• .

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 18:59 ]

    .

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 19:03 ]

    KIAN JASON SCOFIELD

    ««« 23 - Kappa Sigma - Criminologie - With Raul @ Raul his room »»»

    'Natuurlijk. Ik zet graag je naam boven je kotsend-boven-de-wc en dit-is-al-het-12de-meisje-wat-ik-zoen foto's. Komt vast van pas tijdens solicitatie procedures.' Grijnsde Kian achterom, voordat hij zich op Raul zijn buraustoel liet vallen en zijn nagels begon te lakken. 'Daarbij, zins wanneer heb jij een naam nodig om herkend te worden?' Het mocht dan misschien egostreelend zijn, het was wel waar. Raul begon zich ondertussen om te kleden en de twee waren even met zichzelf bezig in plaats van met elkaar. Al kon Kian het niet laten even harder met zijn rug tegen de leuning te drukken op het moment dat Raul er een shirt vanaf wilde trekken. Hij kon het zijn vriend natuurlijk niet te makkelijk maken. 'Oke. omdat je zo aandringt.' Grijnsde Kian opgewonden, terwijl hij zich nog net in kon houden de kamer niet uit te huppelen. Hij ging Raul voor naar benenden, maar niet voor zijn kamerdeur op slot te hebben gedraaid. Het zou niet de eerste keer zijn dat er mensen naar boven kwamen om een bed op te zoeken en Kian zat er niet op te wachten dat dit zijn bed werd. Hij hing de sleutel aan zijn keting terwijl hij de trap af banjerde. 'Eerst drank.' Deelde hij Raul hardop mee, toen hij zag dat het al aardig druk aan de worden was. Beneden bij de tafel vol drank, schonk hij er twee in en hief hij zijn glas. 'Op kruipend naar boven.' Proosten hij op een avond vol drank. Hij gooide in een keer zijn glas naar achter, om de volgende alweer in te schenken.



    [ bericht aangepast op 19 nov 2018 - 20:24 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    RAÚL JAVIER GARCÍA RODRÍGUEZ
    22 — Kappa Sigma — Kian


    Raúl was het voor het potje beerpong al eens met de drank die Kian aan had geboden, maar stond nu op het punt om daadwerkelijk ‘kruipend naar huis’ oftewel ‘kruipend naar zijn kamer’ als doelstelling van de avond in te stellen. Zijn beerpong wedstrijden nam hij maar al te serieus. Daarbij, verloren Kian en Raúl niet, dat was ongmogelijk – tot deze avond. En om dan te verliezen tegen Maeve maakte het nog een tikkeltje erger.
          Hoewel Kian en hij in uiterst goede vorm waren en vlak na het begin al snel vijf cups weg hadden gespeeld, wisten hun tegenstanders hen uiteindelijk in te halen met een paar rake ballen. Nadat er voor hen nog maar een beker op de tafel stond, en Maeve nog een perfect driehoekje voor haar had staan van drie bekers, zakte zijn moed hem langzaam in de schoenen en dat was te merken ook. Aan het begin zag hij de lol er nog wel van in en zolang Maeve bekers bleef raken, zat er tenminste een uitdaging in het spel. Nadat hun derde beker werd geraakt, gooide hij zijn handen in zijn haar.
          ’Ik heb shots nodig,’ Raúl draaide zich weg van de tafel. ‘En veel ook,’ vervolgde hij alvorens zijn benen hem naar de drank tafel brachten waar hij drie gekleurde shotglaasjes van een torentje af pakte en een sterke drank fles van de tafel af griste zonder ook maar een blik te werpen op de label.
          Raúl vond het moeilijk om aan zichzelf toe te geven dat het hem dieper zat dan hij had verwacht en zijn trots weerhield hem van het feit Maeve te feliciteren met haar fenomenale overwinning, want laten we toegeven, je had skills nodig om deze twee te verslaan – of puur geluk.
          ’Oke, shots,’ zei Raúl bij terugkomst terwijl hij een shotglas gevuld met vloeistof uitdeelde aan Kian. Raúl schonk het volgende glas vol en keek Maeve aan vanonder zijn wimpers om het vervolgens voor haar neus te houden. ‘Overwinningsshot?’ mompelde hij nauwelijks hoorbaar, al was er een spoor van frustratie in zijn stem te vinden. Als het dan toch iemand moest zijn die van hen won, was Maeve wel oke.

    [ bericht aangepast op 22 nov 2018 - 13:52 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    KIAN JASON SCOFIELD

    ««« 23 - Kappa Sigma - Criminologie - With Raul @ the party »»»

    Wanneer je denkt onverslaanbaar te zijn, komt er altijd een moment dat het tegendeel bewezen wordt. Hoe meer Kian moest shoten, hoe minder goed zijn schoten werden en hoe vaker hij de bekers van Meave miste. De pingpongbal vloog alle kanten op, behalve de goede en het was allemaal gieren en brullen, tot Kian er achter kwam dat ze serieus aan het verliezen waren. Nog heel eve deed hij meer zijn best, maar er was geen beginnen meer aan, en voordat hij het echt besefte, hadden Raul en hij verloren. De pruillip en het zielige gezichtje kwamen al snel tevoorschijn en zodra Raul meteen shots ging halen, kon Kian het niet laten erachter aan te roepen dat hij hem niet alleen mocht laten met meisjes die hem van de troon hadden gestoten. Gelukkig voor Kian kwam zijn beste vriend al snel terug en overhandigde hij hem de shot die hij duidelijk nodig had om over dit verlies heen te komen. Toch kon hij het niet laten, het glaasje dat Meave werd toegerijkt vol uit Raul zijn handen te slaan. 'Niet heulen met de vijand!' Riep Kian, terwijl het glas op de grond kapot kletterde en de drank omhoog tegen hun broeken aanschoot. Met grote ogen keek hij van de grond, naar Raul en daarna naar Meave, waar hij heel onschuldig naar glimlachte en daarna zijn eigen glas naar toerijkte. 'Grapje.' Piepte hij onschuldig, terwijl hij zijn onschuldigste blik opzetten. Het was echt een grapje geweest, maar Kian was altijd slecht in het overzien van de gevolgen. Snel pakte hij nog een glas die hij volgoot en in de lucht hield. 'Oke, op Meave haar overwinnen.' Gaf hij grijnzend toe aan de nederlaag. Ze had immers eerlijk gewonnen.



    [ bericht aangepast op 25 nov 2018 - 11:58 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Maeve Alexia Braiden

    ”I broke my rules for you.”

    • 22 • Kappa Alpha Theta • Rául & Kian •

    Eens moest de eerste keer, daar was ik zeker van overtuigd, maar wat ik niet verwacht had was dat juist ik ook degene ging zijn die met het potje beerpong van Rául en Kian won. Naarmate het potje verstreek en langs mijn kant de bekertjes in de meerderheid bleven staan, raakte ik steeds enthousiaster, waardoor mijn worp ook steeds beter leek te worden. Met een brede lach op mijn lippen mikte ik dan ook het laatste, winnende balletje in een van de bekers aan de kant van jongens, en slaakte een triomfantelijke kreet.
          ”Ik heb shots nodig,” klonk het ietwat mopperend vanuit Rául, waarop ik het niet kon laten heel even te lachen. De heren waren tot op vandaag onoverwinnelijk geweest als het aankwam op dit spel, dus ik vind best dat ik mocht laten blijken gewonnen te hebben. “En veel ook,” mompelde de jongen verder, waarna hij richting de dranktafel liep. “Ah, niet zo flauw,” prevelde ik zoet als ook Kian zijn beste vriend achterna roept hem niet alleen te laten met de vijand — zoals hij het zelf benoemde. “Dit was puur geluk,” breng ik vervolgens uit en blik heel even naar opzij, om tot de conclusie te komen dat mijn medespeelster spoorloos verdwenen was.
          ”Oké, shots.”
    Met in zijn handen een paar kleine shotglaasje voorziet hij Kian en mij van een goed gevuld glaasje. Echter, nog voor ik het goed naar mijn lippen heb kunnen brengen wordt deze zonder pardon uit mijn hand gemept. “Niet heulen met de vijand!” In een luid gekletter valt het kleine shotglaasje in stukken op de grond en spring ik iets opzij om eventueel glassplinters te ontwijken. Dat ik hierbij deels tegen Rául aankom krijg ik pas mee eens ik weer stil sta en mijn blote benen onder een plakkerig goed alcohol zitten. “Geez, wat dacht jij, Kian, laten we gaan bodyshotten?” werp ik de jongen een tikkeltje plagend toe, alvorens een verontschuldiging aan Rául te geven.
          ”Grapje,” piept Kian ondertussen en vult hierop al gauw een nieuw glaasje nadat hij de zijne aan mij gaf. “Uhuh,” weet ik uit te brengen, waarop ik besluit mijn benen later maar schoon te maken en nu van mijn overwinning te genieten. “Oke, op Maeve haar overwinnen.” Grijnzend til ik mijn drankje in een proostend gebaar iets op alvorens ik hem in mijn keel giet.
          ”Hier ga ik nog lang van genieten,” zeg ik tevreden. Met een schuine blik kijk ik op naar Rául en stoot hem vervolgens zachtjes aan, waarbij een warme glimlach op mijn lippen speelt. “Niet zo boos kijken, jullie blijven nog altijd het beste beerpong-koppel en anders doen we toch gewoon een re-match?” Met een speelse, opgetrokken wenkbrauw kijk ik de jongen naast me aan. “Geef me nog twee van deze en ik verlies zeker,” grinnik ik vervolgens.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    RAÚL JAVIER GARCÍA RODRÍGUEZ
    22 — Kappa Sigma — Kian


    ‘Gast,’ Raúl zijn stem sprak boekdelen – het glas mocht dan wel naar de andere kant van Maeve zijn geslagen, dit was een actie die hij op het moment niet kon waarderen. Hij liet zijn hand van Maeve haar onderrug afglijden, die hij daar in eerste instantie als reflectie had geplaatst, en bracht deze naar de zoom van zijn shirt om er zeker van te zijn dat deze geen vieze drank vlekken bevatte.
          Raúl schudde zijn hoofd en keek hoe zijn beste vriend een nieuw glas vol goot om deze vervolgens in de lucht te houden – al was hij even bang dat Kian het glas ditmaal de lucht in zou gooien. Het duurde niet lang voordat de drie glaasjes tegen elkaar tikte alvorens de inhoud naar achter werd gegoten en de glaasjes leeg eindigden. Hoewel Raúl een andere reden had om op te proosten, iets met kruipend naar huis en niet tegen zijn verlies kunnen, kon hij zijn trots nog een beetje aan de kant schuiven door in zee te gaan met de toost van Kian.
          Zijn blik was gericht op zijn lege glas wanneer Maeve hem zachtjes aanstootte en hij naar haar opkeek. ‘Ik zou je euforisch moment niet willen bederven,’ zei hij en graaide de fles uit Kian zijn handen. ‘Maar dat laat ik me geen twee keer zeggen’ vervolgde hij met een grijns, doelend op meer shots. Alsof het als een medicijn tegen zijn verlies had gewerkt, had zijn goede humeur rechtsomkeert gemaakt en keek hij uit naar de vuurwerkshow die de highlight van de avond zou moeten worden. Het was in ieder geval duidelijk dat het beter zou worden dan het beerpong van vandaag. Raúl kon het alleen niet laten om een opmerking te maken naar Kian over het verwijderen van zijn geschoten plaatjes, gezien hij hier niet aan herinnert wilde worden. Alsof de foto’s het enige waren wat hem aan deze nederlaag zou herinneren – Maeve kennende was dit het eerste wat hij zou horen wanneer hij bij Agustina langs zou komen.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Joe Williams
    23 • Kappa Sigma • Hockey Captain • Journalism • Kappa Sigma Yard • Taking the swings for a test drive... If you know what I mean. • Agustina

    Het feest was eindelijk begonnen en het liep verrassend goed, zelfs met al die nerds hier. Er werd nog weinig gemengd, en dat zou waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Iedereen had toch zijn of haar eigen sociale groep, en dat veranderde niet snel. Ik had met Agustina een potje beerpong gespeeld en gewonnen, maar we hadden allebei al wel best wat op. We hadden nog gekeken naar de wedstrijd van Kian en Raul tegen Mauve. Mijn arm had casual over haar schouder gelegen en ik had nog een biertje gedronken, maar nu dat ook afgelopen was, zag ik weinig reden om nog hier te blijven. Met een simpele beweging draaide ik haar naar me toe en schonk haar de glimlach van de kwajongen die nog altijd in me zat. "Zullen we buiten de schommels gaan testen? Ik heb gehoord dat de beste vakman van de campus hem heeft gebouwd." Ik gaf haar een kus op haar wang, voor ik haar meenam naar buiten, met mijn arm om haar middel. Kian zou het misschien niet heel leuk vinden, maar dan had hij haar eerder aan zijn zijde moeten trekken. Ik nam haar mee naar buiten, waar een zwak vuurtje brandde in de vuurkorf in het midden van de schommels. Het gaf de tuin een fijne haast romantische sfeer, was het niet dat de luide feestmuziek, en nog luidere medestudenten, de rust erg verstoorde. Ik nam haar mee naar de schommels, die verrassend genoeg nog niet bezet waren. Ik hield er een voor haar stil. "Probeer maar. Ik beloof je dat het stevig is." Ik gaf haar weer mijn standaard jongensachtige grijns. Wie weet waar deze schommels nog meer goed voor konden zijn naast schommelen. Dat konden we nu mooi uittesten, als je begrijpt wat ik bedoel. We hadden nog meer dan genoeg tijd, de avond was nog jong, en dus ook nog genoeg tijd om straks nog te feesten. Niemand zou ons toch missen, gezien er meer dan genoeg mensen waren om jezelf mee bezig te houden.


    Bowties were never Cooler