22 okt 2018 - 15:30
RAÚL JAVIER GARCÍA RODRÍGUEZ
22 Kappa Sigma Kian
Ik weet dat je het geweldig vind, Raúl keek zijn beste vriend met een overdreven glimlach aan, al kon hij niet ontkennen dat zijn uitsloof gedrag op dit moment naar de top was gestegen.
Bij het horen van zijn come-back, rolde hij zijn ogen. Terwijl de woorden uit zijn mond rolden, wist hij dat hij zon antwoord van Kian kon verwachten een inkoppertje. Voordat hij wist waar Kian mee bezig was, had Raúl een lens voor zijn neus en werd al snel gevolgd door een blindende flits waar hij een aantal seconden van moest bijkomen en zelfs daarna zag hij een lichtpuntje verdwijnen als hij zijn blik ergens anders op richtte.
Raúl bracht zijn hand naar zijn gezicht en wreef met zijn duim en wijsvinger in beide ogen. Voor zon charmante foto als deze vraagt mijn management wel n tientje, grapte hij, terwijl hij toekeek hoe Kian zich op zijn bed liet neer ploffen.
Zijn wenkbrauw ging omhoog bij het horen van zijn antwoord op de vraag die hij enkele seconden geleden had gesteld. Wonder boven wonder had Raúl in de gaten dat de woorden die hij zojuist had gesproken, niet lekker vielen bij zijn beste vriend. Hoewel ze veel tijd met elkaar door brengen en hoogstwaarschijnlijk meer van elkaar weten dan anderen, is Raúl een van de laatste personen die zijn vinger op emoties kan leggen als hij het al ziet. Meestal is hij teveel bezig met andere dingen in zijn hoofd, waardoor het hem complete ontgaat. Een van de voornaamste redenen waarom hij nooit een serieuze relatie heeft gehad langer dan twee maanden.
Voordat hij er echter iets over kon zeggen iets wat er toch verkeerd of ontzettend droog uit zou zijn gekomen sprong Kian op van zijn bed en leek de energie van tijgertje te hebben. Hij stuiterde nog net niet door het plafond heen. Raúl stootte een lachje uit en draaide wat heen en weer op zijn stoel. Dat maakt het inderdaad een stuk makkelijker, grapte hij en kwam tot stilstand. Al waren er wel een paar voor herhaling vatbaar, zei hij vervolgens met een grijns op zijn gezicht.
He maar even, als je dan ook maar iets had uitgespookt in het afgelopen half jaar, had ik het geweten toch? Raúl wist nu niet of hij enigzins trots moest zijn op hem voor het feit dat hij na zijn zusje niet heeft geflikflooit en dat zij dus echt iets voor hem betekende, of teleurgesteld dat Raúl de enige was die met de verhalen aan kwam zetten na een avond stappen. Daarbij, had hij het idee dat Agustina zich er uiteindelijk wel overheen had gezet; al was het niet iets waar ze het over hadden. Ik denk dat beiden hem niet de juiste persoon vonden om dat onderwerp mee aan te snijden en dat was misschien maar beter ook.'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'
22 okt 2018 - 20:02
Sid Allen
21 Pi Kappa Alpha Computer Graphics and Artificial Intelligence Dimitri's Kamer I really need your help, mate Dimitri
Toen ik Dimitri's kamer in stapte kreeg ik een vreemde opmerking naar mijn hoofd. Terug? Ik kwam net binnenlopen, maar hij zat met zijn rug naar me toe, dus misschien dacht hij wel dat ik Liv was. Liv... Ooit waren we veel closer geweest, maar sinds ik wist wat er met haar tweelingzus was gebeurd, kon ik het gewoon niet meer. Elke keer als ik haar zag of met haar sprak kwam het beeld voor me van Sil flatlining in een ziekenhuisbed. Toen hij zich toch omdraaide, en zag dat ik het was, ging hij op een andere toon verder. Hij vroeg me of ik meeging, maar om eerlijk te zijn zat ik te erg in de stress om hem echt antwoord te geven. Ik wilde dit feest niet verpesten, en het feit dat stijl en handigheid niet in mijn genen zaten, hielp niet mee. Gelukkig wilde hij me helpen, waardoor meteen een zucht van opluchting over mijn lippen rolde. Deze ging over in een lach bij zijn vervolg van de zin. Ach, dan was ik in elk geval niet alleen en dan hadden we ons best gedaan, toch?
Ik liet me op zijn bed ploffen en keek hoe hij al snel de kamer uit verdween, waardoor ik alleen in zijn kamer achterbleef. Het leek wel of hier een bom was ontploft. Overal lagen kleren. Voor ik echt verder kon kijken, of wat kleren terug in de kast kon leggen, was Dimitri al weer terug met een stapel kleren in zijn armen. Ik keek hoe hij de kleren in setjes voor me uitstalde. Zijn uitleg erbij deed me grijnzen. Dimitri kende me goed. Terwijl ik nadacht over de keuze vroeg ik hem naar de dame die net de kamer uit was komen lopen. Het was geen geheim dat Liv en Dimitri goede vrienden waren, en ergens had ik het gevoel dat het soms wat meer was, maar daar had ik geen enkel bewijs voor, en ik ging het ze ook niet vragen. Precies waarom ik hier nooit vragen over stelde demonstreerde mijn vriend meteen door in lachen uit te barsten. Toch was zijn antwoord niet eenduidig, waardoor ik toch wel een beetje moest grinniken. "Je zal in elk geval genoeg te kiezen hebben. Meiden hebben een zwak voor Europese jongens." zei ik met een glimlach, voor ik toch weer naar de kleding keek. "Denk je echt dat ik met mijn spaghetti armpjes aan kan komen zetten in een muscle tee bij al die spierbonken?" lachte ik. "Ik wil graag met iemand thuis komen, niet daar blijven als troostprijs." Ik lachte er nu wel om, maar ik meende het wel. Ik was niet breed of gespierd, zelfs Sid was echt een kast in vergelijking met mij, en hij was mijn tweelingbroer. Ik wilde er wel een beetje goed uitzien, en ik wist niet of het dan handig was om mijn dunne armen te benadrukken. Er was een reden dat Kappa meiden alleen met Kappa jongens uit gingen, en dat was vast niet alleen omdat het zo hoorde. Plots bedacht ik me iets. "Wacht." zei ik, terwijl ik al halverwege de kamer was om snel naar mijn kamer te sprinten. Ik trok het juiste kledingstuk uit mijn kast, waarbij de stapel wankelde, maar gelukkig niet viel. Daarna rende ik terug. Ik liet het zwarte overhemd op de tafel vallen, terwijl ik zelf uit heeg. Mijn conditie was echt heel slecht zeg, zo erg was het nog nooit geweest. "Wat vind je hier van?" wist ik uit te brengen, toen ik weer een beetje op adem was gekomen. "Of is dat te netjes?" Ik liet me weer op zijn bed vallen en keek verwachtingsvol naar Dimitri. Ik vertrouwde hem toch meer als het op stijl aankwam dan mijzelf.
Bowties were never Cooler
23 okt 2018 - 0:00
Livia || Liv || Miller22 Pi Beta Phi lid Political Science With Cressa @Liv's room
Het deed Liv goed om te horen dat Cressa vanavond ook mee ging voor het belang van het huis. Het liet zien hoe ook Cressa enorm toegewijd was aan Pi Beta Phi. Liv was blij dat ze meiden had gevonden waar ze zo goed tussen paste. Haar mondhoeken krulde omhoog na het horen van Cressa haar protest over Liv haar kledingstijl. Liv vond haar kledingstijl niet verschrikkelijk maar ze wist tegelijkertijd ook erg goed dat ze absoluut niet de fashionista van de campus was. Toch deed het kleine compliment haar erg goed. Het had haar een herboren gevoel van optimisme gegeven. Vastberaden was ze de trap opgelopen terwijl Cressa had benadrukt dat ze niet te laat mochten komen. Liv had bevestigend geknikt en stond niet veel later voor haar volle maar erg georganiseerde kledingkast.
"Meid, als we hier niet iets kunnen vinden, weet ik het ook niet meer," hoorde ze enthousiast achter haar vandaan komen waardoor er een kleine grijs op Liv haar gezicht verscheen. Cressa had zich naar de kledingkast bewogen en toverde er in no time allerlei setjes kleren uit die ze overal en nergens maar vooral op het bed dumpte. Liv haar adem stokte even. Ze kreeg spontane stress door de chaos die in haar kamer ontstond. Haar vriendin kende haar echter al langer dan vandaag. Cressa wist waarschijnlijk maar al te goed wat er op dat moment door Liv haar hoofd heen ging en antwoordde daarom geruststellend dat ze zou helpen opruimen. Iets wat liv haar stress inderdaad deed verdwijnen als sneeuw voor de zon.
"Tijd voor een modeshow, dacht ik zo," stelde Cressa grijnzend voor terwijl ze in een bureaustoel neerplofte. "Op hoop van zegen dan maar" antwoordde Liv lachend terwijl ze het eerste setje omhoog hield. Met het blote oog vond Liv alle setjes wel wat hebben, ze moest natuurlijk nog wel zien hoe ze haar zouden staan. Liv kleedde zich uit en trok alle setjes een voor een aan. Op de meeste setjes was er iets aan te merken, de een was voor Liv haar gevoel te kort terwijl ze de ander weer te chique vond. Cressa was enorm behulpzaam en uiteindelijk vonden ze een jurkje wat beide dames wel leuk leken te vinden. Beide dames waren het ermee eens dat Liv haar witte all stars,die ze praktisch in elke kleur bezat, er prima onder paste. Liv haar geluk kon niet op omdat ze hakken behalve voor een debat altijd probeerde te vermijden. Toch bleef Liv twijfelend voor de spiegel staan te kijken naar haar uitgezochte outfit . "Het is niet too much toch? Je mag eerlijk zijn!" mompelde Liv twijfelend. Liv merkte de tijd echter op en besloot dat het tijd was om ook aan Cressa haar outfit te beginnen.
"Nu jij nog!" Haar woorden hadden een energieke ondertoon."We doen zeker niet onder voor Pi Beta Phi meiden" grijnsde ze terwijl ze haar vriendin lachend aankeek. "Had je al iets in je hoofd voor vanavond? Of zijn alle opties nog open?"
[ bericht aangepast op 23 okt 2018 - 0:18 ]
23 okt 2018 - 15:04
KIAN JASON SCOFIELD
««« 23 - Kappa Sigma - Criminologie - With Raul @ Own room »»»
Natuurlijk moest Raul overdrijven. Zelfs na het maken van de foto. 'Voorlopig heb je die niet en als je die al zou hebben, zou ik je manager zijn, dus nee.' Geen van beide jongen leek te kunnen accepteren dat de andere het laatste woord had. Het zou een eindeloze discusie kunnen worden met duizende comebacks. Maar het gebuerde niks. Net als de verloving en Raul zijn hernia, waaide ook dit onderwerp weer redelijk snel over en voelde Kian zich erg ongemakkelijk bij de nieuwe die door zijn beste vriend werd aangesneden. Raul had Kian alleen gekend met Agustina en daarna had hij niet echt meer aangekloot. Dit terwijl hij daarvoor een enorme flirt was geweest. Daarin zou zijn vroegere ik beter bij Raul gepast en zou hij ook wat hebben gehad hebben om over te praten als Raul weer eens met een enorm patserverhaal op de proppen kwam. Maar dit was niet het geval. 'Je zou de eerste zijn die de vunzige ditails hoort.' Probeerde Kian het weg te grijnzen. Het was sowieso waar wat hij zei, maar voorlopig had hij niks te vertellen. Misschien dat vanavond de avond moest zijn dat hij hier verandering in bracht. Hij had lang genoeg gewacht om niemand te kwetsen en daarbij was het voor hemzelf misschien ook wel eens tijd om zich eroverheen te zetten. Hij keek even naar zicchzelf in de spiegel en besloot dat het in deze outfit sowieso niet ging lukken. Dat was leuk voor een avond gamen. Kian begon zich midden in de kamer om te kleden en gaf niks om het feit dat Raul er nog was. 'Gaat het zo lukken denk je?' Zijn nieuwe outfit was misschien nog niet heel veel bijzonders, maar hij had op zijn minst zijn best gedaan.
''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''
23 okt 2018 - 17:39
Romeo Jay DeSantos
22 ~ Cuddly Jock ~ Med student ~ With Agustina
'Over vanavond gesproken...' antwoordde ze uitdagend waardoor er automatisch weer een grijns op mijn gezicht verscheen. Ze sloeg haar been over de mijne heen om zo op mijn schoot plaats te nemen. 'ik denk dat we ons nog om moeten kleden...' vervolgde ze en ik lach zachtjes. I like the sound of that.. Mijn handen liet ik rusten op haar middel, terwijl ik met mijn duimen zachtjes onder haar truitje streelden. Ondertussen voelde ik haar handen ook onder mijn shirt gaan. 'want dat prachtige lichaam van jou moet natuurlijk wel te zien zijn, zodat ik wat leuks heb om naar te kijken vanavond' vervolgde ze plagend, en ik hou mijn hoofd wat schuin. 'Dat kan ik ook van jou zeggen,' grijns ik. 'en ik wil jou natuurlijk ook wel iets geven om naar te kunnen kijken' vervolgde ze gelukkig. Dat klonk als een heel goed idee.
'dus... gaan we naar mijn kamer... of naar die van jou?' fluisterde ze plagend en ik grijns wanneer ik haar lippen over mijn oor voel gaan. 'Maakt dat echt uit?' fluister ik en laat mijn handen naar haar billen glijden. Ik til haar met gemak op en grijns nog even naar haar, waarna ik mijn huis met gemak in loop. Ik weet gelukkig de rondlopende mensen te ontwijken en weet zo de trap op te lopen, richting mijn kamer. Eenmaal boven zie ik wat pledges op de gang staan en met een brede grijns zwaai ik even naar ze, voor ik de deur naar mijn kamer open. Eenmaal binnen duw ik hem weer dicht met mijn voet en leg haar neer op mijn bed. 'Pledges zijn ook nooit wat gewend hmh?' plaag ik en druk wat kussen in haar nek. Langzaam maak ik mijn weg naar beneden, voor ik een laatste plaats op haar buik. Ik kijk even op en knipoog naar haar, voor ik me terug trek. Snel trek ik mijn shirt uit en gooi het aan de kant, waarna ik ook op het bed kom. 'Time to relax, love.' fluister ik en glimlach naar haar, voor ik mijn lippen op die van haar druk.
El Diablo.
24 okt 2018 - 13:51
RAÚL JAVIER GARCÍA RODRÍGUEZ
22 Kappa Sigma Kian
Als je die nog weet te vertellen, Raúl grijnsde naar de spiegel waar Kian zichzelf aan het bestuderen was en al snel zijn shirt over zijn hoofd heen trok. Gelukkig voor hem, had hij blijkbaar door dat hij zo niet op het feest kon komen opdagen. Zelf heeft hij de hele dag in een van zijn zwarte sport broeken rondgelopen gepaard met een simpel zwart shirt en was hij er nog niet uit wat hij zou gaan dragen.
Raúl rolde een stukje naar achteren om vervolgens op te staan en richting Kian zijn raam te lopen. Hoewel het door zijn hoofd heen schoot dat hij een opmerking van achteren kon verwachten dat Kian te heet voor hem was, ging het hem puur om het feit dat die jongen hier de hele dag in een hok heeft gezeten en Raúl zelf wel aan wat verfrissing toe was.
Hm? Raúl draaide zijn hoofd weg van het raam en keek Kian vragend aan waarna hij zich herinnerde wat hij enkele seconden geleden gezegd had. Dat is al een hele verbetering, antwoordde hij vervolgens en plofte weer terug op de stoel voordat hij een blik op zijn eigen outfit wierp en een plukje van zijn shirt tussen zijn duim en wijsvinger nam. Zelf ben ik ook aan een verandering toe, hij pauzeerde kort, en een drankje.
Raúl keek op naar Kian. Dus, doe je make-up goed en dan kunnen we verhuizen naar mijn kamer, hij wiebelde kort met zijn wenkbrauwen alvorens hij kort met zijn hand naar hem wuifde als teken dat hij moest opschieten.'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'
24 okt 2018 - 15:17
25 okt 2018 - 10:31
25 okt 2018 - 12:55
KIAN JASON SCOFIELD
««« 23 - Kappa Sigma - Criminologie - With Raul @ Own room »»»
Kian zijn keuze om toch zijn beste te doen voor het feestje, zat hem ergens toch niet lekker. Toch zetten hij door. Hij wilde niet eeuwig inzitten over zijn stukgelopen relatie en het was ondertussen al een half jaar geleden. Hij hield zichzelf voor dat het nu toch echt tijd werd. Hij negeerde Raul die zijn raam openzetten en kleden zich om. Iets te onzeker vroeg hij aan zijn beste vriend of hij er mee doorgaan, maar rolde al snel met zijn ogen toen hij doorhad dat Raul niet echt aan het opletten was. Pas toe Kian met zijn haar bezig was, reageerde Raul en hij zuchten. Hij moest het er maar mee doen. Het was niet dat een ander shirt het verschil zou maken. 'Ik dacht al, ga je zo?' Grijnsde Kian, bij Raul die aanaf dat hij ook maar eens wat anders aan moest trekken. 'Nou, mijn fandation is op, dus ik gebruik die van jou wel.' Kian gaf de stoel waarop Raul weer was gaan zitten een duw, zodat deze naar de deur rolde. 'Kom, want voordat we iets van jou gemaakt hebben, is het feest al drie uur bezig.' Hij kon het gewoon niet laten. Voordat hij zijn kamer uitliep, pakte hij snel zijn fotocamera en een potje witte nagellak mee, voordat hij de kamer uitliep. Kian wachten niet op zijn beste vriend en liep zonder pardon zijn kamer in, waar hij zich op zijn bureaustoel liet vallen om zijn nagellak bij te werken. Het was niet heel mannelijk, maar het was Kian zijn ding en het zou vreemd zijn hem zonder nagellak rond te zien lopen.
''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''
25 okt 2018 - 19:39
CRESSA AMELIE GARDINIER
Pi Beta Phi - Virology - 21 - @ eigen slaapkamer - met Liv
" Op hoop van zegen dan maar, " antwoordde Liv lachend toen ik haar had medegedeeld dat ze een modeshow'tje moest geven in alle kleding die ik haar had klaargelegd. Liv wisselde setje na setje, waar ik mijn mening op gaf. Niet dat Liv zelf geen mening had, want het ene bleek te kort te zijn, het ander te chique. Eigenlijk stond alles die meid prima, maar oké, ze moest zich er wel goed in voelen. Terwijl ze zich in een andere outfit hees, bekeek ik de instastory's van wat vrienden.
Uiteindelijk kwamen we uit op een witte playsuit met een diep uitgesneden hals waar je hallo tegen zei. Hieronder koos Liv voor haar all stars-de schoenen die ze werkelijk waar in elke kleur had-, waarmee ik knikkend instemde. Met hakken werd het wellicht weer té chique.
Ik ving Liv's twijfelende blik, voordat ze begon te praten. "Het is niet too much toch? Je mag eerlijk zijn!" Mompelde ze twijfelend.
Ik stond op van haar bureaustoel, en ging naast haar staan. "Nee, dit is pérfect," zei ik terwijl ik naar haar glimlachte in de spiegel. " Iedereen zal na deze avond praten over die knappe Livia Miller, het knappe meisje dat political science studeert én lid is van Pi Beta Phi!" Ik knipoogde flauw in de spiegel, ook al meende ik elk woord dat ik zei.
"Nu jij nog!" zei Liv. Ik keek naar de kleren die ik aan had. Ja, daarmee maakten we als PBP's absoluut geen indruk. "We doen zeker niet onder voor Pi Beta Phi meiden," grijnsde Liv naar me.
"Had je al iets in je hoofd voor vanavond? Of zijn alle opties nog open?" Ik zuchtte, " Ik heb wel enig idee, maar jij moet je mening geven. Kom! " Ik pakte haar bij haar elleboog beet en sleurde haar lachend mee naar mijn kamer.
In mijn kamer gooide ik de kastdeuren, identiek aan die van alle Pi Beta Phi's, open en haalde er drie setjes uit. " Oké, nu mag jij me gaan beoordelen," zei ik terwijl ik mijn kleren verwisselde voor het eerste setje, het tweede setje en tenslotte het derde setje.
Ik staarde naar de spiegel, en wierp een blik op mijn bed, waar ik de vorige twee setjes had neergelegd.
" Ik denk dat ik toch maar voor de eerste ga. Wat vind jij?" vroeg ik, wijzend naar het eerste setje.We were the forever that didn't last
26 okt 2018 - 20:05
Livia || Liv || Miller22 Pi Beta Phi lid Political Science With Cressa --> Texting Dimitri @Cressa's room"Nee, dit is pérfect," antwoordde Cressa op Liv haar eerder gestelde vraag of de outfit niet too much was. Haar antwoord stelde Liv gerust. Ze wist het nu zeker, dit was de outfit die ze vanavond aan zou trekken. "Iedereen zal na deze avond praten over die knappe Livia Miller, het knappe meisje dat political science studeert én lid is van Pi Beta Phi!" ging Cressa grappend verder. Liv grinnikte even en tikte zachtjes met haar heup tegen die van Cressa aan. "Houd op hoor!" zei ze terwijl ze ogen even heen en weer rolde. Ze kon er nou eenmaal niet zo goed tegen om complimentjes te ontvangen. Geven vond ze geen probleem maar bij het krijgen van complimentjes voelde ze eigenlijk altijd een kleine schaamte. Ze wist nooit zo goed wat er erop moest antwoorden of hoe ze goed erop kon reageren. Zo moeilijk was het op zich niet, een simpele 'dankjewel' zou voldoende zijn maar toch voelde het gek. Liv was dan ook blij dat het onderwerp van het gesprek verschoof naar Cressa haar outfit. Cressa sleurde Liv mee haar kamer in. " Oké, nu mag jij me gaan beoordelen," zei Cressa terwijl ze drie outfits tevoorschijn haalde. Alle drie waren ze leuk maar Liv vond de laatste outfit het mooist staan. Cressa leek dit zelf ook te vinden. " Ik denk dat ik toch maar voor de eerste ga. Wat vind jij?" Liv knikte glimlachend. "Ik denk dat je er betoverend uit ziet!" bevestigde ze vrolijk. "Het staat je echt erg goed!" Liv ging naast Cressa staan en bekeek hen in de spiegel. "En dat allemaal binnen de tijd" zei ze trots. Ze had verwacht dat ze er allebei wat langer over zouden doen en dat ze zich zouden moeten haasten om nog op tijd te kunnen komen. Gelukkig was dit niet het geval en hadden ze volgensmij zelfs nog tijd over, alhoewel de begintijd van het feest wel begon te naderen. "Nog snel een foto voor we gaan?" "En we nog in een goed humeur zijn?" grapte Liv terwijl ze haar telefoon tevoorschijn pakte en wat leuke spiegelfoto's van haar en Cressa begon te maken. Liv hield van foto's maken. Ook al waren het momentopnames en soms wat geforceerd, het zorgde er wel voor dat je bepaalde momenten voor altijd zou herinneren. Nadat ze wat foto's had gemaakt bekeek ze hen verwachtingsvol. Hopelijk zaten er leuke tussen. Dat kon eigenlijk niet anders, nu ze er allebei zo netjes uit zagen. Er zaten inderdaad een aantal leuke foto's tussen. "Ohja! Dimitri gaat tegelijk met ons richting het feest. Ik dacht met hoe meer hoe beter toch?" Liv besloot Dimitri gelijk even een berichtje te sturen om te kijken hoe het bij hem ging.
To: Dimitri
Hey! Hoe ver ben jij?
Cressa en ik zijn zo goed als klaar!
[ bericht aangepast op 26 okt 2018 - 20:06 ]
29 okt 2018 - 20:26
Sid Allen
21 Pi Kappa Alpha Computer Graphics and Artificial Intelligence Dimitri's Kamer I really need your help, mate Dimitri
Dimitri was duidelijk niet overtuigd van zijn verleidingskrachten, maar hij zou eerder een Kappa dame aan zijn arm hebben dan ik ook maar in de buurt kwam van een Kappa. Gelukkig wist ik hem wel te amuseren met mijn plannen voor vanavond. Ik haalde een hand door mijn haren en lachte. "Je kent me, maat, en het is goed om de Kappas ook eens te laten zien dat wij prima in staat zijn mensen te schaken." Daarbij vond ik mijn bed toch een stuk fijner dan een bed van iemand anders, en dan liet ik ook mijn zooi niet bij een ander achter.
Plots kreeg ik een idee en rende kort de kamer uit om een overhemd te pakken. Toen ik terugkwam waren de kleren van de grond van Dimitri's kamer verdwenen. Ik liet hem mijn idee zien voor vanavond. Ik had weinig gevoel voor stijl, maar een overhemd kon toch altijd? Dimitri leek het een goede keus te vinden, maar hij wilde het wel aan zien. Ik trok meteen mijn shirt over mijn hoofd, maar hij was duidelijk preutser dan ik. Ik schoof mijn armen door de mouwen en begon de knoopjes dicht te knopen. Het zag er niet helemaal uit, omdat ik nog een joggingsbroek aan had, maar goed. Ik zag de deur van zijn badkamer weer open gaan. Hij kwam naar buiten in een trui en een zwarte broek. Ik glimlachte en knikte bij zijn vragen. "Je ziet er top uit! Ik zou alleen wel een shirt onder je trui aan doen, want het zal wel warm zijn." zei ik, terwijl ik mijn joggingbroek zonder veel schaamte naar beneden duwde en mezelf in een zwarte skinny danste. Het was altijd lastig, want zeker deze was heel strak, maar gelukkig ging die altijd wel snel uit. "Zullen we beneden nog een bord pasta eten met een rootbeer float? Gewoon een goede bodem leggen voor we hard gaan feesten?" Ik wist de knoop dicht te maken en reeg mij riem door de lusjes. "Ik ga even mijn zooi terug in de kast duwen. Ik zie je zo." zei ik vrolijk, voor ik mijn kleren bij elkaar raapte en naar mijn kamer liep. Daar trok ik snel nog gympen aan, degenen die niet te afgetrapt waren. We moesten wel een goed figuur slaan. Ik hobbelde daarna naar beneden om de pasta van een paar dagen geleden op te warmen een het ijs uit de vriezer te halen voor de rootbeer float. Het was een raar drankje, maar zeker voor een nacht drinken deed het me altijd wel goed.Bowties were never Cooler
2 nov 2018 - 12:00
Nola Valentina Griffin22 Kappa Alpha Theta Maeve
'Oh, daar ga ik je zeker bij helpen. Sterker nog, ik stel voor dat we onze eerstvolgende vakantie daarmee gaan volplannen. We zullen ze eens een koekje van eigen deeg geven.'
Nola lachte door het vuur dat bijna uit Maeves ogen spoot van de opwinding en leunde tegen de kledingkast aan. Nola had nu al zin om haar broers weg te sturen zodat ze het rijk voor zich alleen had. Natuurlijk hield ze meer dan ooit van de mannen, maar af en toe konden ze te beschermend zijn waardoor Nola's plannen in de stront leken te zakken. De deur van de kast gaf wat tegendruk toen Nola ertegenaan geleund stond, maar ze wilde zich niet laten kennen en duwde net zo hard terug. Maeve kennende zat de kast nu alweer overvol met kleding, schoenen, jassen en sjaals waardoor één verkeerde beweging ervoor zou zorgen dat alles in een grote berg op de grond zou belanden.
'Laten we beneden eens een kijkje gaan nemen,' merkte Maeve toen op en Nola liet de kast los. Even dacht ze dat de deur open zou zwaaien, maar alles leek goed te gaan toen ze Maeves kamer verlieten. 'Al ben ik wel voor een omweg langs de keuken zodat we daar een shotje voor twee kunnen stelen.'
Weer lachte Nola en ze volgde haar beste vriendin op de voet. 'Eerst een shotje,' zei ze, 'daarna richting Kappa Sigma.' Ze liepen samen de trap af en gingen meteen door naar de keuken, waar ze in de kast nog een fles drank vonden en allebei meteen een slok namen. Genietend likte Nola haar lippen af en tevreden keek ze naar Maeve. 'Tijd om los te gaan,' grijnsde ze. Ze was eraan toe.
I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.
3 nov 2018 - 0:51
RAÚL JAVIER GARCÍA RODRÍGUEZ
22 Kappa Sigma Kian
Raúl fronste bij het horen van foundation. Hij wist dat het iets van make-up was, echter had hij geen enkel idee wat het precies in hield. Voordat hij ook maar de kans had om met vermoedens te komen, gaf Kian zijn stoel een duwtje richting de deur en hij begreep de hint maar al te goed.
Ki, geef je me ditmaal wel credits wanneer je weer een Raúl-zijn-bezopen-avontuur foto album maakt? Ik doe het puur en alleen om jou geweldige shots te geven, he. Raúl keek grijnzend toe hoe hij zijn camera pakte en langs hem de gang op liep waarna hij zelf volgde.
Eenmaal in zijn kamer, schoof hij een stapeltje kleding aan de kant, zodat hij de deur van zijn kast open kon maken. Dat Raúl slordig was, wisten ze allemaal daarom deed hij ook totaal geen moeite om dit te verbergen.
Hij fronste en bracht zijn hand naar zijn voorhoofd, terwijl hij zijn kamer rondkeek. Zijn witte tanktop was niet in zijn kast te vinden, al zou hij zweren dat hij het pas heeft gewassen. Het duurde niet lang, voor zijn bruine poelen de tanktop gevonden hadden hangend aan de bureaustoel waar Kian zich op bevond. Hij duwde Kian zijn bovenlichaam iets naar voren en graaide het shirt achter hem vandaan om vervolgens zijn ontblote bovenlichaam ermee te bedekken.
Ready to go! Zei hij na zijn sportbroek voor een jeans te hebben verwisseld.
'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'
3 nov 2018 - 11:21
Maeve Alexia Braiden
I broke my rules for you.
22 Kappa Alpha Theta Nola
Met een gedeelde lach verlieten Nola en ik samen mijn slaapkamer. Heel even had ik lichtjes ineen gekrompen toen de brunette zich van mijn kast afzetten, waarna de deuren desondanks veilig dicht bleven en ik me direct voor nam om bij de eerste beste vrije gelegenheid de kast eens grondig uit te mesten.
Eerst een shotje, zei Nola. Daarna richting Kappa Sigma.
Ik knikte instemmend. Juist, jij snapt het, reageerde ik dan ook terwijl we trap afliepen om richting de keuken te gaan. Daar aangekomen hoefde we niet veel moeite te doen om een goeie fles drank te vinden, tenslotte stond er in een van de kastjes altijd wel een verstopt waar je-je tegoed aan kon doen, en namen we beide een flinke slok van het alcoholische goedje. Tevreden likte ik mijn lippen schoon, alvorens de fles ondertussen weer netjes terug op te bergen.
Tijd om los te gaan, grijnst mijn beste vriendin me toe, waarop ik mijn arm in de hare haak. Waar wachten we nog op, lach ik zacht en verlaat samen met Nola de keuken, om op weg te gaan naar onze feestbestemming.
Wanneer we bij Kappa Sigma aankomen blijken we niet de eerste meer te zijn. Enkele leerlingen lopen rond, zitten bij het vuur of staan in een klein groepje samen met een drankje in de hand. Heel even blik ik rond, zoekend naar nog meer bekende gezichten, waarna ik even opzij kijk, naar Nola.
Een ding is zeker, er is weer flink uitgepakt.
Met een brede glimlach op mijn lippen kijk ik ditmaal rond naar de versieringen. Het was veel werk geweest, maar het resultaat mocht er zijn. Van binnen stond ik te springen, waarop ik onbewust al lichtjes iets mee bewoog op de muziek die klonk.
Hopelijk is Agustina niet bezweken onder de stress, breng ik vervolgens uit, als ik geen spoor van de blondine zie, waarvan ik verwacht had dat ze juist nog wel al een bezetene aan het rondrennen was. Lichtjes til ik een keer mijn schouders op en geef Nola een klein rukje aan haar arm terwijl mijn mondhoeken geamuseerd omhoog krullen.
Kom op, dansen!
'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'
